nasıl affedeyim ki

Hayatında koca bir nefretle ne kadar sağlıklı yaşayacaksın ?
Nefrette yok sevgıde.. Onları yok sayıyorum.. Küçücüktum onca acının caresızlığın kımsesızlıgın ortasında sildım onlRı.. Kızdım evet hemde cok.. Ama yoklar benım için allah saglık versın dıyor önume bakıyorum
 
Seninle çok benzer günler yaşamışız.Ben de babamı lösemi denen illetten kaybettim.3 aylık ömür biçmişlerdi ama ben annemle pes etmedim 7 yıl yaşattık babamı.ö günler de ne hala ne amca ne dayı hatta öz abim yani babamın öz oğlu tüh vah demekten başka kılını kıpırdatmadı.annemle birlikte gitmediğimiz doktor denemediğimiz tedavi kalmadı.son 3 ay ilik nakli olabilmesi için hemotoloji servisinde kaldık.her gece bir hasta yakınının ağlamaları ile uyanıyorduk.her gece bir hayat sönüyordu.3 ayın sonunda babamın gidişiyle birlikte bizimde hayatımız söndü.cenazede herkes babamın iyileşmesi için neler yaptığını anlatıyordu yalan yanlış abarta abarta.en son dayanamayıp halamı kovdum evden cenazede.tüm bu anlattıklarımın üzerinden 10 yıl geçti.ateşimin bir nebze olsun sönmüştü ki şimdide abimin babamdan kalan mirası benim babamın malı istediğim zaman satarım nidaları ile satışa çıkarmak istemesiyle yine alevlendi.10 yıl önce babam hasta iken neredeydin diye haykırmak istiyorum suratına.bakalım ne kadar sessiz kalabileceğim...
 
Merhaba;
Zor Zamanlar gecirdim.tek cocuklu ve cok mutlu bır silem vardı. Cok rahat cok ıyı bır hayat yasarken;annemin hastalığı ile karabulutlar evımıze cöktü.
Küçüktüm anneme cok duskundum herseyımdı.. Gunden gune erıyordu. Herseyı bıraktık babamla elele verdık yurtdısı ve turkıyedeki işinin ehli tum doktorlar ile büyük bır mucadeleye gırdık. 3 gun ömur verdıklerı annemi 5 yıl yasattık. Tv ler gazeteler tıp dergılerı hepsınde annem bır mucıze olarak gecıyordu. Herkes mucadelemızı takdır edıyordu. 5 yıl sonunda annem vefat ettı. Sonrakı 1 yıl bıtkısel hayatta gıbıydım konuşamadım yıyemedım kalkamadım. Acı oyle bır acıydıki anlatılamaz yasanmasıda tarıfsızdi.
Hala yutkunamadığım yumruktur boğazımda annem. Bunca seyı yasarken yanımızda kımse yoktu ananemler dayılarım teyzelerım babanem halam amcam vs vs. Es dost hep yanımızdaydı ama.. Şöförsuz yanımıza gelmeyen dayı teyze musvettelerini o an silmiştim. Bır ev anahtarı bırakıp nolur yardım edın dıye ameliyata gorın dıye agladıgımız doktorlara mılyarlar verırken onların pAra beklemesınden tiksindimmm. Basımıza kalacak korkusuyla hasta bulasır gıbı sacmalıklar uzaklasan babanemden ise utandım nefret ettım. 3 ay hıc eve gitmeden hastanelerde kalıyorduk uyumuyordum yemıyordum her an bişi olursa korkusuyla perısandım. Bır gun bıle Ailemi cagırıp sadece banyo yapabılecegım zamanım olmadı. Iyıkı olmadı zaten. Bız ölüme inat gezdık agrılara inat hayatı yasadık dolu dolu. Şimdi annem yok dayım ananem teyzem hLam herkez var!! Ben sildim hepsını evıme bıle sokmuyorum vıcdan azabı cekıyorlar kapımı asındırıyorlar . Affedemıyorum :KK43: konuşamıyorum olmuyor o hastane gecelerı geliyor aklıma yalnızlığım caresızlığım..şimdi herkes affet dıyor . Onlar senin ailen!! Helal etmıyorum hakkımı .. Kimse kimssnın ne yasadıgını bılmedıgınden affet dıyorlar.. Gormedıgım buyuklugu benım gostermemi istıyorlar kırli cıkarcı vicdanlarını rahatlatayım istıyorlar. Bunu şuan ben yapsamda cocuklugum yapamaz:KK43:

Benim anneme de 3 sene ömür bictiler
Anneannem senede 2 kere gelir 3 gun kalir gider
Teyzem ayni sehirde ama ayda bir 1 saat gelir
Dayim 15 te bir gelir ama annemin yuzune bakmaz

Daha hiçbiri annemle ilgilenmis degil
Ben de hicbirini arayip sormuyorum.
Annem vefat ederse daha da gorusecegimi sanmiyorum
Basin sağolsun... insan görüyor böyle zamanlarda akrabalarin gercek yuzunu
 
