Kayınvalide ile ilişkinizi nasıl kestiyseniz annenizle de kesmeniz gerekiyor bence çünkü asıl sıkıntılarınız nedeni anneniz. Minimuma indirmek bence çözüm değil.Arkadaşlar mutlu olan var mı? Ben değilim. Kizim mutluluk kaynağı onun dışında yok. İş anlamında tekrar çalışacağım ama kötü bir para olmasa da çocuğun masrafı o bu gidecek, eşim ortalama kazanıyor. Suçlamayı çok seven bir anne ile büyüdüm. Daha yeni kendi içimdeki o ses kesildi. Kv desen kötüydü. Görüşmeyi kesinceye kadar ben benlikten çıktım. (Laf olsun diye kotu demiyorum. Ben yine seviyemi bozmadim. Baskasi olsa kafa goz dalardi) Eşim iyidir, cocuga cok duskundur ama canlı, heyecanlı, vizyonu yuksek bir adam değildir. Kronik rahatsizliklarim var. Çok yorgunum. Mutsuzum. Gidemiyorum, kalamıyorum da. Elimden bir sürü fırsat geçti. Kimini değerlendirdim, kimine pasif kaldım. Terapi gördüm. Anne dominansi, narsiszmi çıktı. Tum dünyaya o aktarımı yapıyormuşum. İyice pasiflestim. Kendimi sevemiyorum. Annem de sürekli hayatımın olabileceği iyi versiyonu söyleyip eşime kızıyor. Aptal gibiyim. Annemi kısmen kontrol altına aldım. Ama dominant annesi olan bilir. Ufak bir sızıntı görse girer. Mesafeyi var. Ama tamamen görüşmeyi kesmek istemiyorum.
Çevreme bakıyorum. Herkes ayrı bir mutsuz. Mutlu olan var mı, önerisi olur mu?
Şimdiden yazan, emek veren herkesin eline sağlık.
Belki saçma gelecek ama bende bazen kanadı koparılmış kelebek gibi hissediyorum. Uç diyorlar ama zerre dermanım yok.Tükenmişlik ve hayal kırıklığı.
Ne güzel yazmışsınız. Ellerine saglikHerkes her an yüzünde kocaman bir gülümsemeyle gezmiyor, birçok insanın hayatında olumsuzluklar ya da enerji emen katlanılması mümkün olmayan insanlar var, çok büyük maddi zorluklar, dünyanızı başınıza yıkacak üzüntüleriniz yoksa bence işe önce kendinizi sevmekle başlayın, insan kendini sevdikçe kendine değer verdikçe çevredeki kötü insanlar önemini yitirmeye başlar, size iyi gelmeyen insanları hayatınızdan çıkarın mesela.
Annenizi tümden hayatınızdan çıkarmak istemiyormuşsunuz o zaman durması gereken sınırı çizin, onu alakadar etmediğini hayatınıza karışmaması gerektiğini duracağı yeri bilmezse kendisiyle görüşmeyeceğinizi söyleyin sizi ciddiye alırsa kendisini frenler.
Eşinizi seviyorsunuzdur onun sözleri ve evladınız dışında da kimsenin ne dediğine kulak asmayın dert dahi etmeyin, bu anneniz dahi olsa.
Pozitif yönde etkileyecek motive edecek enerjisiyle yükseltecek insanlarla beraber olun böyle bir çevre bulmak mümkün değilse kendinizi motive edecek enerjinizi yükseltip mutlu edecek aktiviteler yapın.
Kilo vermek isteyenler dahil hayatında olumsuzluklar olan herkese spor öneriyorum çünkü spor endorfin ve serotonin hormonu salgılamamızı sağlıyor, spor yaparak kendinize zaman ayırmış olmak da mutlu ediyor, kendiniz için bir şey yapmış oluyorsunuz, müzik dinleyin müzik ruhu besliyor rahatlatıyor ama tabii arabesk müzik değil :)
Uzattım belki ama mutluluk eğer dermansız dertleriniz yoksa kendinizi sevmeyle oluyor, kendinizi eksiklerinizle, kusurlarınızla, hatalarınızla sevip değer verin, kendinizle barışın.
Mutluluk biraz da hayata gamsızlıkla bakmakla oluyor, umursamaz ve gamsız olacaksınız şu hayatta.
