Canım senin konularını buraya üye olmadan öncede okurdum. Hala aynı sorunların devam etmesine çok üzüldüm. Allah yardımcin olsun. Eşin neden böyle hiç anlamıyorum gerçekten. Isin çok çok zor...
Çok teşekkür ederim, sağolun.
Aslında ben artık eşime kızmıyorum, hatta onun için çok üzülüyorum. O bu süreçte çok değişti, çok geri adım attı, annesini benden uzak tutabilmek için çok uğraştı fakat eşim benden yana oldukça annesi dozu arttırdı, eşime laf sokmalar, imalar. Hepsinin cevabını hakkıyla verdi ama ardından ağlamalar, hastalanmalar, aciller...
Uzaktık, yine burnumuzun içine taşındılar, eşimin yapabileceği tek şey bu evden çıkıp uzak bir yere taşınmaktı, işte ona da bu noktada kızıyorum, ailesinin imkanlarını, çevresini, sosyal hayatını bırakamadı. Ailesiyle kötü olması demek -ki eşim uzağa taşındığı an annesi onu aileden afaroz ederdi- tüme yakın sosyal çevresiyle kötü olması, hayat standartlarının şimdikine göre çok düşmesi demekti.
Eşimin mesleği ve kazancı bence iyi, her yerde yapabilirdi, kazanabilirdi ama tabi ki onun geliri ailesinin serveti yanında yetersiz kalıyordu.
Bana sorarsanız eşi ve çocuğu için göze almalıydı ama almadı. Hayırlısını diliyorum artık. Umarım her şey ikimiz için de en iyi şekilde olur.
Valla eşin geri adim attiysa ofkeleniyormusda al cocugunu git neyi bekliyorsun belli adam bosanmıyacak avukat aracılıgıyla hallet protokollrni
Ben de sizin gibi düşünüyorum, eşyalarımı toplayıp, buradaki her şeyimi halledip, çocuğu alıp çıkmalıyım. Zaten aramızda halledilecek bir şey yok, çocuğun nafakası dışında bir şey istemiyorum. Onu da verecektir zaten.