Makyaj bağımlılığı / "tanıyamadım seni"

cicekportresi

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
4 Kasım 2020
24
45
Herkese merhaba. Size küçük gelebilecek olan ama bende artık travma ve bağımlılık yaratan makyajdan bahsetmek istiyorum. Yıllar önce lise son gibi makyaja başladım. Sadece şeffaf bir maskara ile.. yaş ilerledikçe ay gözümün altını da kapatayım ay soluk duruyorum bir allık ruj da süreyim, biraz da aydınlatıcı, biraz far diye diye yüzümü tamamen makyaja alıştırmış bulundum. Oysa ki cildimde zerre kadar sivilce ve sorun yoktu, hiçbir zaman da olmadı. Makyajsız halim artık çok ama çok çirkin gelmeye başladı gözüme. Tamamen iki farklı insan gibi. Göz altı koyuluğum o kapatıcıları süre süre sanki daha da arttı, kapatıcı sürmeden çıkmak imkansız hale geldi. Kaliteli şeyler kullansam bile şuan yüzüm alerjiden geçilmeyecek durumda. Kortizonlu krem ve iğneler kullanıyorum doktor kontrolünde. Üniversitede çok sevdiğim bir erkek arkadaşım oldu. E makyaja alışmışım ya, gösteremiyorum makyajsız halimi soğuyacak da sevmeyecek artık diye. Yıllarca öyle devam ettim. Sonra bir gün inanılmaz hasta oldum, ailem uzakta olduğu için beni alıp hastaneye götürmesini rica ettim. İlk o gün gördü makyajsız. O panikle endişeyle tabi bir şey demedi ama ertesi gün "ne kadar değiştiriyor makyaj seni, çok ama çok şaşırdım. Neden bunu kendine yapıyorsun ki? keşke saklamasaydın benden, tanıyamadım seni" dedi. Çok utandım, çok üzüldüm. Çünkü kocaman bir hayal kırıklığı yaşadı. Göz alışıyor o bir miktar kusursuzluğa, doğalı haliyle kötü geliyor. Hem bana hem çevremdekilere. O erkek arkadaşımla da kısa bir süre sonra başka bir sebeple ayrıldık. Belki de bu yüzden soğukluk girdi.

Okul öncesi öğretmeniyim. Okula makyajsız gittiğim günler elbet oluyor. Öğretmen arkadaşlarım muhabbet arasında "maskara sürseydin daha canlı dururdun canım, aa bak şu kapatıcı sana iyi gider yeni çıkmış, bugün hasta mısın çok solgun duruyorsun" gibi samimiyetsiz ifadelerde bulunuyorlar istisnasız. Küçük bir yeğenim var. "teyze bugün neden çirkin olmuşsun ki " diyor bir şey sürmediğimde. :) Ve üstelik şimdi nişanlıyım. Nişanlım da makyajsız görmedi. Bunca tepkinin üzerine daha da sakladım kendimi, çok korktum. Mart ayına nikah tarihi aldık. Hep makyajsız görmek istediğini her halimle seveceğini söylüyor ve şaşırıyor bu tavrıma haklı olarak. Ama cesaretim yok. Adam şok olacak. Çok güzel olduğumu söylüyor hep. Bunu iltifat olarak kabul edemiyorum ne zaman söylese çok üzülüyorum. Çünkü güzel gördüğü şey bir tabaka. Tabi ki porselen makyaj yapmıyorum ama yadsınamayacak kadar değiştiriyor makyaj insanı. Yıllar boyunca pahalı kremler, maskeler, serumlar cilt bakımları, maskaralar, kapatıcılar, makyaj ıvır zıvırları derken inanılmaz yoruldum ruhen. Kendime yabancılaştım.

İnstagramda gördüğüm profillerde beni etkiledi, herkes kusursuz gözükmeye başladı gözüme. Ceylan iri gözler, mis gibi ciltler, aydınlık göz altları, sütun gibi fizikler, incecik beller, dolgun dudaklar, makyajsız bile dupduru yüzler.. Güzellik algım bile değişti. Şimdi en büyük korkum ben evlenince ne yapacağım? ona yaşatacağım hayal kırıklığıyla ya beni artık sevmezse,soğursa. Gerçekten psikolojim bu konuda hiç iyi değil. Fikirleriniz ve tecrübeleriniz benim için çok ama çok önemli.
Belki sizlerde bir zamanlar böyle düşüncelerde olmuşsunuzdur ve aşmışsınızdır, bilemiyorum. Fikirlerinizi çok merak ediyorum.
 
