Arkadaşlar kıskanç biri değilim sevdiklerim hep mutlu olsun istiyorum çevremdeki herkes kaliteli olsun istiyorum ama dönüp kendime bakıyorum ıleri gitmem gerekirken hep geri gidiyorum sanki ya da takılıp kalıyorum bir de bazı insanlar doğuştan şanslı, doğuştan çok güzel, hep biliyosun onların ileride iyi yerlere geleceğini de kendin gelemeyeceksin bunu taaa çocukluktan anlıyosun sanki.. Benim uzaktan akrabam çok da güzel bir kız arkadaşım var. Ama çok çok güzel. O kadar güzel ki Onun benim akrabam olması arkadaşım olması bile bana gurur verdi hep. Hep bildim bir gün o çok iyi yerlere gelecek. Geldi de. Ben evlendim. Dedim o da eminim muhteşem bir evlilik yapacak. Öyle de oldu.. gerçekten gözüm olduğundan değil çok seviniyorum onun adına ama ben neden ezik gibi hissediyorum. Başkalarıyla ilgili öngörüde bulunuyorum sadece bu arkadaşım değil etrafımda birilerinin hep iyi yerlere geleceğini biliyorum ama ben gidemiyorum. Çok çabalıyo muyum oda ayrı. Bu kıskançlık değil yemin ederim. Kendimi tuhaf hissediyorum sadece şunu düşünüyorum. Bazı insanlar doğuştan şanslı. Zaten çok güzel olmalarıyla 1 sıfır önde başlıyorlar her durumda 1 0 öndeler.. ben neden bu kadar yetersiz hissediyorum lütfen kırıcı yorum yapmayın dertlenmek istedim sadece bende bir anormallik mi var? Şanssız miyim, yoksa başarısız mi..
Çocukken size karşı dış görünüş olsun karakteriniz olsun olumsuz birşey söylediler mi hiç? Bana oldu çünkü çocukken olduğu için unutup gidiyoruz zannediyoruz ama içimizeide yer ediyor. Ben küçükken çok kilolu bir çocuktum en yakınlarım bile benimle dalga geçerdi onlara bakıp bende derdim ne güzeller doğuştan ne şanslılar falan. Sonra büyüdüm kilomu verdim Allah a şükür herkes güzeldir bana göre e bende güzelmişim dedim hatta. Şimdi düşünüyorum hala içimde makyajsızken güzel değil miyim 5 kilo alsam ya ne kadar çirkin oldumlar var önüne geçemiyorum hala içimde yaradır o dalga geçmeleri..Arkadaşlar kıskanç biri değilim sevdiklerim hep mutlu olsun istiyorum çevremdeki herkes kaliteli olsun istiyorum ama dönüp kendime bakıyorum ıleri gitmem gerekirken hep geri gidiyorum sanki ya da takılıp kalıyorum bir de bazı insanlar doğuştan şanslı, doğuştan çok güzel, hep biliyosun onların ileride iyi yerlere geleceğini de kendin gelemeyeceksin bunu taaa çocukluktan anlıyosun sanki.. Benim uzaktan akrabam çok da güzel bir kız arkadaşım var. Ama çok çok güzel. O kadar güzel ki Onun benim akrabam olması arkadaşım olması bile bana gurur verdi hep. Hep bildim bir gün o çok iyi yerlere gelecek. Geldi de. Ben evlendim. Dedim o da eminim muhteşem bir evlilik yapacak. Öyle de oldu.. gerçekten gözüm olduğundan değil çok seviniyorum onun adına ama ben neden ezik gibi hissediyorum. Başkalarıyla ilgili öngörüde bulunuyorum sadece bu arkadaşım değil etrafımda birilerinin hep iyi yerlere geleceğini biliyorum ama ben gidemiyorum. Çok çabalıyo muyum oda ayrı. Bu kıskançlık değil yemin ederim. Kendimi tuhaf hissediyorum sadece şunu düşünüyorum. Bazı insanlar doğuştan şanslı. Zaten çok güzel olmalarıyla 1 sıfır önde başlıyorlar her durumda 1 0 öndeler.. ben neden bu kadar yetersiz hissediyorum lütfen kırıcı yorum yapmayın dertlenmek istedim sadece bende bir anormallik mi var? Şanssız miyim, yoksa başarısız mi..
