Merhaba hanımlar.
Hemen soruma geçiyorum.Ben küçüklüğümden beri ağırbaşlı,melankolik bir insandım.Bu yüzden de espri yapmam,insanları çok güldürmem..Komik biri değilim yani.
Erkek arkadaşım da çok güldüren,mizah seviyesi epey yüksek olan biri ve benim mizah seviyem olmadığını ve bu yüzden anlaşamadığımızı dile getirdi.
Sizce mizah seviyemi nasıl geliştirebilirim? Neler yapabilirim? Güzel fikirlerinize talibiim
bu arada Allah cümleten tuttuğumuz oruçlarımızı kabul eylesin hayırlı ramazanlar diliyorum
Herhalde en çok kullandığım cümlelerden biridir "sizi olduğunuz gibi gören, anlayan, kabullenen ve seven insanlarla bir arada olun" cümlesi, ilk sayfaya da bol bol yazılmış ama bu konu özelinde bu tavsiyenin geçerli olduğunu düşünmüyorum.
Yani aynı şeylere gülmüyoruz farklı bi şey, ben hiçbi şeye gülmüyorum bi melankoli içindeyim başka bi şey.
Birinci durumda evet, ortak eğlencelerde bulusabildiginiz insanları hayatınıza alın diyebiliriz. Ama ikinci durumdaki insanın hayatında arkadaş tutması da zor olur, sevgili de, eş de.
Çok uzun uzadıya anlatmamışsınız ama durum ikincisi ise yani hayatı depresyon hırkasını giymiş bi filozof ya da intiharın eşiğinde romantik bi şair kıvamında veya ne bileyim iq su göklerde ama eq su yerlerde bi profesör tadında yaşıyosanız yüklerinizden bi arının, hafifleyin derim.
Zira kesintisiz karamsarlık, kasvet, ağdalı romantizim şiirlerde; saf bi ciddiyet ve objektiflik akademik yayınlarda aradığımız özellikler. Hayatımızdaki insanlarda değil.
Not : Tabi kimse sizden 7/24 devam eden kişisel bi komedi söleni ortaya koymanızı da bekleyemez. Bi Ricky Gervais degilsin diyerek iliskiyi yokuşa sürüyorsa sevgiliniz o başka mesele. Ama durum o degil belli ki.
Sahi bu adam nelere gülüp nelerden keyif alıyo? Siz ciddi ciddi hicbi seye (ya da neredeyse hicbi seye) gülmez / güldürmez misiniz?