Bu saatten sonra size huzur lazim aksiyon degil.Iyi geceler kizlar.
Biriyle tanistirildim. İş ortaminda. Kendisi benim gibi bosanmis ve cocuksuz bir beyfendi. Mali musavir. Saygili. Hayata bakis acimiz, siyasi goruslerimiz ve beklentilerimiz ayni.
Saniyordum...
2-3 gundur kendimle savasiyorum. Icimden bir ses hayir diyor.
Iyi bir ailesi var. Caliskan insanlar. Yalniz kendinden buyuk zihinsel engelli bir ağabeyi var. Hayatta insanin basina hersey gelebilir. Ben olsam sonuna kadar sahip cikardim. Zihinsel engelli kardeslerimize karsi önyargili degilim. Hepsini seviyorum saygi duyuyorum.
Kardesinden pek bahsetmiyor. Konuyu degistiriyor. Anne ve babasi yasli insanlar , Allah onlara da uzun ömür versin. Lakin onlara birsey oldugunda dogal olarak birlikte yasamak durumunda kalacagiz.
Bosanmadan once baska bir sehirde yasiyordum ve zihinsel engelli oglu olan bir kadinin ne kadar uzuntuler yasadigina bizzat sahit oldum. Bazen de korktum cunku her defasinda cam kapi iniyordu. Evden kaciyordu.
Huzur istiyorum. Sorunlara tahammulum yok. Bencilce bir yaklasim tarzi . Farkindayim. Sanirim tahammulsuzlestim. Yalniz bir ömür boyu ayni evde olma sabrini kendimde bulamiyorum. Dört duvar arasindan cikmak ve sevdigim adamla biraz olsun gezmek isterim yalniz.
Kafam cok karisik gorusmeyi kesmeli miyim? Bana ayni evde olacagiz demedi.Bu konuyu acma cesaretim yok.
Ilk esini de ilgilendiren durum yokmus o da bos yapmis. Su an annesi babasi var bakiyo zaten, ilerde de farkli olur durum gerektirirse. Evlerinin kotulugu bile sana dert olmus. Adamla evlenmeye gonlun yoksa evlenme zaten niye konu actin ki?Ilk esi bakim evine yerlestirilmesini talep etmis, ortak bir arkadas vasitasiyla ogrendim. Ama gorustugum kisi cok buyuk tepki gostermis. Hatta söyle bakin, kendisi sehir merkezinde calisiyor. Her ct ve pazar köye gidiyor ailesinin yanina ve onunla ilgileniyor. Dogru olan bu elbette. Bakim evlerinin de cok kötü oldugunu duydum. Bu iyiligi yapacak cesareti kendimde görmüyorum
Bakım evlerinin çok kötü olduğunu duydum yazmsIlk esini de ilgilendiren durum yokmus o da bos yapmis. Su an annesi babasi var bakiyo zaten, ilerde de farkli olur durum gerektirirse. Evlerinin kotulugu bile sana dert olmus. Adamla evlenmeye gonlun yoksa evlenme zaten niye konu actin ki?
Elestirinin dozunu kaciriyorsunuz. Kırıcı oluyorsunuz, yorum yapmanin da bir adabı vardir. Yıkıcı degil yapıcı olun .Ilk esini de ilgilendiren durum yokmus o da bos yapmis. Su an annesi babasi var bakiyo zaten, ilerde de farkli olur durum gerektirirse. Evlerinin kotulugu bile sana dert olmus. Adamla evlenmeye gonlun yoksa evlenme zaten niye konu actin ki?
Size öyle bir şart koşmuyorsa, Şu anda anne babası başında, ölürse ikisi birden ölecek değil ya. O zaman bir bakıcı tutulur veya bakımevine verilebilir. Her yönden iyi anlaştığınız birisi ise neden ayrılığı düşünüyorsunuz. Kardeşi sağlıklı olsa, siz evlendikden sonra rahatsızlanabilirdi. Belki karşı tarafda böyle bir sorumluluğu size vermeyi düşünmüyordur.Beni yanlis anlamasindan korkuyorum.
Baska ne cözüm olabilir ki o da hakli empati yapiyorum kendi kendime. Arkadaslari bakima muhtac oldugunu soyluyor degil ayni ev ayni odada bile gozetilmeliymis. Cok aciyorum. Saygi duyuyorum aklim ise hayir diyor.
Böyle konulara hep bu tarz yorumlar geliyor. Haklısınız tabiki ama herkes her yükü kaldıramazki. Kendi canından birine bakmakla aynı şey değil başka bir engelliye bakmak. Bugün Sevap olur diye kabul edersin yarın o kadar tahammülsüz olursunki ona karşı farkına varmadan günaha girmiş olursun. Konu sahibi haklı.Kendi çocuğunun yada kendinizin engelli olmama garantisi yok.
Konu acma demedim ki niye konu actin diye sordum.Elestirinin dozunu kaciriyorsunuz. Kırıcı oluyorsunuz, yorum yapmanin da bir adabı vardir. Yıkıcı degil yapıcı olun .
Türkceyi duzgunun kullanin lütfen."R" harfini yutan kizlar genelde dikkat cekiyor. Sitenin yöneticisi siz misiniz bilmiyordum, öyleyse ilerleyen zamanlarda sizden izin almaliyim konu acmak istedigimde.
yorgunsun...Iyi geceler kizlar.
Biriyle tanistirildim. İş ortaminda. Kendisi benim gibi bosanmis ve cocuksuz bir beyfendi. Mali musavir. Saygili. Hayata bakis acimiz, siyasi goruslerimiz ve beklentilerimiz ayni.
Saniyordum...
2-3 gundur kendimle savasiyorum. Icimden bir ses hayir diyor.
Iyi bir ailesi var. Caliskan insanlar. Yalniz kendinden buyuk zihinsel engelli bir ağabeyi var. Hayatta insanin basina hersey gelebilir. Ben olsam sonuna kadar sahip cikardim. Zihinsel engelli kardeslerimize karsi önyargili degilim. Hepsini seviyorum saygi duyuyorum.
Kardesinden pek bahsetmiyor. Konuyu degistiriyor. Anne ve babasi yasli insanlar , Allah onlara da uzun ömür versin. Lakin onlara birsey oldugunda dogal olarak birlikte yasamak durumunda kalacagiz.
Bosanmadan once baska bir sehirde yasiyordum ve zihinsel engelli oglu olan bir kadinin ne kadar uzuntuler yasadigina bizzat sahit oldum. Bazen de korktum cunku her defasinda cam kapi iniyordu. Evden kaciyordu.
Huzur istiyorum. Sorunlara tahammulum yok. Bencilce bir yaklasim tarzi . Farkindayim. Sanirim tahammulsuzlestim. Yalniz bir ömür boyu ayni evde olma sabrini kendimde bulamiyorum. Dört duvar arasindan cikmak ve sevdigim adamla biraz olsun gezmek isterim yalniz.
Kafam cok karisik gorusmeyi kesmeli miyim? Bana ayni evde olacagiz demedi.Bu konuyu acma cesaretim yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?