Lohusalara Motivasyon

yenidoganannesi

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
3 Ağustos 2025
29
13
3
32
Merhabalar 🩷

11 günlük bir kızım var onu çok seviyorum. Fakat bazen yabancılaşıyorum ona. Bazen canımın parçası gibi hissediyorum. Bazen sanki benim değil gibi. Sürekli bana bağımlı olması beni çok ürkütüyor. Yanımda destekçilerim olmasına rağmen yalnız hissedebiliyorum. Annemin kucağında uyurken “ya bende uyumazsa?” Diye korkuyorum. Başkası kucağına alınca hem mutlu hem tedirgin oluyorum. Duygularım karmakarışık. Akşama doğru bir heyecan geliyor. Yine gece oluyor. Kızım mememi alır mı? Acaba durduramayacağım şekilde ağlar mı? Gece uyuyabilecek miyim? Ya o uyumazsa ne yaparım?

İşte bu ruh hali beni çok yoruyor. Bazen çok iyiyim bazen anksiyete geliyor durduramıyorum. Bu endişe kızıma yansır mı diye kendime kızıyorum. Fakat bazen engel olamıyorum

Bu başlığı açma amacım da benim gibi hissedenler var mı onu görmek. Ben yalnız mıyım? Bu günler geçer mi? Kendimi nasıl iyi hissederim? Bu yoldan geçenler, geçmiş olanlar deneyimlerini paylaşırsa çok mutlu olurum 🙏🏻
 
Merhabalar 🩷

11 günlük bir kızım var onu çok seviyorum. Fakat bazen yabancılaşıyorum ona. Bazen canımın parçası gibi hissediyorum. Bazen sanki benim değil gibi. Sürekli bana bağımlı olması beni çok ürkütüyor. Yanımda destekçilerim olmasına rağmen yalnız hissedebiliyorum. Annemin kucağında uyurken “ya bende uyumazsa?” Diye korkuyorum. Başkası kucağına alınca hem mutlu hem tedirgin oluyorum. Duygularım karmakarışık. Akşama doğru bir heyecan geliyor. Yine gece oluyor. Kızım mememi alır mı? Acaba durduramayacağım şekilde ağlar mı? Gece uyuyabilecek miyim? Ya o uyumazsa ne yaparım?

İşte bu ruh hali beni çok yoruyor. Bazen çok iyiyim bazen anksiyete geliyor durduramıyorum. Bu endişe kızıma yansır mı diye kendime kızıyorum. Fakat bazen engel olamıyorum

Bu başlığı açma amacım da benim gibi hissedenler var mı onu görmek. Ben yalnız mıyım? Bu günler geçer mi? Kendimi nasıl iyi hissederim? Bu yoldan geçenler, geçmiş olanlar deneyimlerini paylaşırsa çok mutlu olurum 🙏🏻
22 gün oldu kesinlikle şunları düşünüyorum ben de acaba gece uyur mu, ya mamadan sonra kusarsa ya gazını çıkaramazsam… gaz için eşim ve annemden yardım alıyorum kendim iyi yapamıyorum onlara bağımlıymışım gibi hissediyorum bebeğime yetememe ona iyi bakamama kaygısını çok derinden yaşıyorum. Ama inanıyorum ki büyüyecek bir şekilde böyle içimi rahatlatıyorum normalde lohusa depresyonu deseler inanmam amaaan derdim. Ama gerçekten varmış. 🙏🏼yalnız değilsiniz asla
 
Merhabalar 🩷

11 günlük bir kızım var onu çok seviyorum. Fakat bazen yabancılaşıyorum ona. Bazen canımın parçası gibi hissediyorum. Bazen sanki benim değil gibi. Sürekli bana bağımlı olması beni çok ürkütüyor. Yanımda destekçilerim olmasına rağmen yalnız hissedebiliyorum. Annemin kucağında uyurken “ya bende uyumazsa?” Diye korkuyorum. Başkası kucağına alınca hem mutlu hem tedirgin oluyorum. Duygularım karmakarışık. Akşama doğru bir heyecan geliyor. Yine gece oluyor. Kızım mememi alır mı? Acaba durduramayacağım şekilde ağlar mı? Gece uyuyabilecek miyim? Ya o uyumazsa ne yaparım?