Herkese merhaba. Size küçük gelebilecek olan ama bende artık travma ve bağımlılık yaratan makyajdan bahsetmek istiyorum. Yıllar önce lise son gibi makyaja başladım. Sadece şeffaf bir maskara ile.. yaş ilerledikçe ay gözümün altını da kapatayım ay soluk duruyorum bir allık ruj da süreyim, biraz da aydınlatıcı, biraz far diye diye yüzümü tamamen makyaja alıştırmış bulundum. Oysa ki cildimde zerre kadar sivilce ve sorun yoktu, hiçbir zaman da olmadı. Makyajsız halim artık çok ama çok çirkin gelmeye başladı gözüme. Tamamen iki farklı insan gibi. Göz altı koyuluğum o kapatıcıları süre süre sanki daha da arttı, kapatıcı sürmeden çıkmak imkansız hale geldi. Kaliteli şeyler kullansam bile şuan yüzüm alerjiden geçilmeyecek durumda. Kortizonlu krem ve iğneler kullanıyorum doktor kontrolünde. Üniversitede çok sevdiğim bir erkek arkadaşım oldu. E makyaja alışmışım ya, gösteremiyorum makyajsız halimi soğuyacak da sevmeyecek artık diye. Yıllarca öyle devam ettim. Sonra bir gün inanılmaz hasta oldum, ailem uzakta olduğu için beni alıp hastaneye götürmesini rica ettim. İlk o gün gördü makyajsız. O panikle endişeyle tabi bir şey demedi ama ertesi gün "ne kadar değiştiriyor makyaj seni, çok ama çok şaşırdım. Neden bunu kendine yapıyorsun ki? keşke saklamasaydın benden, tanıyamadım seni" dedi. Çok utandım, çok üzüldüm. Çünkü kocaman bir hayal kırıklığı yaşadı. Göz alışıyor o bir miktar kusursuzluğa, doğalı haliyle kötü geliyor. Hem bana hem çevremdekilere. O erkek arkadaşımla da kısa bir süre sonra başka bir sebeple ayrıldık. Belki de bu yüzden soğukluk girdi.

Okul öncesi öğretmeniyim. Okula makyajsız gittiğim günler elbet oluyor. Öğretmen arkadaşlarım muhabbet arasında "maskara sürseydin daha canlı dururdun canım, aa bak şu kapatıcı sana iyi gider yeni çıkmış, bugün hasta mısın çok solgun duruyorsun" gibi samimiyetsiz ifadelerde bulunuyorlar istisnasız. Küçük bir yeğenim var. "teyze bugün neden çirkin olmuşsun ki " diyor bir şey sürmediğimde. :) Ve üstelik şimdi nişanlıyım. Nişanlım da makyajsız görmedi. Bunca tepkinin üzerine daha da sakladım kendimi, çok korktum. Mart ayına nikah tarihi aldık. Hep makyajsız görmek istediğini her halimle seveceğini söylüyor ve şaşırıyor bu tavrıma haklı olarak. Ama cesaretim yok. Adam şok olacak. Çok güzel olduğumu söylüyor hep. Bunu iltifat olarak kabul edemiyorum ne zaman söylese çok üzülüyorum. Çünkü güzel gördüğü şey bir tabaka. Tabi ki porselen makyaj yapmıyorum ama yadsınamayacak kadar değiştiriyor makyaj insanı. Yıllar boyunca pahalı kremler, maskeler, serumlar cilt bakımları, maskaralar, kapatıcılar, makyaj ıvır zıvırları derken inanılmaz yoruldum ruhen. Kendime yabancılaştım.

İnstagramda gördüğüm profillerde beni etkiledi, herkes kusursuz gözükmeye başladı gözüme. Ceylan iri gözler, mis gibi ciltler, aydınlık göz altları, sütun gibi fizikler, incecik beller, dolgun dudaklar, makyajsız bile dupduru yüzler.. Güzellik algım bile değişti. Şimdi en büyük korkum ben evlenince ne yapacağım? ona yaşatacağım hayal kırıklığıyla ya beni artık sevmezse,soğursa. Gerçekten psikolojim bu konuda hiç iyi değil. Fikirleriniz ve tecrübeleriniz benim için çok ama çok önemli.
Belki sizlerde bir zamanlar böyle düşüncelerde olmuşsunuzdur ve aşmışsınızdır, bilemiyorum. Fikirlerinizi çok merak ediyorum.
Yavaş yavaş az yapmaya başlayın
Bi gün allığı az sürün bir sonraki görüşmede ruju hafifletin
Sonra farı daha doğal kullanın derken yavaş yavaş gözü alışır
Ve eminim ki makyajsız da güzelsinizdir
Her gün her gün profesyonel makyaj yapmıyorsanız bi kalem bi ruj büyüüüüükkkkk bi değişim yaratmaz bence
Sadece insanlar çok alışmış makyajlı halinize ilk anda garipsiyorlar yoksa makyajsız size de zamanla gözleri alışınca inanın bu kadar fark olmadığını anlayacaksınız
 
