Bence de evlenme...
Ben senden bir yaş küçüğüm ama henüz evliliğin e'sini bile düşünmüyorum. Yaş olarak zamanı falan diye de düşünme... En doğru zaman sen "evet ben bu adamla evlenebilirim, çocuklarımın babası bu kişi olmalı" dediğin zamandır. İnsanlar konuşur ama sen evlenip anlaşamayıp ayrıldığında da bu sefer ayrılacaktın da neden evlendin diye konuşur. Yani hayat başkalarının kıstaslarına göre yaşanacak birşey değil, evlilik hiç değil. O kişiyle ömür geçireceksin sonuçta.
Ayrıca bu kişi sana iyi geliyor olabilir, yüreğini okşuyordur sana olan ilgisi, sevgisi... Ama biraz öfke kontrolünde sıkıntı var bu şahsın. İleride senden birşey istediğinde ve karşılığını bulamadığında acısını fena çıkartabilir. Hem sevmiyorsan, için ısınmadıysa kırıntı dahi yoksa, düşünme. Mantık da yokmuş madem. Yani hayata bakışınıza dair, kültürel olarak ya da başka konular hakkında ortak paydalarda buluşabiliyorsanız bir nebze belki düşün derim ama hiçbiri yoksa, net olarak tavrını koymalısın. Üstelik hakkımı helal etmiyorum diyen biriyle ben bir daha konuşmazdım sanırım, seven insan sevdiğini hiçbir maksatla üzmez, üzemez!