- 29 Ekim 2014
- 2.363
- 1.797
- 83
Merhaba hanımlar
Çok büyük bir dert değil ama siz nasıl yapıyorsunuz, ne düşünüyorsunuz merak ettim.
O yüzden açıyorum konuyu.
Eşim misafir çok sever, hafta içi veya haftasonu ya sürekli biz arkadaşlarına gidelim ya da hep onlar bize gelsin ister.
Hafta içi sabah 9 akşam 7 çalışıyorum. Eve gelmem 8.
Yemek bulaşık vs derken saat 9 oluyor.
Sonra bir duş alıp sakince oturmak istiyorum.
Bazı arkadaşlarımız da sağolsun biraz vakitsiz.
2 yaşında çocukları var hep onu bahane ederek akşam en erken 21:00-21:30 gibi anca geliyorlar oturmaya. Dönüşleri de gece yarısını buluyor.
Hafta içi pek tahammül edemiyorum misafire.
Bir de dışarıda da olsak evde oturuyor da olsak sürekli arkadaşlarının çocuklarını beklemek zorunda kalıyorum.
Yani kalkıcaz diyelim, arkadaşları hemen ay dur mama yediriyim, ay dur pijamasını giydireyim vs vs diye bekletiyorlar.
Yanlış anlaşılmasın kınamıyorum ancak benim çocuğum yok olduğu zaman tabi ki bende yaşıcam aynı şeyleri ancak vakitsizlikleri ve plansızlıkları beni kızdırıyor.
Haftasonları da eşimle baş başa bir şeyler yapmak istiyorum ama o hep arkadaşlarını dahil etmek istiyor.
Zaten kayınvalideyle yaşıyoruz dolayısıyla pek yalnız kalma şansımız olmuyor.
(Kayınvalide konusunda kesinlikle şikayetim yok. O sebeple beni ordan vurmayın kabul etmeseydin beraber oturmayı diye
Ben daha evcilim evde olalım çay demleyelim uzatalım ayaklarımızı.
Ancak eşim sürekli kalabalık olmak istiyor.
Nasıl ifade edebilirim kendimi?
Benim evime gelen giden kimsem pek yok. Ancak asosyal de değilim. Sadece herşey de abartıyı sevmiyorum.
Siz sever misiniz hep misafir hep misafir
Çok büyük bir dert değil ama siz nasıl yapıyorsunuz, ne düşünüyorsunuz merak ettim.
O yüzden açıyorum konuyu.
Eşim misafir çok sever, hafta içi veya haftasonu ya sürekli biz arkadaşlarına gidelim ya da hep onlar bize gelsin ister.
Hafta içi sabah 9 akşam 7 çalışıyorum. Eve gelmem 8.
Yemek bulaşık vs derken saat 9 oluyor.
Sonra bir duş alıp sakince oturmak istiyorum.
Bazı arkadaşlarımız da sağolsun biraz vakitsiz.
2 yaşında çocukları var hep onu bahane ederek akşam en erken 21:00-21:30 gibi anca geliyorlar oturmaya. Dönüşleri de gece yarısını buluyor.
Hafta içi pek tahammül edemiyorum misafire.
Bir de dışarıda da olsak evde oturuyor da olsak sürekli arkadaşlarının çocuklarını beklemek zorunda kalıyorum.
Yani kalkıcaz diyelim, arkadaşları hemen ay dur mama yediriyim, ay dur pijamasını giydireyim vs vs diye bekletiyorlar.
Yanlış anlaşılmasın kınamıyorum ancak benim çocuğum yok olduğu zaman tabi ki bende yaşıcam aynı şeyleri ancak vakitsizlikleri ve plansızlıkları beni kızdırıyor.
Haftasonları da eşimle baş başa bir şeyler yapmak istiyorum ama o hep arkadaşlarını dahil etmek istiyor.
Zaten kayınvalideyle yaşıyoruz dolayısıyla pek yalnız kalma şansımız olmuyor.
(Kayınvalide konusunda kesinlikle şikayetim yok. O sebeple beni ordan vurmayın kabul etmeseydin beraber oturmayı diye
Ben daha evcilim evde olalım çay demleyelim uzatalım ayaklarımızı.
Ancak eşim sürekli kalabalık olmak istiyor.
Nasıl ifade edebilirim kendimi?
Benim evime gelen giden kimsem pek yok. Ancak asosyal de değilim. Sadece herşey de abartıyı sevmiyorum.
Siz sever misiniz hep misafir hep misafir