Bunların gayet farkında bence. Pislik yapıyor kendince. Çocukların huzuru kaçmasın diye ben sessiz kaldığım için benim kabullendiğimi sanıyor galiba.
Hayatta mottolarım vardır, aklımda kalacağına midemde kalsın, ben üzüleceğime o üzülsün, kaşınanı kaşırım evliya değilim, o sınırını geçiyorsa dozerle ezilmeye mahkumdur vs gibi
Ağzınızın tadı kaçsın, feci kaçsın ve inceldiği yerden kopsun.
Bu kadar değersizliği çekmek zorunda değilsiniz.
Kimi aldatılır susar kimi şiddet görür susar oturur.
Sizinki de o kadar ağır biliyorsunuz değil mi?
Çocuğunu, karısını kendine yük gören, değer vermeyen bir de onların gidişini utanmadan kendine kara çevirerek karaktersizliğini arşa çıkaran adam!!!
Memur çocuğuyum, öyle dönemlerimiz oldu ki 3 ayrı şehre bölündü ailemiz.
Babam başka, ben annem başka ve ablam başka yerlerde yaşadık.
Sonra ben ayrı, ablam ayrı, annem babam ayrı olarak devam ettik.
O eli sıkı babam, birgün bile bizi parasız bırakmadı ne annemi ne kızlarını.
Kendi makam odasında yattı ev açmadı kendine, bizlere yolladı.
Babamı övdüğüm çok ender bir andır bu hayatta ama annem derdi hatta, varken böyle bollukta değiliz vermez etmez kıymetlidir parası ama uzak olunca başımıza bir iş gelir, kimseye muhtaç olmayalım, ele gitmeyelim diye yağdırıyor derdi
