- 4 Nisan 2009
- 951
- 1.180
- 358
- Konu Sahibi powerpoint
-
- #121
Hayır sanki şimdiden bunu mu hesaplıyosun falan der gibi. Ya da kötü niyetli görür
Herkese merhaba,
Benim 2 senelik bir ilişkim var. Her şey yolunda gidiyor ve 1 seneye evlenmeyi düşünüyoruz. Sevgilimin annesi eşiyle ayrı. Şuan erkek arkadaşım birlikte yaşıyor annesiyle. Sorum şu: Biz evlenince annesi nerede yaşayacak veya sevgilim annem bizimle birlikte yaşayacak der mi?
Bunun konusu hiç açılmadı. Bazen başkaları üzerinden ağzını aradım ama tam anlamadım ne düşündüğünü. Bu durum canımı çok sıkıyor.
Böyle bir durum çok hayati bir olay. O yüzden çok korkuyorum. Ve açıkça sorsam çok yanlış anlayabilir aklında hiç böyle bir şey yoksa rezil olurum. Beni yanlış anlar bunları mı hesaplıyorsun der diye korkuyorum. Bunun uygun yollu bir soruşu yok direkt sormam gerek.
Sorarsam yanlış anlaşılır mı? Sormazsam da kafayı yiyeceğim yakında. Sürekli düşünüp düşünüp stres oluyorum. Sonuçta ne özel hayatımız kalır ne düzenimiz böyle bir durumda. Kesinlikle böyle bir şey istemiyorum. Nasıl bir orta yol buluncak ileride hiç bilmiyorum. Bu arada annesi yaşlı ve bakıma muhtaç değil. Kendi kendine yaşayabilecek durumda. Ayrıca şöyle bir durum da oluşabilir. Farklı bir ev tutulur fakat bize yakın veya aynı apartmanda olur. Bu durumu da asla istemiyorum çünkü sorumluluk almış olacağız çok fazla. Akşamları yemeğe çağırma, haftasonunu birlikte geçirme durumları falan oluşcak. Annem bütün gün tek zaten bari bizimle olsun boş zamanlarımızda der diye korkuyorum. Zaten ikimiz de çalışacağız. Birbirimize ayırabileceğimiz zaman çok az olacak, o zamanları da annesiyle geçirmek istemiyorum doğal olarak. Kimsenin sorumluluğunu falan almak istemiyorum açıkçası. Bu durumları nasıl aşacağım ve bu konuları onunla nasıl konuşmalıyım acaba?( bu benim annem de olsa tam olarak böyle düşünürdüm ayrıca, yanlış anlaşılmasın. Ayrıca annesi emekli kendine yetebilen bir kadın. Ve beş çocuğu var )
[/QUO
Net bir şey duymak için sizin de net olmanız gerek. Diyelim ki sordunuz ve sevgiliniz size evet annemi yalnız bırakamayız dedi. Siz ne diyeceksiniz ve nasıl bir karar vereceksiniz. Benim arkadaşım bu durumdaydı ve 15 yıldır kayınvalidesi ile oturuyor, çocuklara bakıyor. Ben açık bir şekilde sormanızı ve ne düşündüğünüzü empati kurarak söylemenizi tavsiye ederm. Örneğin sizin anneniz aynı durumda olsa sizinle yaşamasını ister miydiniz? Sevgiler.Herkese merhaba,
Benim 2 senelik bir ilişkim var. Her şey yolunda gidiyor ve 1 seneye evlenmeyi düşünüyoruz. Sevgilimin annesi eşiyle ayrı. Şuan erkek arkadaşım birlikte yaşıyor annesiyle. Sorum şu: Biz evlenince annesi nerede yaşayacak veya sevgilim annem bizimle birlikte yaşayacak der mi?
Bunun konusu hiç açılmadı. Bazen başkaları üzerinden ağzını aradım ama tam anlamadım ne düşündüğünü. Bu durum canımı çok sıkıyor.
Böyle bir durum çok hayati bir olay. O yüzden çok korkuyorum. Ve açıkça sorsam çok yanlış anlayabilir aklında hiç böyle bir şey yoksa rezil olurum. Beni yanlış anlar bunları mı hesaplıyorsun der diye korkuyorum. Bunun uygun yollu bir soruşu yok direkt sormam gerek.