İşte bu ruh hali beni çok yoruyor. Bazen çok iyiyim bazen anksiyete geliyor durduramıyorum. Bu endişe kızıma yansır mı diye kendime kızıyorum. Fakat bazen engel olamıyorum

Bu başlığı açma amacım da benim gibi hissedenler var mı onu görmek. Ben yalnız mıyım? Bu günler geçer mi? Kendimi nasıl iyi hissederim? Bu yoldan geçenler, geçmiş olanlar deneyimlerini paylaşırsa çok mutlu olurum 🙏🏻
Taze 1,5 günlük anneyim. Hala benim olduğuna inanamıyorum sanki başkasının çocuğuna uzaktan bakıyomuşum gibi geliyo
 
22 gün oldu kesinlikle şunları düşünüyorum ben de acaba gece uyur mu, ya mamadan sonra kusarsa ya gazını çıkaramazsam… gaz için eşim ve annemden yardım alıyorum kendim iyi yapamıyorum onlara bağımlıymışım gibi hissediyorum bebeğime yetememe ona iyi bakamama kaygısını çok derinden yaşıyorum. Ama inanıyorum ki büyüyecek bir şekilde böyle içimi rahatlatıyorum normalde lohusa depresyonu deseler inanmam amaaan derdim. Ama gerçekten varmış. 🙏🏼yalnız değilsiniz asla
O kadar benzer duygular ki 🤍 Ben de hamileliği hiç sevmemiştim. Doğurunca her şey düzelir sandım. Bambaşka bir şey yaşıyorum şimdi 🙏🏻
 
Merhabalar 🩷

11 günlük bir kızım var onu çok seviyorum. Fakat bazen yabancılaşıyorum ona. Bazen canımın parçası gibi hissediyorum. Bazen sanki benim değil gibi. Sürekli bana bağımlı olması beni çok ürkütüyor. Yanımda destekçilerim olmasına rağmen yalnız hissedebiliyorum. Annemin kucağında uyurken “ya bende uyumazsa?” Diye korkuyorum. Başkası kucağına alınca hem mutlu hem tedirgin oluyorum. Duygularım karmakarışık. Akşama doğru bir heyecan geliyor. Yine gece oluyor. Kızım mememi alır mı? Acaba durduramayacağım şekilde ağlar mı? Gece uyuyabilecek miyim? Ya o uyumazsa ne yaparım?

İşte bu ruh hali beni çok yoruyor. Bazen çok iyiyim bazen anksiyete geliyor durduramıyorum. Bu endişe kızıma yansır mı diye kendime kızıyorum. Fakat bazen engel olamıyorum

Bu başlığı açma amacım da benim gibi hissedenler var mı onu görmek. Ben yalnız mıyım? Bu günler geçer mi? Kendimi nasıl iyi hissederim? Bu yoldan geçenler, geçmiş olanlar deneyimlerini paylaşırsa çok mutlu olurum 🙏🏻
Kızım 3 ay 3 günlük. Bugün oturdum ağladım. Birkaç gündür hiç uyumuyor doğru düzgün emmiyor ve ben yorgunluktan birkaç gündür sessiz iletişime geçmişim onu bile yeni fark ettim. Konuşmaya bile gücüm kalmamış oysaki daha geçen hafta enerjim çok yerindeydi ama hiçbir şey düz ilerlemiyormuş bu süreçte. Kendi ailem destek olunca çok rahatlıyorum ama kayınvalidem işin içine girince depresyon beni ele geçiriyor. Benimle annelik yarışında ve çocuğumu benden koparmak istiyormuş gibi hissediyorum. Bakamayacağımı ima ediyordu sürekli. Tartıştık… Eşim destek sağ olsun ama aslında çoğu şeyi anne yapıyor ve bunun dur noktası da yokmuş.
 
46 aylik anneyim🤣 su duygular hala oldugu gibi taze. Tek bir fark var ben artık bebelerimin benim bebelerim oldugunu kabullendim, onun disinda hala sabah gozumuzu actigimizda acaba aglayacaklar mi, bugun zor mu gececek kolay mi, yemek yiyecekler mi, parktan eve donmek isteyecekler mi, arkadaslariyla bize mi geleceklerdi biz mi gidecektik, asisi var miydi, rutin kontrole ne zaman gitsem, su hastalik ne olacakti gibi bitmek bilmeyen sorularla bogusuyorum.

Soylenene gore 6 yas gelmeden pek anksiyetesiz vakit geçirilemiyormus.

