- 28 Şubat 2008
- 1.121
- 1.229
- 658
Kardeşim çok garip biri. Hem maço "ben evime hizmetçi sokmam" helde kılıbık "benim karım yorulmasın". Herkes işine geldiği gibi yani.
yemişim öyle prensesi.
Asalak gibi yaşayarak mı prenses olunuyormuş
Kendimi bildim bileli kendinden başka kimsenin hayatıyla ilgilenmeyen biriyim. Aile içi meselelerde bile bu tavrımı korumaya çalışırım. Ama şu son olaydan sonra artık eskisi gibi düşünmemeye başladım.
Benim (daha doğrusu annemin) sorunu kardeşimin eşi. Kendileri anneme 45 dk. bir mesafede oturuyor. İkisi de çalışmıyorlar (kardeşimin eşinin durumu iyi gerek görmüyorlar). Anneme gelip 1 hafta kalıp gittiklerinde 5 gün geçmiyor yine annemdeler. Bu arada gelinimiz iş yemek vs. bilmez. Biz de bu durumu biliyorduk ki öyle gelinden iş bekleyen bir aile değiliz. Babam bile kendi çayını meyvesini getirir herkese ikram eder falan... İş yapmamasını sorun yapmıyoruz fakat annemi hizmetçi yerine koymaya başladı. Gece yarısına kadar internette gezip gündüz 3 te kalkarlar, anneme açız der, yemek beklerler. Yatağını toplamaz, eşyalarını sadece kaldıkları değil, bütün odalardan toplarsınız. Annemin hazır önüne koyduğu yemeği bile beğenmez, yok bunun içinde maydonoz var yok bunda biber var... Aradabir annem söylüyordu bak kızım böyle olmaz en azından zamanında kalkın yediğinizi içtiğinizi temizleyin ben yetişemiyorum diye. Bu arada annemin bacaklarında menisküs var ve öyle rahat yürüyemiyor, mutfakta bile sandalyeye oturarak iş yapar. Annem sürekli yakınıp duruyordu, evim hep dağınık kimseyi misafir alamıyorum diye. Ben de bu sorunu kendilerinin çözmeleri gerektiğini ve karışmak istemediğimi söylüyordum. Öyle ya ben evlenmiş gitmişim, ev onların, misafir de...
Fakat işler hiçte böyle yürümüyor. Annem geçen perşembe aniden rahatsızlandı. Kalp krizi geçiriyormuş, anjiyo oldu ve stent takıldı. Bu arada anjiyo sırasında iki kere daha kalp krizi geçirdi. 2 günlük yoğun bakımdan sonra çok şükür atlattı ama dr. kesinlikle strese girmemesi gerektiğini söyledi. Sürekli bizde olan gelini 2. günü annesini de almış hasta ziyaretine geldiler. Diyalog aynen şöyle:
-Geçmiş olsun dünür nasılsın
Annem: Daha iyiyim sağolun sizler nasılsınız
-Bizde iyiyiz
Gelin: Anneee ben tembelim demiii
-Aaa evet ben kızıma hiç bi iş yaptırmadım şimdiye kadar
G: Ablamı anlatsana aannneee
-Bunun ablasıda öyle hiiiç bi iş yaptırmadım prenses benim kızlarım
G: Anneee ben yatağımı bile toplamazdım değil mi
-Ay yok bunların yataklarını bile gündelikçiye toplatırdım yerdeki pijamasını aldırmadım ben kızıma
G: Anneee (Anneme diyor) gördüğün gibi ben tembel gelinim (beni böyle kabul edin demek istiyor)
Annem de o haliyle, kızım herkesin hayatını idame ettirebilmesi için yapması gereken şeyler vardır. Az çok bişeyler öğrenmeli. Sonra hali kalmadı yattı uzandı annem. Ben de dayanamadım, artık bir kaç şey söyledim ama umrunda değil. O söylediklerimle bir dk. durmaması lazımdı ama kesinlikle üstüne almıyor. Kadın hasta yatağında fırsat bu fırsat deyip anneme had bildirmeye gelmişler.
Kızlar daha fazla dayanamıyorum. Karışmadan duramıyorum artık. Annem yumuşak yüzlü kimse kırılsın istemez diye bunlar iyice tepesine çıkmışlar. Ben kısa bir süre için evime geldiğimde annem o haliyle çamaşır çıkarmış makineden, kardeşime söylemiş asarmısın diye. Oda karısına vermiş assın diye. O çamaşırları asarken annesi koşa koşa balkona çıkmış "kızım sana hiç çamaşır astırmazdım ki ben" demiş. O da napiyim der gibi hareket yapmış. Tüm bunlar annemin gözü önünde oluyor. Ama stres yapmaması lazımdı hani?
Bir dahakine susamayacağım sanırım. Onlar beni sessiz sakin sanıyorlar. Ama bilmiyorlar ki "karışmayı sevmiyorDUM!" Konu annem kimse kusura bakmasın...
