Merhaba herkese. Benim boyum 151 kızlar. 150 diyin gitsin. Ve kilom da 54-55. Eskiden bunu pek sorun etmezdim kendimle barışıktım ama eşimin annesi tarafından arkamdan boyu kısa onun demeleriyle ve yüzüme karşı da sitemle ben oğluma boyunca bir kız aradım taradım yok bulamadım demesiyle başladı. Sana kaldım der gibi. Uzun gelin istiyormuş. İsteyebilir belkide öyle kızları beğeniyordu ve gelini öyle olsun istiyordu ama niye yüzüme yüzüme söylüyorsun ki.
Zaten kendisini hiç sevmiyorum sırf boy muhabbetinden dolayı değil sinsi biri ve mesafemi sınırımı da koydum.
Ben kısa olduğumun farkındaydım zaten ama bazen gerçekten kendimi çok aşırı kısa hissediyorum. Eşim de 175 boyunda. Nişan fotoğraflarımıza bakıyorum ve 12cm topuklumla bile o kadar minnoş ve kısa duruyorum ki. Zaten nişan fotoğraflarına bakıp dertlenip buraya konu açmaya geldim.
.... Onun yanında annesinin sözlerinden ötürü iyice kısa hissetmeye başladım, halbuki o beni böyle çok seviyor. Sağlığım yerinde çok şükür ve yüzümün de çok güzel olduğunu söyler herkes. Ama işte maalesef ki bu boy muhabbeti canımı çok sıkıyor bazen. Ortaokul lise zamanlarımda da zorbalık yapan oluyordu ama güler geçerdim. Fakat işte hayatın bazı alanlarında bu mesele yüzüme çarpılıp durdu. Çok isterdim ya en azından şöyle bir 160 olmayı. Hatta 158. Hatta 5 cm bile razıydım.
Boyu ortalama ve uzun olanlar. Çok şanslısınız bence.
Benim gibi kısa boylu ve mutlu olan kendiyle barışık ve hiç kafaya takmayan var mı kızlar?