Turunc chemist Turunc chemist tebrikler, saglicakla buyutesin💕
 
46 aylik anneyim🤣 su duygular hala oldugu gibi taze. Tek bir fark var ben artık bebelerimin benim bebelerim oldugunu kabullendim, onun disinda hala sabah gozumuzu actigimizda acaba aglayacaklar mi, bugun zor mu gececek kolay mi, yemek yiyecekler mi, parktan eve donmek isteyecekler mi, arkadaslariyla bize mi geleceklerdi biz mi gidecektik, asisi var miydi, rutin kontrole ne zaman gitsem, su hastalik ne olacakti gibi bitmek bilmeyen sorularla bogusuyorum.

Soylenene gore 6 yas gelmeden pek anksiyetesiz vakit geçirilemiyormus.

Turunc chemist Turunc chemist tebrikler, saglicakla buyutesin💕
Amiiin inşallah ♥️♥️
 
Merhabalar 🩷

11 günlük bir kızım var onu çok seviyorum. Fakat bazen yabancılaşıyorum ona. Bazen canımın parçası gibi hissediyorum. Bazen sanki benim değil gibi. Sürekli bana bağımlı olması beni çok ürkütüyor. Yanımda destekçilerim olmasına rağmen yalnız hissedebiliyorum. Annemin kucağında uyurken “ya bende uyumazsa?” Diye korkuyorum. Başkası kucağına alınca hem mutlu hem tedirgin oluyorum. Duygularım karmakarışık. Akşama doğru bir heyecan geliyor. Yine gece oluyor. Kızım mememi alır mı? Acaba durduramayacağım şekilde ağlar mı? Gece uyuyabilecek miyim? Ya o uyumazsa ne yaparım?

İşte bu ruh hali beni çok yoruyor. Bazen çok iyiyim bazen anksiyete geliyor durduramıyorum. Bu endişe kızıma yansır mı diye kendime kızıyorum. Fakat bazen engel olamıyorum

Bu başlığı açma amacım da benim gibi hissedenler var mı onu görmek. Ben yalnız mıyım? Bu günler geçer mi? Kendimi nasıl iyi hissederim? Bu yoldan geçenler, geçmiş olanlar deneyimlerini paylaşırsa çok mutlu olurum 🙏🏻
Fazlasini yasadim. Tek bir caresi var: zaman. Kaygili insanlara soylenecek en son sey biliyorum ama gerçekten zaman gectikce cozulecek konular gecmiyor ama siz alisiyosunuz. Yetenek gelistiriyosunuz ogreniyosunuz. Baska endise konulari cikiyor ortaya ama bi bakmissiniz daha kolay kotariyosunuz. 9 ay bitti bizim. Ben baska bi insan oldum. Bi kere ne kadar dayanikli bi insana donustugumu gordum. Sabrimin ve gucumun sinirlarini da. Eski zamanlarimdan sadece sorumsuzlugumu ozluyorum ki onu bence herkes özlüyordur. Hayatimda fiziksel ve mental olarak baska birseyde daha cok zorlandigimi hatirlamiyorum destegim olmasina ragmen. Ama bu zorlanma nelere gucumun yettigini gosterdi bana ki bence zaten devam etmemizi de saglayan bu. Yoksa coktan huniyi gecirmistik🤪
 
Fazlasini yasadim. Tek bir caresi var: zaman. Kaygili insanlara soylenecek en son sey biliyorum ama gerçekten zaman gectikce cozulecek konular gecmiyor ama siz alisiyosunuz. Yetenek gelistiriyosunuz ogreniyosunuz. Baska endise konulari cikiyor ortaya ama bi bakmissiniz daha kolay kotariyosunuz. 9 ay bitti bizim. Ben baska bi insan oldum. Bi kere ne kadar dayanikli bi insana donustugumu gordum. Sabrimin ve gucumun sinirlarini da. Eski zamanlarimdan sadece sorumsuzlugumu ozluyorum ki onu bence herkes özlüyordur. Hayatimda fiziksel ve mental olarak baska birseyde daha cok zorlandigimi hatirlamiyorum destegim olmasina ragmen. Ama bu zorlanma nelere gucumun yettigini gosterdi bana ki bence zaten devam etmemizi de saglayan bu. Yoksa coktan huniyi gecirmistik🤪
Teşekkür ederim desteğiniz için. Bugün bir ara acaba emzirmesem mi diye bile düşündüm. Memeyi alırken o kadar ağlıyor ki. Hatta bunu sesli dile getirdim eşime ve anneme sonra kendimden utandım. Sütümü sağıp biberonla vereyim yeter ki ağlamasın bile diye düşünüyorum.
 
