Lohusaların zorbalanması

Ophelia81 .!.:

Hanımlar bizde bu iş bir gelenek mi anlamıyorum. Bir aylık lohusayım. Doğumum da çok zor oldu. Vakumla ve gerçekten çok zorlu bir şekilde doğum yaptım. Doğum sırasında ailelere haber vermedik ki iyi ki de haber vermemişim daha evvel söyleseydim sezaryene yönlendirirlerdi. Doğuma girerken söylediğimiz için hastane odasına alındığımdan itibaren üzerime gelmeye başladılar. Annem riskli doğum gerçekleştirdim diye (normal yapmamı hiç istemiyordu kendi 3 normal doğum yapmış ve çok zor olmuş) hastane odasında tartışıp durdu benimle. Ben burada anne kayınvalide, kız kardeş, kayınpeder, görümce diye ayırmak istemiyorum çünkü hepsi ayrı ayrı ne dediğini bilmez hale geldi yani eve gelmişim daha ilk günden yok sütün gelmiyor yok sütün gelemeyecek. Ertesi gün sütüm geliyor yok bu sefer de tutmayacak memeyi… zaten emzirenler bilir bebeğe meme tutturmak çok zor. Memeyi tuttu bu sefer de meme bağımlısı oldu bak demeler. Daha 3. Günümüzde kp eşimi ağlatmış sen nasıl babasın çocuğu tutmayı bile bilmiyorsun diye. Nasıl bilsin hayatında ilk defa yenidoğan tutuyor adam. Ki o kadar ilgili ve yardımcıdır ki eşim. Ben evde yatılı misafir istemediğim için eşimle ikimiz baktık geceleri. Gündüz de aileler geldi. Benimkiler sabahtan geliyor eşimin ailesi öğleden sonra. Sağ olsunlar bu süreçte ne temizlik yaptık ne yemek. Ama her günüm ağlayarak geçti. Ki ben doğumdan önce doulasından tutun psikoloğa kadar yardım almış ve kendini hazırlamış biriyim. Ama hormonlar insanı hassaslaştırıyor. İnsanların kendini bilmezliği de cabası. Ailem günlerce migrenden öldük dediler sebep olarak da doğumu son anda söylememizi belirttiler. Görümce tansiyon problemi yaşadı 2 hafta sonrasında. Kayınvalidem bebeğin doğum heyecanından hastalandık dedi. Kp rahatsızlandı ameliyat olacak. Teselli veriyorum baba seni çok iyi anlıyorum ağrıların zorluyor seni diye. Bana diyor ki bu doğum değil ağrıdan duramıyorum ( 20 gün durdu) anneme gidiyorum sabahtan. Bebek annemdeyken uyumuşum 3 saat. Babam çok uyumuşum diye lafa başlıyor. KV lohusalığın 5. gecesinde eşimi arabayla eşini almaya göndermeye çalışıyor. Sende de araba var gitsene diyorum ben gidemem oraya diyor. Ben sarılık olmuş bebeğimle gece vakti yalnız kalayım ama onlar zorlanmasın. Hepsi iyiliğine iyi insanlar ama bu dönemde nasıl bu kadar kendilerini bilmez oldular şaştım kaldım. 20 günlüğüz çocuğu arabayla bize getiremez misin diyor? Sence getirebilir miyim? Annene gidiyorsun diyor. Eşim annemlerin evine çok yakın yerde çalışıyor ve işe giderken bırakabiliyor. Mikrop kapmayayım diye (inanın 10 gün oturamadım ağrıdan dikişlerden) ayrı WC sağlıyor kendi yatağını veriyor. Klima var diye salonda oturuyoruz emzirirken annem dahil çıkıyor. KV’de de güya bizim için klima taktırıyor ama gidince kapısı bile kapanmayan odayı gösteriyor ve sabahtan geceye kadar kalabalık evde durmamı istiyor. Nasıl rahat edeyim günde kaç defa duşa giriyorum kanamam var. Açıklıyorum alınıyor. Öpmeler tükürükler havada uçuşuyor görümce kendi insanımız diyor. Elli kere açıklıyorum yenidoğan öpülmez diye. Hatta bildiğin kalp kırıyorum, babam dahil şak diye öpüveriyor. Biz toplum olarak nasıl eğitileceğiz bu doğum sonrası davranışlar konusunda bilmiyorum. Amacım akıl almak da değil. Toplumun bu kör kısmı nasıl değişir merak ediyorum. Allah tüm Lohusaların yardımcısı olsun depresyona girmediysek de aileler zorla sokmaya çalışıyor

Genişletmek için tıkla...

akrephanim .!.:

Okurken içim daraldı.

Annesi olsaydım ben de kızardım diyenlere de hak veremiyorum. Doğumun şekline kişi kendisi karar verir doktoruyla birlikte. Doktor bir tehlike görseydi zaten doğuma bu şekilde devam etmezdi. Doğuracak kadın dışında ne eşin ne de kadının annesinin söz hakkı yok, ne münasebet? Yeni doğum yapmış kadına da böyle şeyler üzerinden söz söylemek kimsenin haddine değil.

