Ah mügecim patlayacaksın, hepsine, başka yolu yok, bir daha affet diyen, bana destek olmak yerine gözüme soka soka ağlayan beni yok bilsin bundan böyle diyeceksin. Altı üstü boşanıyorum devasız hastalığa tutulmadım diyeceksin.Elbirliğiyle beni haksız çıkartıyorlar, el birliğiyle beni suçlu yapıyorlar hepsi toplanmış "aldatılmış" olmamın faturasını bana kesiyorlar.
Çok öfkeliyim kırgınım içim paramparça..
Nasıl geçirdiniz boşanma sürecini? Hala bitiremediğiniz duygularınız yüzünden kendinizden nefret etmeden nasıl yaşadınız ? insanların söylediklerine kulaklarınızı nasıl tıkadınız? Nasıl nasıl?
Bir formülü olsa, ilacı olsa gidip alsam.. Yatsam uyusam aradan yıllar geçmiş olsa her şey bitmiş olsa, rüya olsa uyansam oh be ruyaymıs desem.
Burası aglama duvarım oldu. ozur dılerım herkesten.
Bu ülke de toplum ahlakı sadece kadınlara söküyo ahlaksızlığı yapan erkek olunca amaaan erkektir yapar,elinin kiridir oluyor benim anlamadığım 2.kadınların nasibine ne düşüyorne biçim bir toplum ahlakı var bu ulkenin yav
bu haltı siz yeseydiniz kayınvalidenizin karşısına geçip aglayıp zırlasaydınız %99 saçınızdan tutar sürür kapı dışına atardı
+++ butuun bir mahalleye de adınızı çıkarırdı
Annem, babam, uyuz halalarım.
Dün annesi ve babası geldi, dört senede sevgisini göstermeyen kadın ağladı zırladı karşımda. Ellerinde çiçekle böcekle gelmişler dalga geçmekten de öte tiyatro oynadı sanki karşımda. Kadın bir ara yalnız kalmak istedi ve bana "bende aldatıldım ama affettim sende affet " dedi pişkince.. Çıldırdım gerçekten.
Bu insanlar böyle kapımıza geldikleri için annem de babam da diğer uyuzlar da barışmadığım için suçlar oldular. Halalarım her gün gelmişler ben yokken ve ağlayıp zırlıyolar anneme sarılıp. Buda mı gelcekti başımıza diye..
Ben boşanıcam dedikçe ağlıyolar. Ölseydim o kadar ağlarlarmıydı acaba.
Hata benim. Ben sorunlarımı paylaşmıyordum. Annem babam onu sevdikçe mutlu oluyordum, mükkemmel buldukça bozmuyordum. Yalnız kalıyorum diye üzülüyorlardı ben öyle zannediyordum meğer üzüldükleri filan yokmuş laftaymış.
"Gerçekten pişman çocuk, pişman olmasa ben sana barış der miyim" diyen bir annem var.
Onun annesi annem kadar savunmadı onu bana.
Ya duygularım? Her gün atılan mesajlar. asla boşanmamlar, bilmemneler...
Çok fena. Alıp başımı gidicem en sonunda.
Mesele yalın olarak seni aldatması değil ki. O sadece netice, somut gerekçen senin. Adam senin kanını emmiş yıllarca, kendi sefasını sürcem diye seni psikolojik olarak yanlız bırakmış evliliğinde. Şimdi dizinin dibinden ayrılmasa kaç yazar.
Kimseye bişey anlatmak zorunda değilsin müge. En yakının bile düzenim bozulmasın bile hayatının kararmasını göze alabiliyor. Hala tırı vırı gibi insanlarla görüşme kulak asma. Diğerlerine de patlat bi cinnet kessin seslerini. Kardeşin teyzen ya da 1 kişi bile varsa yanında yeter fazlası ütopik bir beklenti olur inan:) benim boşanma sürecimde boşanmazsam eğer abim ablama büyük ekran tv alma sözü falan vermişti. İddia oyunu malzemesi edilmiştim düşün
Zaten hep böyledir yaşanan sıkıntıdan ziyade insanların çıkardığı sıkıntılar işi daha da zora sokar. Aslında bunlar gayet doğal, insani(!) tepkiler de sen yeni karşılaşıyosun işte
Sıkma canını hepsi geçecek ve sen çoook mutlu olacaksınbu arada iş bulma süreciyle ilgili bi gelişme var mı?
Eşin pişman olması neyi değiştirir ki .. Sonuçta herkes aldatılmayı hazmedemez ve sen de hazmedemeyen bir karaktersin ..
İmkanın varsa uzaklaş bence o ortamdan şehir dışında seni anlayan bir arkadaşın ya da akraban varsa kaç yanına ..
Belki artık gitmenden korkup susarlar ..
Herkesle mücadele etmek zor olmalı. Aslında ben sizin geri döneceğinizi düşünüyorum . Siz seviyorsunuz eşinizi konu sahibi . Olur da boşanırsanız zor olacak sizin için . Zor olacak sevdiğiniz için zor olacak kolay mı yıllarınızı vermişsiniz . Ne istediğinizi iyi düşünün acele etmeyin .