Sorarsam yanlış anlaşılır mı? Sormazsam da kafayı yiyeceğim yakında. Sürekli düşünüp düşünüp stres oluyorum. Sonuçta ne özel hayatımız kalır ne düzenimiz böyle bir durumda. Kesinlikle böyle bir şey istemiyorum. Nasıl bir orta yol buluncak ileride hiç bilmiyorum. Bu arada annesi yaşlı ve bakıma muhtaç değil. Kendi kendine yaşayabilecek durumda. Ayrıca şöyle bir durum da oluşabilir. Farklı bir ev tutulur fakat bize yakın veya aynı apartmanda olur. Bu durumu da asla istemiyorum çünkü sorumluluk almış olacağız çok fazla. Akşamları yemeğe çağırma, haftasonunu birlikte geçirme durumları falan oluşcak. Annem bütün gün tek zaten bari bizimle olsun boş zamanlarımızda der diye korkuyorum. Zaten ikimiz de çalışacağız. Birbirimize ayırabileceğimiz zaman çok az olacak, o zamanları da annesiyle geçirmek istemiyorum doğal olarak. Kimsenin sorumluluğunu falan almak istemiyorum açıkçası. Bu durumları nasıl aşacağım ve bu konuları onunla nasıl konuşmalıyım acaba?( bu benim annem de olsa tam olarak böyle düşünürdüm ayrıca, yanlış anlaşılmasın. Ayrıca annesi emekli kendine yetebilen bir kadın. Ve beş çocuğu var )
Başkası da aynı öneriyi yazmış, yeni gördüm.Bunu denemiştim bişey demedi ama net bişey duymak istiyorum
Keske evin tek oglu diye de yazsaydin. Konunun kilit noktasi bu. Bu ulkede kimse kizinin yaninda kalmaz normal sartlarda. Sevgilin yuzde yuz sizinle yasamasini teklif edecek. Hatta sen de hissettigin icin soramiyorsanKız diğerleri. Evet bende yüzleşmek istiyorum aslında bu konularda nasıl davranıyor falan diye. Bakalım umarım zaten aynı fikirdeyizdir
Herkese merhaba,
Benim 2 senelik bir ilişkim var. Her şey yolunda gidiyor ve 1 seneye evlenmeyi düşünüyoruz. Sevgilimin annesi eşiyle ayrı. Şuan erkek arkadaşım birlikte yaşıyor annesiyle. Sorum şu: Biz evlenince annesi nerede yaşayacak veya sevgilim annem bizimle birlikte yaşayacak der mi?
Bunun konusu hiç açılmadı. Bazen başkaları üzerinden ağzını aradım ama tam anlamadım ne düşündüğünü. Bu durum canımı çok sıkıyor.
Böyle bir durum çok hayati bir olay. O yüzden çok korkuyorum. Ve açıkça sorsam çok yanlış anlayabilir aklında hiç böyle bir şey yoksa rezil olurum. Beni yanlış anlar bunları mı hesaplıyorsun der diye korkuyorum. Bunun uygun yollu bir soruşu yok direkt sormam gerek.
Sorarsam yanlış anlaşılır mı? Sormazsam da kafayı yiyeceğim yakında. Sürekli düşünüp düşünüp stres oluyorum. Sonuçta ne özel hayatımız kalır ne düzenimiz böyle bir durumda. Kesinlikle böyle bir şey istemiyorum. Nasıl bir orta yol buluncak ileride hiç bilmiyorum. Bu arada annesi yaşlı ve bakıma muhtaç değil. Kendi kendine yaşayabilecek durumda. Ayrıca şöyle bir durum da oluşabilir. Farklı bir ev tutulur fakat bize yakın veya aynı apartmanda olur. Bu durumu da asla istemiyorum çünkü sorumluluk almış olacağız çok fazla. Akşamları yemeğe çağırma, haftasonunu birlikte geçirme durumları falan oluşcak. Annem bütün gün tek zaten bari bizimle olsun boş zamanlarımızda der diye korkuyorum. Zaten ikimiz de çalışacağız. Birbirimize ayırabileceğimiz zaman çok az olacak, o zamanları da annesiyle geçirmek istemiyorum doğal olarak. Kimsenin sorumluluğunu falan almak istemiyorum açıkçası. Bu durumları nasıl aşacağım ve bu konuları onunla nasıl konuşmalıyım acaba?( bu benim annem de olsa tam olarak böyle düşünürdüm ayrıca, yanlış anlaşılmasın. Ayrıca annesi emekli kendine yetebilen bir kadın. Ve beş çocuğu var )
Net bir şey duymak için sizin de net olmanız gerek. Diyelim ki sordunuz ve sevgiliniz size evet annemi yalnız bırakamayız dedi. Siz ne diyeceksiniz ve nasıl bir karar vereceksiniz. Benim arkadaşım bu durumdaydı ve 15 yıldır kayınvalidesi ile oturuyor, çocuklara bakıyor. Ben açık bir şekilde sormanızı ve ne düşündüğünüzü empati kurarak söylemenizi tavsiye ederm. Örneğin sizin anneniz aynı durumda olsa sizinle yaşamasını ister miydiniz? Sevgiler.
