- 16 Mart 2007
- 2.988
- 390
- 39
11 gün önce kombine ameliyat oldum. Tüm süreçte kadınlar klübündeki yorumlardan faydalandığım için ben de tecrübelerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Karar Verme Sürecim: Yıllarım , kadınlar klübünde meme büyütme ile ilgili yazıları okumakla geçti :)Doğal meme büyütme yöntemlerinin hepsini bir hevesle denedim; hiçbiri işe yaramadı. Tek çarenin ameliyat olduğunu farkettim. 20 li yaşlarımdan beri sitede meme protezi yaptıran herkesin konusunu takip ediyor, yorumlarını bir hevesle okuyor ama kapsül riskinden dolayı bir türlü cesaret edemiyordum. Şuan 38 yaşımdayım
Gene bir gün yorumları okurken Melike hocama ameliyat olmuş bir kullanıcıya rastladım ve doktoru takibe aldım. Videolarını izledim ve bir cesaretle Ocak ayında randevu alıp ön görüşmeye gittim. Küçüklüğümden beri doktora giderken çok gerilirim, heyecanlanırım; kan aldırmaktan bile çok korkarım. İlk görüşmede de çok heyecanlıydım. Bence bu aşama çok önemli. Seçtiğiniz doktora güven duymalı, onun yanında kendinizi güvende hissetmelisiniz. Melike hocamın yanında kendimi çok güvende hissettim
Nasıl tarif etsem; sanki annemle konuşur gibi hissettim; sıcacık, samimi, çok doğal bir doktor. Bir saat boyunca konuştuk,kafama takılan her şeyi sordum. İlk görüşmede ameliyat için randevu aldım:)
Doktorum: Melike Oruç Özpostacı (Ankara)
Protez: Mentor marka, 400cc yuvarlak high profil (kas altı)
Ameliyat Öncesi Hazırlık Süreci: 1 ay öncesinde kendimi yormadan hazırlıklara başladım.
- Düzenli C vitamini kullanmaya başladım. Bu benim kurtarıcım oldu. İş yerinde herkes hastayken ben hafif atlattım. Son hafta evde 2 çocuğum, eşim hasta oldu, ateşi çıktı vs...Çok şükür bana geçmedi ve ameliyatı planladığımız tarihte oldum.
- Tüm evi temizledim. Ameliyat sonrası yapamayacağım için: dolap içleri, balkonlar, perdeler vs...tüm evi ayrıntılı bir şekilde temizledim.
- Derin dondurucuya bol bol yemek yapıp koydum. ihtiyacım olduğunda çıkartıp ısıtıyorum. Çok rahat ettim. Fikir olması açısından yaptıklarımı yazayım: köfte, sulu köfte, börek, sarma, biber dolması, mercimek ve buğday çorbası, pizza, kuru fasulye, nohut...İlikli kemik alıp kaynatıp bardaklara doldurdum. İyileşmeme fayda sağlasın diye çorbalara ilave ediyorum.
- Hastane çantamı hazırladım. Çantamdakiler: önden düğmeli pijama takımı, terlik, iç çamaşırı, pipet, kolanya, ıslak mendil, çubuk kraker.
Ameliyat Günü: Hala ameliyat olacağıma inanamıyorum...Heyecan, korku, gerginlik...tüm duygular bir arada. Odama yerleştim ve hemşire gelip damar yolumu açtı. Doktorum yanıma geldi ve bu aşamada tüm korkularım gitti :) çizimlerim yapıldı. Ameliyathaneye indik, sakinleştiri vs..derken gerisini hatırlamıyorum.
