Mutsuzluk.........

efeckt

Nirvana
Kayıtlı Üye
12 Temmuz 2006
119
57
623
49
Söylemek anlatmak istediğim çok şey var aslında... Ama burda kimseleri tanımıyorum ki.. Öylesine içimi dökmek olsa maksadım zaten herşeyi de yazamam... Çok uzun süreden beri gelen genel bir mutsuzluk hali... Yaşamın değerli olmadığını bazen düşündüğüm bile oluyor zaman zaman... Hayatta tek başınayız çok net... İnsanlar bir sürü sorular soruyorlar neden çocuk yapmıyorsun mutlu bir evliliğin var diyorlar... Çocuk istemiyorum..Böylesine karmaşık bir hayata çocuk niye getireyim ki.. Anlatmak istediğim çok şey var çook..... Yazamıyorum.... çok yorgun ruhum........:2:
 
eğer biraz rahatlamak istiyorsan yazmalısın .illa buraya değil bir kağıt parçasıda olsa yaz içini dök ..dökmedikçe çare bulamazsın derdinee.. yazmaya anlatmaya bile dermanın yok belli ama içinede atmaa ...
 
İnsan anlatmak istiyor .. ama bilemiyorum.. bu hayata neden geldim ben??
 

herkes senin gibi zaman zaman yaşıyor bunları önemli olan bunu fazla yara almadan ve kendini çok dinlemeden atlata bilmek.bunuda ancak ya kendini kendinn iyileştitrerk yada birinin eli yardımıyla aşabilirsin ve ben eminimki burda sana elini uzatacakk bir sürü melek var :)
 
efeckt .!.:
İnsan anlatmak istiyor .. ama bilemiyorum.. bu hayata neden geldim ben??
Genişletmek için tıkla...

anlat canım benimm kaybedecek birşeyin yok.kendini çok fazla dinleme.sana bunu düşündüren sebep ne ? önce bunu bilmen gerek söylemen gerek :)
 
Son düzenleme:
bi çeşit depresyon yaşıyo olabilirsiniz..
herkes belli dönemlerde hayatını ve neden burda olduğunu sorgular..
bence bi çocuk, sizin "bu dünyaya neden geldim" sorunuza en iyi cevap olacaktır, anneler daha iyi bilir..
bi boşluktasınız belliki..
bi arkadaşta söylemiş, eğer buraya anlatmazsanız bile, alın elinize kağıt kalem, yazın içinizden geldiği gibi..
en iyi ilaçtır yazmak..
iyi gelecektir size ve sorularınıza cevap bulacaksınız emin olun..
 
Bende senin gibiydim, cok degil daha gecen gün ölümün soguk yüzünü gördüm ve yasadim, inan bana yasamanin ne kadar guzel birsey oldugunu anladim:) 1 nefes almak bile o kadar degerli ki, sükür ettim güzel AllaHima
 
Tek gördüğüm ve farkettiğim şey var ki aslında insanlar bir sürü şey için çabalarken bazen ne yaparsak yapalım istedğii yöne sürüklüyor kendilerini yaşam.. Çocuk istemediğme kesin kararlıyım.... çok büyük sorumluluk ben yapamam.. bi prensle evlendiğimi sandım....ona bir çocuk mu doğurucam.. elbetteki hayıııırrrr.... benim yalnızlığım bana yeter.. bir de çocuklu ve yanlız olmak istemiyorum....... mutsuzum çooook..... başka insanlarla başka yerlerde olmak istiyorum bazen..içim enerji doluyor o an... yine de tam olarak kendimi ifade edemiyorum şu an... kifayetsizim....
 
hımm ilginç. sanırım hayal kırıklığı. nedensiz bir mutsuzluk değil gibi bu. düşündüğünüzde size mutluluk veren şeyleri yapmayı deneyin.
 

insann bazenn kendi anne ve babasını bile tanıyamıyorr biliyor musun ? sevdiğiini ulaşılmaz eşsiz sanırsın zaman zaman hep öyle kalıcak diye mutluluktan ölürsünnn :) ama hayat .. vee hayal kırıklıkları. seni anladımm neden çocuk istemediğinide. aranızdaki senin için gerçekten aşılayamayacak bir problemmi dürüst ol kendine iç sesinle konuştuğunu düşün ?
 