Evlenince o durum kalmıyor biliyorsunuz değil mi?
Adam makyajsız da görüyor, memeler sarkmışta oluyor, kaş bıyık çıkmışta oluyor.
Sen önce o ruh halinden kurtul.
İnsanız hepimizin doğallığa ihtiyacı var.
Bende hafta içi işe gidip gelirken makyaj yapmak zorundayım ama hafta sonu sadece bir krem yüzümü dinlendiririm.
O sosyal medya resmen bağımlılık insanlar bunlar yüzünden sağlıklarından oluyorlar.
Öğretmenmişsiniz de.
Ama bana sanki özgüveniniz düşük gibi geldi.
Bir sıkıntınız mı var acaba?
 
Evlenince o durum kalmıyor biliyorsunuz değil mi?
Adam makyajsız da görüyor, memeler sarkmışta oluyor, kaş bıyık çıkmışta oluyor.
Sen önce o ruh halinden kurtul.
İnsanız hepimizin doğallığa ihtiyacı var.
Bende hafta içi işe gidip gelirken makyaj yapmak zorundayım ama hafta sonu sadece bir krem yüzümü dinlendiririm.
O sosyal medya resmen bağımlılık insanlar bunlar yüzünden sağlıklarından oluyorlar.
Öğretmenmişsiniz de.
Ama bana sanki özgüveniniz düşük gibi geldi.
Bir sıkıntınız mı var acaba?

çoğu filtre harikası.. kalanı da estetikli. güya ufak dokunuşlar var ama bir kaşlarını kaldırtmaları, buruna hafif bir müdahale, azıcık elmacık kemiği derken kendini ezik hissetmeye başlıyor sürekli bakan insan.
oysa orijinal halleri gayet mahalledeki ayşe-fatma.
 
Yavaş yavaş azalta azalta gözünü alistirin adamın bence. Mesela bir süre fondöten sürmeyin, göz altı kapaticisi, allık , rimel,ruj falan... Zamanla gözü alışır, göz altı kapaticisina da güle güle dersiniz...
Şu sevgililerin makyajsız görmeme olayı bana çok tuhaf geliyor ya. Hiç mi birlikte denize gitmediniz, bir haftasonu tatile gitmediniz , duş sonrası saça havlu sarılı oturmadiniz? İnsan sevgilisini nasil makyajsız gormez?
Konuyu okuyunca aklıma bir film geldi
Nappily ever after
Küçüklüğünden beri kıvırcık saçları annesi tarafından duzleştirilen, küçükken yağmur yagip saçları kabarinca herkeisn ona güldüğü afro Amerikan bir karakter var. Artık takıntı yapmış saçı. Aynı evde yaşadığı sevgilisi onu bir kere duştan çıkmış halde görmemiş, yağmurdan deli gibi kaçıyor, hep mükemmel olmaya çalışıyor, adamdan bir saat önce uyanıp saçlarını yapıyor falan..en sonunda terkediliyor. O da olayın açısıyla vuruyor saçlarını üç numaraya... Böyle bir film. İzlersen belki ruh haline yakın bulup sevebilirsin, Netflix'te vardi
 
Makyajı gerçekten iyi yapıyorsanız; ciddi derecede değiştiriyor insanı. Ama siz herkesin sizi öyle görmesine alıştırdığınız için makyajsız haliniz garip geliyordur doğal olarak. Bu doğal hali çok güzel bir kadında da böyledir, doğal hali ortalama olan bir kadında da böyle. Ben de hiç makyaj yapmıyorum neredeyse ve rimel sürsem herkes bir laf ediyor çevremde yakınım olan insanlar.
Ayrıca güzel makyaj güzelleştirir, bunun sizi bu kadar etkilemesine neden izin veriyorsunuz ki? Bence gün gün makyaj dozunu azaltın. Kontör yapmayın mesela, far, Eyelinerdan vazgeçin. Sonra ruj, sonra ten makyajı. Bir kapatıcı, bir allık, bir rimelle çok farklı görünmezsiniz. Kendinizi de alıştırırsınız böylelikle ama lütfen kendinizle barışın. Gözaltılarınız için gözaltı ışık dolgusu çok farkettiriyor diyorlar, kirpik lifting yaptırarak daha iyi hissedebilirsiniz mesela ilk zamanlar, alışana kadar.
 
