Ama iste yetistirmeyle bir yere kadar ilerleyebiliyorsun. Anasinin babasinin yuzune bakmadigi ,kimsesiz ama asiri uyumlu-basarili-yumusak mizacli cocuklar var. Hem de sayilari oldukca fazla. Yetistirme faktoru bir yerden sonra yetersiz kaliyor,bilim mutlaka bunun aciklamasini yapar gelecekte,bizde olmayan ama Avrupa-Amerika halklarinda var olan bir gen mi var artik her ne ise.Darkim bu olay sadece genlerle aciklanamaz , yuzde 50 karakter ise yuzde 50 turk annelerinin beceriksizligi
Bizler cocuklarin asiri ustune dusuyoruz , kendimize bagimli co uklar yetistiriyiruz , inanilmaz simartiyoruz
Yabancilar gayet guzel beceriyor cocuk yetisyirmeyi , kurallarindan taviz vermiyorlar , aman benim cocugum en degerli deyip kafalarinin ustune cikarmiyorlar , burda bir kadin icin kendi cocugu ne kadar degerliyse sokakta gordugu herhangi bir cocuk da o kadar degerli
Yabancilarda anne baba disinda diger faktorler cocuklara karismiyor mesela anne baba cukulata vermiyorsa anneanne babaanne de gizli gizli cocuga cukulata vermiyor
Tv karsisinda , tablet karsisinda saatlerce oturtulan cocuk yok burada , agladi diyr her istedigi yapilan co uk da yok
Yani yetistirme gercekten cok cok onemli , en onemlisi burada cocuklara kendi kendine vakit gecirme ogretiliyor , cocuk da disarida deki gibi tepinmiyor
Iki cocugum var , ikisi de karakter olarak birbirinden cok farkli ama yetistirmenin cocuklar uzerindeki etkisini cok net gozlemleyebiliyorum
Seninkiyle benim kiz ayni demek ki , gerci bebekken bu kadar degildi benimki buyudukce huysuzlasiyor :)Ama iste yetistirmeyle bir yere kadar ilerleyebiliyorsun. Anasinin babasinin yuzune bakmadigi ,kimsesiz ama asiri uyumlu-basarili-yumusak mizacli cocuklar var. Hem de sayilari oldukca fazla. Yetistirme faktoru bir yerden sonra yetersiz kaliyor,bilim mutlaka bunun aciklamasini yapar gelecekte,bizde olmayan ama Avrupa-Amerika halklarinda var olan bir gen mi var artik her ne ise.ben kendi cocugumda cok goruyorum bunu, yetistirmeyse aha ben yetistiriyorum iste,ama eger oyle olsaydi ne versen onu alirdi bu cocuklar. Dogdugunun ertesi gunu eve getirdigimizde baslayan huysuzluk hala oldugu gibi duruyor. Bir seyi yapmamasini guzelce nedenleriyle acikliyorsun bana misin demiyor, inadina yapiyor. Kizmam,bagirmam,sebepleri aciklarim hep, 3,5 senedir yapiyorum bunu. Ve gercekten benimki gibi cocuk sayisi da oldukca var. Anne babanin caresiz kaldigi cok defa olmustur keske dogurmasaydim dedigim. Trajikomik bir durum
Yaz tatilinde Alman bi aile gormustum :) cocuk kendini aglamak icin oyle bi zorluyor ki sesi kisilmistir bi sure sonra eminim ki.Genelde bu düşüncelere sahip olan insanlar çok iyi bir anne oluyorlar,bil istedim.
Yabancılar çocuk konusunda biraz umursamaz (iyi anlamda)
Mesela türk annelerinin genelinde ağlatmamak,hemen o an istediği şeyleri yapmak var. E çocuk da ağlayarak birşeyler yaptırdığının farkında,basıyor yaygarayı.
Ve bir de tabi şımartmak.
Bizim insanımız çok şımartıyor,her istediğini yapıyor. El bebek gül bebek diyorlar ya aynen öyle.
Aslında bu da yanlış bana göre.
Mesela yabancı bir abla vardı tanıdığım.
Kadın çocuğu ağladığında asla bakmazdı. Öyle öğretmişti. "Sakinleşene kadar seninle konuşmayacağım" diyordu annesi,çocuğun sesi o saniyede kesiliyordu. Otoriteyi böyle kuruyorlar yani. Bence el bebek gül bebek büyütüp her dediğini yapmaktansa samimi fakat otoriter büyütmekte fayda var.
