her zamanki gibi Lalem anladı beni gene..
benim bir babam varmı onu bile unuttum inan ne yaptımki..suçum ne hiçbir saygısızlığım olmadı..sadece eşimden ayrıyım diye..hiç bişey hissetmiyorumki arasam ne olacak..mahallenin bakkalı bile daha değerlidir belki bende.. hiç gelemiyorum yapmacık şeylere..isterdimki görev diye değil içimden geldiği için babam diyeyim arayayım ama olmuyor..
Görev diye yaptıklarımızı aslında yapmamamız gerek zaten..
Bayram, seyran, babalar günü bilmem ne.. Bugünlerde zar zor da olsa görev bilinciyle gidip gerekeni yapınca, benim gibi hediyeyi kafana yeme gibi riskler de var..
Ayrıca böyle yapınca karşı taraf "al işte, kendi de biliyor suçunu" diye düşünüyor ve şapkayı önüne koyup düşünmüyor hiç.
Benim için annemin ölmüş olmasını kabullenmek çok daha kolay, babamın yeryüzünde dolaşan ruhsuz varlığına katlanmaktansa..
Baba ile ilgili dertlerimi anlatsam topicler bile yetmez
Baba baba baba baba
Nasıl bir duygu acaba
Baba ile ilgili dertlerimi anlatsam topicler bile yetmez
Baba baba baba baba
Nasıl bir duygu acaba
De ki: "Ey kendilerine kötülük edip aşırı giden kullarım. Allahın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah, bütün günahları affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir. (Zümer 53.ayet)
Her ayet aynı zamanda bir emirdir.
Allah'ın rahmetinden ümidi kesmemek, bir emirdir.
Ümidini kesersen karşı gelmiş olursun.
ilk kez babalar gününde yanlızım ilk kez aslında farketmediğim hayatımında çok büyük yer kaplayan adam yok yanımda
2010 babalar gününde kaybettiğim babam aslında sert mizaçlıydı severmi sevmezmi anlamazdı kimse yüzüne bakınca sinirli asabi gibi dururdu yıllarca babamın beni sevmediğini istemediğini düşündüğüm oldu ki ameliyata girdiğim güne kadar ameliyattan çıkınca kapıda feryat ederek ağlayan babamı anlatan doktorlara inanmadım güvennlik kameralarından izledim yine gözlerime inanamadım kızım Allahım onu bana bağışla diye bağırarak hiç görmediğim gözyaşlarını ilk defa gördüm yok dedim babama benzeyen bir oyuncudur bu unutulup gitti o anım yıllar sonra babalar gününde gidince bir yıldır onsuz geçen her günüm ne kadar anlamsız geldi meğer hiç birşey paylaşmadığını sansamda nebüyük yerdeymiş zaman dediler ama yok o acı tarifsiz o boşluk tarifsiz keşke her gün dövseydi her gün küfür etseydi bir köşede otursaydı bütün paramı alsaydı da nefes alsaydı gözüm görseydi benim direğim dayanağım koca adamım ilk defa yanlız babalar günü
ilk kez babalar gününde yanlızım ilk kez aslında farketmediğim hayatımında çok büyük yer kaplayan adam yok yanımda
2010 babalar gününde kaybettiğim babam aslında sert mizaçlıydı severmi sevmezmi anlamazdı kimse yüzüne bakınca sinirli asabi gibi dururdu yıllarca babamın beni sevmediğini istemediğini düşündüğüm oldu ki ameliyata girdiğim güne kadar ameliyattan çıkınca kapıda feryat ederek ağlayan babamı anlatan doktorlara inanmadım güvennlik kameralarından izledim yine gözlerime inanamadım kızım Allahım onu bana bağışla diye bağırarak hiç görmediğim gözyaşlarını ilk defa gördüm yok dedim babama benzeyen bir oyuncudur bu unutulup gitti o anım yıllar sonra babalar gününde gidince bir yıldır onsuz geçen her günüm ne kadar anlamsız geldi meğer hiç birşey paylaşmadığını sansamda nebüyük yerdeymiş zaman dediler ama yok o acı tarifsiz o boşluk tarifsiz keşke her gün dövseydi her gün küfür etseydi bir köşede otursaydı bütün paramı alsaydı da nefes alsaydı gözüm görseydi benim direğim dayanağım koca adamım ilk defa yanlız babalar günü
Ayyy çok duygulandım bi andaaabilmiyorum vazgeçtim galibaa..yıllardır o boşluğu dolduracak bi erkek istedim ..eşim olur dye düşündüm ..yağmurdan kaçerken doluya tutuldum..
sağolunbasınız sagolsun...
Başın sağolsun Rabbim mekanını cennet etsin:59
AMA kısacık dünya hayatında sevmek varken soğutmak niye üstelik öz evladını
bilmiyorum hep bir yanım eksik
dolduramıyorum kendimi
oysaki hayalimdeki olsaydı çok mu kötü olurdu
öyle olmak çok mu zor?
benim babamyan yana şansım yoktu ama eşimden yana çok şükür
merhametli vicdanlı beni çok seven
üstelik fikirlerimi ve yapmak istediklerimi destekleyen eşim var.
Dua at bolca içinden ne geliyorsa onu iste
sen iste sonra tevekkül et.
Öyle derin bir yara ki içimde babam. Ben altı yaşındaydım annemle ayrıldılar.Yıllarca yapmadığını bırakmadı anneme.Ve dört kızını hiç aramadı.Tam 25 yıl.Yolda görse tanımaz yani.Sonra bir gün darül-acezede olduğunu öğrendim.Annem gidin sevaptır dedi.Yalandan sevinmiş gibi yaptı beni ve ablamı görünce.Sonra küstü yıllarca aramadınız diye.Ses etmedik yaşlanmıştı.Annemde ağır hastaydı o zaman.Baktım anneme nefreti hiç dinmemiş,bizi hiç sevmemiş. Biraz konuşunca çirkinleşti kovdu bizi.Yine de eve dönerken öfkeli değildim.Kokusunu duymak hoşuma gitmişti.Sonra bir gün aradılar çok hasta dediler.Bir hafta boyunca hergün gittim.Kendinde değildi,onu fırsat bilip ellerini tuttum,yüzünü sevdim,hatta yattığı yerde başımı göğsüne yasladım bir iki dakika.Birkaç gün sonra öldü,kıyamadım cenazesini ortada bırakmaya,kardeşlerim gelmek istmediler ama ben gidip teslim aldım cenazesini.Yıkandıktan sonra yanına girdim,son fırsat dedim yine sevdim.O kadar özlemişim ki.Sonra eşyalarını aldım kaldığı kurumdan bize ait ne bir resim ne bir eşya hiç birşey yoktu.Yıkılmış hissettim kendimi.Galiba bizi sevdiğini düşündüm hep içten içe.Neden bizi istemedi neden yıllarca itti bilemiyorum.Çok kırgınlığım var,hiç babalar günü kutlamadım ben. Babasız olmanın acısını hep taşıdım.Ama yine de her gece anneme dua ederken ona da gönderiyorum okuduklarımı.Yine de Rabbim affetsin,evlatların ebeveynleri üzerinde hakkı varmış ben helal ettim.Rahat uyur umarım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?