Sosyal medyadaki fotiler mevzu bahis bile edilmemeli bence. Çünkü efektinden tut doğal makyajlı çekim efektleri , ışıklar o resim ne halden ne hale geliyor 😂😂 sizde yavastan bırakın bu durumdan rahatsızsanız tabi.. ama merak ettim hiç mi anlık foto atmadınız da bilmıyor makyajsız halinizi? Her gün sanki porsenel makyaj mı yapıyorsunuz da bu kadar fark ediyor ?!?! Beyfendi sanki biraz fazlamı abartmıs sanki? 🤔
 
çoğu filtre harikası.. kalanı da estetikli. güya ufak dokunuşlar var ama bir kaşlarını kaldırtmaları, buruna hafif bir müdahale, azıcık elmacık kemiği derken kendini ezik hissetmeye başlıyor sürekli bakan insan.
oysa orijinal halleri gayet mahalledeki ayşe-fatma.

Bazıları da var bildiğin boya fırçasıyla sürüyor fondöteni yuh diyorum.
Günlük makyajım bir eye liner oda pudra falan istemiyor diye ince çekerim.
Rimel azıcık ruj bu kadar.
Ama sokağa çıkan özellikle de yeni nesil deli gibi makyaj yapıyor.
Sonra da doğallık ?
Gençler gençliğini çocukluğunu yaşamadan kadın oluyorlar.
İlginç.
 
valla bende merak ettim. ben makyaj yaptığımda yine aynı yine aynı...
Her sabah kalkıp porselen gelin makyajı yapıyor sanırım anlamadım 🙈
Makyaj yapmayalı 1 sene olmuş saçımı tarayip dişimi fircaliyorum ben bana yeter 😂😂
 
Cildiniz için kimyasal peeling, dermapen gibi uygulamalar var.bebek gibi olur çıkarsınız.ustunede bir ruj bir eyeliner yeter zaten
 
No make up make up “ makyajsız gibi görünen makyajlı “ yapın en güzeli yok gibi makyaj, bunu da biliyorsunuz illaki ...Bir de sağlık sorunları da oluşmaya başlamış.Cildiniz bir nefes alsın o kadar makyaja inanılmaz derecede iyi bir temizleme ve bakım şart..Ki her zaman yapılamıyor tortu kalıyor muhakkak. o makyaj malzemeleri çok pahalı kendinize söz verin elinizdekiler bitinceye kadar almayın, o parayı gidin gözaltı ışık dolgusuna , botoksa verin hem daha kalıcı olur neticesi hemde makyaj yapma isteğini azaltır.
 
Herkese merhaba. Size küçük gelebilecek olan ama bende artık travma ve bağımlılık yaratan makyajdan bahsetmek istiyorum. Yıllar önce lise son gibi makyaja başladım. Sadece şeffaf bir maskara ile.. yaş ilerledikçe ay gözümün altını da kapatayım ay soluk duruyorum bir allık ruj da süreyim, biraz da aydınlatıcı, biraz far diye diye yüzümü tamamen makyaja alıştırmış bulundum. Oysa ki cildimde zerre kadar sivilce ve sorun yoktu, hiçbir zaman da olmadı. Makyajsız halim artık çok ama çok çirkin gelmeye başladı gözüme. Tamamen iki farklı insan gibi. Göz altı koyuluğum o kapatıcıları süre süre sanki daha da arttı, kapatıcı sürmeden çıkmak imkansız hale geldi. Kaliteli şeyler kullansam bile şuan yüzüm alerjiden geçilmeyecek durumda. Kortizonlu krem ve iğneler kullanıyorum doktor kontrolünde. Üniversitede çok sevdiğim bir erkek arkadaşım oldu. E makyaja alışmışım ya, gösteremiyorum makyajsız halimi soğuyacak da sevmeyecek artık diye. Yıllarca öyle devam ettim. Sonra bir gün inanılmaz hasta oldum, ailem uzakta olduğu için beni alıp hastaneye götürmesini rica ettim. İlk o gün gördü makyajsız. O panikle endişeyle tabi bir şey demedi ama ertesi gün "ne kadar değiştiriyor makyaj seni, çok ama çok şaşırdım. Neden bunu kendine yapıyorsun ki? keşke saklamasaydın benden, tanıyamadım seni" dedi. Çok utandım, çok üzüldüm. Çünkü kocaman bir hayal kırıklığı yaşadı. Göz alışıyor o bir miktar kusursuzluğa, doğalı haliyle kötü geliyor. Hem bana hem çevremdekilere. O erkek arkadaşımla da kısa bir süre sonra başka bir sebeple ayrıldık. Belki de bu yüzden soğukluk girdi.

