Peki özel olmayacaksa biraz örnek verebilir misin?aslinda ben su an nisanliyim evlilik oncesi donemdeyiz herkes zor derdi inanmazdim, bahsettigin o stresli surec bu diyebilirim aslinda ama bunlar tatli telas, farzedelim ileride basimiza bir olay geldi bende esimde sakin olmaliyiz, biz ikimizde deliyiz aslinda hemen parliyoruz, acikcasi evlilikten korkuyorum, nisanlimla alakali degil, kendi ailemde ve cevremde hic iyi ornek evlilik gormedim diyebilirim yani genelinde mukemmel evlilik diye birsey yok bunu anladim zaten ama ben o evliligi en az hasarla yasayabilirim insallah saygiyi sevgiyi yitirmeden.. nisanlimin bazi konularda bencillik yapmasindan korkuyorum cunku buna meyilli ... o yuzden hep evlilere soruyorum tavsiyeleriniz neler, neler dogal neler degil, neler problem neler onemsiz konu anlamak istiyorum, olgun olmak istiyorum cunku ben 19 yasindayken daha olgundum kendime cok guvenim vardi ya da daha acemilik vardi bilmiyorum su an 25 oldum ama kendimi kucuk bir kiz cocugu gibi hissediyorum
Ayrıca evet mükemmel evlilik belki yok ama en az hazarla atlatmak diye de bir şey yok, evlilik öyle bir şey de değil. İki uyumlu insan ise huzur var, yoksa cehennem.. Arası yok bence. Belli ki korkuyorsun. Ben 34 yaşındayım, uzun yıllardır flört ettiğim adamla ancak evlenme kararı alabildim. Ben de korkardım evlilikten. Senin yaşında evlenecek olsam ben de korkardım. Belki hazır değilsin gerçekten.. Bir de kaç yıllık birlikteliğiniz?aslinda ben su an nisanliyim evlilik oncesi donemdeyiz herkes zor derdi inanmazdim, bahsettigin o stresli surec bu diyebilirim aslinda ama bunlar tatli telas, farzedelim ileride basimiza bir olay geldi bende esimde sakin olmaliyiz, biz ikimizde deliyiz aslinda hemen parliyoruz, acikcasi evlilikten korkuyorum, nisanlimla alakali degil, kendi ailemde ve cevremde hic iyi ornek evlilik gormedim diyebilirim yani genelinde mukemmel evlilik diye birsey yok bunu anladim zaten ama ben o evliligi en az hasarla yasayabilirim insallah saygiyi sevgiyi yitirmeden.. nisanlimin bazi konularda bencillik yapmasindan korkuyorum cunku buna meyilli ... o yuzden hep evlilere soruyorum tavsiyeleriniz neler, neler dogal neler degil, neler problem neler onemsiz konu anlamak istiyorum, olgun olmak istiyorum cunku ben 19 yasindayken daha olgundum kendime cok guvenim vardi ya da daha acemilik vardi bilmiyorum su an 25 oldum ama kendimi kucuk bir kiz cocugu gibi hissediyorum
Peki özel olmayacaksa biraz örnek verebilir misin?
Belki de evlenip de huzurlu olabileceğin biri değildir. O zaman bence dönebilmek lazım karardan. Ne yazık ki aynı eve girince eskiden 1 olan sorunlar bin oluyor, herkes bunu söylüyor. Göz ardı etmemek lazım. Sonrası daha zor.
Mesela ne yapıyor, sinirlenince hakaret mi ediyor? Elini taşın altına koymuyor mu? Yoksa senin isteklerini hiçe mi sayıyor. Örnek lazım yorum yapabilmemiz için..
Diyelim ki siz normal bir es'siniz yani olmasi gerektigi gibi ama esiniz bencil veya anlayissiz veya baska bir olumsuz huyu var
Evlilikte dengeyi nasil sagliyorsunuz?
Tartismalari onlemek icin yani saygiyi yitirmemek ne yapmali?