Son düzenleme:

insan ne istediğini bilemiyorsa hayat çekilmez olur mutsuzluk olur adı anlamsızdır herşey ve herkes ya da tam tersi olduğunda fazlasını bekliyorsak da durum aynıdır sanırım ruhumuzdaki o özgür atın dizginleri arada gevşeyince biz de böyle oluyoruz emin ol bir tek sen değilsin bu durumda olan hepimiz dönem dönem yaşarız bu duyguyu ve belki de yaşamamız gerekiyordur sorun haline getirmeden bu duyguyu da yaşamalıyız bence
 
Arkadaşlar hepiniz depresyon teşhisi koudunuz ... ama bu depresyon değil.. hayatın akışını yaşıyorum herkes gibi bende.... Depresyon tedavisi olan bir ruh rahatsızlığıdır.. Benim hissettiğim farklı.. içinizden biri beni anladığını söylemiş.. kutluyorum..:) hayat belli.. insanlar , düşünceler belli.. akış belli.. ne depresyonu ne çocuğu ne mutluluğu.. renkler çoktan parlaklığını yitirmiş, çoktan susmuş şarkılar... farkedince hissediyor insan.... doğum, ölüm.. işte sana hayat.. bu iki kapı arasında yaşadıkların sahteyse ve ya gerçek sanıp aptal gibi inanmak istersen hayata , o zaman oyun onuyorsun demektir hayatla....hayat bir seçim biçimidir bence...tercih şeklidir belkide...:44:
 
mutsuzluğunuzun tam kaynağını bulabildiniz mi? yani ne olursa mutlu olurdunuz diye düşünerek cevabı bulabilirsiniz. Bu eşinizden yana olan hayalkırıklığı olabilir veya zenginlik.. anne babandan uzak oluşun.. istediğin kariyere ulaşamamış olmak..kendini güzel bulmamak.. herşey olabilir.
 

sende depresyon falan yok.
biraz daha zaman geçince, bahsettiğin şeyin mutsuzluk olmadığını da farkedeceksin sanırım.
aşırı gerçekçilik bu.
bende de var.
algılamanı değiştiremezsin.
renklerin parlaklığını yitirdiğini düşünme.
parlakmıydılar ki yitirdiler.
renkler aynı. bizim nasıl baktığımıza bağlı olarak
onlar bazen parlar bazen söner.
bazılar parlak görür bazıları sönük.
gerçeği görmek, görmezden gelmek ve hiç görmemekle alakalı.

neyse,
yalnız değiliz.
böyle algılayan başkaları da var.

Giacomo Leopardi'den bir alıntı,

'yok, yaşamıyor hiçbir nesne..
değseydi eğer çabaların,
önem vermez miydi hiç toprak, iç çekmelerine...
acıdır, sıkıntıdır varlığımız
ve pis bir çamurdan başka bir şey değil dünya..
sakin ol öyleyse, sesini çıkarma..'
 

teşekkür ederim ... ne güzel yazmışsın... Giacomo Lepardi de öyle.. güzel yazmış....dediklerin doğru... renkler ne zaman parlaktı ki söndüler ki... evet aynen katılıyorum... ama aslına bakarsan çocukken rengarenkti dünya.. gbi gelse de bize... hayat yaşam soumlukların artışı.. yaşayabilmek biraz zorlaşıyor.... hayatı hafifleten bir takım şeyler var aslında tabii.. müzik gibi.. ve ya sanatın her dalı gibi...beni mutlu eden şeyi en mutlu eden şeyi bulmak değil derdim... hayatın farkındalığının farkında olmakmış yaşadığım.. gerçekleri görmek lazım kesinlikle... hayat 1 2 3... sonrası yok gibi.... ya da bir ikili denklem.... sagımla....
 