Teşekkür ederim desteğiniz için. Bugün bir ara acaba emzirmesem mi diye bile düşündüm. Memeyi alırken o kadar ağlıyor ki. Hatta bunu sesli dile getirdim eşime ve anneme sonra kendimden utandım. Sütümü sağıp biberonla vereyim yeter ki ağlamasın bile diye düşünüyorum.
Ay ben neler dedim o dönemde. Bu cok masum ve minnos bi isyan. Canınızı sıkmayın, gececegini bilin. Her sabah kendinize guc vererek yataktan kalkin. Kendinizi motive etmeniz cok onemli. Cok zorlanirsaniz bi destek alirsiniz terapi gibi. En azından yabanci ama profesyonel biriyle konusmak ic siskinligine iyi gelir. Arada disari da cikin. Bana cok iyi geliyodu.
 
Ay ben neler dedim o dönemde. Bu cok masum ve minnos bi isyan. Canınızı sıkmayın, gececegini bilin. Her sabah kendinize guc vererek yataktan kalkin. Kendinizi motive etmeniz cok onemli. Cok zorlanirsaniz bi destek alirsiniz terapi gibi. En azından yabanci ama profesyonel biriyle konusmak ic siskinligine iyi gelir. Arada disari da cikin. Bana cok iyi geliyodu.
Sürekli suçluluk duygusu çok yorucu. O ağladıkça içim acıyor hemen sakinlesin istiyorum
 
Sürekli suçluluk duygusu çok yorucu. O ağladıkça içim acıyor hemen sakinlesin istiyorum
Yeri geliyo icerde hapsiriyosunuz onu duyup korkup agliyolar. Aglamaya takmak yok. Vah agliyo demek yerine neden agliyo olabilir kismina kafa yorarsaniz cozum odakli gitmis olursunuz. Bi de bu cucelerin kafasi kasinsa agliyolar baska iletisim yolu yok. Kafayi kasiyamiyo agliyo. Kiyafeti sıkıntı veriyo bizim gibi degistiremeyecegine gore napcak aglicak. Aglamak tek iletisim yolu suan.
 
Yeri geliyo icerde hapsiriyosunuz onu duyup korkup agliyolar. Aglamaya takmak yok. Vah agliyo demek yerine neden agliyo olabilir kismina kafa yorarsaniz cozum odakli gitmis olursunuz. Bi de bu cucelerin kafasi kasinsa agliyolar baska iletisim yolu yok. Kafayi kasiyamiyo agliyo. Kiyafeti sıkıntı veriyo bizim gibi degistiremeyecegine gore napcak aglicak. Aglamak tek iletisim yolu suan.

Doğru söylüyorsunuz çok mantıklı. Ama işte mantık devre dışı oluyor çoğu zaman 😂 Sakin kalmaya çalışacağım
 
Oglum tam 18 aylik ve ben 13 aydir anksiyete sebebiyle antidepresan kullanip, psikoterapi görüyorum. Size tavsiyem guzel anneler akisina birakin. Ana odaklanin. Hormonlariniz su an en ust seviyede. Zamanla annelige alisacaksiniz. Hepimiz cok degerliyiz. Yeni annelere tavsiyelerim bol bol ten tene temaa yapin. Emziren anneler ayrica mama takviyesi veriyor ise kaşık biberon kullansin ilk 30 gun emzik vermesinler. Anne memesine benzeyen bir biberon yok. Bebeginiz sizi emerken tam 30 kasini kullaniyor. Biberon meme reddi yapiyor ve surec cok yorucu oluyor..
 
Bebeğim doğalı 1 ay oldu. Anneliğe alışamadım anne miyim onu da bilmiyorum sanki benim çocuğum değil ben doğurmışım gibi hissediyorum. Hergün bebek beni sevmiyor istemiyor diye düşünüyorum. Niye böyle normal mi bu. Son 1 haftadır daha iyiyim şükür önceki haftalar sürekli ağlıyordum sanırım lohusa depresyonu yaşıyorum eskisi gibi yemek yeme iştahım bile yok. Kafam duygularım karmakarışık. Bebek ağlama krizine giriyor ne yapacağımı şaşırıyorum eski günlerimi eski beni özlüyorum 😪
 
Back
X