Ameliyatım 3,5 saat sürdü. Uyandığımda göğüsümde bir baskı hissettim. Narkozun etkisiyle "bana labioplasti yapıldı mı?" deyip durdum:) çünkü sadece göğsümde baskı vardı, alt bölgede hiç ağrım yoktu. Evet labıoplasti de yapılmış:) Doktorumun marifetli elleri sağolsun:) hiç ağrım olmadı, ödem, morluk, kızarıklık vs...hiçbir belirti yaşamadım. Labioplastiyi ilk günden beri hiç olmamış gibiyim. Sürekli oturur pozisyondayım, gece bilek oturarak uyuyorum. Dolayısıyla ameliyat bölgesine sürekli baskı uygulamış oluyorum, buna rağmen hiç sorun yaşamadım.
Yanınızda muhakkak refakatçi olmalı, tek kalmak mümkün değil. Kollarınızda güç olmuyor, pijamanızı indirirken bile zorlanıyorsunuz. Yatıp kalkarken eşimden destek aldım, wc ye eşimle gittim...ilk gece sırtım ağrıdı, midem bulandı. Çubuk kraker yemek bulantıma çok iyi geldi.
İlk 4 gün: Ağrım olmadı. Göğüs bölgemde sürekli baskı hissi var. Sırtıma 3 yastık koyarak hafif dik pozisyonda yattım.Yataktan tek kalkamadım. Eşim sırtımdan destekleyerek kaldırdı. Yataktan kalktığım ilk an göğüs bölgesinde çok şiddetli bir baskı hissi vardı. Sanki memelerim patlayacakmış gibi bir baskı,zonklama ve nefes alırken batma hissi...ayağa ilk kalktığımda birkaç dakika bu baskıyı hissettim. Süreçte beni zorlayan tek kısım burasıydı. Narkoz boğazlarımda hafif balgam yaptı, öksürmek çok zordu, öksürürken göğüs bölgemde daha yoğun baskı hissettim. Göğüs bölgesindeki baskıdan ötürü derin nefes alırken zorlandım. İştahım kapandı, sadece çubuk kraker ve tost yiyebildim. Yüzüm vazelin sürmüş gibi yağlandı, dört gün sonra cildim normale döndü. Ev içerisinde sık sık yürüdüm.
5.gün: İlk dört günü atlattıktan sonra çok rahatlıyorsunuz. 5 günden itibaren yataktan tek kalkabildim. Dizimden destek alarak yavaş yavaş kalktım. Yataktan ilk kalkerken hissettiğim yoğun baskı biraz azaldı. Tek başına kalkabilmek çok iyi geldi:) Doktor kontrolüne gittim , bandajlarım açıldı.
6.gün: ilk banyomu yaptım, destek almadan tek başıma yıkanabildim.
Şuan 11.günümdeyim. ilk hafta yanınızda size bakacak biri olmalı, sonrasında kendiniz idare edebilirsiniz. Şuan baskı hissi hala devam ediyor. Şişlerim hala inmedi. Kendimi zorlamadan konrtollü şekilde işlerimi yapabiliyorum. Yemek yapabiliyorum, tozları alıyorum, çamaşır katlıyorum vs... 18 günlük rapor aldım, sonrasında işime geri döneceğim.
Senelerce burada yorum okudum ve şimdi kendim konu açıyorum
Hala inanamıyorum. Darısı ameliyat olmak isteyen herkesin başına
Hiç korkmayın, ilk günler biraz zor geçiyor ama geçip gidiyor. Aklınıza takılan bir şey olursa cevaplamaya hazırım.