Konu sahibi sana tek tavsiyem evinde eşinle ve çocuğunla bu süreçleri başbaşa geçirmen. Aile her ne kadar iyi niyetli olsa da hem bu kadar kalabalığa gerek yok hem de artık anne ve baba olarak günlük hayatlarınıza adapte olmalısınız. Bırakın eviniz temizlenmesin, yapabildiğiniz kadar yemek yersiniz. Sizin iç huzurunuz her şeyden daha önemli.

Bugün sınır çizmezseniz yarın çocuğunuzu yetiştirme tarzınıza da karışacaklar. Bugün sizi dinlemeyip yenidoğan bebeği şapır şupur öpen insanlar yarın sizin çocuğa karşı olan otoritenizi de yerle bir ederler. Bunu sakın aklınızdan çıkarmayın.

Bir bebeğin ihtiyacı olan tek şey anne ve babasının sevgisi. Annenin ihtiyacı olan şey ise eş desteği. İnanın geri kalan herkes, her şey gereksiz.

Genişletmek için tıkla...

Zeyna03 .!.:

Milli konularimizdan birisi lohusayı zorla lohusa depresyonuna itmek.Bu konuda bildiğim bir şey varsa sürece aileleri çok dahil etmemek.Dahil edince her şeyi soyleme her şeye karışma hakkı buluyorlar.Kendimden örnek vereyim.Ben de sezeryan doğum yaptım.Sezeryan doğumu doğumdan saymadı benim kv.Surekli bu konuda laf soktu.Hemsireler sütün çok güzel bol bol emzir dediler.Kv kesinlikle sütün yok diye çocuğa dayadı mamayi.Mamayi içen çocuk doyunca haliyle beni emmedi.Eve çıktığımızda da aynı binada olmamıza rağmen böyle bir talebimiz olmamasına rağmen kadın bize yerleşti 15 gün.Çocuğa mama vermeye devam etti.Evde sütüm iyice indi bebek emmeyince mastit oldum.Kadın ısrarla sütün yok ac kalır çocuk diyor.En son mamayi gözünün önünde çöpe attim.Mama vermeyecegim bebegimi emzirecegim dedim.Şok oldu.Esim de anne teşekkürler biz hallederiz evine gidebilirsin dedi.Ondan sonra bebeğimi doya doya emzirebildim.Anneligin tadına vardım.15 gün içinde psikolojimi alt üst etti.Hastanede bebeğin 2.gununde emzigi kayısı reçeline batırıp çocuğa reçel yedirdi.Benden gizli hurma yedirmis.Su icirmeye çalıştı 1 günlük çocuğa.Bu cocuk ac sutun yok diye beni kac defa aglama krizine soktu.Benim evime benden izinsiz misafirler kabul etti hem de erkek misafirler de geldi.Daha neler neler...2.cocugumda hastanede annem kaldı.Eve gece gunduz kimseyi istemedim.Rahatlikla her işimi hallettim bebeğime 4 yaş çocuguma gül gibi baktim.Depresyona da girmedim.Butun annelere tavsiye ederim.Evinizde kendiniz geçirin lohusaliginizi.Özlellikle anlayışsız kv veya anne farketmez sürece dahil etmeyin.

Genişletmek için tıkla...

gisla .!.:

Ben bugün keyfimden dışarı çıktım sabah 30 dk yürüdüm içecek aldım döndüm diye annem 3 harflilerin beni rahatsız edeceğini söyledi lohusa evde otururmuş dün de bebeği arabada çıkardım diye delirdi 1 hafta olmamış 36 haftada doğurdum meme tutmuyor uğraşıyorum uğraşma ver biberonu tıygıdı tıygıdı kaşıkla mı olur diyor kocam bile zorbalanıyo ya yatak odamıza şak diye giriyor kocamın üstü çıplak bebeği kucağında tutuyor tarzan gibi dolaşıyor diyor sen yatak odasına dalma dedim diye dikişin var sakın birlikte olma dedi bir de sanki ben salağım ya bu halde seks yapacak kadar ama bana lohusalıkta sarhoşluk geldi kafam uçuyor kimseye bir cevap veremiyorum salak salak dolanıyorum kafayı çekmiş gibiyim normalde aşırı huysuz şak şak cevap veren yapım vardı lohusalıkta değiştim hatta herkes farkında hiç nazlanmadım asla normal doğurmam dedim doğurdum sakinim sabırlıyım tez canlıyım o gitti sabırsızlık gitti babam bile dedi ben senin emsin diye bu kadar uğraşacağını tahmin etmezdim diye ben de etmezdim bi boşvermişlik salmışlık geldi yıllarca anksiyete ile savaştım sıfır endişe var kendime inanamıyorum valla. Zor yani tek olsam daha kolay bakarım herhalde.

Genişletmek için tıkla...

Ophelia81 .!.:

Allah yardımcınız olsun

Genişletmek için tıkla...