- 23 Ağustos 2012
- 51.887
- En iyi cevaplar
- 1
- 241.730
- 898
- Konu Sahibi berlin8982
-
- #41
Size çok kısa birşey söyleyeceğim. "Annelik doğuştan gelir, babalık sonradan öğrenilir" derler inanın bu öğreneceğiniz bir şey değil içinizde bir yerde saklı ve bebeğiniz doğduğunda gün yüzüne çıkacak. Sağlıklı alın kucağınıza inşallah
Cheryynin cevresinde yok , o hep bu konuda sikayetci ama mesela ben italyada yasadim orda herkes disari cikar , gecenin bi saati kapin calar komsun gelir bara gidiyoruz hadi gel der gecenin 11 inde kalkar bara gidersin , yada kapi calar elleri kollari dolu biz geldik der dalarlar iceri mutfaga girip yemek yapnaya baslarlarnasıl yani?işten sonra bir pub a akıp bira içmeceler friyayler avrupada yalan mı yani?
ayrıca türk komşuların da çok güvenilir olduklarını düşünmüyorum
Sen almanyadan biran once cik kuzum , orasi sana gore degil , daha guneye gelIngiltere Irlanda'da var onlar , bir de Amerika'da. Valla afterwork drink olayini burda hic gormedimCuma eglencesi falan da yok herkes iyi tatiller dileyip evine gidiyor. @Gulo_86 sen miydin kiz spordan sonra herkes cikip gidiyor takilmaca yok diyen? Aynen oyle, aktiviteyi yapiyorsun, sonra soyunma odasinda hic konusmadan evlere dagiliyorsun. Mallik ornegi yani
Istanbul Ankara olmasa da diger sehirlerde komsuluk var gibime geliyor. Arkadasim Bursali, basbayagi mahallede komsuluk var ve ozlemisti bana dert yaniyordu :)
Cheryynin cevresinde yok , o hep bu konuda sikayetci ama mesela ben italyada yasadim orda herkes disari cikar , gecenin bi saati kapin calar komsun gelir bara gidiyoruz hadi gel der gecenin 11 inde kalkar bara gidersin , yada kapi calar elleri kollari dolu biz geldik der dalarlar iceri mutfaga girip yemek yapnaya baslarlar
Mesela su anda da kucuk bir avrupa ulkesindeyim burda da cok onemli komsuluk ve arkadaslik , is cikisi herkes cafede , oturacak yer bulamiyoruz
Ben de gen konusunda seninle aynı fikirdeyim. Hatta daha önce başka bir konuda da yazmıştım. Bazı durumlar bizim çocuklarımızın genetiğine işlemiş.Ama iste yetistirmeyle bir yere kadar ilerleyebiliyorsun. Anasinin babasinin yuzune bakmadigi ,kimsesiz ama asiri uyumlu-basarili-yumusak mizacli cocuklar var. Hem de sayilari oldukca fazla. Yetistirme faktoru bir yerden sonra yetersiz kaliyor,bilim mutlaka bunun aciklamasini yapar gelecekte,bizde olmayan ama Avrupa-Amerika halklarinda var olan bir gen mi var artik her ne ise.ben kendi cocugumda cok goruyorum bunu, yetistirmeyse aha ben yetistiriyorum iste,ama eger oyle olsaydi ne versen onu alirdi bu cocuklar. Dogdugunun ertesi gunu eve getirdigimizde baslayan huysuzluk hala oldugu gibi duruyor. Bir seyi yapmamasini guzelce nedenleriyle acikliyorsun bana misin demiyor, inadina yapiyor. Kizmam,bagirmam,sebepleri aciklarim hep, 3,5 senedir yapiyorum bunu. Ve gercekten benimki gibi cocuk sayisi da oldukca var. Anne babanin caresiz kaldigi cok defa olmustur keske dogurmasaydim dedigim. Trajikomik bir durum
Su malum 20 yas disinin zamanla islevsiz hale gelmesi gibi,biz genlerimizi de bu sekilde evrimlestirmisiz sanirim. İrklarin da pozitif veya negatif pek cok ortak ozelligi var,İtalyan irki a ozelligini fazla tasiyor, Arap irki b ozelligini fazla tasiyor bunun gibi.Ben de gen konusunda seninle aynı fikirdeyim. Hatta daha önce başka bir konuda da yazmıştım. Bazı durumlar bizim çocuklarımızın genetiğine işlemiş.
Bak mesela benim eşim 6 yaşına kadar her istediğini ağlayarak yaptırmayı başarmış. Zaten annesinin yapmama gibi bir lüksü olmamış çünkü eşim halk arasında uğunma denilen durumu yaşıyormuş. Morarana kadar ağlamak yani.