Karar Verme Sürecim: Yıllarım , kadınlar klübünde meme büyütme ile ilgili yazıları okumakla geçti :)Doğal meme büyütme yöntemlerinin hepsini bir hevesle denedim; hiçbiri işe yaramadı. Tek çarenin ameliyat olduğunu farkettim. 20 li yaşlarımdan beri sitede meme protezi yaptıran herkesin konusunu takip ediyor, yorumlarını bir hevesle okuyor ama kapsül riskinden dolayı bir türlü cesaret edemiyordum. Şuan 38 yaşımdayım
Gene bir gün yorumları okurken Melike hocama ameliyat olmuş bir kullanıcıya rastladım ve doktoru takibe aldım. Videolarını izledim ve bir cesaretle Ocak ayında randevu alıp ön görüşmeye gittim. Küçüklüğümden beri doktora giderken çok gerilirim, heyecanlanırım; kan aldırmaktan bile çok korkarım. İlk görüşmede de çok heyecanlıydım. Bence bu aşama çok önemli. Seçtiğiniz doktora güven duymalı, onun yanında kendinizi güvende hissetmelisiniz. Melike hocamın yanında kendimi çok güvende hissettim Nasıl tarif etsem; sanki annemle konuşur gibi hissettim; sıcacık, samimi, çok doğal bir doktor. Bir saat boyunca konuştuk,kafama takılan her şeyi sordum. İlk görüşmede ameliyat için randevu aldım:)Doktorum: Melike Oruç Özpostacı (Ankara)
Protez: Mentor marka, 400cc yuvarlak high profil (kas altı)
Ameliyat Öncesi Hazırlık Süreci: 1 ay öncesinde kendimi yormadan hazırlıklara başladım.
- Düzenli C vitamini kullanmaya başladım. Bu benim kurtarıcım oldu. İş yerinde herkes hastayken ben hafif atlattım. Son hafta evde 2 çocuğum, eşim hasta oldu, ateşi çıktı vs...Çok şükür bana geçmedi ve ameliyatı planladığımız tarihte oldum.
- Tüm evi temizledim. Ameliyat sonrası yapamayacağım için: dolap içleri, balkonlar, perdeler vs...tüm evi ayrıntılı bir şekilde temizledim.
- Derin dondurucuya bol bol yemek yapıp koydum. ihtiyacım olduğunda çıkartıp ısıtıyorum. Çok rahat ettim. Fikir olması açısından yaptıklarımı yazayım: köfte, sulu köfte, börek, sarma, biber dolması, mercimek ve buğday çorbası, pizza, kuru fasulye, nohut...İlikli kemik alıp kaynatıp bardaklara doldurdum. İyileşmeme fayda sağlasın diye çorbalara ilave ediyorum.
- Hastane çantamı hazırladım. Çantamdakiler: önden düğmeli pijama takımı, terlik, iç çamaşırı, pipet, kolanya, ıslak mendil, çubuk kraker.
Ameliyat Günü: Hala ameliyat olacağıma inanamıyorum...Heyecan, korku, gerginlik...tüm duygular bir arada. Odama yerleştim ve hemşire gelip damar yolumu açtı. Doktorum yanıma geldi ve bu aşamada tüm korkularım gitti :) çizimlerim yapıldı. Ameliyathaneye indik, sakinleştiri vs..derken gerisini hatırlamıyorum.
Ameliyatım 3,5 saat sürdü. Uyandığımda göğüsümde bir baskı hissettim. Narkozun etkisiyle "bana labioplasti yapıldı mı?" deyip durdum:) çünkü sadece göğsümde baskı vardı, alt bölgede hiç ağrım yoktu. Evet labıoplasti de yapılmış:) Doktorumun marifetli elleri sağolsun:) hiç ağrım olmadı, ödem, morluk, kızarıklık vs...hiçbir belirti yaşamadım. Labioplastiyi ilk günden beri hiç olmamış gibiyim. Sürekli oturur pozisyondayım, gece bilek oturarak uyuyorum. Dolayısıyla ameliyat bölgesine sürekli baskı uygulamış oluyorum, buna rağmen hiç sorun yaşamadım.
Yanınızda muhakkak refakatçi olmalı, tek kalmak mümkün değil. Kollarınızda güç olmuyor, pijamanızı indirirken bile zorlanıyorsunuz. Yatıp kalkarken eşimden destek aldım, wc ye eşimle gittim...ilk gece sırtım ağrıdı, midem bulandı. Çubuk kraker yemek bulantıma çok iyi geldi.