[/COLOR]
Hikayem 2002 de başladı... Üniversiteyi kazandım ve ailemin yaşadığı şehir dışında bir şehre gittim. Gittiğiniz yerlerde hani ilk memleketten birilerini ararsınız ya bende öyle bir grup arkadaş buldum. Tabi içlerinden birine aşık oldum olmaz olaydım. Neyse ben birinci sınıfım o ise son. Her şey çok güzel başladı; görüşmeler, konuşmalar, buluşmalar ama bu birlikteliğin bir adı yok. Aylardan nisan oldu biz bir iki kere el ele tutuştuk ötesi yok :) Bir gün bir telefon geldi; Bu çocuğun canından çok sevdiği abisi inanılmaz bir kaza da vefat etmiş. Abisinin önce ölümünden her görüştüğümüzde konuştuğumuzda bahsederdi. Her eve telefon açtığında abisine her şeyini ballandıra ballandıra anlatırdı ve bana derdi ki abim benim elin kolum ayağım Her neyse sevdiğim çocuk çıktı gitti ve bir daha hiç gelmedi. Bir iki kez okula gelmiş sınavlara falan girmiş ama ben sınıf arkadaşlarından duydum. Anlayacağınız ne aradı, ne sordu, ne aramalarıma ne de telefonlarıma cevap verdi. Tam 6 ay aradım. 6 ay sonunda aradığınız numara kullanılmamaktadır dedi ve ben bittim...Tabi hayatım devam etti. Başlangıçta deli gibi merak ediyordum ama sonradan doğal olarak seyreldi. her geçen gün azaldıkça azaldı.
2010 senesinde facebook hesabı açmış ve ilk beni eklemiş. O gün hissettiğim o heyecanı anlatamam sizlere. Yüreğim koptu gitti. Yaptıklarından dolayı çok kırgındım ama affedivermiştim. Resmini görmek bile yetmişti. sonra bir mesaj attı 'özür dilerim' bende 'iyiysen sorun yok' dedim. Tabi başladı görüşmeler konuşmalar... Bir gün benim memurluk yaptığım şehre geldi ben burdayım seni de alıp memlekete gitmek istiyorum ne dersin dedi, hemen kabul ettim. 3 gün boyunca gezdik eğlendik falan filan. Ve orda bana yeniden başlamaya ne dersin dedi düşünmeden evet dedim. Benimle evlenir misin dedi evet diyerek sarıldım ona.
Başladık başlamasına da o ayrı şehirde ben ayrı... Uzaktan uzağa bekleşiyoruz öyle... Hayatını tam anlamıyla yoluna koymamış askerlik sorunu falan var. Aileler dünden razılardı... Babam askerliğini yapsın tamam dedi.Başlangıçta sorun yoktu ama sonra sorunlar art arda geldi. Örneğin, bir şeye kızıyorum neden böyle yaptın diyorum, sonra görüşürüz diyerek telefonu kapatıyorum biraz sinirim geçince tekrar arıyorum telefonu kapalı. 24 saat ulaşamıyorum ertesi gün hiç birşey yokmuş gibi Beni aramışsın diyor İyice sinirleniyorum niye kaçıyorsun bu şekilde nereye varacaksın diyorum kıytırık kıytırık cevaplar... Bunun dışında arıyorum ya ben şimdi müsait değilim hayrola ne oldu yok ahmet yanımda mehmet yanımda onlarla ilgilenmem lazım... Seni ararım diyor gece 1,30 da arıyor Tüm bu yaptıklarına rağmen bir de bana hesap soruyor; nerdesin? Kiminlesin yok onunla ne işin var o kız beş para etmez yok o çocuk sana aşık olur Görürsün sen buna benzer yüzlerce olay...
En son ne mi yaptım tamamen ayrıldım. Devam etmeyeceğini adım gibi anladım. Bizim ilişkimiz ateşle suyun ilişkisi gibi. O beni buharlaştırıyor ben onu kül ediyorum... Ama arkadaşlar hala unutamıyorum. aklımdan çıkmıyor. faceden sildim ama yine aklımda. Hiç bir şey yapmazsam her dakika onun facesine bakıyorum paylaştığı videoları dinliyorum üzerime alınıyorum.Ya inanın bana her saniye düşünmekten kendimi alamıyorum. Sizce bu takıntı mı? nasıl kurtulacağım bu durumdan lütfen yardım edin.
 
ErreS .!.:
EFECTT hayat 3 2 1 nasıl gidiyor ?
Genişletmek için tıkla...

Valla nasıl gitsin.. ara ara sebebsiz mutlu oluyorum aslında.. beni neyin mutlu ettğiğini neyin gülümsettiiğini demiyim o bana kalsın.. ama iyiiym şimdilik :)
 

gerçekleri göre göre kafayı sıyırmassak iyidir.bende senin gibiyim.kendimi kandırmayı hiç sevmiyorum.ortada bir gerçek varken neden aptal gibi kendimi kandırayım diyorum.bncede ne çocuğu önce kendini iyi hisset.çocuk demek mutluluk demek değildir.sen iyi hissetmiyorsan kendini çocuğa hiçbir şey veremezsin.ortam değil senin o ortamda ne hissettiğin önemlidir.çocuk yap hayatın boşluğundan kurtul diyen insanları ben dar bakış açılı insanlar olarak görüyorum.evet çocuk insana kendi parçasndan bir tat verir ama huzur vermeyebilir.bu net değildir.ama geldik bir kere mecbur yaşıyoruz.bende etrafımdakileri hep olumlu düşünüyolar sağlıklı sanıyodum.taki kk diye bir siteyi keşfedinceye kadar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Son zamanlarda yaşadığım sıkıntılar üzerine bir dertleşme
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
4K
Purpplee
A
Görülmeyen kişi olmak ve eziklik hissi
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
3K
anonim1ii
A
K
Doğumdan sonra değişen hayatımız
5 6 7
Yorumlar
138
Görüntüleme
19K
selin mert
S
Eşim neden böyle hissetti ? Neydi bu..
17 18 19
Yorumlar
365
Görüntüleme
19K
fatma1284
F
  • Kilitli
Evet demeli miyim?
6 7 8
Yorumlar
144
Görüntüleme
8K
Welldone0
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…