Ayrıca evet mükemmel evlilik belki yok ama en az hazarla atlatmak diye de bir şey yok, evlilik öyle bir şey de değil. İki uyumlu insan ise huzur var, yoksa cehennem.. Arası yok bence. Belli ki korkuyorsun. Ben 34 yaşındayım, uzun yıllardır flört ettiğim adamla ancak evlenme kararı alabildim. Ben de korkardım evlilikten. Senin yaşında evlenecek olsam ben de korkardım. Belki hazır değilsin gerçekten.. Bir de kaç yıllık birlikteliğiniz?
Ben de tedirgin oldum sezdiklerinden. Özür dilemesi, sırf uzamasın diye bile olsa iyi olabilir aslında ama o diğer sezdiklerin tehlikeli geldi bana. Yani haklıysan, evlendikten sonra o kavga dövüş yapacak, yaptıracak o zaman istediklerini . Ama işte seninkiler de sezgi sadeceherzaman her tartismamizin sorumlusu benim asla kendinde suc bulmaz, her tartismada yinede ozur dileyen o olur ama ben hissediyorum " hakliyim ama kapansin bu konu" diyerekten ozur diliyor bunu hissediyorum
bir tartismamizda eski bir tartismada yasadigimiz konu, yanlis soyledigim kelimeleri gundeme getirir daima ama sen boyle yaptin boyle dedin ... normalde kadinlar yapar ama o benim 3 yil once dedigim bir sozu bile hala uzatir unutturmaz
ailesine deger vermesi tabiki guzel ama ileride haftanin 3 gunu ailesinde gecirmekten korkuyorum, hep derim laf arasinda senin ailenede benim ailemede haftada 1 veya iki haftada 1 gideriz gibisinde hee oyle der durur ama hissediyorum ki boyle olmayacak, nasil olsa ben onu gotururum ikna ederim diye dusunuyor, bakislarini biliyorum ben onun ..
ozetle buyuk bir sorun yok, isteklerime saygi duyar, kufur etmez hakaret etmez ama saatlerce kendisini hakli cikarmak icin konuyu uzatabilir, sana cinnet gecirttirir en sonunda ozur dilerim deyip konuyu kapatir bir sonraki tartismaya kadar :)
Ben de tedirgin oldum sezdiklerinden. Özür dilemesi, sırf uzamasın diye bile olsa iyi olabilir aslında ama o diğer sezdiklerin tehlikeli geldi bana. Yani haklıysan, evlendikten sonra o kavga dövüş yapacak, yaptıracak o zaman istediklerini . Ama işte seninkiler de sezgi sadece
Bana tek yol nişanı biraz daha uzatmak, bu meseleleri iyice kurcalamak gibi geldi. İlişki uzun ama yaşın da daha genç, hemen evlenmek zorunda değilsin bence, hele ki böyle korka korka. Burada evli olanlar hep aynı şeyi yazıyor, evlenmeden sezmiştim ama aşarız sanmıştım diye.. Bence çok büyük bir kumar bu şüphelerle evlenmek. Ben nişanlımı çok ama çok seviyorum, çok da uyumluyuz, tartışırız elbet ama artık bu tartışmalarımız belki senede bire düşmüştür, zaten yakın olan bakış açılarımız yıllar içinde birbirine iyice benzedi, hiç kronik bir sorunumuz olmadı, ona rağmen cesaret edemedim bu zamana kadar, ilişkiyi iyice oturtana kadar. Yani senin yerinde olsam ben cesaret edemezdim bu şüphelerle.
Gün almış mıydınız? Erteleme ihtimalini de düşün derim..