Okul öncesi öğretmeniyim. Okula makyajsız gittiğim günler elbet oluyor. Öğretmen arkadaşlarım muhabbet arasında "maskara sürseydin daha canlı dururdun canım, aa bak şu kapatıcı sana iyi gider yeni çıkmış, bugün hasta mısın çok solgun duruyorsun" gibi samimiyetsiz ifadelerde bulunuyorlar istisnasız. Küçük bir yeğenim var. "teyze bugün neden çirkin olmuşsun ki " diyor bir şey sürmediğimde. :) Ve üstelik şimdi nişanlıyım. Nişanlım da makyajsız görmedi. Bunca tepkinin üzerine daha da sakladım kendimi, çok korktum. Mart ayına nikah tarihi aldık. Hep makyajsız görmek istediğini her halimle seveceğini söylüyor ve şaşırıyor bu tavrıma haklı olarak. Ama cesaretim yok. Adam şok olacak. Çok güzel olduğumu söylüyor hep. Bunu iltifat olarak kabul edemiyorum ne zaman söylese çok üzülüyorum. Çünkü güzel gördüğü şey bir tabaka. Tabi ki porselen makyaj yapmıyorum ama yadsınamayacak kadar değiştiriyor makyaj insanı. Yıllar boyunca pahalı kremler, maskeler, serumlar cilt bakımları, maskaralar, kapatıcılar, makyaj ıvır zıvırları derken inanılmaz yoruldum ruhen. Kendime yabancılaştım.

İnstagramda gördüğüm profillerde beni etkiledi, herkes kusursuz gözükmeye başladı gözüme. Ceylan iri gözler, mis gibi ciltler, aydınlık göz altları, sütun gibi fizikler, incecik beller, dolgun dudaklar, makyajsız bile dupduru yüzler.. Güzellik algım bile değişti. Şimdi en büyük korkum ben evlenince ne yapacağım? ona yaşatacağım hayal kırıklığıyla ya beni artık sevmezse,soğursa. Gerçekten psikolojim bu konuda hiç iyi değil. Fikirleriniz ve tecrübeleriniz benim için çok ama çok önemli.
Belki sizlerde bir zamanlar böyle düşüncelerde olmuşsunuzdur ve aşmışsınızdır, bilemiyorum. Fikirlerinizi çok merak ediyorum.
Şimdilerde herkes aynı.İnce ve kalkık burun,parlak elmacık kemikleri,uzun ve sivri bir yüz,kocaman dudaklar ve gözler..O kadar ezbere oldu ki bu yüzler ardından ne çıkacak bilemiyorsun.Ve hepsi birbirinin aynısı.Hafif bir allık ve hafif ruj yeterli değil mi ki.Kat kat sürüyorlar.Canım nişanlına makyajsız bir şekilde git evlenince şu boşanan ve haberlere çıkan kandırıldım diyen adama benzemeyin.Evet makyaj çekici duruyor ama doğallık insana ayrı bir hava katıyor hayran bırakıyor.Bence sen çok güzelsin ama sürekli yüzünü renklendirdiğin için makyajı sildiğinde insanların gözü alıştığı için seni solgun zannediyorlar.Aynı şekilde hiç makyaj yapmazsın bi kalem sürersin aaaa bugün ne güzel olmuşsun derler hemen.Olay göz alışkanlığı.Benim eşim mesela hep doğal olan ünlüleri falan da beğenir benim makyaj yapmamı pek sevmez.Erkekler seviyor doğallığı sen de doğal çık nişanlının karşısına.Beğenmezse de kendine baksın o mükemmel mi
 
Bazıları da var bildiğin boya fırçasıyla sürüyor fondöteni yuh diyorum.
Günlük makyajım bir eye liner oda pudra falan istemiyor diye ince çekerim.
Rimel azıcık ruj bu kadar.
Ama sokağa çıkan özellikle de yeni nesil deli gibi makyaj yapıyor.
Sonra da doğallık ?
Gençler gençliğini çocukluğunu yaşamadan kadın oluyorlar.
İlginç.

ben çok beyaz tenliyim. kaşım kirpiğim de açık renk. saçlarım da.
sarı değilim ama böyle kahvenin açık tonu diyeyim.
dolayısıyla hele de biraz yorgunsam gerçekten makyajsız ben de bazen beğenmiyorum kendimi.
ama her gün yorgun olmuyor insan. o nedenle en güzel makyaj neşedir diyip atıyorum kendimi sokağa :)
 
X