Maddi sorunlar olmasa da yurtdışına gitmek ister miydiniz?

Türkiye’de euro kazanıyor olsam gitmezdim
Zengin olana cennet bı ülke zengine her kapı açılır en iyi standartta yaşanır
Yabancılar akın akın ülkemize geliyor tatillere emeklileri filan buraya yerleşiyor
 
Alım gücü olarak ne yönden mesela biraz da olumlu yönlerine odaklanayım bari
Mesela markete gidiyoruz tv görüyoruz he alalım atıyorum kitchen aidin her şeyini aldım ama türkiyedeyken tefal almıştım kitchenaid pahalı gelmişti şimdi hiç bir şey pahalı gelmiyor normal fiyat gibi geliyor alabiliyorum yemek olayına zaten girmiyorum o kısım daha kolay Türkiyedeyken bazı markalar aşırı pahalı gelirdi aman almim derdim ama burada öyle bir derdim yok her şeyin fiyatı normal ,alınabilir ama şöyle bir şey var benim bulunduğum ülkede eyalete göre vergilendirmeler değişiyor o kısmı hoş değil vergiyi görmek hele hiç hiç hoş değil
 
Tabiki Türkiye de yaşardım en güzeli euro kazanıp Türkiye’de harcamak, ekonomi iyiyse Türkiye cennet gibi.
değil.

senelerdir remote çalışıyorum euro/dolar kazanıyorum
euro/dolar kurunun bile yetişemediği kadar pahalandı bu ülke.

ayrıca ben bir kadın olarak kendi başıma geceyarısından sonra canım sıkıldı yürüyüş ypayım desem yürüyemem. yoldan taksi çeviremem. ya biri bıraksın ya daha erken döneyim...gibi şeyleri düşünmek zorundayım. ya da her yere aracımla gidecem (ki sevmiyorum bunu) ülkede 81 şehirden belki 75 tanesi bekar, belli yaş üstü, "rahat" diye nitelendirilen kadına uygun değil. tuhaf tuhat muameleler görüyorsunuz...

teknik/akademik bir alandayım, bir eğitime katılmak için bin tane ayarlama yapmam gerekiyor. avrupada yaşıyo olsam her ay başka kongre konferans etkinlik olur...

çocuğum olsa ya fanusta büyütmek 3 yaşından itibaren özel okullara vermek zorundaym -ki en azından benim bedavaya, devletten aldığım kadar eğitim alsın- ya da oturup kendim eğitim vermek zorundayım.

benim eğitim/çalışma hayatımın ilk yılları avrupada geçti
hala avrupa/abd şirketlerine çalışıyorum
ama şu anda neden türkiyedeyim, burada ortamım güzel, çocuğum yok. eskisi gibi minilerle geceyarılarına kadar dışarılarda değilim. sabah uyanıp denize girebilmeyi daha çok seviyorum...(bugün sabah 7 30 kalkıp denize girdim mesela). ailem burada. burada kalan ve birşeyler yapan birilerinin de olması lazım. alanımda yetişmiş insan yok. inadım biraz da....

bir de ben arada gidip geliyorum...yaşamak için gider miyim bilmiyorum ama arada gidip gelip takipte kalmak lazım.
 
Türkiye'de dolar veya euro kazansam gitmem ülkemde yaşarım neden gideyim? En iyi yerlerde oturup kendi güvenliğimi de maksimum seviyede tutardım zaten. Konu, komşu bilmem ne o zaman bunların da bir zararı olamazdı. Çocuğum yok ama olsa ülkemde de en iyi okullarda eğitim aldırırdım, üniversite için de yurt dışına yollardım. Evladımın eğitimi için de yurt dışına taşınmam şart değil yani. Yine param olacağı için canım istediği zaman istediğim ülkeyi gezer, kalabildiğim kadar kalır ve bu sayede beğendiğim ülkelerde zaman geçirme şansı elde ederdim.

Maddiyat dışında yurt dışına gitmek için bence gidilecek olan ülkeye de hayranlık ve merak duymak gerekir. Ben hiçbir milletin kültürüne merak duymuyorum. Pandemi ilk çıktığında gördük ülkelerin sağlık konusundaki hallerini. O bayıldığımız, uzaktan hoş gözüken ülkeler insanları hastane koridorlarında ölüme terk etmişti. Korona zaten Çin'den çıktı, bu ve başka sebeplerden Asya tarafını pek sevmiyorum. Almanya ırkçı ve soğuk insanlara sahip ayrıca çok fazla Türk var zaten.
 
Iyi de gece yarisini birak londrada saat 10dan sonra kendim geriliyorum ben sokakta, gece yarisi kadinin yalniz rahat rahat gezebilecegi yer neresi?
 
Maddi kaygım olmasa da giderim. Son seneler çöplük oldu ülke.
Eskiden yurtdışına çıktığımda 2 hafta sonra “ölürüm Türkiyem” diye başlardım. Gittiğim yerlerde aidiyet hissim yoktu. Ama şimdi çocuğum var. Onun gelecek kaygısı var. Çocuğum vizyon sahibi bir birey olmasını isterim. Afganıyla, Suriyelisiyle, trafikteki magandasıyla, 3 haneli enflasyonuyla, hukuksuz bir düzenle boğuşmasını istemem. İlerleyen senelerde Amerika’ya yerleşme planım var.
 