İşte o konuda ben bir sıkıntı yaşamayacağımızı düşünüyorum çünkü ikimiz de aynı fikirdeyiz bu konularda. Çok konuştuk bunları, mesafe ve sınırdan yanayız. Ben mesela bu güne kadar nişanlımın ailesini arayıp bir bayram seyran kutlamadım, gelin rollerine hiç girmedim, benden de beklenmedi. Ancak hastalıkta ziyaret ettim. Nişanlım da aynen, kimse ondan bunları beklemedi bizden de. Zaten aile kültürlerimiz çok benziyor. Benim yapım bu, karşı taraf da sağolsunlar hiç sınırlarımı zorlamadılar, beni olduğum gibi kabul etmiş görünüyorlar. O onun ailesi, benim ailem benim, mantığındayız biz. Yaşlarımız da var, belki ondan aileler de bir beklentide değil sanıyorum, birey olarak görüp kararlarımıza saygı duyuyorlar sanki.salon tutuldu, ertelemek istemiyorum aslinda ama salon tutulana kadar hersey tozpembeydi nezaman salon tutuldu bana dank etti herhalde o gun bugun endiseler korkular sardi icimi
peki sen nisanlinin ailesi ile iligi ne dusunuyorsun? yani baska bir aileye uyum saglamak alismak zor geliyor bana, sonucta bu yasima kadar ben hayatima kimi istediysem onu sokmusum ama simdi nisanlim hayatima girdi mesela benim istegimle onu sevmemle ama ailesi benim istegimle degil mecburen nisanlimin ailesi olarak hayatimda olacaklar
Olmaz mı? Var tabi,canim konularini bilmiyorum, su an girip okumayada cekiniyorum, belli ki uzulmussun....
genel olarak ne hissediyorsun, evliligin en basindan bu yana keske soyle boyle yapmasaydim dedigin birsey var mi
Peki sen ailesiyle çok sıkı fıkı oldun mu? Evlenince sık gitmene ısrar edilse bile en baştan bu işi oturtmanı tavsiye ederim, nasıl başlarsa öyle gider, bu konuyu ancak mesafe ile aşarsın. Mesafeni koruyabilirsen birkaç sene içinde alışırsın varlıklarına ve duyduğun saygı da bence sevgiye döner. şimdi kimseyi sevmek zorunda değilsin, sadece koşulsuz saygı olmalı. Yine de çok sevilse bile mesafeden yanayım ben, o zaman tüm sorunlar kapı dışında kalıyor sanki..salon tutuldu, ertelemek istemiyorum aslinda ama salon tutulana kadar hersey tozpembeydi nezaman salon tutuldu bana dank etti herhalde o gun bugun endiseler korkular sardi icimi
peki sen nisanlinin ailesi ile iligi ne dusunuyorsun? yani baska bir aileye uyum saglamak alismak zor geliyor bana, sonucta bu yasima kadar ben hayatima kimi istediysem onu sokmusum ama simdi nisanlim hayatima girdi mesela benim istegimle onu sevmemle ama ailesi benim istegimle degil mecburen nisanlimin ailesi olarak hayatimda olacaklar
Canım benim sana en büyük tavsiyem nişan sürecini uzat,herzaman her tartismamizin sorumlusu benim asla kendinde suc bulmaz, her tartismada yinede ozur dileyen o olur ama ben hissediyorum " hakliyim ama kapansin bu konu" diyerekten ozur diliyor bunu hissediyorum
bir tartismamizda eski bir tartismada yasadigimiz konu, yanlis soyledigim kelimeleri gundeme getirir daima ama sen boyle yaptin boyle dedin ... normalde kadinlar yapar ama o benim 3 yil once dedigim bir sozu bile hala uzatir unutturmaz
ailesine deger vermesi tabiki guzel ama ileride haftanin 3 gunu ailesinde gecirmekten korkuyorum, hep derim laf arasinda senin ailenede benim ailemede haftada 1 veya iki haftada 1 gideriz gibisinde hee oyle der durur ama hissediyorum ki boyle olmayacak, nasil olsa ben onu gotururum ikna ederim diye dusunuyor, bakislarini biliyorum ben onun ..