Şimdi benim kızım da öyle. Kalple veya başka bir şeyle alakalı sanıp doktor doktor gezdim. Ama şükür ki hiçbir sağlık problemi yok.
Bizim çok yoruyor sonuç olarak. Sürekli her istediğinin olmaması için mücadele halindeyiz.
Şimdi ben bu çocuğu 3 aylıkken Avrupalı bakıcıya teslim etseydim farklı mı olacaktı?
Tahminimce o da illallah edecekti. Ne uyku ne yemek düzeni oturtamadan yuvarlanıp giderdi işte.
En yapamam diyen kadin bile yapiyor bir sekilde hatta yaparim diyenlerden daha iyi yapiyor :)
Benim tavsiyem bebek bakimiyla ilgili hem ruhsal hem fiziksel olarak nasil yapiliyor kitap edinin , okuyun farkli gorusleri ogrenin. Fiziksel kisimlar icinse youtube izleyebilirsiniz misal bebek nasil yikanir, nasil tutulur....
Simdi soyle diyeyim, bebek her agladiginda kucaga mutlaka alinmali diyen Amerikali bir doktor gormustum ve buna katiliyorum.
Bebeginizi tabi ki Avrupa stili buyutebilirsiniz, daha az aglayan bir cocuk olur ama bu uslu cocuk daha bireysel, Avrupa kafasinda bir insan olur. Goruyorsunuzdur, Avrupalilar daha bireysel, aile baglari o kadar onemli degil, komsuluk, dostluk, akrabalik, toplumsal dayanisma zaten yok varsa yoksa para. Benim tanidigim insanlarin cogu robot gibi, isten eve evden ise mal gibi bir hayat suruyor, gulme eglenme muhabbet falan yok, sosyal ozurluler; Almanyadayim bu arada. Is arkadasina isten sonra bir AVMye aksak mi diyemiyorsun mesela, cunku burda oyle bir sey yok.
Yani cocugum hem Turk usulu sosyal, duygusal olarak dolu, enerjik, canli, aileye deger veren bir insan olsun hem de Avrupa bireyselligini tasisin maalesef olmuyor bu ikisinin kesisimi bos kume.
Youtube'da Turkiye'de yasayan yabancilar diye bir video serisi var, bir Iskocyali kadin var Bursa'da yasayan. Iskocya'da komsuluk asla yok, komsunla konusmyorsun insanlar birbirine guvenmiyor diyor. Hakli. Pazar arabasini tasimasina bir bey yardimci oluyordu mesela videoda, kendi memleketimde herkes yalniz, tek basina becerebildigi kadar yasiyor diyor kadin. Sosyal yardimlasma, dayanisma mekanizmasi yok yani.
Insan yetistirmek cok karmasik bir konu cunku insan ruhu da, toplum dinamikler de cok karmasik konular. Bazen yaptiginiz seyler hic ummadiginiz sonuclara yol acabiliyor.
Ozet geceyim cocugu o sekil yetistirirseniz bir Alman, bir Isvicreli yetistirirsiniz. Acikcasi ben oyle bir insan yetistirmek istemiyorum. Bazen dusunuyorum, ben cocugum olsa Almanlarla krese gitmesini ister miyim diye istemem. Bizim millet olmasa bile guney ulkelerinden cocuklarla takilmasini isterim mesela.
Istiyorsaniz siz bilirsiniz tabi ki ama dedigim gibi ben istemezdim.
Şok oldum suandaHerkese selamlar mutlu pazarlar
28 haftalık gebeyim (tüp bebek tedavisi sonrası 2.5 seneden sonra gelen bir mucize ) öncelikle tüm hamileler (bende dahil ) kolaylıkla alalım bebeklerimizi kucağımıza , bebek sahibi olmaya çalışan herkesin de dilerim en kısa sürede duaları kabul olur
Konuya giriyorum ;
çok şükür güzel bir evliliğim var , bir gün eşimle anlaşmazlığa düşüp ayrılsak bile (allah korusun) yine babası , eşim olduğu için mutluluk duyacağım bir adamla evliyimbu yüzden de bir bebeğimiz olsun çok istedik doğru .. Ama bir problem var ki ; ne yapmam, çocukla nasıl ilgilenmem gerektiği konusunda hiç bir fikrim yok..