Kesmek istemem. AmaKayınvalide ile ilişkinizi nasıl kestiyseniz annenizle de kesmeniz gerekiyor bence çünkü asıl sıkıntılarınız nedeni anneniz. Minimuma indirmek bence çözüm değil.
Diğer konuya gelicek olursam kimsede mutlu değildir. Bazen daha fazlasını isteriz bazen şükrederiz. Ruh halimize göre değişkenlik gösterebiliyor. İklim hava durumu bile demoralize olmak için sebep.
Önemli olan o ruh halindrn çabuk çıkıp normale dönmek mutlu olmak için sebepler yaratmak. Ben bunu uyguluyorum küçük seylerden mutlu olmaya çalışırım, işe yarıyor
is hayatina atılmak size iyi gelecektir.calismaya basladiktan sonraki ruh durumunuzdaki degisimi goreceginize inanniyorum.aile lere mesafe koyarsiniz.esinizde iyimis ne guzel.umursamamaya calis.insanlari dikkate aldikca daha cok ustunuze gelirlerArkadaşlar mutlu olan var mı? Ben değilim. Kizim mutluluk kaynağı onun dışında yok. İş anlamında tekrar çalışacağım ama kötü bir para olmasa da çocuğun masrafı o bu gidecek, eşim ortalama kazanıyor. Suçlamayı çok seven bir anne ile büyüdüm. Daha yeni kendi içimdeki o ses kesildi. Kv desen kötüydü. Görüşmeyi kesinceye kadar ben benlikten çıktım. (Laf olsun diye kotu demiyorum. Ben yine seviyemi bozmadim. Baskasi olsa kafa goz dalardi) Eşim iyidir, cocuga cok duskundur ama canlı, heyecanlı, vizyonu yuksek bir adam değildir. Kronik rahatsizliklarim var. Çok yorgunum. Mutsuzum. Gidemiyorum, kalamıyorum da. Elimden bir sürü fırsat geçti. Kimini değerlendirdim, kimine pasif kaldım. Terapi gördüm. Anne dominansi, narsiszmi çıktı. Tum dünyaya o aktarımı yapıyormuşum. İyice pasiflestim. Kendimi sevemiyorum. Annem de sürekli hayatımın olabileceği iyi versiyonu söyleyip eşime kızıyor. Aptal gibiyim. Annemi kısmen kontrol altına aldım. Ama dominant annesi olan bilir. Ufak bir sızıntı görse girer. Mesafeyi var. Ama tamamen görüşmeyi kesmek istemiyorum.
Çevreme bakıyorum. Herkes ayrı bir mutsuz. Mutlu olan var mı, önerisi olur mu?
Şimdiden yazan, emek veren herkesin eline sağlık.
Her konu açısından bu kadın zihnimdekileri okuyor diyorumMutluluk aslinda kendimizle ilgili sasifelek. Ne istedigini bulman lazim. Beni mutlu eden sey ozgurlugum, dinlenebilecek alanimin olmasi, zora ve sıkıya asla gelemem. Baskilamaya calisan olursa mutsuzluktan geberiyorum.
Senin icin bambaska bisey olabilir. Annenle yuruttugun zoraki iliski, eşinin enerjisel olarak seni kucaklayamayisi, belki olmasi gerekenden daha fazla sorumluluk yuklenmen vs mutsuz hissettiriyor olabilir.
Kendine neden mutsuzum diye sorma. "Beni ne mutlu eder?" Diye sor.
Tabi bir de kızımın 8 ay civarı bir sorunu olmuştu. Şimdi çok şükür takipte. O çok zordu. Yahu ben 1 gün kitapçı üzerine kitapçı gezerdim. Evet yazdıkça farkediyorum entelektüel seviyem annemdir kv es derken düşmüş. Çok iyi geldi yorumunuzKendimle kafa kafaya kaldigimda tek basima yapayalniz kendimle olsam yasarim ben bu hayati diyebildigim muddetce mutlu oluyorum. Neticede hersey gelir, hersey gecer, hersey insan icin. Elimi kolumu mantigimi duygularimi baglayan tek konu cocugum. Onun da bana ozunde yalnizca bir emanet oldugunu hatirlayip asiri sahiplenme ozdeslesme pozisyonuna girmemeye calisiyorum. Analik kaygilari bir yana koyuldugunda ben bu hayati yasamayi icten ice cok seviyorum. Daha okunmamis cok kitap, gidilmemis cok yol, izlenmemis cok video, tadilmamis cok yiyecek var. Insan bence kesfetme arzusunu kaybettiginde mutsuz oluyor. Sizin kalamama gidememe durumunuz kesfetme alaninizin daralmasindan olabilir. Hani diyorlar ya hayata bir renk kat. Belki hayatiniza katmaniz gereken bir renk lazim. O rengi bulunca yeniden canlanacaksiniz. Bir de hormonlar var, gecen hafta sinir küpüydüm suan pamuk prensesim:) ona yapacak cok bir sey yok. Spor yapmak iyi gelir diyorlar hic daha o topa giremedim. Belki benim de bir sonraki cikmazimin cikis anahtari bu olur.