Seninle çok benzer günler yaşamışız.Ben de babamı lösemi denen illetten kaybettim.3 aylık ömür biçmişlerdi ama ben annemle pes etmedim 7 yıl yaşattık babamı.ö günler de ne hala ne amca ne dayı hatta öz abim yani babamın öz oğlu tüh vah demekten başka kılını kıpırdatmadı.annemle birlikte gitmediğimiz doktor denemediğimiz tedavi kalmadı.son 3 ay ilik nakli olabilmesi için hemotoloji servisinde kaldık.her gece bir hasta yakınının ağlamaları ile uyanıyorduk.her gece bir hayat sönüyordu.3 ayın sonunda babamın gidişiyle birlikte bizimde hayatımız söndü.cenazede herkes babamın iyileşmesi için neler yaptığını anlatıyordu yalan yanlış abarta abarta.en son dayanamayıp halamı kovdum evden cenazede.tüm bu anlattıklarımın üzerinden 10 yıl geçti.ateşimin bir nebze olsun sönmüştü ki şimdide abimin babamdan kalan mirası benim babamın malı istediğim zaman satarım nidaları ile satışa çıkarmak istemesiyle yine alevlendi.10 yıl önce babam hasta iken neredeydin diye haykırmak istiyorum suratına.bakalım ne kadar sessiz kalabileceğim...
Hep boyledir zaten. Zor zamanınızda önce sevdıklerınızı kaybedıyorsunuz. İnsan etı ınsana agırmış.. Bu cok zor bır hastalık o kadar acı cekıyorkı gozunun önunde erıyor .. Bambaska bırı oluyor yuzu kilosu hali herseyıyle. Sız onunla hasta onun acılarıyla yorgun düşüyorsunuz sevgısıyle de ayakta duruyorsunuz. Gecenın bır yarısı babam evde dınlenıyor 16 yasındayım annemın kanaması oluyor. Acıl bulmam gerekıyor bırde kanamayı durdurmak için bır alet. Ben o gece 3 te cığlık cığlıga sokaklarda o yana bu yana eczanelere koşturdum. Cok zordu .. Kaybetme korkusu ile yasamak cok zordu.
Abınız fazlasıyla bencılmış baba bırtek onun babası !!! Oyleydı madem neredeydı?? Hakkı neyse alsın daha fazla canınızı sıkmasın yoksa huzur verecege benzemıyor
 
Benim anneme de 3 sene ömür bictiler
Anneannem senede 2 kere gelir 3 gun kalir gider
Teyzem ayni sehirde ama ayda bir 1 saat gelir
Dayim 15 te bir gelir ama annemin yuzune bakmaz

Daha hiçbiri annemle ilgilenmis degil
Ben de hicbirini arayip sormuyorum.
Annem vefat ederse daha da gorusecegimi sanmiyorum
Basin sağolsun... insan görüyor böyle zamanlarda akrabalarin gercek yuzunu
Daha ıyı aslında biliyormusun.. Heer kafadan bır ses sen ne yapsan bır elestırı gelir sanki kendılerı bırsey yapıyormus gıbı. Uzaktan uzaktan konusurlar can sıkarlar. Gozune gozukmesınler daha ıyı. Rabbım annene saglık versın canım anne baska. Sana tek bır önerım var annenle yasa . Doya doya her an sevdıgını soyle ilgilen . Sahsen ben o kadar dolu dolu yasadım kiiçim cok rahat.. Arada bır sana bırseyler karalasın .. Annemın mektupları ile hayata döndum ben.
 
Daha ıyı aslında biliyormusun.. Heer kafadan bır ses sen ne yapsan bır elestırı gelir sanki kendılerı bırsey yapıyormus gıbı. Uzaktan uzaktan konusurlar can sıkarlar. Gozune gozukmesınler daha ıyı. Rabbım annene saglık versın canım anne baska. Sana tek bır önerım var annenle yasa . Doya doya her an sevdıgını soyle ilgilen . Sahsen ben o kadar dolu dolu yasadım kiiçim cok rahat.. Arada bır sana bırseyler karalasın .. Annemın mektupları ile hayata döndum ben.
Annemin sadece gozleri hareket ediyor
Vucudu felc gibi ve konusamiyor. Gozlerle anlasiyoruz o bile yeter aslinda...
 
