Mutlu olmak için çok fedakarlıklar yaptım ama yine de olmuyor.

leyla2015 .!.:

Merhaba arkadaşlar. Biraz uzun olucak benim hikayem: Biz eşimle çok severek evlendik. Ben onu o kadar sevdim ki, kendi memleketimi, ailemi, kariyerimi, arkadaşlarımı arkamda bırakıp Türkiye'ye geldim. Büyük şehirden küçük köy kadar bir şehire geldim. Ama getdiyim günden beri annesi bana kötü davranmaya başladı. Oysa ki, ben yüksek lisans mezunu, oğlu lise mezunu, ben daha önce hiç evlenmedim, oğlu evlenmiş boşanmış, 2 çocuklu. Ama buna rağmen ben düğün, altın fln hiç bişey istemedim. Ve Allah şahit bana bir alyans ve küpeden başka bişey de almadılar. Tam tersi ben iş çıkışı aldığım tazminat parasını (az para da değildi, 10 000$) getirdim eşimin ellerine teslim ettim. Daha sonra ayrı yuvamız olsun diye kendi memleketimdeki evimi sattım, Buradaki annesinin aldığı evi döşedik, eşime sıfır araba aldım kayınpederimin adına, eşimin eski borçlarını kapattım ve yeni bir hayata başladık. Bu arada kv bütün bu yaptıklarım maddi manevi fedakarlıklardan sonra benimle iyi geçinmeye başladı. Daha önce her konuşmasında beni azarlayan, kötüleyen kadın gitti başkası geldi sanki yerine. Ama tabiki ben onun bana yaptıklarını unutmadım, unutamadım.Kendi ismini bile yazamayan bir kadın benim gibi eğitimli, kültürlü, (geçmiş) kariyerinde çok başarılı olan birisini ev işleri yapamadığım için beğenmiyordu. Kısası, evimizi ayırdıktan sonra da annesi bizim evden çıkmaz oldu, sürekli bir arada olmak için elinden geleni yaptı. Her şeye karışıp durması ayrı bir konu zaten. Böylece huzur diye bişey kalmadı bizde. 2 senelik evliyiz ama ben bu kadını halen kabullenemiyorum. Baştan yeni geldiğimde anneciğim anneciğim diyerek peşinden koştururdum ama şimdi oğlunun yanında bile anne demeğe dilim varmıyor. Eşim de annesine çok düşkün onun yüzünden benimle kavga etmekten ben yoruldum, o yorulmadı. Şimdi çok çıkmazdayım, ne yapacagımı bilmiyorum. Bizim tek derdimiz annesi şu an. Takmayım diyorum olmuyor, sık sık gelip benim de çocuğumun da sinirini bozuyor. Her defasında eşimle kavga eder olduk. Bide evin tek oğlu eşim. Babası çok yaşlı, annesi genç ama daha. Kadın eşinin gözüne bakıyor ölsün de, temelli bize taşınsın diye. Ben ona bir kaç saatlık tahammül edemiyorum koca ömür onunla Nasıl geçer hiç düşünemiyorum.. Ne yapacagımı gerçekten şaşırdım..

Genişletmek için tıkla...

leyla2015 .!.:

Merhaba arkadaşlar. Biraz uzun olucak benim hikayem: Biz eşimle çok severek evlendik. Ben onu o kadar sevdim ki, kendi memleketimi, ailemi, kariyerimi, arkadaşlarımı arkamda bırakıp Türkiye'ye geldim. Büyük şehirden küçük köy kadar bir şehire geldim. Ama getdiyim günden beri annesi bana kötü davranmaya başladı. Oysa ki, ben yüksek lisans mezunu, oğlu lise mezunu, ben daha önce hiç evlenmedim, oğlu evlenmiş boşanmış, 2 çocuklu. Ama buna rağmen ben düğün, altın fln hiç bişey istemedim. Ve Allah şahit bana bir alyans ve küpeden başka bişey de almadılar. Tam tersi ben iş çıkışı aldığım tazminat parasını (az para da değildi, 10 000$) getirdim eşimin ellerine teslim ettim. Daha sonra ayrı yuvamız olsun diye kendi memleketimdeki evimi sattım, Buradaki annesinin aldığı evi döşedik, eşime sıfır araba aldım kayınpederimin adına, eşimin eski borçlarını kapattım ve yeni bir hayata başladık. Bu arada kv bütün bu yaptıklarım maddi manevi fedakarlıklardan sonra benimle iyi geçinmeye başladı. Daha önce her konuşmasında beni azarlayan, kötüleyen kadın gitti başkası geldi sanki yerine. Ama tabiki ben onun bana yaptıklarını unutmadım, unutamadım.Kendi ismini bile yazamayan bir kadın benim gibi eğitimli, kültürlü, (geçmiş) kariyerinde çok başarılı olan birisini ev işleri yapamadığım için beğenmiyordu. Kısası, evimizi ayırdıktan sonra da annesi bizim evden çıkmaz oldu, sürekli bir arada olmak için elinden geleni yaptı. Her şeye karışıp durması ayrı bir konu zaten. Böylece huzur diye bişey kalmadı bizde. 2 senelik evliyiz ama ben bu kadını halen kabullenemiyorum. Baştan yeni geldiğimde anneciğim anneciğim diyerek peşinden koştururdum ama şimdi oğlunun yanında bile anne demeğe dilim varmıyor. Eşim de annesine çok düşkün onun yüzünden benimle kavga etmekten ben yoruldum, o yorulmadı. Şimdi çok çıkmazdayım, ne yapacagımı bilmiyorum. Bizim tek derdimiz annesi şu an. Takmayım diyorum olmuyor, sık sık gelip benim de çocuğumun da sinirini bozuyor. Her defasında eşimle kavga eder olduk. Bide evin tek oğlu eşim. Babası çok yaşlı, annesi genç ama daha. Kadın eşinin gözüne bakıyor ölsün de, temelli bize taşınsın diye. Ben ona bir kaç saatlık tahammül edemiyorum koca ömür onunla Nasıl geçer hiç düşünemiyorum.. Ne yapacagımı gerçekten şaşırdım..

Genişletmek için tıkla...