• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Maddi sıkıntılar ve depresyon

gizlihesabim

Üye
Kayıtlı Üye
Katılım
11 Kasım 2025
Mesajlar
165
Emoji Skoru
53
Puanlar
13
Yaş
25
Merhabalar, yine ben
Arkadaşlarıma bu konuları açamadığım için buraya geliyorum. Gerçi artık arkadaşım yok gibi hissediyorum.
Beni motive eden hiçbir şey kalmadı ve eşimle çok borcumuz var. Ailemizden saklıyoruz her şey çok güzel sanıyorlar ama ben düşünmekten kafayı yedim. Belli ki çok uzun sürecek bu süreç ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Zaten depresyon panik atak hastasıyım. Esnafız iş genel olarak sakin olduğu için işe gitmiyorum artık. Eşim asla ailelere söylemek istemiyor bir şekilde halledeceğiz diyor ama iki yıldır halledemedik. Artık evi geçindirmek evli olmak benim harcım değilmiş gibi gelmeye başladı ama eşimi de çok seviyorum. Çok çaresiz hissediyorum kendimi
 
Merhabalar, yine ben
Arkadaşlarıma bu konuları açamadığım için buraya geliyorum. Gerçi artık arkadaşım yok gibi hissediyorum.
Beni motive eden hiçbir şey kalmadı ve eşimle çok borcumuz var. Ailemizden saklıyoruz her şey çok güzel sanıyorlar ama ben düşünmekten kafayı yedim. Belli ki çok uzun sürecek bu süreç ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Zaten depresyon panik atak hastasıyım. Esnafız iş genel olarak sakin olduğu için işe gitmiyorum artık. Eşim asla ailelere söylemek istemiyor bir şekilde halledeceğiz diyor ama iki yıldır halledemedik. Artık evi geçindirmek evli olmak benim harcım değilmiş gibi gelmeye başladı ama eşimi de çok seviyorum. Çok çaresiz hissediyorum kendimi
Merhaba, bu durum için tavsiye verebilirim isterseniz 🙏🏻
 
Merhabalar, yine ben
Arkadaşlarıma bu konuları açamadığım için buraya geliyorum. Gerçi artık arkadaşım yok gibi hissediyorum.
Beni motive eden hiçbir şey kalmadı ve eşimle çok borcumuz var. Ailemizden saklıyoruz her şey çok güzel sanıyorlar ama ben düşünmekten kafayı yedim. Belli ki çok uzun sürecek bu süreç ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Zaten depresyon panik atak hastasıyım. Esnafız iş genel olarak sakin olduğu için işe gitmiyorum artık. Eşim asla ailelere söylemek istemiyor bir şekilde halledeceğiz diyor ama iki yıldır halledemedik. Artık evi geçindirmek evli olmak benim harcım değilmiş gibi gelmeye başladı ama eşimi de çok seviyorum. Çok çaresiz hissediyorum kendimi

Ne borcunuz var?
 
esnafsınız
iyi kazanamıyorsunuz, yoğunluk olmadığı için siz işe de gitmiyorsunuz
şu durumda neden başka iş aramıyorsunuz? ya dükkanda siz durun eşiniz başka iş arasında ya da o dursun siz arayın mesela?
Psikolojik olarak hiç iyi değilim, bir gün gitsem iki gün gidemiyorum panik ataktan kaynaklı, çare olarak bir şey görsem ona tutunup biraz düzelirim belki ama ben artık çok zayıfım. Hayatım tepetaklak oldu gibi hissediyorum ve bu beni daha da dibe çekiyor. Bu sırada eşim dükkana göz kulak oluyor.
 
Manevi olarak nasılsınız? Nasıl hissediyorsunuz?
Depresyondayım, plansız bir hamilelik dolayısıyla antidepresanı bırakmak zorunda kaldım, daha sonra bebek gelişmedi ve 9 haftalıkken kürtaj olmak zorunda kaldım. yaklaşık bir aydır ilaca tekrar başladım ama ilacı ilk kullanmaya başladığım zamandan daha kötü bir durumdayım. Her şey üstüme üstüme geliyor ve artık aşabileceğimi düşünemiyorum
 