Gelininiz çok saygısız , terbiyesiz , tembelin teki . Erkek kardeşinizinde ondan hiçbir farkı yok . Ortada eşinin parasına güvenip çalışmayan bir adam varken , geline kızamıyorsun da . Erkek kardeşinizin eşine neden yemek yapmıyorsun diye sorsa , karşılığında sen neden çalışmıyorsun diye cevap alacağı aşikar . Gelininiz tembel , kardeşiniz tembel . Tencere kapak bulmuşlar birbirini . Belki uslubum sert oldu , ama inanın her şey erkek kardeşinizde bitiyor bu durumda . Maddi durumları ne kadar iyi olursa olsun ama bir erkek her zaman çalışmalı . Karısının parasına güvenip çalışmayan bir erkek kardeş varken ortada , gelinin tepenize çıkmasına da şaşırmıyorum .
Gece gece sinir oldum vallahi!!!
Karismayi sevmiyorsun ama annen sonucta elbetteki mudahale edeceksin, destek olman sart!
Gitmesinler annene, otursunlar pasa pasa evlerinde.
O gicik yengen bi yana, kardesinin yaptigi hic ama hic adil degil!!!
Yazik gercekten cooook yazik...
Buyuk gecmis olsun.
Terbiyesize bak.
Viledayla kovalardım ben olsam.
Annene çok geçmiş olsun.
O gelinide Allah ıslah etsin.
Bence de susmamalısın yazık o kadına.
Ya o zaman buna kardesın dur dıyecek, kusura bakmayın da kardesını yetıstıren de aynı anne yanı, calısıp evı gecındırmeyı, sorumluluk duygusunu, karısına annesını ezdırmemeyı aılesını saymayı ogretememıs... Gelıne ıstedıgınız kadar kızın. Senın parana da baslarım adam gıbı davran dıyemeyen bır esı varken bu yaptıkları yıne ıyı cunku yuz buldukca daha beter olur
Yahu Allah maddi durumlarını daha iyi etsin de hazıra dağlar dayanmaz, nasıl bir varlık sahibi ki bunlar
elleri iş ekmek tutmaz. ömür billah yetecek mi varlıkları? vallahi evlenmeden astım kestimi oynayanlar evlendikten sonra karılarının eteklerinden ayrılmıyorlar. bir erkek nasıl gururuna yedirir bunu anlamam. yani ne oldu da evlenince bu kadar pasif oldun.
gözünü sevdiğimin parası adamı nasıl değiştiriyor. bütün iş kardeşinizde. gelin hanıma zaten denecek hiç bir şey
yok. anasına bak kızını al demişlerama gerekirse evinize de kabul etmeyin. pasaklılığını dağınıklığını
çekmek zorunda mısınız? sert bir şekilde reddedin. anası gelip sizin evinizde kızını müdafaa etmeyi düşünene kadar kızının
pis evine bir yardımcı tutsun. ben olsam çoktan dövmüştüm. siz iyi dayanmışsınız
kınamayım ama evlerden ırak olsun böyleleri,benim yakın bir tanıdığım kendi evinde temizdir düzenlidir,hatta kimsenin temizliğini beğenmez ,amma başka biryere gittiğinde su içtiği bardağı bile kaldırmaz,ha bire direktif yağdırır ona buna bundan dolayı ben üç der kaçarım kendisinden evine dahi gitmem bilmiyorum ama bana çok antipatik geliyor böyleleri bu nedenle kendileri fazlasıyla yalnız ve asosyal malesef
Bence siz gelininize şöyle söyleyin
"Tatlım biz senin gibi yüce bir şahsiyete gereken özeni gösterip gereken hizmeti tam layıkıyla yapamıyoruz.
Annemin evi senin için yeterince konforlu değil,bundan dolayı sana karşı mahçup oluyoruz.
O nedenle sen bundan sonra kendi ananın evine git orada kalitene ve şahsiyetine uygun şartlarda yaşman bizim içimizi daha rahat ettiirecek."deyin bi zahmet bundan sonra anasının evinde gidip kasın.
Kusura bakmayın ama kardeşiniz de oldu olacak kimliğini karısının üzerine aldırsın
hatta soyadını değiştirsin.,hanımının soyadını alsın.
Ne de olsa soyadı dışında herşeyini hanımına adamış maşalllah.
Siz de müdahele etmekte tereddüt etmeyin bence çünkü neticede kullanılan kişi anneniz.
Kardeşinizle eşiniz arasındaki şahsi bir sorun değil ki yaşanan.
Karışırsam kötü görümce olurum felan demişsiniz de onlarda kavram anlayışı diye birşey yok malesef
baksanıza ayaklar baş,başlar ayak olmuş...
yemişim öyle prensesi.