Bunlarin hepsinde ayni yaramazlik geni var isteSeninkiyle benim kiz ayni demek ki , gerci bebekken bu kadar degildi benimki buyudukce huysuzlasiyor :)
Sana soyle diyim , senin cocugunun annesi sen olmasaydin , cahil ve dunyadan bihaber bi kadin olsaydi inan cocugun cok beter olurdu , egitim ve yaklasimla torpuleyebiliyoruz cocuklari , hicbir zaman uslu cocuklar gini olamiyorlar ama defisiyorlar
Dedim ya ben cok net gozlemleyebiliyorum cunku 5 aydir bakicimiz yok , kizimda baya bi degisim var o doneme gore , evet hala huysuz hala cok agliyor ama ben dik durdukca o da mecburen kurallara uymaya mecbur kaliyor ya da geri adim atiyor cunku ben atmiyorum
2 yasindaki veletle aramizda resmen guc savasi var , bakiciya yaptigi herseyi bana da deniyor ama yemiyorum , ha cok yiprandim bu surecte o ayri , ben o yuzden ilk mesajimda oglumu anlattim , o beni hic yormamisti , her kurala uyardi , gik demezdi cocuk yahu :)) ista karakter farki bu ama kizim da yola geliyot mecbur gelecek , baska caresi yok
Otorite diye buna derim.Yaz tatilinde Alman bi aile gormustum :) cocuk kendini aglamak icin oyle bi zorluyor ki sesi kisilmistir bi sure sonra eminim ki.
Aileside dedigin gibi o kadar umursamazdi ki istiflerini bozmuyorlardi cidden. Bi sure sonra cocuk aglama sesi (ozellikle bogurmeceli olani) insana batiyor ve sert tepki veriyosun. Ailesi sakin sakin gunesliyodu cok sasirdim
Benim kiz da kayinvalideme cekmis yani esim oyle diyor :)Bunlarin hepsinde ayni yaramazlik geni var iste
Sakasi bir yana evet verilen karardan donmemek gerekiyor,sebebini acikladiktan sonra elbette. Sokaklarda aglayan tepinen cocuklardan benimki, insanlarin ters bakislarina hic aldirmadan sakin davranmaya devam ediyorum,bakalim ne kadar torpulenecek beyefendi
Anneme sorsan ayy senin babana cekmis bu cocuk derkonusup guluyoruz iste
Iste bu da anne ve babayla olacak is degil .Otorite diye buna derim.
Ve emin olun o çocuk o ağlamasında istediğini elde etseydi bunu her zaman ailesine,annesine kullanacaktı,ağlayarak yaptırmaya çalışacaktı. Bende olması gereken bu. Biz çok yüz veriyoruz çocuklara :)
Bir yönden sizde haklısınız tabiki.Iste bu da anne ve babayla olacak is degil .
Calisan anneler kendi ebeveynlerinden yardim aliyor. E onlarda simartiyorlar. Sistemi oturtmak birazdan zor bu yuzden. Onuda gectim otobus yolculugunda bogure bogure aglayan cocuguna hadi gelde mudahale etme :) cevredekiler isyana baslayacak . E cocukta farkinda durumun istediginin yapilacagini biliyor susturulmasi icin
En yapamam diyen kadin bile yapiyor bir sekilde hatta yaparim diyenlerden daha iyi yapiyor :)
Benim tavsiyem bebek bakimiyla ilgili hem ruhsal hem fiziksel olarak nasil yapiliyor kitap edinin , okuyun farkli gorusleri ogrenin. Fiziksel kisimlar icinse youtube izleyebilirsiniz misal bebek nasil yikanir, nasil tutulur....
Simdi soyle diyeyim, bebek her agladiginda kucaga mutlaka alinmali diyen Amerikali bir doktor gormustum ve buna katiliyorum.
Bebeginizi tabi ki Avrupa stili buyutebilirsiniz, daha az aglayan bir cocuk olur ama bu uslu cocuk daha bireysel, Avrupa kafasinda bir insan olur. Goruyorsunuzdur, Avrupalilar daha bireysel, aile baglari o kadar onemli degil, komsuluk, dostluk, akrabalik, toplumsal dayanisma zaten yok varsa yoksa para. Benim tanidigim insanlarin cogu robot gibi, isten eve evden ise mal gibi bir hayat suruyor, gulme eglenme muhabbet falan yok, sosyal ozurluler; Almanyadayim bu arada. Is arkadasina isten sonra bir AVMye aksak mi diyemiyorsun mesela, cunku burda oyle bir sey yok.
Yani cocugum hem Turk usulu sosyal, duygusal olarak dolu, enerjik, canli, aileye deger veren bir insan olsun hem de Avrupa bireyselligini tasisin maalesef olmuyor bu ikisinin kesisimi bos kume.
Youtube'da Turkiye'de yasayan yabancilar diye bir video serisi var, bir Iskocyali kadin var Bursa'da yasayan. Iskocya'da komsuluk asla yok, komsunla konusmyorsun insanlar birbirine guvenmiyor diyor. Hakli. Pazar arabasini tasimasina bir bey yardimci oluyordu mesela videoda, kendi memleketimde herkes yalniz, tek basina becerebildigi kadar yasiyor diyor kadin. Sosyal yardimlasma, dayanisma mekanizmasi yok yani.
Insan yetistirmek cok karmasik bir konu cunku insan ruhu da, toplum dinamikler de cok karmasik konular. Bazen yaptiginiz seyler hic ummadiginiz sonuclara yol acabiliyor.