Her konu açısından bu kadın zihnimdekileri okuyor diyorumBaskilanmak beni de mahvediyor. O yüzden ben senin boşanma sebebini gayet iyi anlamıştım. Annemle sert konuşma beni bekliyor. Eşim de biraz kipirdanma var ama bakalım. Beni ne mutlu eder? Şahane soru.
O bakıyor. Çıkıyorum da. Ama tabi aklım hep evde. Babam vefat etti. Annem tek. Ben vicdanı olarak bırakamam. Çok da komik ve mükemmeliyetçi bir kadındır. Ama bu aralar beraber şehir dışına falan gittik. Tabiki de kızla ilgilenmedi(sorun ilgilenemedim degil) ama tüm gün çocuk bakmanın zorluğundan bahsetti. Bir daha seyahat etmeyi düşünmüyorum. Bu ara koyduğum sınırlar gevşedi ben de ondan iyice daraldım.Annen psikolojik tedavi gormuyorsa ki narsistler asla hasta oldugunu kabul etmez mecbur degilsin gorusmeye. Asla bi narsistle basedemezsin. Psikolog/psikiyatristin zaten soylemistir diye tahmin ediyorum.
kendine ait alana ihtiyacin olabilie mi? Ben bunu bosandiktan sonra anladim. Kizimi cok seviyorum, bambaska bi duygu ama ne zamanki annem cocuga bakmaya basladi bende uyudum oje surdum vs o zaman insan oldugumu hatirladim. Haftada bigun cocugu esine birakip gezsen falan iyi gelmez mi?
Rica ederimNe güzel yazmışsınız. Ellerine saglik
O bakıyor. Çıkıyorum da. Ama tabi aklım hep evde. Babam vefat etti. Annem tek. Ben vicdanı olarak bırakamam. Çok da komik ve mükemmeliyetçi bir kadındır. Ama bu aralar beraber şehir dışına falan gittik. Tabiki de kızla ilgilenmedi(sorun ilgilenemedim degil) ama tüm gün çocuk bakmanın zorluğundan bahsetti. Bir daha seyahat etmeyi düşünmüyorum. Bu ara koyduğum sınırlar gevşedi ben de ondan iyice daraldım.
Küçücük bir dünya inşa ettim yeniden. Benim de elimde olanla bunu yapmam lazım eski kırgınlıkları düşünmeyi bırakıp.Rica ederimtükenmişlikten bahsetmişsiniz hiçbirimizin sonsuz enerjisi yok herkes tükenebilir ama bazı insanlar tükenmişliklerle de başa çıkmayı başarır, mutlu olan var mı diye sormuşsunuz ya bunun adı mutluluk mudur bilmiyorum ama insan yaş alıp olgunlaştıkça kendisinden başka kimsede mutluluk aramaması gerektiğini öğreniyor, kendine değer vermeyi sevmeyi öğreniyorsunuz, en yakınlarınız dahi el alem olmaya başlıyor zira insan en çok yakınlarından kazık yiyor sonra faydaları yok bari zararı olmasın diye hepsini bir bir hayatınızdan çıkardıkça hafifliyorsunuz, herkesin kendine ait bir dünyası var bu hayatta, ben gördüm ki dünyamı genişletmek geniş tutmak beni yoruyor çünkü insanlar sevmiyor zarar veriyor, sahte akrabalık ilişkileri sahte dostluklar menfaat üzerine kurulu hayatlar, küçücük bir dünya inşa ettim yeniden.
Ben, eşim, kızım ve minik köpeğim aslında lafın gelişi köpeğim o benim 2. yavrum.