ozetle buyuk bir sorun yok, isteklerime saygi duyar, kufur etmez hakaret etmez ama saatlerce kendisini hakli cikarmak icin konuyu uzatabilir, sana cinnet gecirttirir en sonunda ozur dilerim deyip konuyu kapatir bir sonraki tartismaya kadar :)
Peki sen ailesiyle çok sıkı fıkı oldun mu? Evlenince sık gitmene ısrar edilse bile en baştan bu işi oturtmanı tavsiye ederim, nasıl başlarsa öyle gider, bu konuyu ancak mesafe ile aşarsın. Mesafeni koruyabilirsen birkaç sene içinde alışırsın varlıklarına ve duyduğun saygı da bence sevgiye döner. şimdi kimseyi sevmek zorunda değilsin, sadece koşulsuz saygı olmalı. Yine de çok sevilse bile mesafeden yanayım ben, o zaman tüm sorunlar kapı dışında kalıyor sanki..
Olmaz mı? Var tabi,
Eşim (boşanma sürecindeyiz) sevgiliyken de inanılmaz bencil ve tripçiydi, ne yaparsam yapayım yaranamadım en son canıma tak etti ayrıldım ama ne yaptı etti barıştık, kısa sürede de evlendik. Köpek gb pişmanım tekrar barıştığıma, ne güzel huzura ermişken off
Diyeceğim o ki kendi yürekten inanıp istemediği sürece kimse değişmiyor... Ben evliliğimde yapıcı olan taraftım, kendimden çok taviz verdim, kimseye sabretmediğim kadar sabrettim, sonuç elde var sıfır! Bir de karşı taraf iddanamesinde benim çok geçimsiz ve inatçı olduğumu, mağdur olduklarını yazmış! Şaka gb değil mi :)
Karşıdakini mutlu edersem o da beni mutlu eder huzurlu oluruz diye düşündüm, sonuç olarak yüz verdikçe astarını istediler, lütfedip yaptığım şeyler görevim haline geldi.
Aşkımın gözüme perde indirmesine izin vererek çok büyük hata yaptım
Kader; bizim yapacağımız tercihleri yaradanın önceden biliyor olmasıdır, ben hiçbirşeyin suçunu kadere atmamayı öğrendim. Yaşadığım herşey benim düşüncesizce attığım adımların sonucuydu. Adamın bu kadar bencil olduğunu bile göre onunla evlenmek tamamen benim tercihimdi, mutsuzluğun ayak sesleri gümbür gümbür geliyordu ama evlenince değişir diye kendimi kandırdım.kaderi degistiremeyiz demek ki kaderinizde varmis barisip evlenmek canim oyle dusunme
insallah bundan sonra hersey cok guzel olur senin icin, hep mutlu olursun mutlu edilirsin :)
Yazsam ayrıl diyeceksiniz,yazamıyorum.iki ay sonra düğünüm var,hazırlık yapmıyorumKader; bizim yapacağımız tercihleri yaradanın önceden biliyor olmasıdır, ben hiçbirşeyin suçunu kadere atmamayı öğrendim. Yaşadığım herşey benim düşüncesizce attığım adımların sonucuydu. Adamın bu kadar bencil olduğunu bile göre onunla evlenmek tamamen benim tercihimdi, mutsuzluğun ayak sesleri gümbür gümbür geliyordu ama evlenince değişir diye kendimi kandırdım.
Evet kaderde değiştiremeyeceğimiz şeyler var ama evlenmek için seçtiğimiz adamların sorumluluğu tamamen bize ait. Gökten zembille inmediler ya da anamızdan nikahlı olarak doğmadık.
Güzel dileklerin için teşekkür ederim, dilerim sen de mutlu olursun.
