- 7 Haziran 2018
- 8.062
- 21.008
- 278
- Konu Sahibi finethanksandyou
-
- #21
Teşekkür ederim. AMİN..
Başınız sağolsun, Allah yüreğinize ferahlık versin.
Var deseydiniz detay ya da öneri soracaktım, bu cevabı beklemiyordum.
Cennette kavuşun inşallah...
Aman yarabbi evlerden ırak. Bizimkiler de misafir yokken pek de sakin sayılmazlar gerçi de. Misafir de gelince katmerleniyor işte.Şanslısınız
En azından misafir yokken rahatsınız.
Bende bir yan komşu var ki sizin misafirler her gün bende kalsın razıyım. Tamam kabul çok çocugu var fakat benim anaokulu bölümündeki sınıflarımda bu kadar gürültü olmuyor.
Bir kere sesten korkup ( bakın rahatsız olup demiyorum) kapılarına gittim. Sonra ömrü hayatım boyunca duymadığim bedduaları çocuklara saydı. O çocuklar ağladıkça vicdan azabı çektim resmen.
Kadın resmen beni yola getirdi ya hu! Rahatsız olsam da çocuklara çok bağırır diye gidemiyorum
Küçük oğlan bırakın şekeri, yemek yemez.Bir belgeselde şeker ile yapılan bir deneyi izlemiştim. Bir grup öğrenciye doğal şeker veriliyor. Onlar güzel güzel anasınıfında boyama yapıyor, şarkı söylüyor ya da öğretmenleriyle birlikte koşturuyor enerji harcıyorlar makul şekilde. Diğer gruba da yapay şeker veriyorlar. Fast food, çikolata, şeker vs bildiğimiz şeyler işte. Ve sonuç? İkinci grupta düz duvara tırmananlar mı dersiniz, birbirlerini yaralayanlar mı dersiniz... Sanıyorum bu durumun konumuz ile bağlantısı büyük.
Bir gün olsa inanın anlarım. Neredeyse bir yıl da sineye çektim. Ama inanın hafta içi hafta sonu hep böyle. Sürekli zıplayan bir çocuk düşünün. Zıplıyor, koşuyor, çığlık atıyorlar. Neredeyse iki yıldır.Konu sahıbı acaba sen cocukken hiç hoplamadın zıplamadınmı. Tamam haklısın bazı insanlar bende dahı sese hassasiyetlerı oluyor ama cocuk onlar. Bak uyutmayada calısıyorlarmıs neden daha sınırlenıyorsunkı
Bilemiyorum ama Fast food her zaman yemiyorlar daha çok ev yemekleri ikiz çocuklar ama yerinde duramıyorlar 2 kişi oyun kuramıyorlar illaki bende oynucam onlarla benimde bu aralar canım sıkkın oyun oynamak pek içimden gelmiyor.Bir belgeselde şeker ile yapılan bir deneyi izlemiştim. Bir grup öğrenciye doğal şeker veriliyor. Onlar güzel güzel anasınıfında boyama yapıyor, şarkı söylüyor ya da öğretmenleriyle birlikte koşturuyor enerji harcıyorlar makul şekilde. Diğer gruba da yapay şeker veriyorlar. Fast food, çikolata, şeker vs bildiğimiz şeyler işte. Ve sonuç? İkinci grupta düz duvara tırmananlar mı dersiniz, birbirlerini yaralayanlar mı dersiniz... Sanıyorum bu durumun konumuz ile bağlantısı büyük.
O zaman rica ediyorum yaşı biraz büyüyünce spor aktivitesine etkinliğe vs başlatın enerjisini atsın biraz. Hem yavrucak hem siz hem de komşularınız içinKüçük oğlan bırakın şekeri, yemek yemez.
Ne fast food ne aburcubur ne bir şey.
Yoğurt çorbası makarna pilav ve meyveyle yaşıyor.
Ama düz duvara tırmanır.
Kendisi henüz 2 buçuk yaşında, yürümeye başladığından beri her asansördeki güvenlik merdivenine tırmanır mesela
Gen diye bir şey var, onu yok sayamazsınız.
Doğduğunuzda bedenle gelen bir ruh da var, tabiat da diyebiliriz.
Ama çok aşırı ilgisiz ebeveyn de var, bu da su götürmez gerçek.