Asalak gibi yaşayarak mı prenses olunuyormuş
kocası çalışmayıp evde yatıyorsa öyle bir olur ki.
iş erkekte bitiyor, anneme böyle söyleyemezsin deyip de resti çekemiyor para tatlı geliyor sanırım.
kardeşinizi yetiştirirken anneniz bu kadar tembel olduğunu fark edemedi mi? sonuçta bu karakterde olmasının sorumlusu da biraz ailedir diye düşünüyorum.
Kendimi bildim bileli kendinden başka kimsenin hayatıyla ilgilenmeyen biriyim. Aile içi meselelerde bile bu tavrımı korumaya çalışırım. Ama şu son olaydan sonra artık eskisi gibi düşünmemeye başladım.
Benim (daha doğrusu annemin) sorunu kardeşimin eşi. Kendileri anneme 45 dk. bir mesafede oturuyor. İkisi de çalışmıyorlar (kardeşimin eşinin durumu iyi gerek görmüyorlar). Anneme gelip 1 hafta kalıp gittiklerinde 5 gün geçmiyor yine annemdeler. Bu arada gelinimiz iş yemek vs. bilmez. Biz de bu durumu biliyorduk ki öyle gelinden iş bekleyen bir aile değiliz. Babam bile kendi çayını meyvesini getirir herkese ikram eder falan... İş yapmamasını sorun yapmıyoruz fakat annemi hizmetçi yerine koymaya başladı. Gece yarısına kadar internette gezip gündüz 3 te kalkarlar, anneme açız der, yemek beklerler. Yatağını toplamaz, eşyalarını sadece kaldıkları değil, bütün odalardan toplarsınız. Annemin hazır önüne koyduğu yemeği bile beğenmez, yok bunun içinde maydonoz var yok bunda biber var... Aradabir annem söylüyordu bak kızım böyle olmaz en azından zamanında kalkın yediğinizi içtiğinizi temizleyin ben yetişemiyorum diye. Bu arada annemin bacaklarında menisküs var ve öyle rahat yürüyemiyor, mutfakta bile sandalyeye oturarak iş yapar. Annem sürekli yakınıp duruyordu, evim hep dağınık kimseyi misafir alamıyorum diye. Ben de bu sorunu kendilerinin çözmeleri gerektiğini ve karışmak istemediğimi söylüyordum. Öyle ya ben evlenmiş gitmişim, ev onların, misafir de...
Fakat işler hiçte böyle yürümüyor. Annem geçen perşembe aniden rahatsızlandı. Kalp krizi geçiriyormuş, anjiyo oldu ve stent takıldı. Bu arada anjiyo sırasında iki kere daha kalp krizi geçirdi. 2 günlük yoğun bakımdan sonra çok şükür atlattı ama dr. kesinlikle strese girmemesi gerektiğini söyledi. Sürekli bizde olan gelini 2. günü annesini de almış hasta ziyaretine geldiler. Diyalog aynen şöyle:
-Geçmiş olsun dünür nasılsın
Annem: Daha iyiyim sağolun sizler nasılsınız
-Bizde iyiyiz
Gelin: Anneee ben tembelim demiii
-Aaa evet ben kızıma hiç bi iş yaptırmadım şimdiye kadar
G: Ablamı anlatsana aannneee
-Bunun ablasıda öyle hiiiç bi iş yaptırmadım prenses benim kızlarım
G: Anneee ben yatağımı bile toplamazdım değil mi
-Ay yok bunların yataklarını bile gündelikçiye toplatırdım yerdeki pijamasını aldırmadım ben kızıma
G: Anneee (Anneme diyor) gördüğün gibi ben tembel gelinim (beni böyle kabul edin demek istiyor)
Annem de o haliyle, kızım herkesin hayatını idame ettirebilmesi için yapması gereken şeyler vardır. Az çok bişeyler öğrenmeli. Sonra hali kalmadı yattı uzandı annem. Ben de dayanamadım, artık bir kaç şey söyledim ama umrunda değil. O söylediklerimle bir dk. durmaması lazımdı ama kesinlikle üstüne almıyor. Kadın hasta yatağında fırsat bu fırsat deyip anneme had bildirmeye gelmişler.
Kızlar daha fazla dayanamıyorum. Karışmadan duramıyorum artık. Annem yumuşak yüzlü kimse kırılsın istemez diye bunlar iyice tepesine çıkmışlar. Ben kısa bir süre için evime geldiğimde annem o haliyle çamaşır çıkarmış makineden, kardeşime söylemiş asarmısın diye. Oda karısına vermiş assın diye. O çamaşırları asarken annesi koşa koşa balkona çıkmış "kızım sana hiç çamaşır astırmazdım ki ben" demiş. O da napiyim der gibi hareket yapmış. Tüm bunlar annemin gözü önünde oluyor. Ama stres yapmaması lazımdı hani?
Bir dahakine susamayacağım sanırım. Onlar beni sessiz sakin sanıyorlar. Ama bilmiyorlar ki "karışmayı sevmiyorDUM!" Konu annem kimse kusura bakmasın...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?