Nereden başlasam bilmiyorum gerçekten . Ben 23 yaşında , 4 yıldır evliyim. Bir tane çocuğum var . 3 yaşında. Eşimle görücü usulü evlendim. Babam ben küçükken vefat etti. Ve aile zoruyla evlendim. Ne ypsamda fayda etmedi. Çnkü korktum çok korktum. Kaderimmiş dedim razı oldum. ilk aylar herşey yolunda gtti . Şükür ettim . Sonra ben hamile kalınca o güzel günlerde geride kaldı. Kalabalk bir ev , gorumceler , eltiler . Çocuklar . Anlayışsız herkes. Şiddet gösteren bir eş. Yatalak kaynbaba. Çok diktatör bir kaynana. Hayatm resmen zindan oldu bana. Sezeryan oldum . Çıktım hastaneden . Bir gün bile durmadm yatakta. Çok yoruldum artık çok. Eşime karşı sevgi beslemyrm. Bu yüzden de gizlice gidip sprial bile taktrdm bir daha çocuğum olmasn diye. Bana akıl verin. Benim artık dayanacak gücüm yok.