avukatmisiniz yada bu kinularda bir bilginiz varmi size ozelden bir sey danismak istiyorumBaban malları abilerinin üstüne yapsa bile ileride babanıza birşey olduğunda mirasdan payınız alabiliyorsunuz mal kaçırmaya giriyor. Ve hakkınız sonuna kadar saklı. Her türlü hakkınızı alırsınız. Ben sizin yerinizde olsam çok iyi bir avukat bulur ne hakkım varsa sonuna kadar savaşırdım. Sonuçta ölüm hak miras helal kimse kusura bakmayacak beni düşünmeyen abilerime ben zati düşünmem. Onlarda da el yiyecek sizdede zihniyetleri bozuk insanların.
Öyle bişey yok öyle al sana verdim diyemez kanunda her bireye eşit verilir dava açılırNasıl talep etmeyi düşünüyorsunuz? Sozle ise zaten yine vermez babanız. Vefat ederse size kalır bir kısmı onu alabilirsiniz. Ama yaşarken abilerinize vs bağışlayabilir, hak iddia edemezsiniz maalesef
Miras hukuken de dinen de haktir erkek kiz farketmez sonucta yillardir cocgundan bir haber olanlarin sonradan cikan evlatlarina bile payy dusuyor ilk kez boyle birsey duydum ve cok uzuldum konunuza allah yardimciniz olsunMerhaba. Çook uzun bir aradan sonra yine dönüp dolaşıp buraya geldim. Hemen konuya girmek istiyorum.
Kısaca geçmişimden bahsetmem gerekirse; çok zor ve sevgisiz, eziyetlerle dolu bir çocukluk geçirdim. Çok başarılı olduğum halde ve deli gibi istememe rağmen okutulmadım. Daha dünyanın, kendimin farkına varamadan da zorla evlendirildim. Bu evlilikte de çok çok sorunlar yaşadım. Şu anki konu ise uzun zamandır aklımı kurcalıyor. Babamın mensup olduğu gelenekler dolayısıyla kız çocuğuna miras verilmez. Şimdiye kadar kıza miras bırakıldığı görülmüş şey değil. Ve yukarıda da bahsettiğim gibi ben hayatı ailesinin eliyle mahfedilmiş bir kız çocuğuyum. Bu duruma baş kaldırıp miras hakkımı almak istiyorum. Ama dediğim gibi bu görülmüş şey değil. Babam ilk gençliğinden beri malını mülkünü oğullarına kalıcak diye biriktirdi. Kimsenin aklında kızlara miras bırakma gibi bir fikir yok. Eğer eşit paylaştırılsa en az 100 binlik hakkım var.
eğer ki bana sineğin kanadı kadar değer verselerdi, dayağı eziyeti geçtim, hiç olmazsa okumama izin verip beni çocuk yaşta ellere bırakmasalardı bu konuyu aklımdan bile geçirmezdim, ama hem hayatımı mahfedip hem de bir çöp gibi kenara atmaları çok zoruma gidiyor.
2000lerin o meşhur soğuklarında sırtımda kırmızı bir hırkayla halk ekmek sıralarında bekleten bu anne baba, şimdi gelinleri için bilmem hangi markalardan pardesüler, bilmem kaç binlik kıyafetler alıyorlarmış. Benim gün yüzü görmediğim evi onun için dizayn ediyorlarmış. Ben kıskanç bir insan değilim. Ama içim kanıyor. Yıllarca eziyetini çektiğim, dayağını yediğim, lokması bile utana sıkıla boğazımdan geçen bu insanlar beni bir paçavra gibi atıp başka bir kıza tüm emeklerini feda ediyor. Hak mıdır, Allah katında müstehak mıdır?
Şimdi size soru. Yüzyıllardır devam eden bu aptal geleneğe uyup kenara çekilmek mi yoksa herkesin ağzına sakız olmayı kabullenip, erkek kardeşlerimin düşmanlığına hedef olup, belki daha da kötü ihtimallere hazırlıklı olup miras istemek mi?
Küçük bir not: önceki konularıma bakıp "ee sen eşinden iyilikle sevgiyle bahsetmişsin" demeyin. Ben yakın bir zamana kadar kendi gerçeklerimle yüzleşemeyecek kadar korkak ve küçüktüm, delirmemek için kendimi herşey çok normal, herşey çok yolunda diye kandırıyordum.