kesinlikle katılıyorum. Nerde yaşayacağınıza liminle yaşayacağınıza ortak karar veremiyorsanız bu tür bir evlilik kimseyi mutlu etmeyecektir.Direkt annen bizle mi kalacak diye soramıyorsanız, evlenince nerede otururuz, başta 1+1 evler bana mantıklı geliyor, hem seviyorum küçük evi muhabbeti yapın. Zaten sökülür.
Başkası da aynı öneriyi yazmış, yeni gördüm.
O zaman en mantıklı yönteme geri dönüş yapıyoruz. İnsan evleneceği insanla ne şartlarda evleneceğini de konuşamıyorsa, evlenmesin zaten.
Açıkca sorardım. Ama annesi sonuçta. Dis kapının mandali degil.Herkese merhaba,
Benim 2 senelik bir ilişkim var. Her şey yolunda gidiyor ve 1 seneye evlenmeyi düşünüyoruz. Sevgilimin annesi eşiyle ayrı. Şuan erkek arkadaşım birlikte yaşıyor annesiyle. Sorum şu: Biz evlenince annesi nerede yaşayacak veya sevgilim annem bizimle birlikte yaşayacak der mi?
Bunun konusu hiç açılmadı. Bazen başkaları üzerinden ağzını aradım ama tam anlamadım ne düşündüğünü. Bu durum canımı çok sıkıyor.
Böyle bir durum çok hayati bir olay. O yüzden çok korkuyorum. Ve açıkça sorsam çok yanlış anlayabilir aklında hiç böyle bir şey yoksa rezil olurum. Beni yanlış anlar bunları mı hesaplıyorsun der diye korkuyorum. Bunun uygun yollu bir soruşu yok direkt sormam gerek.
Sorarsam yanlış anlaşılır mı? Sormazsam da kafayı yiyeceğim yakında. Sürekli düşünüp düşünüp stres oluyorum. Sonuçta ne özel hayatımız kalır ne düzenimiz böyle bir durumda. Kesinlikle böyle bir şey istemiyorum. Nasıl bir orta yol buluncak ileride hiç bilmiyorum. Bu arada annesi yaşlı ve bakıma muhtaç değil. Kendi kendine yaşayabilecek durumda. Ayrıca şöyle bir durum da oluşabilir. Farklı bir ev tutulur fakat bize yakın veya aynı apartmanda olur. Bu durumu da asla istemiyorum çünkü sorumluluk almış olacağız çok fazla. Akşamları yemeğe çağırma, haftasonunu birlikte geçirme durumları falan oluşcak. Annem bütün gün tek zaten bari bizimle olsun boş zamanlarımızda der diye korkuyorum. Zaten ikimiz de çalışacağız. Birbirimize ayırabileceğimiz zaman çok az olacak, o zamanları da annesiyle geçirmek istemiyorum doğal olarak. Kimsenin sorumluluğunu falan almak istemiyorum açıkçası. Bu durumları nasıl aşacağım ve bu konuları onunla nasıl konuşmalıyım acaba?( bu benim annem de olsa tam olarak böyle düşünürdüm ayrıca, yanlış anlaşılmasın. Ayrıca annesi emekli kendine yetebilen bir kadın. Ve beş çocuğu var )
Bosuna dusunuyorsunuz ..tek ogulsa yapacagız bırsey yok...sorun yapacaksanız yakmayın kımseyı.Kız diğerleri. Evet bende yüzleşmek istiyorum aslında bu konularda nasıl davranıyor falan diye. Bakalım umarım zaten aynı fikirdeyizdir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?