kızlar asla geri kafalı değilim ama bazen hayatımızdaki insanlar "bu da dert mi" dedirtecek şekilde davranabiliyorlar malesef
kızlar ben nişanlıyım düğünüm ekimde nasip olursa. nişanlı insanların konuştuğu gibi özel konuları konuşur ederiz. nişanlım için düğün gecesindeki o kan olayı çok mühim. bunu o kadar dile getirdi ki (durduk yere değil ben sordukça açıkladı) bende paranoya oldu ya kanamazsa diye. çünkü tepkisi ne olur bilemem. bu konuyu çok önce konuşmuştuk o ara kafama takıldı ve unuttum. ocak ayında kuzenim evlendi ilk gecesinde kan gelmemiş eşi bozuk atmış yüzü düşmüş kuzenimle çok yakınızdır sabahına beni arayıp ağlayarak anlattı (bu arada kuzenim evlenmeden önceki sevgilisiyle ilk kez birlikte olmuş ve o zaman da kan gelmemiş.) ben o zaman konuştum onunla dedim her kadın kanamıyor bazıları esnekmiş bazılarında doğuştan yokmuş eşine bunu anlat. biliyorum demişti anlatmış adam tamam demiş ama suratı tavrı kızı çok üzmüş. benim atlattığım bu paranoya kuzenimin olayından sonra tekrar patlak verdi. aynı zamanda anksiyete hastalığım var bu da beni etkiliyor olabilir ama kuzenimin yaşadıklarını yaşamak istemiyorum geceleri düşünmekten uyuyamıyorum kızlar napmam lazım. bu arada nişanlım çok iyi biridir hiç evlilik düşünmeyen beni ikna etti güven verdi başka bir sorunum yok bu konuyu da içimde yaşıyorum ona söylersem beni yanlış anlayabilir. bi yandan da evrene kızgınım neden bu zar tek kadınlarda var neden sadece biz korkuyoruz kanıtlayamamaktan. keşke bu konuda da eşit davranılsaydı. isyan etmiyorum belki de korkularım yersiz ama bu düşüncemi yenemiyorum lütfen yardım edin..