Yabancı dil öğretmeniyim aslında fakat çocukların bu tavrının birçok sebebi olabilir. Bir aradayken oyun kurmakta zorlanabilirler; birbirlerinin ilgisini ya da dediğiniz gibi büyüklerin ilgisini çekmek istiyor olabilirler.Aman yarabbi evlerden ırak. Bizimkiler de misafir yokken pek de sakin sayılmazlar gerçi de. Misafir de gelince katmerleniyor işte.
Anaokulu öğretmeniymişsiniz. Nacizane çocukların annelerinin ilgisini çekmek için bu kadar abarttığını düşünüyorum? Bilmem katılır mısınız?
Gercekten zor biliyorum ama bence aılede bısı yapamıyor. Ben simdiden korkmaya basladım cocugum buyudugunde ınsalar bnmle yaramazlık yaptıgı için kavga ederlermı die. O cocuklar durmaz zaten bi cozüm yokmu mesela odanı degıstırsen daha az ses gelır bnceBir gün olsa inanın anlarım. Neredeyse bir yıl da sineye çektim. Ama inanın hafta içi hafta sonu hep böyle. Sürekli zıplayan bir çocuk düşünün. Zıplıyor, koşuyor, çığlık atıyorlar. Neredeyse iki yıldır.
Ben de çocuk oldum evet. Hoplarsam annemin bir bakışı yeterdi. Alt katımızda insanlar olduğunu ve korkabileceklerini söylediğini hatırlıyorum örneğin.
Öncelikle kendi için:)O zaman rica ediyorum yaşı biraz büyüyünce spor aktivitesine etkinliğe vs başlatın enerjisini atsın biraz. Hem yavrucak hem siz hem de komşularınız içinwin win
Çocuk odalarının altı zaten boş ıvır zıvır koyuyoruz. Bu bahsettiğim gürültüler yatak odasında oluyorGercekten zor biliyorum ama bence aılede bısı yapamıyor. Ben simdiden korkmaya basladım cocugum buyudugunde ınsalar bnmle yaramazlık yaptıgı için kavga ederlermı die. O cocuklar durmaz zaten bi cozüm yokmu mesela odanı degıstırsen daha az ses gelır bnce
Öncelikle kendi için:)
O enerji bir süre sonra hırçınlığa dönüyor çünkü.
Sonra ebeveyne yazık, günde herhalde 30 bin adım atıyordur bebek çorabının eridiğini evladımda gördüm ben, 1 ay sonra kreşe yazın da spor dallarına başlayacak hayırsıyla, gün sayıyorum
Ben kendi dayanamadığım gürültüyü başkasına çektirmeyenlerdenim çok şükür.
Alt katım senelerdir boştu, birkaç ay önce taşındılar çok gerildik.
Meğer onların da 2 küçük varmış, gece 2 de onların kapı çarpmaları tepinmeleri, benimkilerin uykusunda 27363627kez ağlaması koro eşliğinde yaşayıp gideceğiz herhalde
Ama bana da misafir gelince normalde katı kurallarımız olmasına rağmen deliniyor ne kadar mahçup da olsak ses edemiyoruz, misafir deyip susup kalıyoruz.
Kusura bakmayin konuyla alakasi yok ama sadece oldü diyince insanin tuyleri diken diken oluyor.aldirmayi dusunuyordunuz en son yoksa kendisimi dustu.isterseniz cevap vermeyin ozel degilse merak ettim.
Yok valla demiyor.Sizin ve çocuğunuz adına çok sevindimm.
Misafir de telefonunu çıkarıp bakamıyor mu saate anlamıyorum ki. Saat bir oldu hem ev sahibine hem çevreye ayıp oldu demiyor mu hiç
İçimi okudunuz gerçekten. Kızgınlığımın sebebi de bu aslında. O çocukları uyarsalar inanın fark edilir. Yatak odasında yıkım yapılırken salondan kahkahalar geliyor. Çocuklar kimsenin umrunda değil. Olan bize oluyorYok valla demiyor.
Çok sevdiğim arkadaşlarım bile demiyor yahu.
Bana gelip çocuklar salonda sandalyeleri deviriyordu anneleri ses etmedi, benim oğlanlara çığlıklarla bağırdım da durdular.
Var öyle tipler, aman benim evim değil azıtsın yapsın ne yapıyorsa, zaten onlar çağırmaz ancak misafirliğe gider vs.
Her şeyi geçtim, çocuklara bir şey olacak o kadar göz ucuyla bile bakmıyorlar.
Umurlarında değil maalesef.
Olsa zaten bu saatte bir misafirliğe gitmez, o çocuğun uyku saatinde kalkardı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?