Evet bende kiloluyum oldu tabi ki olmaz mi burnum çirkin saçlarım çirkin kiloluyum birsürü şey var beni çocukluğumdan olumsuz etkileyen.. Ne kadar kötü 30 yaşında bile hala etkiliyor insanı.Çocukken size karşı dış görünüş olsun karakteriniz olsun olumsuz birşey söylediler mi hiç? Bana oldu çünkü çocukken olduğu için unutup gidiyoruz zannediyoruz ama içimizeide yer ediyor. Ben küçükken çok kilolu bir çocuktum en yakınlarım bile benimle dalga geçerdi onlara bakıp bende derdim ne güzeller doğuştan ne şanslılar falan. Sonra büyüdüm kilomu verdim Allah a şükür herkes güzeldir bana göre e bende güzelmişim dedim hatta. Şimdi düşünüyorum hala içimde makyajsızken güzel değil miyim 5 kilo alsam ya ne kadar çirkin oldumlar var önüne geçemiyorum hala içimde yaradır o dalga geçmeleri..
evet kadınların çoğu güzel olmalarıyla hayata 1-0 önde başlıyorlar sevgili eş konusunda da ama maalesef 1-0 önde devam edemiyorlar onlar da aldatılıyor sömürülüyor dayak yiyor aşağılanıyor hatta maalesef öldürülüyorlar bile.kıstas değil ömür boyu mutlu olmak için güzellikEvet bende kiloluyum oldu tabi ki olmaz mi burnum çirkin saçlarım çirkin kiloluyum birsürü şey var beni çocukluğumdan olumsuz etkileyen.. Ne kadar kötü 30 yaşında bile hala etkiliyor insanı.
Sanırım geçmişte bu yüzden itilip kalkıldığım içindir..Neden güzelliğe karşı böyle bir takıntın var? Akıl, zeka, çalışkanlık, iyi niyetlilik, azimlilik, kararlılık vs gibi birçok meziyet sayabilirim güzellikten daha önemli olan..
Geçmişi geçmişte bırakıp önüne bakmanın zamanıdır o halde. Ne kadar değerli olduğunun farkına vararak yol al bundan böyle. Kimseyle kıyaslama kendini. Güzellikten çok daha önemli yönlerini keşfedip gurur duy kendinle.Sanırım geçmişte bu yüzden itilip kalkıldığım içindir..
Öngörmek demeyelim de hissetmek diyelim.. çocukken bile mesela şöyle düşün herkes onunla oynamak isterdi gibi basit şeyler.. ayrıca karakteri zekası dürüstlüğü bunlarda onda var zaten onu kötülemek değil amacım çok seviyorum. Ama hani hep geride kalan olursun ya. Ben hep öyleydim bu sadece ona has değil başkalarıylada böyleydi.. o en üç örnek diye onu verdim. Sanırım hayata karşı bir umudum yok ve herkes biryerlere geliyor ben gelemiyorum diye böyle hissediyorum ama çocukken yaşadıklarımında etkisi hala aklımdaki böyle bir konu açtımYani o kiz çok çok güzel diye iyi yerlere gelecek diye öngördünüz ve çok güzel olduğu için onla gurur duydunuz öyle mi:))) çok yüzeysel bakıyorsunuz. nerde kaldı karakter, akıl, zeka , çalışkanlık, dürüstlük... güzel olunca nasıl onu açık oluyor ne güzeller var yanlış tercihler yapıyor. Ne mantık ya
Bence sen kendini ezik goruyosun bana kimse aaaa cok guzel gelmiyo geciyorum aynanin karsisina Allahim diyorum cok sükur saglikliyim,ayaktayim,yuruyorum kimseye muhtac degil bin sukur rabbime.Sonra diyorumki ulan ne guzel kizsin agzin,burnun minicik,sirin suratlisin bide iyi kalplisin valla senden guzeli yokArkadaşlar kıskanç biri değilim sevdiklerim hep mutlu olsun istiyorum çevremdeki herkes kaliteli olsun istiyorum ama dönüp kendime bakıyorum ıleri gitmem gerekirken hep geri gidiyorum sanki ya da takılıp kalıyorum bir de bazı insanlar doğuştan şanslı, doğuştan çok güzel, hep biliyosun onların ileride iyi yerlere geleceğini de kendin gelemeyeceksin bunu taaa çocukluktan anlıyosun sanki.. Benim uzaktan akrabam çok da güzel bir kız arkadaşım var. Ama çok çok güzel. O kadar güzel ki Onun benim akrabam olması arkadaşım olması bile bana gurur verdi hep. Hep bildim bir gün o çok iyi yerlere gelecek. Geldi de. Ben evlendim. Dedim o da eminim muhteşem bir evlilik yapacak. Öyle de oldu.. gerçekten gözüm olduğundan değil çok seviniyorum onun adına ama ben neden ezik gibi hissediyorum. Başkalarıyla ilgili öngörüde bulunuyorum sadece bu arkadaşım değil etrafımda birilerinin hep iyi yerlere geleceğini biliyorum ama ben gidemiyorum. Çok çabalıyo muyum oda ayrı. Bu kıskançlık değil yemin ederim. Kendimi tuhaf hissediyorum sadece şunu düşünüyorum. Bazı insanlar doğuştan şanslı. Zaten çok güzel olmalarıyla 1 sıfır önde başlıyorlar her durumda 1 0 öndeler.. ben neden bu kadar yetersiz hissediyorum lütfen kırıcı yorum yapmayın dertlenmek istedim sadece bende bir anormallik mi var? Şanssız miyim, yoksa başarısız mi..
