üniversteye ilk basladigim zamanlarda-önceki yasadigim onca büyük hayalkirikliklarindan-eser kalan, baska insanlara karsi nefretim ve güvensizligim vardi...sanki herkez beni kullanicak, kandiricak, herkez bana yalan söylüyor gibime geliyordu..o kadar cok kazik yemistim ki, arkadas ve akrabalarimdan, artik güven duygumu tamamen yitirmistim...bu durum birsürü ruhsal bozukluklara yol acti...keske önceden tedavi olsaydim...örnegin kendine jiletle zarar verme, yasam sevincimi yitirme, korku ve obsesif kompulsif bozukluklar...valla su an allahasükür düzeldim...piskologsuz, cünki dinimize daha cok yöneldim, iyi ve kötü insanlarin olabilecegini ve her insanin kötü olmadigina inandim...arkadas cevresi edindim..tabi pat diye gelmedi güven duygusu ama zamanla geldi..sen gerekeni yap, ve fazla düsünmemeye bak durumunu. yani bence piskologa git ki daha cabuk düzelesin, bendeki gibi senelerce sürmesin...ve cok ta dert etme-unutma ki sakindigin göze cöp batar. cok kafayi takma bence