İyi de adam ölmemiş ki. Mallar hala onun tasarrufunda. Abisine bile verebilir.Öyle bişey yok öyle al sana verdim diyemez kanunda her bireye eşit verilir dava açılır
16 cocuk mu?Annemler suan mahkemede. Dedem butun mirasi 9 dayima vermis. 7 kizkardes olarak mahkeemeye verdiler. Çünkü annemlerin hakkida vardi. suan tedbir konuldu mahkeme sonuclanana kadar tek kurus harcayamaz satamaz dayimlar. Hakkinizi arayin
Değil aslında. Baba malını istediği çocuğa verip istemediğine sana yok diyemiyor. Birkaç hukuk sayfası takip ediyorum. Oralarda sık sık böyle davalardan konular açılıyor. Avukatların bir başvurusuyla babanın çocuğun üzerine geçirdiği mallar devlet eliyle donduruluyor. Dava sonunda da kızlar haklarını alıyorlar.İyi de adam ölmemiş ki. Mallar hala onun tasarrufunda. Abisine bile verebilir.
Avukat değilim ama işin içindeyim çok iyi biliyorum miraslık yasaları kendi avukatımla danışa danışa herşeyi öğrendim. Tabiki sorabilirsiniz.avukatmisiniz yada bu kinularda bir bilginiz varmi size ozelden bir sey danismak istiyorum
Bu olay babanın mal kaçırması demektir. Bu nedenle dava açabilir konu sahibi.İyi de adam ölmemiş ki. Mallar hala onun tasarrufunda. Abisine bile verebilir.
Hayır evlatlıktan Red etmediği sürece mahkeme açıp Red olmazsa, kardeşlerinden birine malları verip evlat ayrımı yapamaz. Yasalar çok katı kendince evlat ayrımı yapıp tapuyu verebilir ama sonra kardeşler mahkemeye verip kararı tapuyu üstten düşüttürür. Ortak girerler kardeşler tapuya. Ancak başkasının üstüne verip aileden biri olmaması lazım ve para karşılığı dekont olmalı sonra dört beş yıl üstte durduktan sonra kardeş kendi üstüne geçirirse ona birşey yapamazlar.İyi de adam ölmemiş ki. Mallar hala onun tasarrufunda. Abisine bile verebilir.
Aileniz malları erkek kardeşlerinizin üzerine mi yaptı?Merhaba. Çook uzun bir aradan sonra yine dönüp dolaşıp buraya geldim. Hemen konuya girmek istiyorum.
Kısaca geçmişimden bahsetmem gerekirse; çok zor ve sevgisiz, eziyetlerle dolu bir çocukluk geçirdim. Çok başarılı olduğum halde ve deli gibi istememe rağmen okutulmadım. Daha dünyanın, kendimin farkına varamadan da zorla evlendirildim. Bu evlilikte de çok çok sorunlar yaşadım. Şu anki konu ise uzun zamandır aklımı kurcalıyor. Babamın mensup olduğu gelenekler dolayısıyla kız çocuğuna miras verilmez. Şimdiye kadar kıza miras bırakıldığı görülmüş şey değil. Ve yukarıda da bahsettiğim gibi ben hayatı ailesinin eliyle mahfedilmiş bir kız çocuğuyum. Bu duruma baş kaldırıp miras hakkımı almak istiyorum. Ama dediğim gibi bu görülmüş şey değil. Babam ilk gençliğinden beri malını mülkünü oğullarına kalıcak diye biriktirdi. Kimsenin aklında kızlara miras bırakma gibi bir fikir yok. Eğer eşit paylaştırılsa en az 100 binlik hakkım var.
eğer ki bana sineğin kanadı kadar değer verselerdi, dayağı eziyeti geçtim, hiç olmazsa okumama izin verip beni çocuk yaşta ellere bırakmasalardı bu konuyu aklımdan bile geçirmezdim, ama hem hayatımı mahfedip hem de bir çöp gibi kenara atmaları çok zoruma gidiyor.
2000lerin o meşhur soğuklarında sırtımda kırmızı bir hırkayla halk ekmek sıralarında bekleten bu anne baba, şimdi gelinleri için bilmem hangi markalardan pardesüler, bilmem kaç binlik kıyafetler alıyorlarmış. Benim gün yüzü görmediğim evi onun için dizayn ediyorlarmış. Ben kıskanç bir insan değilim. Ama içim kanıyor. Yıllarca eziyetini çektiğim, dayağını yediğim, lokması bile utana sıkıla boğazımdan geçen bu insanlar beni bir paçavra gibi atıp başka bir kıza tüm emeklerini feda ediyor. Hak mıdır, Allah katında müstehak mıdır?