Şansın güzellikle ilgili olduğunu düşünmüyorum çevremde bazı arkadaşlarım var ve benden güzel değiller.çok güzel evlilikleri var ya da sağlam bir işleri var. Ben de eskiden düşünürdüm benim evliliğim niye olmadı işim niye olmadı diye onları hep kendimden üstün görürdüm ama belli bir süre sonra insan anlıyor aslında onlardan bir eksiğim yok.artık üstün görmüyorum tam tersi iyiki evliliğim zamanında olmamış bunlar beni daha güçlü yaptı. İyiki işim hemen olmamış da sınavlara çalışmışım şuan daha bilgiliyim.Arkadaşlar kıskanç biri değilim sevdiklerim hep mutlu olsun istiyorum çevremdeki herkes kaliteli olsun istiyorum ama dönüp kendime bakıyorum ıleri gitmem gerekirken hep geri gidiyorum sanki ya da takılıp kalıyorum bir de bazı insanlar doğuştan şanslı, doğuştan çok güzel, hep biliyosun onların ileride iyi yerlere geleceğini de kendin gelemeyeceksin bunu taaa çocukluktan anlıyosun sanki.. Benim uzaktan akrabam çok da güzel bir kız arkadaşım var. Ama çok çok güzel. O kadar güzel ki Onun benim akrabam olması arkadaşım olması bile bana gurur verdi hep. Hep bildim bir gün o çok iyi yerlere gelecek. Geldi de. Ben evlendim. Dedim o da eminim muhteşem bir evlilik yapacak. Öyle de oldu.. gerçekten gözüm olduğundan değil çok seviniyorum onun adına ama ben neden ezik gibi hissediyorum. Başkalarıyla ilgili öngörüde bulunuyorum sadece bu arkadaşım değil etrafımda birilerinin hep iyi yerlere geleceğini biliyorum ama ben gidemiyorum. Çok çabalıyo muyum oda ayrı. Bu kıskançlık değil yemin ederim. Kendimi tuhaf hissediyorum sadece şunu düşünüyorum. Bazı insanlar doğuştan şanslı. Zaten çok güzel olmalarıyla 1 sıfır önde başlıyorlar her durumda 1 0 öndeler.. ben neden bu kadar yetersiz hissediyorum lütfen kırıcı yorum yapmayın dertlenmek istedim sadece bende bir anormallik mi var? Şanssız miyim, yoksa başarısız mi..
+1Ben güzel olup da gerizekalı olan çok insan tanıyorum.. Ama orta güzelliğe sahip bir insanın herkesi kendine hayran bıraktırdığına da şahit oldum. Yüklenme bu kadar kendine her güzel her zaman şanslı olmadığı gibi her güzel olmayan da hep geriden gelmiyor.. Tek sorun biraz özgüven eksikliği sende oda aşılır umarım.
Arkadaşlar kıskanç biri değilim sevdiklerim hep mutlu olsun istiyorum çevremdeki herkes kaliteli olsun istiyorum ama dönüp kendime bakıyorum ıleri gitmem gerekirken hep geri gidiyorum sanki ya da takılıp kalıyorum bir de bazı insanlar doğuştan şanslı, doğuştan çok güzel, hep biliyosun onların ileride iyi yerlere geleceğini de kendin gelemeyeceksin bunu taaa çocukluktan anlıyosun sanki.. Benim uzaktan akrabam çok da güzel bir kız arkadaşım var. Ama çok çok güzel. O kadar güzel ki Onun benim akrabam olması arkadaşım olması bile bana gurur verdi hep. Hep bildim bir gün o çok iyi yerlere gelecek. Geldi de. Ben evlendim. Dedim o da eminim muhteşem bir evlilik yapacak. Öyle de oldu.. gerçekten gözüm olduğundan değil çok seviniyorum onun adına ama ben neden ezik gibi hissediyorum. Başkalarıyla ilgili öngörüde bulunuyorum sadece bu arkadaşım değil etrafımda birilerinin hep iyi yerlere geleceğini biliyorum ama ben gidemiyorum. Çok çabalıyo muyum oda ayrı. Bu kıskançlık değil yemin ederim. Kendimi tuhaf hissediyorum sadece şunu düşünüyorum. Bazı insanlar doğuştan şanslı. Zaten çok güzel olmalarıyla 1 sıfır önde başlıyorlar her durumda 1 0 öndeler.. ben neden bu kadar yetersiz hissediyorum lütfen kırıcı yorum yapmayın dertlenmek istedim sadece bende bir anormallik mi var? Şanssız miyim, yoksa başarısız mi..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?