- 15 Ocak 2013
- 913
- 101
- 53
- Konu Sahibi Aintithenniel
-
- #21
senin kadar ağır olmasa bile maddi sıkıntıları biz de yaşıyoruz ve ve bunca sıkıntı içerisinde kayınvalidem ve tarafı çocuk için aşırı baskı yaptı.aylardır hep aynı şeyleri dinledim, zamanla eşimde bu konuşmalardan etkilendi ve o da baskıya başladıbi yerden sonra yeter dedim.
şimdi hamileyim, hazır olmadığım halde hamileyim.
hala karnımdaki bebeğimi kabullenebilmiş değilim, yediğime içtiğime dikkat edemiyorum, siqarayı bırakamıyorum vs.
çünkü bu durumu hala kabullenemiyorum.düşününce çok vicdan azabı çekiyorum ama olmuyor işte.
ultrasonda kalp atışını qördüğümde biraz daha qerçekçi düşünmeye başladım ama doktorun odasından çıkar çıkmaz yine normale döndüm.eşim uyarmasa hala hareketlerime dikkat edemiyorum, hoplayıp zıplıyorum.
bu kadar duyqusuz olduğum ve kabullenemediğim için kendimden nefret ediyorum.
kendini hazırlamadan, artık bi bebek istiyorum ve buna eminim demeden sakın baskılarına he deme arkadaşım,
bunun bi de vicdan azabı var çünkü..
benim anlamadığım doktora, yurtdışı vs. konularından bahsederken nasıl bu kadar maddi sıkıntıdan bahsedebiliyorsunuz? Burslumu eşiniz bunlar az parayla olacak işler değil bir vize almaya kalksan bir kağıt parçasına bir ton para gidiyor.
çocuk konusunda hazır değilsen d.kontrol hapı kullan madem gizli gizli kimsenin bilmesi gerekmez eşiniz bile...Deniyoruz ama olmadı dersiniz en azından.. Zaten eşinizin derdi kendini ispatlamak belliki çocuk nasıl büyür, ben olmadan ne yapar kısımlarında değil..
Ben de doktora ogrencisiyim ve esinize resmen hayret ettim . Ailesi cahil olabilir ama kendisinin beyni yok mu???
Ben yurtdisindayim ve maddi gelirim oldukca iyi ama sonucta burs, meblag yuksek olsa da kendime maddi olarak guvenemiyorum. Maddi guvence olmadan cocuk isine girmeyin, yurtdisi, askerlik vs. bitmeden zaten hic girmeyin. Teziyle, isleriyle mesgulken kafasini islerden kaldiramazken bebekle zaten ilgilenemez ve tum sorumluluk sizin ustunuze kalir.
Tez stresiyle ugrasirken bir de bebek sorumlulugu cekecek babayigit ben daha tanimadim, simdi hevesli olabilir ama geceyarisi cocuk aglamasi duyunca ne yapar acaba?
Ben mesela kadrolu bir pozisyona girmeden acikcasi maddi olarak kendime guvenemem, esiniz nasil kendine bu kadar guveniyor? Sonucta doktora bittikten sonra hemen postdoc ya da yardimci docentlik bulamayabilir, o zaman ne yapacaksiniz?
Sular bulanikken bu ise kalkismayin derim, zaten kendiniz de psikolojik olarak hazir degilmissiniz. Onemli olan sizin hazir olmaniz bence, gerisi hikaye.
Aileden uzak durun sekerim derim, bu insanlar resmen kafayi siyirmislar.
öncelikle sizi tebrik etmek istiyorum siz çok güçlü ve mantıklı bir kadınsınız, doğrusunu yapacağınızdan eminim ama işiniz zor...
eşinizin ailesi hakikaten klinik vaka imiş tek sorununuz onlar olsa bile çocuk bu dönemde yapılmaz kaldı ki başka engeller var evet Allah rızkını veriyor çok şükür benim de 4 aylık bir kızım var bereketiyle geldi, eşyaları, kıyafetleri çoğu hediye ve altınlar vs.. ama bu yetmez ki çocuklar iki kıyafetle iki oyuncakla da büyür ama herşeyin başı para, gördüğüm kadarıyla siz de ilgili bir hanımsınız çocuğunuz için en iyisini isteyeceksiniz maddi zorluklara ne kadar göğüs gerseniz de insan çocuğunu nitelikli yetiştirmek istiyor her aile gibi bizim de var borcumuz şimdilik kendi kendimize yetiyoruz ama çocuk büyüdükçe masrafı da artıyor çocuklar fiziksel olarak bir şekilde büyür ama neden en iyisi olmasın? bana temizliğe gelen abla sütü yetmeyince çocuklarını yokluktan kaynar suda ezdiği ekmekle beslediğini söylemişti. Allah kimseye bu durumu yaşatmasın... diyelim ki maddi sorunlar çözüldü, anneliğe psikolojik olarak hazır olmadığınızı çok net ifade etmişsiniz sizi size bırakmamışlar ki bunu yaşayabilesiniz? naçizane tavsiyem tam anlamıyla hazır olduğunuzu hissetmeden adım atmayın. hamilelik, lohusalık zor süreçler.. annelik ise ömür boyu tam zamanlı mesai. ne kadar sağlıklı düşünürseniz o kadar başarılı olursunuz. etrafımda hazır olmadan anne olan hamilelikleri psikolojik anlamda zor geçen anneler var çoğunlukla da sorunlu bebekleri var bu bir kısır döngü maalesef...
medikal korku çok çok önemli mutlaka çözmelisiniz ama dediğim gibi siz mantıklı ve güçlü bir kadına benziyorsunuz normal doğum bile yapabilirsiniz bence:)
eşinizle meslektaşız işimiz gerçekten zor... mesela ben doktora tezimi rafa kaldırdım son dönemindeydim oysa, tez bitince istiyordum ama kısmet işte:) üstelik geçici kadroda bir asistanım yeni süreçte işsiz kalma olasılığım çok yüksek ama mecburum bebeğim bana çok muhtaç. eşim bankacı nerdeyse günde 12 saat çalışıyor ama yine de akşamları ve haftasonları bana çok yardımcı oluyor bu bana nefes aldırıyor eşinizin yardımı çok önemli benim eşim de yoruluyor ama mesaisi bitince özgür. biz akademisyenler öyle değiliz iş 24 saat beynimizi meşgul eder özel zamanımızı bile işe veririz benim erkek bir iş arkadaşımın 6 aylık kızı var tez uğruna eşiyle kızını annesine yollamış.
eşinizin rahat olması da çok önemli...
28 geç bir yaş değil Allah kısmet ederse ben ikinci çocuğu 35'de düşünüyorum şimdi 30 yaşındayım tıp ilerledi eskisi gibi değil
biraz cesaret ve sabır... Allah yardımcınız olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?