Ne borcunuz var?
İnanın nasıl olduğunu ben de tam anlayamadım. Kartları ödeyemedikçe dağ oldu, daha öncesinde iş yeri için kredi çekmiştik sadece o krediyi ödeyebiliyoruz artık aydan aya kart borçu yapılandırılabiliyor sanırım ama ailemize söylesek belki arka çıkarlar gibi düşünüyorum. Eşim asla bunu istemiyor
 
iyi de 25 yaşında görünüyorsunuz, zaten 2 senedir halledeme"dik" dediğinize göre, 2 senedir en az evlisiniz ve demek 2-3 yıldır böyle bir süreçtesiniz
daha önce böyle bir borcunuz olmaz tabi ki , daha önce ne hayatınız vardı ki? muhtemelen babanızın evindeydiniz zaten?

başa çıkamıyorsanız ailelerden alın, sonra onlara ödersiniz ama siz de çalışmadıkça bu işin içinden nasıl çıkacaksınız ki?
 
Merhabalar, yine ben
Arkadaşlarıma bu konuları açamadığım için buraya geliyorum. Gerçi artık arkadaşım yok gibi hissediyorum.
Beni motive eden hiçbir şey kalmadı ve eşimle çok borcumuz var. Ailemizden saklıyoruz her şey çok güzel sanıyorlar ama ben düşünmekten kafayı yedim. Belli ki çok uzun sürecek bu süreç ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Zaten depresyon panik atak hastasıyım. Esnafız iş genel olarak sakin olduğu için işe gitmiyorum artık. Eşim asla ailelere söylemek istemiyor bir şekilde halledeceğiz diyor ama iki yıldır halledemedik. Artık evi geçindirmek evli olmak benim harcım değilmiş gibi gelmeye başladı ama eşimi de çok seviyorum. Çok çaresiz hissediyorum kendimi
İş neyse devredin hemen borçları ödegin ikiniz de maaşlı işe girin çalışın.
 
iyi de 25 yaşında görünüyorsunuz, zaten 2 senedir halledeme"dik" dediğinize göre, 2 senedir en az evlisiniz ve demek 2-3 yıldır böyle bir süreçtesiniz
daha önce böyle bir borcunuz olmaz tabi ki , daha önce ne hayatınız vardı ki? muhtemelen babanızın evindeydiniz zaten?

başa çıkamıyorsanız ailelerden alın, sonra onlara ödersiniz ama siz de çalışmadıkça bu işin içinden nasıl çıkacaksınız ki?
Ben de böyle düşünüp yetişkin olamadığımı düşünüyorum. Bu beni çıkmaza sürüklüyor. Belki iş kurmamalıydım belki babamın evinde ölümü beklemeliydim vs vs
Sağlıklı düşünemediğimin farkındayım ama kimseye hiçbir düşüncemi açamıyorum bu da patlamama sebep oluyor
Yani haklısınız toparlanmam gerekiyor am o gücü kendimde bir aydır bulamıyorum
 
Depresyondayım, plansız bir hamilelik dolayısıyla antidepresanı bırakmak zorunda kaldım, daha sonra bebek gelişmedi ve 9 haftalıkken kürtaj olmak zorunda kaldım. yaklaşık bir aydır ilaca tekrar başladım ama ilacı ilk kullanmaya başladığım zamandan daha kötü bir durumdayım. Her şey üstüme üstüme geliyor ve artık aşabileceğimi düşünemiyorum
Allah'a teslimiyeti seçebilirsiniz sizin için iyi olabilir, Vakıa suresi ve 40 bin ihlası duydunuz mu?
 
Ben de böyle düşünüp yetişkin olamadığımı düşünüyorum. Bu beni çıkmaza sürüklüyor. Belki iş kurmamalıydım belki babamın evinde ölümü beklemeliydim vs vs
Sağlıklı düşünemediğimin farkındayım ama kimseye hiçbir düşüncemi açamıyorum bu da patlamama sebep oluyor
Yani haklısınız toparlanmam gerekiyor am o gücü kendimde bir aydır bulamıyorum
yahu alternatif 1 erkenden evlenip kredi çekip iş kurmak
ya da alternatif 2 babanın evinde ölümü beklemek

hayatta tek alternatifler bunlar mı?

sizin niye maaşlı bir işe girip, biraz çalışıp biriktirip sonra o parayla bişeyler yapmak gibi bir "alternatif" bile yok hayatınızda mesela ? hiç anlamadım.
 