Şimdi size soru. Yüzyıllardır devam eden bu aptal geleneğe uyup kenara çekilmek mi yoksa herkesin ağzına sakız olmayı kabullenip, erkek kardeşlerimin düşmanlığına hedef olup, belki daha da kötü ihtimallere hazırlıklı olup miras istemek mi?
Küçük bir not: önceki konularıma bakıp "ee sen eşinden iyilikle sevgiyle bahsetmişsin" demeyin. Ben yakın bir zamana kadar kendi gerçeklerimle yüzleşemeyecek kadar korkak ve küçüktüm, delirmemek için kendimi herşey çok normal, herşey çok yolunda diye kandırıyordum.
Maalesef ailenizin zihniyetinde bir çok insan varMerhaba. Çook uzun bir aradan sonra yine dönüp dolaşıp buraya geldim. Hemen konuya girmek istiyorum.
Kısaca geçmişimden bahsetmem gerekirse; çok zor ve sevgisiz, eziyetlerle dolu bir çocukluk geçirdim. Çok başarılı olduğum halde ve deli gibi istememe rağmen okutulmadım. Daha dünyanın, kendimin farkına varamadan da zorla evlendirildim. Bu evlilikte de çok çok sorunlar yaşadım. Şu anki konu ise uzun zamandır aklımı kurcalıyor. Babamın mensup olduğu gelenekler dolayısıyla kız çocuğuna miras verilmez. Şimdiye kadar kıza miras bırakıldığı görülmüş şey değil. Ve yukarıda da bahsettiğim gibi ben hayatı ailesinin eliyle mahfedilmiş bir kız çocuğuyum. Bu duruma baş kaldırıp miras hakkımı almak istiyorum. Ama dediğim gibi bu görülmüş şey değil. Babam ilk gençliğinden beri malını mülkünü oğullarına kalıcak diye biriktirdi. Kimsenin aklında kızlara miras bırakma gibi bir fikir yok. Eğer eşit paylaştırılsa en az 100 binlik hakkım var.
eğer ki bana sineğin kanadı kadar değer verselerdi, dayağı eziyeti geçtim, hiç olmazsa okumama izin verip beni çocuk yaşta ellere bırakmasalardı bu konuyu aklımdan bile geçirmezdim, ama hem hayatımı mahfedip hem de bir çöp gibi kenara atmaları çok zoruma gidiyor.
2000lerin o meşhur soğuklarında sırtımda kırmızı bir hırkayla halk ekmek sıralarında bekleten bu anne baba, şimdi gelinleri için bilmem hangi markalardan pardesüler, bilmem kaç binlik kıyafetler alıyorlarmış. Benim gün yüzü görmediğim evi onun için dizayn ediyorlarmış. Ben kıskanç bir insan değilim. Ama içim kanıyor. Yıllarca eziyetini çektiğim, dayağını yediğim, lokması bile utana sıkıla boğazımdan geçen bu insanlar beni bir paçavra gibi atıp başka bir kıza tüm emeklerini feda ediyor. Hak mıdır, Allah katında müstehak mıdır?
Şimdi size soru. Yüzyıllardır devam eden bu aptal geleneğe uyup kenara çekilmek mi yoksa herkesin ağzına sakız olmayı kabullenip, erkek kardeşlerimin düşmanlığına hedef olup, belki daha da kötü ihtimallere hazırlıklı olup miras istemek mi?
Küçük bir not: önceki konularıma bakıp "ee sen eşinden iyilikle sevgiyle bahsetmişsin" demeyin. Ben yakın bir zamana kadar kendi gerçeklerimle yüzleşemeyecek kadar korkak ve küçüktüm, delirmemek için kendimi herşey çok normal, herşey çok yolunda diye kandırıyordum.
En büyük pişmanlığımdır. Aslında aklımdan çok kere geçti ama o ortamdayken onlardan çok korkuyordum. Adam nişanlıyken çağırınca korkup gitmedim diye tüm akrabaları toplayıp önlerinde sinir krizi geçirip beni dövmeye kalkmıştı, polise gidersem öldürür diye korkuyordum. Ahh keşke keşke gitseydim.Çocuğun eğitim hakkını engellemek, evliliğe zorlamak çocuk istismarına giriyor. Keşke böyle şeyler için de dava açıla bilse
Kanunlar buna engel dava açar veremez ölmese bileİyi de adam ölmemiş ki. Mallar hala onun tasarrufunda. Abisine bile verebilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?