Ben Ağustos 2020'de nişanlandım. Ve Temmuz 2022 de düğünüm olacak normalde.
Fakat nişanlım kişilik olarak çok iyi, çok temiz kalpli efendi saygılı bir insan ona bir şey diyemem hakkını yiyemem, ama kendisi tamamen olgunlaşmamış. Bana karşı ilgisi sevgisi azaldı, 3 buçuk senedir beraberiz, ve ilk bir senemiz her şey mükemmeldi bana karşı çok sevgi dolu ilgiliydi, ilgiden mahrum etmezdi beni falan. Ama artık o eski ilgisi yok, beni sevdiğini biliyorum hissediyorum, ama artık eskisi gibi davranmıyor yani.
Ben ilgiyi çok seven bir insanım, her zaman sevildiğimi hissetmek şımartılmak isterim, 15 senedir evli de olsam. Ben ailemden öyle gördüm, her zaman evin prensesi gibiydim. Ve eşimden de aynı muameleyi hak etmek isterdim. Evet benim de haksız yönlerim var elbette, nişanlım yoğun çalışıyor, düğün için para biriktiriyor, bir yandan ekonominin durumu belli, onun kaygısı var ev düğün altın vs. Bende bazen üstüne fazla gittiğimi düşünüyorum. Ama düşündükçe içimi şüphe sarıyor, ya evlenince mutsuz olursam bu ilgisizlikten dolayı? Her evlenecek olan kız illaki bu konu hakkında çok takılmış olabilir, ama bilmiyorum. Bir yandan aramızda uzun mesafe var 800km, çok sık görüşemiyoruz da, acaba evlenince sürekli yan yana olduğumuz zaman bu sorun düzene girer mi diye düşünüyorum sonra. Bilmiyorum çok karışık kafam. Üstelik ben kendimi çok suçlu hissediyorum, 2 ay önce nişanlıma en özelimi verdim.. kendimce vicdan azabı çekiyorum diyorum neden yaptın ki? Bazen kendi kendime düşünüyorum diyorum at nişanı, içinde hep böyle şüphe ile yaşamaktansa başlamadan bitsin, sonra aklıma bu detay geliyor, ona en özelimi verdim, bir hata yaptıysam bedelini ödemeliyim, arkasında durmalıyım... bilmiyorum kafam çok fazla karışık lütfen yargılamayın
" dedim kusura bakma
kusura bakma ama komık ve anlamsz bır bekleyiş bu. 
sadece senin en özelin yok canım...sırf böyle düşündüğün için devam edesin varsa yazık edersin hayatına asıl...
Verdim deyince ben eşya gibi bir şey sandımahshashhaa
