Uzuuuun bir aradan sonra selam hanımlar.
Öncelikle Ramazan Bayramınız ve 23 Nisan çocuk bayramınızı en içten dileklerimle kutluyorum :)
Geçmiş konularımdan az çok hatırlayanlar vardır ailevi sorunlarımı. Bu sene çok şükür ki eşim memur olarak atandı. Ben de yakında şehir tercihimi yapacağım. 3 çocukla başka bir şehirde eşim olmadan yeni bir düzen kurma konusunda zorlanacağımı düşünüyorum. Zalim annemle bu konuyu nasıl konuşacağımı düşünüyordum. Bu arada eşimin memur olması konusunda herkes tebrik etti, hayırlı olsun dedi. Annem ve kardeşlerim bunu görmezden geldiler. Geçen gün konuşuyorduk, eşimin nerede olduğunu sordu. Evde dedim, biliyorsun memurların mesaisi 17 de bitiyor. Haa evet kocan memur parçası oldu sonuçta dedi, kapattı telefonu.
Atandığım müjdesini bile veremedim kadına. Bu tavrından sonra söylemeyi de düşünmüyorum. Sonuçta öğretmen parçasısın der. Ve sürekli işi bırak, çocuklarına yapamadığın analığı yap diyen bir kadın ama yine de canımı sıkmayı başarıyor.