Misal kuzenimin çocuğunu seviyorum ama 10 dakikadan sonra sıkılıyorum , oyalayacak birşey bulamıyorum . Sürekli kucak isteyen bütün ilginin kendisinde toplanması gereken bu küçük şeylere karşı donanımlı değilim evet bunu hep biliyordum ama şimdi daha çok farkediyorum . Bazıları bebek görüyor çıldırıyor , seviyor öpüyor , oynuyor. Bende niye böyle değil ? Ben en fazla ‘ a çok tatlı’ diyip yanağını seviyorum . Devamı gelmiyor içimden. Çalışıyorum , çalıştığım yere çocuklar geliyor bağrış çağrış abartmıyorum dengem bozuluyor resmen ... ne yapacağımı bilmiyorum , ya doğduktan sonra kendi çocuğumdan sıkılırsam ? Ya iyi bir anne olamazsam ? Her gece bu düşüncelerle savaşıyorum , sonra onun bir tekmesini hissediyorum ‘Allahım ben napıyorum , ne düşünüyorum nolur beni onunla sınama’ diyorum . Onu şimdiden çok seviyorumBunu başaracağıma inanıyorum ama ertesi gün yine aynı düşünceler, bağıran çağıran ağlayan bir çocuk görüyorum bütün dünyam adeta ters dönüyor ...
ben çocuğumu sallamayacağım diyorum ‘ya ya olsun da bir gör’ diyorlar .. onu yapmayacağım diyorum ‘ah ah bizde öyle diyorduk diyorlar’ resmen bütün enerjim çekiliyor , mutluluktan çok korku sarıyor içimi ..
Çocuk ağlayınca napılır? Çocuk nasıl uyutulur ? Altı nasıl değişir ? Nasıl tutulur ? Çocuk ne zaman başlar yürümeye ? Bu çocuklar niye sürekli hasta olur ?
Vs vs ... bu liste uzar da gider ...
Bide yurtdışında yaşıyorum , Türk çocukları ile yabancı çocuklar arasında gerçekten o kadar fark var ki bunu hemen görüyorum . Türk anneler , oturup bir kahve içemiyor çocuklar bağrış çağrış çığlık kıyamet , yabancı çocuklar aynı yaşta oturuyor koca adam gibi çok çok nadir öyle çığlık çığlığa karşılaştığım . Nedir bu aradaki fark ? Neden onların çocukları duruyor bizimkiler durmuyor ?
Lütfen söyleyin a dostlar, sizin hata yaptığınız ama bunu sonradan farkettiğiniz şeyler neler ? Neler için ‘yapma’ dersiniz bana ??
Çok uzattım nolur kusura bakmayın fakat hormonlardan dolayı mı nedir sükunetimi kaybetmiş durumdayım . Ağlayan biri değilimdir ama dokunsalar ağlayacak durumdayım .
Cheryynin cevresinde yok , o hep bu konuda sikayetci ama mesela ben italyada yasadim orda herkes disari cikar , gecenin bi saati kapin calar komsun gelir bara gidiyoruz hadi gel der gecenin 11 inde kalkar bara gidersin , yada kapi calar elleri kollari dolu biz geldik der dalarlar iceri mutfaga girip yemek yapnaya baslarlar
Mesela su anda da kucuk bir avrupa ulkesindeyim burda da cok onemli komsuluk ve arkadaslik , is cikisi herkes cafede , oturacak yer bulamiyoruz
Yorumlarinda her sefer almanlari yerdigini görüyorum. Bu benim nezdimde hos birsey degil. Hani konu iyi/kötü yönü bile degil. Senin icin komple hepsi kötü. Diger taraftan Türk kültürü cok iyimis gibi gösteriyorsun. Yani haddime olmayabilir fakat madem bu kadar cok mutsuzsun, niye orada kaliyorsun? Kelime tam dogru degil, ama yaptigin nankörlük gibi geliyor bana.
Ben Almanyada degil ama avrupada yasiyorum ve insanlar evet evden ise, isten eve. Niye? Cogu insanlar calisiyor, sabah saat 6da kalkmak zorunda. Is cikisi cocugu kresten al, yemek yap,.. Eh tabiki hafta ici mecazlari kalmiyor. Hafta sonu ama hep disarda olunur, özelikle cocuk oldugunda, cocuk icin aktivitelere giderler. Aksam restoran yada yazin bir yerde oturup soguk bira, saraplarini icerler. Keyiflerini bilirler.
Ne var? Evet aile iliskileri o kadar sicak degil. Sadece Noël, paskalyada gibi özel günlerde bulusurlar. Ki buda bile cok kisisel birsey. Ayni Türk toplumu homojen olmadigi gibi, Avrupa toplumuda öyle degil.
Ben cocugumun iki kültürden birseylerin almasini isterim ve bu imkansiz degil.
Sen almanyadan biran once cik kuzum , orasi sana gore degil , daha guneye gel
Ahhaa bulucam ayol az bekleGelicem de bana bir sevgili bulun dedim bulmadınızSen de kocan da seferber olun size görev
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?