İnanın nasıl olduğunu ben de tam anlayamadım. Kartları ödeyemedikçe dağ oldu, daha öncesinde iş yeri için kredi çekmiştik sadece o krediyi ödeyebiliyoruz artık aydan aya kart borçu yapılandırılabiliyor sanırım ama ailemize söylesek belki arka çıkarlar gibi düşünüyorum. Eşim asla bunu istemiyor

Yukarıda babam bana hep destek olurdu yazmissiniz. Artık evlisiniz ve bazı şeylerin eşinizle birlikte üstesinden gelmelisiniz.

Siz önce bir kendinizi toparlayin sonra saglikli bir şekilde alternaflere bakarsınız, ödersiniz ama olaylara böyle depresif yaklaşmanizin size bir çözümü olmaz.

Uzmeyin kendinizi. Umarım kolaylıkla ödersiniz.
 
yahu alternatif 1 erkenden evlenip kredi çekip iş kurmak
ya da alternatif 2 babanın evinde ölümü beklemek

hayatta tek alternatifler bunlar mı?

sizin niye maaşlı bir işe girip, biraz çalışıp biriktirip sonra o parayla bişeyler yapmak gibi bir "alternatif" bile yok hayatınızda mesela ? hiç anlamadım.
İki yıl maaşlı bir işte çalıştım ancak yaptığım birikim dükkan açmamı kolaylaştırdı sadece ve şu an kredimiz 115bin, bunu ödeyebiliyoruz. Ben çocukken babam çok zor zamanlardan geçmiş ve bize hiç yansıtmamaya çalıştı. Ben üniversitede ve sonrasında hiç maddi zorluk yaşamadım zengin asla değildik ama geçiniyorduk. Üniversiteyi okurken yalnızlık beni çok zorladı ve psikiyatriye gitmeye başladım malesef psikolojik olarak güçlü biri değilim. Belki size şımarıklık olarak gelebilir ama ben de böyle acılar çekmek istemezdim. Evlendikten sonra maddi konuların üstesinden gelememeye başladım belki 2-3 yıla ancak düzelecek maddi durumumuz, bu borçu ancak o zaman kapatabileceğiz. Ben sadece bu süreçlerden geçenler illaki vardır, size ne iyi geldi ne tavsiye edersiniz
Ailelerle paylaşmak istemek normal mi yoksa eşim haklı mı
Bilmiyorum yani dümdüz dertleşmek istiyorum
 
İki yıl maaşlı bir işte çalıştım ancak yaptığım birikim dükkan açmamı kolaylaştırdı sadece ve şu an kredimiz 115bin, bunu ödeyebiliyoruz. Ben çocukken babam çok zor zamanlardan geçmiş ve bize hiç yansıtmamaya çalıştı. Ben üniversitede ve sonrasında hiç maddi zorluk yaşamadım zengin asla değildik ama geçiniyorduk. Üniversiteyi okurken yalnızlık beni çok zorladı ve psikiyatriye gitmeye başladım malesef psikolojik olarak güçlü biri değilim. Belki size şımarıklık olarak gelebilir ama ben de böyle acılar çekmek istemezdim. Evlendikten sonra maddi konuların üstesinden gelememeye başladım belki 2-3 yıla ancak düzelecek maddi durumumuz, bu borçu ancak o zaman kapatabileceğiz. Ben sadece bu süreçlerden geçenler illaki vardır, size ne iyi geldi ne tavsiye edersiniz
Ailelerle paylaşmak istemek normal mi yoksa eşim haklı mı
Bilmiyorum yani dümdüz dertleşmek istiyorum
Çocuğu erteleyin. Karı koca el ele verin borçları bi azaltın. Gerekirse depresyon için ilaç kullanın dr a danışıp. Hepsi geçer. Can sağlığı versin Allah 🙏
 
İyi gelen şey basit
İş yerini devredeceksiniz
Karı koca girip bir işe çalışacaksınız
Ya da iş yeri kredi ödeyecek kadar kazanç sağlıyorsa siz gireceksiniz bir işe
En azından akmasa da damlar

İş yeriniz ne üzerine
Başka alternatifler de deneyebilirsiniz yani o işte ilerleyenler nasıl yapmış neler üretmiş
 
Back
X