En yakın arkadaş bellediğimiz kişiye mesafe nasıl koyulur? Fazla uzatmadan anlatmaya çalışacağım.
Sürekli şehir değiştirdiğim için çocukluğumda pek arkadaşım olmadı, lisede de ben artık insanlardan uzaklaşmaya başladım. Şu an 19 yaşındayım 20 olmama az kaldı. Çocuk değiliz yani, ergen sayılır mıyız bilmem. İlk başlarda tek ve en iyi arkadaşım o diye katlanıyordum ama artık yeter.
Ne zaman konuşsak sanki benle sürekli bir yarış halindeymiş gibi davranıyor. Ya da ben öyle algılamaya başladım, her iki türlü de sorun var demektir.
Birincisi kendi her şeyi biliyormuş gibi davranıyor, hayır o öyle değil böyle diye diretir de diretir. En ufak konuda bile. Sürekli bilmişlik taslar. İkinci olarak da dediğim gibi, yarış halinde. Mesela ben bir olay oldu desem hemen oo bizde de şöyle şöyle oldu demeye getiriyor.
Kafanız karışmasın diye bi örnek söyleyeyim hemen, arkadaşım dindar bi ailede yetişmiş ama diğer aile üyeleri kuzenleri falan öyle değil. Kuzeni de facebookta dinle ilgili bişey paylaşmış bana söyledi şaşırdım hayret nasıl yaptı öyle bişey diye, çünkü kuzeni için normal değil böyle şeyler. Sonra benim de aklıma bayramda bir akrabamızla yaşadığım komik bir olay geldi, akraba diye bahsettiğim kişiler de dindar değil çünkü benim söylediğim bazı şeyler onlara komik gelebiliyor. Bana da kuzeninden doğru çağrışım yaptı olayı anlatayım dedim, başladım anlatmaya işte biz de akrabalarla böyleyiz arada baya fark var kültür olarak falan dedim tam konuya geliyorum. Dolu dolu 3 mesaj yazmış ''benim kuzenlerim bilmem nerelerine dövme yaptırıyor, yok sürekli babalarıyla içki içiyorlar çok normal bizde, bana küçükken hep içirmeye çalışırlardı kusura bakma ama benim ailem kadar olamaz senin ailen bla bla'' döktürmüş.
Ya bi sakin ol kardeşim, ailelerimizi mi yarıştırıyoruz kim daha çok içiyor, daha çok dövme yaptırıyor diye? Ben onu mu demek istedim? Sürekli her konuda böyle bir yarış, sadece bu olsa tamam ne demiş ki kız falan denilebilir ama daha yazmadığım o kadar olay var ki. Artık bunalttı beni ya. Mesafe koymak istiyorum. Arkadaşsız kalırsam kalayım yetti be.
Sürekli şehir değiştirdiğim için çocukluğumda pek arkadaşım olmadı, lisede de ben artık insanlardan uzaklaşmaya başladım. Şu an 19 yaşındayım 20 olmama az kaldı. Çocuk değiliz yani, ergen sayılır mıyız bilmem. İlk başlarda tek ve en iyi arkadaşım o diye katlanıyordum ama artık yeter.
Ne zaman konuşsak sanki benle sürekli bir yarış halindeymiş gibi davranıyor. Ya da ben öyle algılamaya başladım, her iki türlü de sorun var demektir.
Birincisi kendi her şeyi biliyormuş gibi davranıyor, hayır o öyle değil böyle diye diretir de diretir. En ufak konuda bile. Sürekli bilmişlik taslar. İkinci olarak da dediğim gibi, yarış halinde. Mesela ben bir olay oldu desem hemen oo bizde de şöyle şöyle oldu demeye getiriyor.
Kafanız karışmasın diye bi örnek söyleyeyim hemen, arkadaşım dindar bi ailede yetişmiş ama diğer aile üyeleri kuzenleri falan öyle değil. Kuzeni de facebookta dinle ilgili bişey paylaşmış bana söyledi şaşırdım hayret nasıl yaptı öyle bişey diye, çünkü kuzeni için normal değil böyle şeyler. Sonra benim de aklıma bayramda bir akrabamızla yaşadığım komik bir olay geldi, akraba diye bahsettiğim kişiler de dindar değil çünkü benim söylediğim bazı şeyler onlara komik gelebiliyor. Bana da kuzeninden doğru çağrışım yaptı olayı anlatayım dedim, başladım anlatmaya işte biz de akrabalarla böyleyiz arada baya fark var kültür olarak falan dedim tam konuya geliyorum. Dolu dolu 3 mesaj yazmış ''benim kuzenlerim bilmem nerelerine dövme yaptırıyor, yok sürekli babalarıyla içki içiyorlar çok normal bizde, bana küçükken hep içirmeye çalışırlardı kusura bakma ama benim ailem kadar olamaz senin ailen bla bla'' döktürmüş.
Ya bi sakin ol kardeşim, ailelerimizi mi yarıştırıyoruz kim daha çok içiyor, daha çok dövme yaptırıyor diye? Ben onu mu demek istedim? Sürekli her konuda böyle bir yarış, sadece bu olsa tamam ne demiş ki kız falan denilebilir ama daha yazmadığım o kadar olay var ki. Artık bunalttı beni ya. Mesafe koymak istiyorum. Arkadaşsız kalırsam kalayım yetti be.
