Mutsuz evlilik

Ben çok konuştum, hep özür diledi hatalarını kabul etti ama düzelen bir şey yok. Ha ben çok mu hatasızım? Hayır. İlla ki var benim de yanlışlarım, ama bir gelecek göremiyorum düzeleceğine inancım kalmadı. 2 ay belki çok uzun bir süre değil ama ben görebiliyorum.

Zararın neresinden dönerseniz kardır. Sevmediğiniz, anlaşamadığınız, içinizdeki kötü tarafı ortaya çıkaran (bu ben değilim dedirten) adamla bir ömür geçirmek zorunda değilsiniz. Kafanızda bir süre belirleyip, o zamana kadar düzelmediyse ayrılabilirsiniz.

Devamlı kavga gürültü sağlık için çok zararlı. Hiçbir şey sağlığınızdan önemli değil.

Kabul ederse çift terapisine de gidebilirsiniz. Bu arada, çok iyi korunun.
 
Okuduklarımdan biraz şöyle hissettim: elde edince büyüsü bozulmuş gibi.
Yani onca sıkıntılı döneme göğüs gerip, evlenip kavuşunca her şeyin güzel olması gerekirdi.
Tartışmalar, kavgalar yıpratır elbette ama 2 ayda neyin tartışmasını yapıyorsunuz?
Sorun sadece maddiyat olsa oda aşılır zamanla ama...
Siz şimdiden havlu atmışsınız.
 
Öyle uzaktan uzaktan sevmekle aynı evde yaşamak bir olmuyor iste.. o yüzden şuan alışma suresindesiniz ..

Bizim ilişkimiz de çok çabuk evlilikle taçlandı ama bu halde bile bende zor alıştım. Acabalarım oldu, ve olacakta.. bence fevri kararlar verme. Ve ne olursa olsun esinle konuş bu tarz konuları kendini yotop bitirmenin anlamı yok. Belki konuşsan herşey çözülecek. Benim çok oldu öyle meğer boş boşuna dert etmişim dedim eşimle konuştuktan sonra . Çok şükür şimdi herşey yolunda bebeğinizi bekliyoruz . He birde maddi acıdan sıkıntı yaşıyoruz dedin onunda çok büyük etkisi var kesinlikle...

Sizin adınıza çok sevindim, bebeğinizi sağlıklı bir şekilde kucağınıza almayı nasip etsin yaradan. Mutluluğunuz daim olsun.
 
23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.
Daha iki aylık evlilik adamın işi yok bunun stresi üstünde biraz zaman tanı derim ben ve herşey yoluna girmeden sakın çocuk dusunme
 
23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.



Uzaktan ilişki yürümez ki insan dibindekini tam tanıyamıyorken.. Belki sizi seviyordur ama şu anda çalışmıyor ,farkında değilsinizdir maddi olarak kendini yetersiz hissedip içine atıyordur . Yüzyüze açık açık konuşun ama sakince kavga olmasın sonu. Ve sonuçta askerdi belli bir disiplin ,yaşadığı şeyleri bilemeyiz. Belki psikolojik bir sorun da olabilir . Insanlar en çaresiz anında aniden yanlış karar verirler ve genelde tek alınan kararlar . Konuşmayı denedin derim tekrardan.
 
23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.
Evliliğin ilk zamanlarında hata mi yaptım acele mi ettim soruları sık sık aklınıza gelir ama alışmak için ikinize de zaman verin daha çok yeni hemde bence acele etmeyin bu kadar seneyi birden yok saymayın
 
İthal dam attan kim mutlu olmuş ki?
Boşanmak isteğin çok normal kafa yapınız farklı
Aşk geçici bir hastalık
 
İthal dam attan kim mutlu olmuş ki?
Boşanmak isteğin çok normal kafa yapınız farklı
Aşk geçici bir hastalık
 
23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.


Şuan her 2 tarafta evliliğe alışma sürecinde. Hele ki esin kurulu düzenini bırakıp yanına gelmiş. Ayrıca çalışamıyor o da canını sıkıyordur. Ama ters giden birşeylerin olduğunun farkında olman guzel. Al eşini karşına konuş birbirinizden beklentilerinizi belirtin.

Evliliğiniz rayına oturana kadar da çocuk yapmamaya özen gösterin. En azından boşansanız bile ortada anne babası ayrilmis bir çocuk kalmasin ( sorunlu ilişkilerde planlı çocuk yapmayı bile bile lades olarak görüyorum. Tabi kaza ile olur ona zaten lafım yok)
 
Bunca zaman anlayisli davranmissiniz ama asil simdi esinizin anlayisa ve destege ihtiyaci var bence. Meslegini ulkesini birakip yaniniza gelmis calismamasi ve para kazanamamasi canini cok sıkıyordur eminim. Henuz cok yenisiniz umarim duzelir araniz. Dusuncelerinizi esinizle paylasmaktan cekinmeyin hep bir olun. O zaman daha cok bağlanıp sorunlari sevginizle asarsiniz baktiniz olmadi o zaman bosanmayi dusunursunuz hakkinizda hayirlisi olsun
 
Evlilik nasıl başlarsa öyle gidiyor. Çok kavga etmemeye çalışın. Kavga çıkınca içindekini söyleyip başka yere geçmeye çalışsan ...