Yürüdüm, bisiklete bindim, sokak hayvanlarıyla arkadaşlık ettim, insan sevip kazık yemeyi terk edip ağaçları sevdim, kuşları tırtılları sevdim onları sevdikçe mutlu oldum, şu an kulağımda müzik çayımı yudumluyorum zevkle.
Bir de yazmayı seviyorum çok mutlu oluyorum yazdıkça, bir kâğıt bir kalem, biraz müzik ve doğayla iç içe bir hayattır benim için mutluluk, siz de içinizdeki mutluluğu keşfedin, düşünce kaldırılmayı değil tek başına kalkmayı öğrenin, dağı taşı sevin, çıplak ayakla sahilde yürümeyi sevin, kendinizi sevin, ruhunuz sıkılınca geceyi seyredin, kendinizi motive ettikçe bazı şeyler değişecektir
İyi yaparsınız kesinlikle kararlı olun, haddini aşarsa sizi kaybedeceği hissi olsun annenizde, siz yine vicdanen ilişkinizi kesmek istemiyorsanız kesmeyin ama diyelim ki haftada 1 görüşüyorsanız bunu 15’te 1’e ya da ayda 1’e düşürün, davranışları yüzünden uzaklaştığınızı fark etsin.Kesmek istemem. AmaMune dediğini yapacağım. Sert konuşacağım.
2 yaş. Yok ona set koymuştum. Cozuttu yine. Ben çok iyi farkındayım. Onu da idare ediyordum. İpleri gevşetici böyle oluyor. Aynı evde olsam minimum iletişim kuramazdım. Allah'tandır benim varlığıma geçeli gündüzlü tahammül edemiyorSimdi anladim. Biraz kendi kendini telkin etsen? Cocuk babasiylayken basina kotu bisey gelmez. Aç kalmaz, uykusuz kalmaz, en fazla dagitip dokerler buda buyuk mesele degil.
Annen konusunda da anlıyorum seni. O vicdani yuk bende de var. Ben ayni evin icinde iletisimi minimuma indirerek sorunu çözdüm. Sende bikac saatten fazla vakit gecirmeyebilirsin ya da senin sınırlarını ihlal eden konular hakkinda konusmaya baslarsa ortami terk edebilirsin.
cocugun kac yasinda bu arada?
2 yaş. Yok ona set koymuştum. Cozuttu yine. Ben çok iyi farkındayım. Onu da idare ediyordum. İpleri gevşetici böyle oluyor. Aynı evde olsam minimum iletişim kuramazdım. Allah'tandır benim varlığıma geçeli gündüzlü tahammül edemiyor
Ben de görüşmeyelim dedim. 1 gün sonra aradı. Haftaya şunu yapalım mı diye. Yok ben dediğinizi anladım. Haftasonu gideceğim. Sert konuşacağım. Çok teşekkür ederimİyi yaparsınız kesinlikle kararlı olun, haddini aşarsa sizi kaybedeceği hissi olsun annenizde, siz yine vicdanen ilişkinizi kesmek istemiyorsanız kesmeyin ama diyelim ki haftada 1 görüşüyorsanız bunu 15’te 1’e ya da ayda 1’e düşürün, davranışları yüzünden uzaklaştığınızı fark etsin.
Eviniz, evliliğiniz, eşinizle ve çocuğunuzla alakalı konuşmasına da izin vermeyin, rahmetli annem iyi bir kadındı ama müdahale etmeyi seven bir yapısı vardı izin verseniz evinizin mobilyalarına bile kendisi karar vermek ister o derece, ben yapı olarak dik bir insanım müdahaleye gelemem baştan koymuştum sınırı, bana karışamazdı eşimle ilgili en ufak bir eleştiri bile yapamazdı çünkü keçi mi desem domuz mu desem öyle bir inat var bende, görüşmeye arar verir canım istemedikçe de ne arar ne sorarım, huyumu bildiğinden suyuma giderdi.
Benim de öyle olmuş. Bir posta yazmışım evlilikten memnunum diye. Ertesi gün evlilik de pek gerekli değil tarzıBazen mutluyum bazen çok mutsuz. Bazen ne güzel hayatım var diyorum sahip olduklarıma bakıp bazen lanet olsun böyle hayat mı olur. Kocam bile bazen çok iyi geliyor ne iyi kocam var lan diyorum bazen de hay seninle tanıştığım günü s..Bipolar mıyım neyim hayata bakışım da benim gibi kararsız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?