Ne ileri gidebiliyorum nede geri Evlilik zormuş

Eşinin iyi yönlerini görmeyi denesen
Ailenle de istediğin sıklıkla görüşüyorsun
Gündüzleri çağır anneni oturun, yiyin için sohbet edin
Halinize şükredin, kaçıp çok kötü durumlarda olan var
O yüzden olumlu düşün
 
Anneniz çok doğru bir öğüt vermiş, 21 yaşında kızım var, bende benzer bir öğütte bulundum, hayatını yaşa, şimdi evliliği düşünme, erkek arkadaşta bulursun eşte ama bu yılların bir daha geri dönmez keyfini çıkar dedim, ev işi dahi yaptırmıyorum, geziyor tozuyor.
İlerde evlenmek isterse nasılsa evlenir ama iyi bir evlilik olur ama kötü, orasını Allah bilir, inşallah herkes yuvasında Mutlu olsun ama gençlik yılları bir daha geri gelmiyor.

Konu sahibesi de aile baskısınında etkisiyle aşık olduğunu zannedip evlenmiş lakin evlilik sorumluluk demek, anne babaya, flörte kızdığınızda kapısını vurup gireceğiniz bir odanız oluyor ama evlenince kapı vurup gidemiyorsunuz.

İstedikleri kadar olgun olduklarını zannetsinler, insanlar 25 yaşına kadar tam bir olgunluğa erişimiyor.
Yani konu sahibinin yaşı küçük ama aklı olan herkes doğruyu görebilir (Allah şeytana uydurmasın tabi)
Yaşı 19 daha yaaa ben o yaşta gencecik arkadaşlarımla sahillerde, sinemalarda eğleniyordum
26 yaşımın bitimine doğru evlendim
Pişmanım neden 30 evlenmedim diye
Bu pişmanlık evliliğimin huzursuz olduğu için değil
Ne bileyim
Biraz daha rahat rahat para mı yiyip gezseydim iyi olur du:)
Annemde bize hiç iş yaptırmadı
Üniversite de gezdik, evde yattık:)
Hakkını helal etsin tüm anneler
Eğer benim hakkım anneme geçtiyse benim ki ona sonsuz kere helal olsun
Bana bu güzel yılları yaşamam için verdiği öğütten ve emekten dolayı...
 
Anne & baba evinde yatıp yuvarlanıp, :super: ders çalışma aralarında, salona kaçıp, ailenle sohbet edip, kahkaha atıp, moralini yükseltip, meyveni yiyip, odana dönüp üniversite sınavlarına çalışmak varken...

Ne demeye yaş 19, kocaya kaçıyorsunuz! Ne yani bu istek, bu merak! İş yok, güç yok, çocuk yaşta uğraşırsın kv ile kp ile, kocanla...

Ne kadar iyi de olsalar, kimse ailenin yerini tutmaz! Kimse onlar gibi değer vermez, sevemez!
 
Yani konu sahibinin yaşı küçük ama aklı olan herkes doğruyu görebilir (Allah şeytana uydurmasın tabi)
Yaşı 19 daha yaaa ben o yaşta gencecik arkadaşlarımla sahillerde, sinemalarda eğleniyordum
26 yaşımın bitimine doğru evlendim
Pişmanım neden 30 evlenmedim diye
Bu pişmanlık evliliğimin huzursuz olduğu için değil
Ne bileyim
Biraz daha rahat rahat para mı yiyip gezseydim iyi olur du:)
Annemde bize hiç iş yaptırmadı
Üniversite de gezdik, evde yattık:)
Hakkını helal etsin tüm anneler
Eğer benim hakkım anneme geçtiyse benim ki ona sonsuz kere helal olsun
Bana bu güzel yılları yaşamam için verdiği öğütten ve emekten dolayı...

Birebir hissetiğim ve yaşadığım şeyler, duygularıma tercüman olmuşsunuz :)
 
Evlilik maalesef uzaktan bakıldığı kadar renkli değil. Evliliğine renk katmayı neşe katmaya çalışmazsan soğudum diyip her gün ondan uzaklaşırsın çaresiz çaresiz ortada düşünüp durursun. Ne yapmam gerek diye düşünmelisin bence. Bi terapiste gidebilirsin. Fakat bana göre insanın en iyi terapisti kendisidir. Yaşınız genç eşinle birlikte eğlenceli Bi çok aktivite yapabilirsiniz. 19 yaşında emekli çiftler gibi evde dizi izleyip meyve yemeyin yani. Birlikte kitap okuyun. Film daha çok izleyin. Arkadaşlarınızı çağırıp oturup oyun oynayın. Birlikte dışarı yürüyüşlere çıkın. Kamp yapın. Hayatınıza biraz neşe katın. Ve kendini ölç eğer Bi gün herşeyi bitirirsen Mutlu olucak mısın? Yada eşin başka biriyle gidip yuva kurduğunda?bence kendini çok sıkma Eğlenmenize bakın şimdilik. Tabi bunlar Bi yere kadar içinde ki duyguları tamir ettikten sonra artık yetişkin bir çift gibi geleceğe odaklı olmaya başlayın. Evliliği çok ciddi bişey olarak görmeyin ama öğrenci evi hayatı gibide hafife almayın. Umarım herşey düzelir.
 
Bence etraflıca düşün derim
Ben de 19 yaşında evlendim hem de ailemden 500 km uzak bir şehre
Ayda bir bazen 2 ayda bir gördüm. Çok ağladım yapamayacağım sandım mutsuzdum hep
Sonra baktım ki ben kendimi bir yetişkin olarak görerek evlenmişim. Yetişkin insanların kendi aileleri olur.
Sen de bir aile kurmuşsun kendine. Evlenme kararını verdiğine kaçmayı göze aldığına göre sevmişsin belli eşinde seni seviyor demek ki
Bu yuva senin yuvan. Huzur karşılıklı bir şey, eşin sana o yaşama huzurunu veriyorsa sen de bunu yapabilirsin. Çünkü seviyorsun
Sadece zamana ihtiyacın var. Evliliğe öyle pat diye alışılmıyor. