Mahvedecek bu sinir beni...


Anladım canım . karşı tarafa kendini anlatamıyorsun , sesini duyuramıyorsun . bundan dolayı da bağırarak dikkat çekip seni dinlemelerini istiyorsun . Aslında bu da sağlıksız iletişimden geliyor . Evet senin bağırarak kendini dinletme çaban hoş değil , ama eşininde senin söylediklerine kulak vermemesi seni dinlememesi hoş değil . Mesela bu durum en çok ergenliğe yeni girmiş çocuklarda olurmuş . Ben pedagogların yazılarını okurum , Pedagogların dediği ; " Çocuklarınız çok küçükte olsa, söyledikleri çok alakasız şeyler de olsa mutlaka onları dinleyin . Onun bir birey olduğunu , söylediklerini önemsediğinizi hissettirin . Aksi durumda çocuk ilerleyen dönemlerde hırçın , asabi , kendini ifade etmek dinletebilmek için , bağırarak konuşmaya çalışan bir bireye dönüşeğini " vurguluyorlar . Kesinlikle katılıyorum .

Eşinizin sizi dinlememesi de sizi bağırarak konuşmaya itmiş gibi . Çünkü kendinizi ancak bağırarak dinletebildiğinize inanıyorsunuz . Aslında bu sadece sizin sorununuz değil eşinizinde sorunu . Bunu beraber aşmanız gerekiyor . Ancak bazı insanların huyları hiç değişmez canım . Yani onu öyle kabul etmek zorunda kalabileceğin durumlar olabilir . İşte o zaman diretmek yerine nefes egzersizleri çok faydalı oluyor . Biz insanlar da tartışma esnasında ; bu lafı da söyleyeyim bunu da söyleyeyim diye bir inatlaşma vardır :) Söylediğimizde rahatlayacağımıza , karşı tarafı yendiğimize inanırız :) Ama durumun böyle olmadığını aradan birkaç saat geçtikten sonra anlarız :) İşte tam da böyle zamanlarda nefes egzersizleri çok faydalı oluyor . Tartışma esnasında odayı en azından 5 dakikalığına terketip başka odada nefes egzersizleri yap . Ondan sonra odaya geri dön . Tartışmaya kaldığınız yerden devam edin . Tartışmaya vermiş olduğunuz 5 dakikalık ara , sizi daha sakinleşmiş , yumuşak yapmış olacak . Böylelikle aranızda daha da sağlıklı bir iletişim kurmuş olacaksınız .
 
Son düzenleme:

bilmiyorum ki inşallah dediğiniz işe yarar . eşimde sıkıntı yok o sakin konuşurken ben istemediğim bişi olduğunda sesimi yükseltmeye başlıyorum o da doğal olarak kızıyor ben sesimi yükseltiyor muyum diye bi de şu kahrolası gurur var o öyle dedikçe ben daha da inat edip devam ediyorum alçaltmıyorum bile sesimi sırf öyle dedi diye
 
bi demesela ilgilenmiyor ya benimle sırf ilgilensin diye dikkatini çekmeye çalışıyorum .
kendimi banyoya kapatıyorum kapının arkasına oturuyorum falan bi defasında öyle yaptım onla kalmadım bi de elimi ayağımı saldım kapı altına ki bişi oldu sansın korksun biraz diye :)
öyle de oldu kapıyı kıracaktı nerdeyse açtım sanki ora yığılıp kalmışım gibi davrandım . sonra o işe gitti falan .
ama işte sonra gene aynı oluyor . hep ben böle davrandığım için .
geçen söledi zaten sen böyle yapmaya devam ettikçe düzelmez dedi açık açık
 
Benim de çabuk parlayan ve hatta çabuk sakinleşemeyen bir yapım var..dı..
Ta ki evliliğimizin ilk yılında;bir pazar sabahı eşimden ''haftanın tek günü birlikteyiz ve senin için kahvaltı hazırlıyorum ama yine de seni öfkeli uyanmana,ters davranmana
engel olamıyorum... ne yapmalıyım söyle bana..'' diye endişeli konuşması ve ''evliliğimiz boyunca her pazarımız böyle mi olacak'' demesi kendime getirdi..

Ben o ana kadar,markette arabaların birbirine çarpasına bile kuduran,
sokakta yürürken,sırf kalabalığın arasından geçmeye çalışırken veya önümde aheste yürüyen birisi tempomu düşürüyor diye öfkelenen...
yani anlayacağınız ota b..ka deliren bir karakterdim..

Eşim aklımı başıma getirdi..
Onun o sakinliğini,anlayışlı hallerini görüp de kendime bakınca kendimden nefret ettim hatta tiksindim..
Kendi kendime dedim ki; eğer sakinleşmeyi öğrenmezsen bu adamı canavara çevireceksin senden beter olacak :44:

Ve öyle başladı..
Hiç bir yardım almadım,ne psikolok ne psikiyatr ne ilaçlar ne bişey...
İnsan önce kendini biliyorsa herşey mümkün..
Şu an elbette daha olgun olduğum ve bunca yıldır öfkelendiğimde hep mantıklı düşünmeye çalışıp,kendimi telkin ettiğim için çok çok daha sakin bir insana dönüştüm...
Hoşgörüyü de öğrendim...
Genel olarak hala hızlı parlayan bir yapım var,bunu değiştiremem ama tepkileri kontrol etmek elimizde..
Ağzımdan çıkanı kulağım duyuyor hep,çıkarmadan defalarca düşünüyorum sonrasını en öfkeli anımda bile...

Eğer sinirsel durumunuz bir hastalık sebebi değil de sadece karakterinizden kaynaklanıyorsa önüne geçebilirsiniz..
Ama annemde de vardı demişsiniz,bu tip hastalıklar genetik de olabiliyor sanırım..bu durumda bu sorunu tek başınıza çözemeyebilirsiniz belki..
Daha geç olmadan,çevrenizdeki insanları kaybetmeden,bir yerlerden başlamanız gerekiyor..
 
Acilen psikoloğa git, öfke kontrolü için yardım al.
Ben çocuğuna üzülüyorum, senin kızgınlılığının vermiş olduğu negatif enerjiyle büyüdü ve ileride o da senin gibi biri olacak.Asabi, her şeye çabuk sinirlenen. Yazık yavrucağa.
 

Canım ben bir önceki mesajda eşinin senin söylediklerine hiç kulak vermediğini , seni duymadığını anladım . Bundan dolayı böyle asabisin diye düşündüm . O zaman dediğin gibi eşinle ilgili bir sorun değil bu , sen genel olarak asabi bir yapıya sahipsin . Önce bir dene bakalım nefes egzersizlerini eğer işe yaramazsa psikologdan mutlaka yardım al . Bir de bu asabiyetini bence gurura bağlama . Hani sen tartışma esnasında bağırarak konuşarak ya da bir laf daha söyleyip onu alt ettiğini düşünebilirsin , ama aslında durum böyle değildir . Bu sadece o anlık sana zevk verir . Aradan biraz zaman geçince davranışın seni rahatsız edecektir . Bunu başkaları için değil , kendini düşünerek bağırmanın sana bir faydası olmadığını kendine empoze et.
 

öncelikle teşekkür ederim . yok işte ben de uyandığımda sinirli olurum bunu söylüyorum ona bende sinirli uyanıyorum bende mi böyle bağırayım çağırayım diyor . ama hiçbir zaman benimle böyle bir konuşma yapmadı her konuda konuşur tartışırız ama bu konuda olmadı . hep bana yapacaksın edeceksin böyle olmaz ona bakarsan bende sinirliyim der. oysa ben kendi ağzımla derim bana yardımcı ol diye tamam der ama ben sinirden bağırınca ben suçlu olurum . önceden sinirlendiğimde falan anlayış gösterirdi gelir konuşur sinirlendiğim konuda gönlümü alırdı ama artık o da kalmadı bu konu da hiç desteğini görmedim . ben erkek olduğum halde bağırmıyorum sen bağırıyorsun konu komşu duysa ne der sen bağırınca ben utanıyorum erkek halimle ben susuyorum ben susmazsam sen devam ediyorsun der bana
 

sıkıntı sadece bağırmak değil ki herşeye sinirleniyorum en ufak şeye bile istediğim olmayınca diretiyor işi kavgaya kadar götürüyorum ( elimde olmadan ) . eşimde çıldırıyo adam napsın . bunların hepsini biliyorum bu yaptıklarımın bana faydası yok ama engel olamıyorum ki şimdi yazarken bile migrenim azdı başım yanıyor resmen ve uyuştu hissetmiyorum . zaten bunların farkında olduğum ve düzeltmek istediğim için yardım istiyorum sizlerden ...
 

Siz,benim gelmekten korktuğum noktaya gelmişsiniz ve eşiniz sizin değişebileceğinizi düşünmediği için böyle konuşmamış olabilir..
Ama şu da var ki belirttiğim gibi,benim eşim gerçekten çok sakin bir karakterdir,şimdi onu çok çok iyi tandığım için benimle bu şekilde konuşmasının tamamen
endişe ve dehşet duygusu yaptırmış diyebiliyorum..

Bu noktadan sonra siz ne yaparsanız yapın,ne gönlünüzü alacak..ne de kendizi yerden yere atsanız sizin için endişe duyacaktır..
Çünkü sizi çözümsüz ve tavırlarınızı kronik buluyor..

Ne zaman onu şaşırtacaksınız,sizden beklediği tepkileri veya duymaya alıştığı ağır sözleri duymayacak,işte o zaman dinlemeye başlayacak..
o zaman olmaya başlayacak herşey..

Ben buyum beni böyle kabul etsin diye birşey yok..
Değişebilecek şeyleri kabul etmek zorunda değil...
Sizin sinirli bir yapınız olduğunu kabul edebilir ama ağzınızdan çıkan kötü sözleri özellikle de başklarının yanında söylenmiş olanları kabul etmek,sindirmek zorunda değil..

Kaldı ki;yapılan en büyük hatanız da bu..
Başkalarının yanında yaşananlar..

Eşimle evde başbaşayken tartıştığımızda,kızgınla ağzından çıkmış bir şeyi unutmak istiyorsam unutabilirim belki ancak bana ailemin ya da arkadaşlarımın yanında
söylediği ağır bir sözü sindirebilmem mümkün değil...


Siz önce bu başlıktan başlayın...
Herkes gecenin bu saatinde size yardımcı olmak için birşeyler yazıyor ise;
bir dinleyin,uygulamaya çalışın..
Karşı savunmaya geçmeyin,ama eşim de böyle diyor demeyin...
3 kelimenin üstüne 5 kelime daha koyayım okkalı olsun demeyin..

Daha sakin biri olmayı istiyorsunuz ki;bu konuyu açmışsınız,kendinizi bu şekilde sevmiyorsunuz ki buradasınız..
Önce isteyin...
sashamia'nın yazdıklarını tekrar okuyun bence..
Ben bu şekilde sakinleşmeyi öğrendim hala uyguladığım bu..
Tartışma esnasında beynimden geçenler ile ağzımdan çıkanları görseniz şaşırırsınız..
İnsanın aklından neler neler demek geçiyor..
Önemli olan onları değil,geri dönüşü olmayanları ayıklayıp söylemek ve davranmak...
 

eşim şöyle diyor derkensen şöle dedi eşim destek oldu dedin bende böle dedi destek olmadı dedim, bana destek olmadığını söyledim ama onun dışında hep bana çok kızdığını çokta haklı olduğunu defalarca belirttim . evet herkes elinden geldiği kadar yardımcı olmaya çalışıyor hepsine çok teşekkür ederim gerçekten de değişmek istiyorum hem kkızım etkilenmesin diye hemde ben eşimle böyle olmaktan sıkıldım artık .

senin dediğini yapıyorum bazen içimde tutuyorum ama bi süre sonra dayanamıyorum tekrar patlıyorum arkası gelmiyor yanii. kontrol edemiyorum . etmek istesemde olmuyor işte..

sasmahia nın yazdıkları benim de çok ilgimi çekti zaten o nefes egzersizlerini deneyeceğim .. sana da çok teşekkür ederim ilgilenip yorum yaptığın için
 
Son düzenleme:
ah canim enim esimde cok sinirliydi halende var ama eskiye gore cok sukur iyi eskiden ailesinin yaninda benim ailemin yaninda surekli bagirirdi bende birgun eve geldim patladim ne kadar cok sevsemde yemin olsun seni tek kalemde silerim dedim sen kimsin bir kagida imza attic diye beni satin aldiginimi saniyorsun v.s gercekdende silip atacakdim artik usanmaya baslamistim suclu yada sucsuz yere bagirmasi cok yanlisdi bana gore neyse karariminda arkasinda oldugumuda gorunce artik kimsenin yaninda bagirmaz oldu veeee simdi asla bagirmaz hem asla baskalarinin yaninda esine bagirma bak ben ablalar diye ona guvenip esimin ablalarindan destek isterdim derdimi anlatirdim sonra baktim ablasinin biri esine benim yanimda sarilmalar opmeler eside sorunca ay askim millet kac yilda ne hale geliyor biz yeni asik gibiyiz bana nispet yapiyor oburu ondan beter benmeger alay konusu olmusum ama anlayinca esimlede paylastim bak alay konusu oluyoruz falan filan psikolojik destekde aldi artik astik evde cok nadiren yapardi universite hayatini tamamlayinca islam dini icin okullara gitti tefsir dersleri almaya basladi birden degisti bana cok deger veriyor ya cocuklarina ve diyorki rabbim bana cok guzel hediyeler sunmus benim icin inciden daha degerlisiniz iyiki hayatimdasiniz bence islam kitablari oku inan degisirsin etrafimdaki insanlar cok degismis islam dersleri aldikdan sonra denemende fayda var
 
bilmiyom canım yaaa şimdi buna hiç odaklanamıyorum çünkü eşim bugün aniden apandisit ameliyatına alındı ve hastane de şimdi yanında da kalamıyorum ziyaretçi olarak gidip gelebiliyorum sadece kendimi çok bitkin va helsiz hissediyorum serum yedim onla ayaktayım . kızım da uyumadı uyusa bende uyuyup dinleneceğim ama iştee..