Ah mügecim patlayacaksın, hepsine, başka yolu yok, bir daha affet diyen, bana destek olmak yerine gözüme soka soka ağlayan beni yok bilsin bundan böyle diyeceksin. Altı üstü boşanıyorum devasız hastalığa tutulmadım diyeceksin.
Mümkünse yaşayacağın yere boşanmadan karar vermeye ve iş meselesini de halletmeye bak derim. Geçecek ama tepki koymazsan canın çok yanar. Varsın sen kötü ya da geçimsiz ol gözlerinde, olsun, ama sana gık diyemez hale gelirler tepki koyduğunda ve bu da yeter. Bir daha da karşı taraftan asla kimseyle görüşme artık. Ailene de şart koş, bir daha eve kabul ederseniz beni göremezsiniz bile de gerekirse. Başka yol göremedim... Umarım atlatırsın şu aşamaları da bir an önce..
Ben bu kararı alırsam sessiz sessiz mahkemeye gidip sessiz sessiz boşanmayı düşünüyorum.
Sonra da herkesin karşısına çıkıp bitti, artık evli değilim demeyi.
Çünkü biliyorum kafa şişiren çok olacak, herkes konuşacak herkes.
En çok korkutan süreç bu beni de.
O çevremdeki kalabalığın içi boş yaptığı yorumlar, duygularıma uzak ithamlar..
Gerçekten çok zor olmalı.
Allah yardımcın olsun..
Kv affetmisse senin de affetmen lazim tabi... sinir ediyorlar insani. Bir de ne demek pismanmis.... bunun pismanligi mi olur ya. Ayni seyi kadin yapinca kac erkek pisman diye affeder. Ne ahlaksizligi kalir ne hafifligi. En cok da diger kadinlar ezerler. Ama erkek yapinca pisman affet, erkektir ihtiyactir, erkektir olur oyle gozu kayar zaten kaymiyorsa vardir onda bir seyler vs.
Gelin aldatsa kv "oglum bak kiz cok pisman affet" mi der yoksa "gel oglusum ben sana pirlanta gibi kizlar bulurum bosa bu ahlaksizi" mi der?
Ben böyle bir şey yapsaydım bana neler yapardı düşünemiyorum bile.
Söylemem gerekenleri söyledim. Ben çok sessiz kalmışım zamanında sanırım.
Herkes mügeyi saf salak bellemiş, Ben bunu da kabul ederim herseyi kabul ediyordum zaten nolcak ki.
Afalladılar.
Bitti bitti her sey bitti.
Senin her seyi anlatmamanda bir sorun yok canim. Bence o zaman da dogruyu yaptin, asil bir durus sergiledin ve ozelini ortaya dokmedin ama insanlar kiymetini anlayamadilar. Ozellikle yuva kurmus oldugun insan. Simdi bir zahmet sonuclara katlanacaklar.
Kimseden özür dilemek zorunda değilsin müge kimseye hesap,vermek zorundada değilsin..Kimse seni yargalayamazda güçlü ol elalem ne derse desin...
Toparlan canım maalesef cok sevdiklerimiz bizi en çok yaralıyor toparlan...Hepimiz bu hayatta yanlızızAh işte annem babam bana bunu yapınca dağılıyorum ama
toparlanıcam evet. Toparlanmak zorundayım. Daha çok duyacağım böyle şeyler.
Bir an önce şu süreçler bitsin bende kendi hayatımı kurmuş olayım istiyorum.
Hele o.. Yaptın pisliği. Beni zaten yeterince hırpaladın. Hala neyin derdi neyin savaşı bu!
Boşanmak istiyorum dedikçe deliriyo, sanki aldatılan o, aldatan ben. Rahat bırak dimi beni. İstediğimi ver.
Sessizce defolup gitmesi gerekirken olay çıkartmaya çalışıyo, annesini filan yollamalar.
Of o kadar saçma ki.
O değilde bu günler allahın yardımıyla ve senin dirayetinle geçip gidecek ben bundan eminim ama ya sarsılan güvenin o nasıl dönecek ailen bile tavırlarıyla senin güven duygunun temeline dinamit yerleştirdi resmen
Su an ne kadar uzdugum icin pismanim hataliyim vs. dese de aslinda senin ne kadar kirilip dokuldugunun farkinda degil bence. Empati kurmaz, kuramaz. Ne yapisi ne de yasanmisligi buna musait. Su an pacalari tutustu ve tek derdi kendini aklamak, kendini kurtarmak, eski huzurlu hayatina donmek. Aslinda olayin ozeti: su an kimse empati kuramiyor ve herkes olagan yasantisina geri donmek istiyor. Kocan, ailesi ve uzulerek soyluyorum ki muhtemelen ailen de buna dahil...Herkes o sakin hayata, alisilmis duzene geri donmek istiyor. Artik cok net olman lazim canim. Senin hissettiklerini hicbiri anlamayacaklardir ama netligin ve israrinla onlara kararini kabul ettireceksin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?