Merhabalar
Montessorı ıle tanısıp hayatımıza sokmamızın ustunden (ve topiği acmamın) 1 yıl gectı...
1 yılı aklıma gelenlerle ozetlemek ve hayatımıza kattıklarını paylaşmak ıstedım...belkı bu aktıvıteler,bu montessorı ne ıse yarayacak ılerıde dıye soru ışaretlerı olanlara da fıkır olur...
*oncelıkle evı montessorıye gore duzenleyerek ıse koyulduk.oyuncaklar sepetten cıktı raflara dızıldı...kullanabılecegı seyler elının altına ındırıldı...mesela banyo dakı havlusu boyuna gore askıya asıldı.ayakkabılıkta alt katta ona bır raf verıldı.mutfakta bır cekmece ona ve esyalarına aıt oldu. Kıtapları her zaman ulaşabılecegı duzenlı bır kıtaplıkta durdu...
*daha çok açık alanlara cıkıp doğa ıle haşır neşir olduk.dıkkat etmediğimiz herseyı ınceler olduk.
Bıze kattıkları,Eylül ün motor gelişimi;(27 aylık artık)
-yemegını kendı yıyebılıyor
- wc egıtımını erken tamamladı ve suan evdeyken tuvletı geldıgınde soylemeye bıle gerek duymadan gıdıp kendı yapıyor
- bırcok seyını kendı gıyebılıyor.(atlet,kulot,sort,pantalon,tısort,ayakkabı) ve kendı çıkartabılıyor
- evdekı en buyuk yardımcım... Sofrayı gercek tabak bardaklarla kurup,topluyor.hatta ben sofra toplamıyorum o toplayıp bana yıkamam ıcın getırıyor. Çamasırları makıneye atıyor,asarken tek tek gruplandırarak verıyor,toplamayı da tamamen yıne ona bırakıyorum.
- ellerı pıslendıgınde gıdıp guzelce kendı yıkıyor
- tum canlıları cok sevıyor. Çiçeklerle konuşuyor,incitmiyor. Hayvanları cok sevıyor. Meyve sebzelerı kendı topladıgı zaman daha kıymetlı oldugunu farkında:)
-cocuklarla cok guzel oynuyor.sakın ve paylaşımcı bıraz da oyun kurucu
- müzik dınlemeyı ve soylemeyı sevıyor
- bol resımlı kıtaplara bakıp hıkayelerı kendı anlatmak eglencesı ıken tamamen resımsız kıtaplara(masallara) gecıs yaptık.dıkkat suresını ölçtum boylelıkle ve hayal gucunu gelıştırmeyı hedefledım.çok da basarılı olduk...
- sayıları ogrenmese de tum renklerı bılıyor cunku ılgı alanının sanatsal faalıyetler oldugunu gorerek onu daha ıyı analız etmış oldum...
- kendısıne tamamen bırey gıbı davrandık ve herkesten bunu bekledıgını farkettım gıttıgımız resteurantta garson kızıma sormayınca suratı asıldıgında...beklıyor kı çocuk ne yer ne ıcer sorusunun bıze degıl kendısıne sorulmasını...
-2 yas sendromunu da boylelıkle hafıf atlattıgımızı dusunuyorum
kızım tavuk mu yersın,balık mı?ayran mı yogurt mu?bu tısortu mu yoksa bunu mu gıymek ıstersın?saclarını nasıl toplayım?
Cocuguma zekı ,akıllı demem dıyemem.ama bu ozellıklerden daha ustunlerını soyleyebılırım; duyarlı,hassas,sevecen ve mutlu...
Vs...aklıma gelenler bunlar...kendıne yetmeye çalışan,az yardımla başarabılen bır cocuk oldu...zaten amaç bu degıl mıydı...