İlk 4 gün: Ağrım olmadı. Göğüs bölgemde sürekli baskı hissi var. Sırtıma 3 yastık koyarak hafif dik pozisyonda yattım.Yataktan tek kalkamadım. Eşim sırtımdan destekleyerek kaldırdı. Yataktan kalktığım ilk an göğüs bölgesinde çok şiddetli bir baskı hissi vardı. Sanki memelerim patlayacakmış gibi bir baskı,zonklama ve nefes alırken batma hissi...ayağa ilk kalktığımda birkaç dakika bu baskıyı hissettim. Süreçte beni zorlayan tek kısım burasıydı. Narkoz boğazlarımda hafif balgam yaptı, öksürmek çok zordu, öksürürken göğüs bölgemde daha yoğun baskı hissettim. Göğüs bölgesindeki baskıdan ötürü derin nefes alırken zorlandım. İştahım kapandı, sadece çubuk kraker ve tost yiyebildim. Yüzüm vazelin sürmüş gibi yağlandı, dört gün sonra cildim normale döndü. Ev içerisinde sık sık yürüdüm.
5.gün: İlk dört günü atlattıktan sonra çok rahatlıyorsunuz. 5 günden itibaren yataktan tek kalkabildim. Dizimden destek alarak yavaş yavaş kalktım. Yataktan ilk kalkerken hissettiğim yoğun baskı biraz azaldı. Tek başına kalkabilmek çok iyi geldi:) Doktor kontrolüne gittim , bandajlarım açıldı.
6.gün: ilk banyomu yaptım, destek almadan tek başıma yıkanabildim.
Şuan 11.günümdeyim. ilk hafta yanınızda size bakacak biri olmalı, sonrasında kendiniz idare edebilirsiniz. Şuan baskı hissi hala devam ediyor. Şişlerim hala inmedi. Kendimi zorlamadan konrtollü şekilde işlerimi yapabiliyorum. Yemek yapabiliyorum, tozları alıyorum, çamaşır katlıyorum vs... 18 günlük rapor aldım, sonrasında işime geri döneceğim.
Senelerce burada yorum okudum ve şimdi kendim konu açıyorum
Hala inanamıyorum. Darısı ameliyat olmak isteyen herkesin başınaHiç korkmayın, ilk günler biraz zor geçiyor ama geçip gidiyor. Aklınıza takılan bir şey olursa cevaplamaya hazırım.
Sapık gibiyim, aynada sürekli onlara bakıyorum 
şu süreci atlatıp istediğim şeyleri giymek için sabırsızlanıyorum. Dikleştirme asla zor değil. Hiç ağrı, sızı olmadı. İlk günler meme altı kesi yerlerinde ayağa kalkınca baskı hissediyordum ama meme uçlarında bunu hiç hissetmedim.
çok geçmiş olsun 
şuan yaşım 38. Senelerce hiç cesaret edemedim, kan aldırırken bile çok korkan biriyim. Hep korktum, kapsül oluşursa diye tedirgin oldum... Fakat küçük memelerimle de hiç mutlu değildim. Kendimi dişi gibi hissetmiyordum, eşimin yanında üzerimi hiç değiştirmedim
beğendiğim iç çamaşıtlarını almak yerine süngerli sütyenleri giymek zorundaydım. Sonunda eğer daha fazla beklersem ileride pişman olacağımı düşündüm. 50 yaşını geçince keşke yaptırsaydım diyecektim ve geri dönüşü olmayan bir pişmanlık yaşayacaktım. Acaba yaptırsam mı yaptırmasam mı derken doktor randevusu aldım. Ön görüşmeye gittigimde doktorumdan çok olumlu elektirik aldım, güven duydum; hemen o gün ameliyat için randevu aldım. Tarih aldığımda bile ameliyat olacağıma inanmıyordum
kafam da olamam diye öyle şartlamışım ki bir türlü olaağıma inanamadım
biraz sızlamam var demekki iyileşmemişim hala
ben de 26.gündeyim, camlarım çok kirlenmiş ama silmeye cesaret edemedim
zarar verirsem diye korkuyorum.