Canım ne yaşadığını en iyi sen bilirsin, şu verdiğin örnekleri bire bir ben de yaşadım, ilk atamamın yapıldığı il memleketin en güzel illerindendi, inanmazsın ama hiçbir yerini gezip göremeden eş durumuyla buraya geldim... Kendi özgüvensizliklerini kadını kısıtlayarak bastırmaya çalışan erkek tipi bu...Yazsam ayrıl diyeceksiniz,yazamıyorum.iki ay sonra düğünüm var,hazırlık yapmıyorum
Erteleyelim dedim,önce tartışma çıkardı,sonra konu değişti,sonra ben öyle bişey dememişim gibi oldu,yeniden düğün muhabbeti döndü.
Ayrılalım dedim,görmedi,duymadı.çok seviyormuş (ki bizi gören herkes onun çok sevdiğini söylüyo)
Ağzımın tadıyla küsemedim bile,kalbimi kırıyo,kızgınlığımı ve kırgınlığımı dile getiriyorum,özür diliyo,bitanesi,canı oluyorum.ama ben hala kırgınım,artık öyle hemen geçmiyo diyosam yeniden tartışıyoruz
Mutlu olacağımızdan şüpheliyim
Korkuyorum
Biryere (hastane,seminer,arkadşlarla görüşme vs ) gitmeden önce ona haber verecekmişim, vermezsem kıyamet kopuyo
Tel kapanmayacak,Varsayalımki seminere gittim,tanımadğım insanlar var haliyle,iki saat tele bakamadım,o tele neden bakmadım,o esnaada napıyodum
O kadar çok yoruldumki
~~~farkında olmadan yazmışım okyanustan bir damla----
Ya bende yıllarca sevgililikten sonra kuşkulu bir nişanlılık süreci geçirip yinede üstesinden geleceğimizi düşünerek evlendim Eski eşimle( boşanma aşamasındayız) . Ve karakteri anlattıkların o kadar benziyorki:/ . Çok bencil birisiydi. Kendi haksız olduğu kavgalarımızda mutlaka çokk eskiden mesela 3 yıl öncesinden yaptığım bir hatayı anlatır hatta buda yetmez o güne kadar yanlış ne yaptıysam tek tek onları anlatır bir şekilde üste çıkardı. Ve defalarca susmasını söylediğim halde tartışma açtığıma bin pişman olduğum halde aynı şeyleri 5 saat konuşurdu. ( bu 5 saat misal değil yanlış anlaşılmasın gerçeğin ta kendisi) . Yinede ama ben bu adamı seviyorum dedim sevdiğim özellikleri daha çok dedim ayrılmadım. Nişanlıykande kv hep problem oldu. Tek çocuktu benimkisi. Kv da aynı seninki gibi yağlara ballara sardım sarmaladım ay şöyle eğittim böyle yaptım oğluşum benim şöyle iyidir şöyle efendidir işi şöyle iyidir amanda aman. Bi büyüte büyüte anlatırdıki. Bizimkide annesine aynı öyle. Kadın biz nişanlıyken ağzında beni çok seviyodu bayılıyodu ama tavrında giçbişeyimi beğenmiyodu. Oğluşuna layık göremedi demekki. Ama bunlar hep içimde şüpheydi ya olurmu acaba diye çokta emin olamaya olamaya evlendim.aileside nisanlimda her kandil aramami bekleyen insanlar
ailenin bizde beklentisi fazlasiyla var, benim ailemde oyle ama onlar kadar degil
kv adayi hanim nisanlimi Sabah aksam yemedim yedirdim neler cektim her istedigini yaptim mahrum etmedim vs vs vs bana nisanlima herkese nisanlimi nasil buyuttugunu anlatan biri... yani demek istedigim ben sana neler yaptim diye psikolojik bir sorumlulukla buyutmus hep nisanlimi, nisanlimda mesela normal birsey yapsa bile bazen anneme haksizlik yaptim diye dusunen biri haline donusmus, aslinda her anne ayni sekilde buyutuyor cocugunu ama kv bir anlatmasi var sanki savasin ortasinda buyutmus kendisi yara bere icinde kalmisda oglunu korumus tarzinda aslinda gayet normal bir olaydan bahsediyoruz...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?