yarında kaynım gelecekmiş memlekete gidecekmişiz eşime izin vereceklermiş . o da bunu istiyor ama ben hiç istemiyorum bi yandan da ona canım sıkılıyor . kafam çok bozuk yaaaaaaaaaa
 
canim esine cok gecmis olsun sende yorma kendini annen falan yakin degilmi bebegine baksa sende azicik uyusan biliyormusun dun ogretmen daha bu konuya degindi sinir stress yapar stressed kanser gibi hemen oldurmez surundure surundere oldurur asla stress yapmayacaksiniz olur olmaz sinirlenmiyeceksiniz kendisi yabanci millet kocasida kendi milletinden degilmis oda kayinvalidesiyle sorunluymus sadece bizim millette degilmis kayinvalide sentromu cok sinirliymis saclarim dokuldu onun yuzunden dedi sonar panic atak krizleri gecirmis ve herseyi geride biraktim artik hic sinir yok stress yok herseyi kendime yapmisim kendimeymis zararim dedi cok dogru
 

çok teşekkür ederim canım inşallah bende yeneceğim bi gün ne diyeyim .eşime çok canım sıkıldı fena oldum serum yedim bende . gurbette olduğum için kızı bırakacak kimse yok mecbur onla uyuyup uyanıyorum . buakşam kaynım geldi ama erkek işte ne kadar yardımı dokunabilir ne yapabilir kaldım burda tek başıma işte
 
eşime bagırıp cagırmaya cok cesaret edemem ama sinir bende de var ve üstesinden gelemiyorum ne yazık ki cabuk gerile bir tipim
 
kirmiizi .!.:
eşime bagırıp cagırmaya cok cesaret edemem ama sinir bende de var ve üstesinden gelemiyorum ne yazık ki cabuk gerile bir tipim
Genişletmek için tıkla...

aynen bende öyleyim anında sinirleniyorum ve patlıyorum kendime engel olamıyorum eşime de anlatamıyorum bunu . aslında bende cesaret edemem ama engel olamıyorum ki . bi de şu duygu oluşuyo bende ona bağırarak konuşmazsam karşısında ezileceğimi hissediyorum eşim benden 8 yaş büyük ve ezilmek istemiyorum ona karşı ama böyle yaparak işleri daha berbat yapıyorum galiba
 
Aman ona karşı ezilmeyim bastırayım ki ben onun altında değil o benim altımda ezilsin çok zararlı bir düşüncedir serpitocum.
Anlık farketmeyebilirsin ama ciddi anlamda zarar verir evliliğe.
Karşındaki bir erkek nolursa olsun her iki tarafında ortak paydası saygı olmalı.
Saygı bittiği an sevgi olsa da hiçbir işe yaramıyor.
 
Öfke kontrolün yok ve bu bir hastalıktır.
Aynı durum içinde bende varım.Ve karşı tarafı çok yıpratır bu durum.Eşine de kendine de eziyet etmiş olursun
Antidepresana gerek yok.Terapi görerek bu durumun üstesinden gelip öfkeni kontrol etmeyi öğrenebilirsin.
Ben bu yolu seçtim ve sana da öneriyorum canım.
 

evet biliyorum ama kendime engel olamıyorum kendini kabullendirme gibi bişi. eşim bazı huylarımı değiştirmemi ister itiraz edince yapacaksın bilmem ne der ben ondan aynı şeyi isteyince kabul ediyosan böyle der ben deyince neden olmuyor diye böyledir belki de bilmşyom kiiiiii


yanlış yol ama nasıl olacak bilmiyorum ben (
 

ahh bi tr ye temelli gelirsem ilk işim o kıbrıstayım şimdi imkanlar kısıtlı . evde kendi başıma yapayım kontrol edeyim desem olmuyo çünkü kendi kendimi gaza getiriyorum fena halde hemde. yatağa yatınca tek kalınca hep olan kötü şeyler gelir aklıma moralim bozulur ve onları tekrar tekrar yaşarım anlatabldim mi bilmem ...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Annemin Uzun Süren Misafirliği ve İçsel Sorgulamalarım
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
5K
leyla_17
L
Eşim neden böyle hissetti ? Neydi bu..
17 18 19
Yorumlar
367
Görüntüleme
21K
Deruchette
K
Doğumdan sonra değişen hayatımız
6 7 8
Yorumlar
141
Görüntüleme
22K
samantha
O
  • Kilitli
Psikolojik sıkıntılarim var.
6 7 8
Yorumlar
146
Görüntüleme
4K
offoffof
O
A
Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
7K
alindalin
A
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…