Cok haklısın. Ama agırlık verecek kadar kızgınlıgım kalmadı. Hepsı oyle seyler yasadı ki benım yasadıklarımı yasayıp anladılar. Ben ölmeden önce ananeme gittim cok hastaydı konusamıyordu. Annemın adıyla seslendı bana afdıledı . Ama küçüçüktum cok yalnız kalmıştım 3 ay hastanede uyumamış dus almamış aglamaktan mosmor olmuştu yuzum.. Annem saclarını kaybetmiş bende kesmiştim .. Ne kadar cırkın oldugumu bılmıyordum onlar ay ne kötu olmuş sac kalmamış dıye haykırırken ve gulerken ben annemin cok genc bır kadın oldugunu bakımlı bır kadın oldugunu karsısında belime kadar uzun saclarımla duramayacagım için kesmiştim. Aldıgım yaraları be kendım sardım annemle mucadele ederek .. Affetmıyorum ve zerre agırlık yok. Allah mutlu saglıklı ömür versın onlara. Bana uzak
Etme de bosver bi kul hakkimiz var zaten sen etsen allah etmez ki? Bi de kan bagı derler, yaziklar olsun boylelerine.sanada o gunlerini unuttursun insallah bundan sonra guzel temiz olsun kaderin
 
Affet ve arkana bakmadan onları yok say. Ve sadece annenin yasını tut.
 
Yok saydım hepsını zamanla bakıyorumki nefret bıle kalmıyor nötr..


affetme bence de.... bazı insanlar hayatımızda olmayı versin.... artık ileriye bakma zamanı.... başın sağolsun.....
 
Merhaba;
Zor Zamanlar gecirdim.tek cocuklu ve cok mutlu bır silem vardı. Cok rahat cok ıyı bır hayat yasarken;annemin hastalığı ile karabulutlar evımıze cöktü.
Küçüktüm anneme cok duskundum herseyımdı.. Gunden gune erıyordu. Herseyı bıraktık babamla elele verdık yurtdısı ve turkıyedeki işinin ehli tum doktorlar ile büyük bır mucadeleye gırdık. 3 gun ömur verdıklerı annemi 5 yıl yasattık. Tv ler gazeteler tıp dergılerı hepsınde annem bır mucıze olarak gecıyordu. Herkes mucadelemızı takdır edıyordu. 5 yıl sonunda annem vefat ettı. Sonrakı 1 yıl bıtkısel hayatta gıbıydım konuşamadım yıyemedım kalkamadım. Acı oyle bır acıydıki anlatılamaz yasanmasıda tarıfsızdi.
Hala yutkunamadığım yumruktur boğazımda annem. Bunca seyı yasarken yanımızda kımse yoktu ananemler dayılarım teyzelerım babanem halam amcam vs vs. Es dost hep yanımızdaydı ama.. Şöförsuz yanımıza gelmeyen dayı teyze musvettelerini o an silmiştim. Bır ev anahtarı bırakıp nolur yardım edın dıye ameliyata gorın dıye agladıgımız doktorlara mılyarlar verırken onların pAra beklemesınden tiksindimmm. Basımıza kalacak korkusuyla hasta bulasır gıbı sacmalıklar uzaklasan babanemden ise utandım nefret ettım. 3 ay hıc eve gitmeden hastanelerde kalıyorduk uyumuyordum yemıyordum her an bişi olursa korkusuyla perısandım. Bır gun bıle Ailemi cagırıp sadece banyo yapabılecegım zamanım olmadı. Iyıkı olmadı zaten. Bız ölüme inat gezdık agrılara inat hayatı yasadık dolu dolu. Şimdi annem yok dayım ananem teyzem hLam herkez var!! Ben sildim hepsını evıme bıle sokmuyorum vıcdan azabı cekıyorlar kapımı asındırıyorlar . Affedemıyorum :KK43: konuşamıyorum olmuyor o hastane gecelerı geliyor aklıma yalnızlığım caresızlığım..şimdi herkes affet dıyor . Onlar senin ailen!! Helal etmıyorum hakkımı .. Kimse kimssnın ne yasadıgını bılmedıgınden affet dıyorlar.. Gormedıgım buyuklugu benım gostermemi istıyorlar kırli cıkarcı vicdanlarını rahatlatayım istıyorlar. Bunu şuan ben yapsamda cocuklugum yapamaz:KK43:


affetmeee!
Annem kanser oldu dayım teyzelerım halam amcam hiç birisi kapımızı açmadı ölecek diye sevinenler bile oldu çok şkğr atlattık aslanlar gibi ayaktayız dimdik duruyoruz hepsinden de madden de manevende iyiyizz anneme çok kızıyorum hala kardeslerım canlarım dıyor hiç birini evime cagırmıyorum asla gıtmıyorum . bunlar kan emici para yiyici bunlara hiç bişey yapılmaz acınmaz. tek ol ama bnları affetme.
 
affetmeee!
Annem kanser oldu dayım teyzelerım halam amcam hiç birisi kapımızı açmadı ölecek diye sevinenler bile oldu çok şkğr atlattık aslanlar gibi ayaktayız dimdik duruyoruz hepsinden de madden de manevende iyiyizz anneme çok kızıyorum hala kardeslerım canlarım dıyor hiç birini evime cagırmıyorum asla gıtmıyorum . bunlar kan emici para yiyici bunlara hiç bişey yapılmaz acınmaz. tek ol ama bnları affetme.
Sonuna kadar katılıyorum yasamayan bılemez. Para pul bulunuyorda o donemlerde yapılanlar kaybedılenler gerı glmıyor.
 
Back
X