Ozet geceyim cocugu o sekil yetistirirseniz bir Alman, bir Isvicreli yetistirirsiniz. Acikcasi ben oyle bir insan yetistirmek istemiyorum. Bazen dusunuyorum, ben cocugum olsa Almanlarla krese gitmesini ister miyim diye istemem. Bizim millet olmasa bile guney ulkelerinden cocuklarla takilmasini isterim mesela.
Istiyorsaniz siz bilirsiniz tabi ki ama dedigim gibi ben istemezdim.
Neden öyle düşünüyorsunuz ki? Benim bikaç komşum var sağolsunlar çok güzel ilgileniyorlar kızımla. Benim yaşadığım bölge de insani olarak çok sıkıntılı bir yer ama yine de bikaç tane de olsa güzel insan çıkabiliyor her yerde.nasıl yani?işten sonra bir pub a akıp bira içmeceler friyayler avrupada yalan mı yani?
ayrıca türk komşuların da çok güvenilir olduklarını düşünmüyorum
Yengenç, ben senin yorumlarını hep çok beğeniyorum. Çok isabetli ve ince detaylı gözlemler yapıyorsun. Birçok anne altını çizdiğin konuyu gerçekten ya gözardı ediyor ya da haz alıyor bahsettiğin gibi.Yapma Berlin, harika bir anne olacaksın.
O kadar da deneyimsiz sayilmazsin çünkü yıllardır köpek annesisin. Fedakarlık yapmaya, zamanlı zamansız uykunun bölünmesine, başkasını da düşünüp plan yapmaya alışkınsin,yani senin konumunda bir hamileye göre daha bile avantajlisin:))
Ablam da çocukları çok sevmezdi,yalandan bir "hıı ne tatlı" der geçerdi :) ama kendi bebeği olunca iş değişti :) sende de geçecek.
Hem her çocuk farklıdır. Çok deneyimli bir anne olsan bile yeni doğan bebek seni sasirtabilirdi. Kimi çocuklar var sakin mizaćli, kurma bebek gibi...kimi çocuklar var daha doğuştan terminator :) şans işi biraz da:)
Alman bebesi türk bebesi meselesi için de bence Alman analarin yoğun olarak katıldığı etkinliklere katıl, hamile yogasi- bebek yüzme sınıfı vs gibi. hem gözlem yap hem sohbet et, bakalım neymiş farkı.
Şahsen bana göre Türk annesi çocuğu kendine doğuruyor, adeta kendi malı gibi görüyor. Babasıyla bile paylaşmak istemeyip tüm sorumluluğunu üstleniyor, çocuk ona bağımlıyken de inanılmaz bir haz duyuyor.
Çok ciddiyim.
Çocuklarla çalıştığım dönemler olmuştu, bazen anneler de illaha içeri girmek isterlerdi; 'o bensiz yapamaz,aglar' diye. Eğer çocuğu içeride mutlu mutlu takılırsa yüzlerinden belli olurdu bozulduklari. Ama çocuk 'anneeemmm' diye kendini yirtarsa o sarılma anında annenin gözlerinden okuyabilirdin hazzı.
Aynı şekilde akraba-arkadas bebekleri de öyle. Eger bebek onu seven el kişisine kollarını uzatır, başını göğsüne huzurla yaslar,annesi cagirdiğinda bakmazsa annelere birden bir hal geliyor. Görmemek imkansız .hatta KKda konu açan Bile çok var 'cocugum beni sevmiyor mu' diye.
Hal böyleyken çocuğuna aşık ve yapışık analardan bağımlı ve kendini sakinleştirmeyi bilmeyen çocuklar çıkıyor.
Çünkü bebek her 'mık' dediğinde anne zaten koşup bebeği susturacak bir yol buluyor. Çocuğun kendini susturma-sakinlestirme gibi bir yetisi oluşmuyor böylelikle
Benim gözlemin bu yönde.
Kendim bile 27 yaşındayım. Annem hala bir derdim sıkıntım olduğunda ağlayarak ona gitmemi istiyor içten içe. Hiç kızım güçlü olsun, kızım kendi problemlerini çözsün diye bir arzusu isteği yok:)
Üniversitede eve çıkacakken gelip benim adıma eşya bulup nakliyeyle anlaşıp evi dizip gitmişti. ' bu onun için bir deneyim, bu deneyimi ilerleyen hayatını kolaylastiracak' gibi bir düşünce kesinlikle yok:) aynı şekilde onlarca arkadaşım var, annesi başka bir şehirden ayda bir gelir evini falan temizler, buzdolabına sarma-manti atar geri döner...
Haliyle kendilerine bağımlı , her düştüğünde 'annneeee' diye bağıran çocuklar yetişmiş olur^^
nasıl yani?işten sonra bir pub a akıp bira içmeceler friyayler avrupada yalan mı yani?
ayrıca türk komşuların da çok güvenilir olduklarını düşünmüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?