Evde dip dibe takılmayın sürekli evdeymiş ya o da etkiler.
Benim eşimde sivri dilli ben sana verdiğim öğütleri kendim yapamadığımdan çok kavga ederiz. İçimde artık öfke birikmesi oluyor ona karşı. Ama artık evde biraz ayrı takılıyoruz daha çok sevdim bu olayı.

Zaman geçince iyice bağlanıyorsun ben de boşanmayı çok düşündüm ama seviyorum işte bir de iyi olunca da iyi oluyor gerçekten ama çok sürmüyor :deli:
 
23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.

Doğu görevi
Sonra her şeyi bırakıp yurtdışı
Birbirini tanımayan bir çift
Yaş 23
İki ayda da her şeyi anladınız, o işler öyle değil
Zaman lazım, eşinin düzenini kurması lazım, askerlikten çıkıp işsizliğe geçmek bence çok zor bir psikoloji
Aslan yuvasında aslandır , memleket değiştirip birden her şeyin güllük gülistanlık olmasını beklemeniz yanlış
 
adam başka ülkeden bilmediği yere gelmiş
İşini bırakmış
Halen çalışamıyor
Herkesten uzakta
Hayatındaki her şey değişmiş
Bi istersen müsaade et 2 ay içinde adapte olamamış
Çok beklentin var gibi.

2 ayda neyin kavgasını ediyosunuz mesela?
 
Uzaktan hos gelir davulun sesi derler..adami tanimadinki hic.. uzaktan asik olmussun evlenmissin.. belkide adam yurt disi icin seni kullandi??? eger bosanma gibi bi dusuncen varsa cabuk ol.. cunku adama bi4-5 sene icinde senle evli oldugu icin suresiz oturup verirler muhtemelen.. birde cocugun olursa hic kopamazsin..

Ama bi yandanda iyiniyetli olacak olursam ATTRAENTE ATTRAENTE abkama katiliyorum
 
O Flört Döneminde hiç tanıyamamışsın . Insanın ilişki içinde olduğu kişi ile bir kere bile Tartışmaması normal mi sence ?
 
Adam işsiz memleketın den ayrılmış sizide hıc anlayıslı görmedım daha ıkı ay olmus hemen ayrılık dusunuyorsunuz onun için de bulundugu durumu hıc hesaba katmıyorsunuz sızın ıcın dogdugu sehrı bırakmıs iş yok guc yok strese gırmış anlayıslı olun .
 
adam başka ülkeden bilmediği yere gelmiş
İşini bırakmış
Halen çalışamıyor
Herkesten uzakta
Hayatındaki her şey değişmiş
Bi istersen müsaade et 2 ay içinde adapte olamamış
Çok beklentin var gibi.

2 ayda neyin kavgasını ediyosunuz mesela?
Gercekten ya sunları bır okusun sınir oldum konu sahıbıne cok cocuksu hayat öyle askom bebegım canıkom lu degıl pembe bulutlarda konu sahıbı adama fırsat tanımadan postalıyacak en az ıkı yıl alışması ıcın bu ne ıkı ayda adam alışacakta mutlu edecek .
 
Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi.

baştan hata yapmışsınız.
hep yutup susan insanla tartışma olmaması normal değil mi?
çokta küçüksün ne zorun vardı doğru düzgün tanımadığın adamla evlendin.
 
Öyle güzel yazmışsın ki, çok dokundu. Resmen hayatımı özetledin. Hata olduğunu düşünüyorum. Ama şimdi nasıl geri dönerim bilmiyorum bilmiyorum... Tekrar hatalı bir karar vermekten çok korkuyorum.

Bence Hata oldugunu dusunup kendini uzmeden once, bu durumu duzeltmek icin neler yapabilirsin diye bakabilirsin.
Kavgalarin sebepleri ne? Tavirlarinizi gozden gecirmekte fayda var.
Esiniz sinavlar yuzunden stressli olabilir. Maddi skintilara aliskin olmayanlar icin buda cok stress yapabilir,
belkide is bulup calisirsaniz, hem kendinize yeni arkadaslar edinirsiniz
hemde para kazanabilirsiniz.
 
23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.
Canım nikah önce ama iki aydır evlisin yani aynı evi paylaşıyorsunuz di mi. İki ay çok erken böyle bi karar için bence. 3 yıllık evliyim bazen ben içimden geçiriyorum evlenmese miydim acaba diye. Anlatamadığı sıkıntısı vardır belki. Ya da dönem dönem kendimizi kapattığımız zamanlar olur. Belki öyle bir dönemden geçiyordur
 
Back
X