Ben Türkiyede dolar kazanıyorum, ama hangi Avrupa ülkesine gittiysem oraya hayran kaldım öyle döndüm Türkiyeye. Karış karış bilirim de Avrupayı, o hesaba almadığımız küçücük ülkelerdeki düzene ,sakinliğe hayran oldum. Bugün fırsatım olsa yerleşmeye,akşam olmadan tası tarağı toplar giderim ki evliyim ve çocuğum da var. Sebebi de aynen anlattığım gibi,nüfus yoğunluğu bizimkinden az çoğu yerde,insanlar acele acele hayat koşturmasında değiller,sakinlik var ,sessizlik ve medeniyet var. Düzen var. Benim aradıklarım bunlar.
 
Kendi çöplüğümüzde mülteciler bizlerden daha fazla olanaklara sahip. Kraliçe olduğunuza emin misiniz?
 
Bence siz yaşadığınız yerden bunalmışsınız. Ben de sosyal kelebek değilim ama görünmez olup kimseyi görmek istememek biraz asosyalliğe kaçmıyor mu ? Evet insanlar çok garipleşti, dostluk neredeyse yok gibi ama yine de insanlarla bir miktar iç içe olmak daha iyi hissettiriyor beni.
 

Maddi durumu kötü olan heryer öyle değil mi? Misal ben Bakırköy de gece 3 lere kadar geziyordum biri bile kaldırıp başını bakmıyordu ama şirinevler Bağcılar da sabah bile yürürsen bakarlar

Türkiye’de maddi durumu iyi yerde oturacaksın siteden arabayla cıkıp geleceksin çocuğunu da koleje vereceksin on numara hayat ayrıca Avrupa gibi sürekli hava kapalı da değil senede en az 2 sahile gidiceksin bence Türkiye parası olana baya baya cennet
 
Öyle bir hayatımız vardı, siteden sahile yürüyerek 5 dk iniyorduk, çocuklar kolejde vs
Yalnız o çocuklar sürekli sitede olmak istemiyor
Çıkıp dolaşmak istiyor
Etraf zihniyeti bozuk pislik dolu
Çocuğunu bırakamiyorsunki tek başına birşeyler yapasın biryere gitsin
Markete yollasam aklım kalıyordu, market evede çok uzak değildi bu arada
Yakınımızdaki siteye kız okul servisinden inerken bir sapık saldırıp arabasına çekmeye çalıştı. Site güvenliği kurtardı. Gündüz vakti olan birşey.
Türkiye cennet, ama bazı insanlar malesef cehennemlik. Kadına, kızlara, hayvanlara yapılanlar tüm güzellikleri alıp götürüyor ne yazikki
 
Sorduğunuz sorunun cevabı kişiye ve ülkeye göre değişiyor. Bekarken bir dönem çok düşündüm dil okulu için gitmiştim dönmemeyi ama yalnızlık hissi beni mahvetti. Bir arkadaşınla dışarıda bir bardak kahve içip kendi dilinde sohbet etmek büyük nimetmiş onu anladım. Sağlam bir psikoloji gerekiyor bence. Ancak bir arkadaşımla veya eşimle düşünürüm temelli yerleşmeyi diyordum eşimle bir dönem ciddi ciddi düşündük aslında ama eşimin mesleği buna uygun değil. Karı koca mühendis arkadaşlarımız var onlar gitti biri takı standında çalışıyor biri garson. Memnunlar mı memnunlar ama ben yapamazdım. Mesleğimi, arkadaşlarımı, yaşadığım yeri seviyorum. Konfor alanının dışına çıkmak ürkütüyor galiba beni. Kuzenim yurt dışına yerleşti Londraya hap kadar evde kalıyor, banyo wc ortak. Motor kurye olarak çalışıyor, sırf yurt dışında yaşamak için bu zorluğu çeker miyim çekmem. Bence paran varsa bizim ülkemiz gayet güzel, sıkıntı bir yerde de ülkedeki insanlarda. Avrupa’ya çok gittim turist olarak bir ülkenin ana dilini konuşamamakta ciddi bir sıkıntı. Turist olarak tamam bir şekilde idare ediliyor ama temelli yaşam için o ülkenin diline hakim olmak gerek. Almanya, Fransa vs o yüzden asla yerleşmeyi düşünmeyeceğim ülkeler
 
Ne zaman döndün Milana ? Ben hala ordasın sanıyordum
 
Yeterince zenginseniz Türkiye gerçek bir cennet. İstediğiniz kiyafeti giydiğinizde size sapik sapik bakmayan erkekler cikciklamayan kezbanlar ne bakıyorsun davasına eşinize çocuğunuza salça olmayacak görgülü insanların mevcut olduğu semtler var. Oralarda zaten Avrupa'daki huzuru yakalayabilirsiniz.
 
Euro kazaniyoruz, kocamla iki ayimizi yazligmizda gecirdik, restoranda iki kisilik yemek bile Euroya cevirince Cok ucuz geliyor, Euro kazanip TR de harcamanin Tek artisi budur.

Ancak sokak hayvanlarinin Hali içimizi parçaladı örneğin. Çöplükte yemek arayan düzinelerce kediler , insanlardan sevgi dilenen köpekler.

Ağaçların teker teker kesilmiş olması, sahile inerken altında gölgesinde dinlenecek agac olmaması . Insan nefes alamıyor gerçekten.

Sonra marketlerde ürünlerin fiyatlarının çılgınca artmış ama kalitelerinin düşmüş olması. Ikı sene önce tadına bayıldıgımız domatesin bile tadını çalmişlar , kısacası ben anladım ki ağzımızın tadını da çalmışlar aradan geçen zamanda.

Karamsar bir tablo çizmek istemiyorum ama ben gitme kararımdan hiç pişman değilim . Sadece kardeşim ve yeğenlerim için üzülüyorum.
 
Son düzenleme:
siz hangi ülkedesiniz şu an?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…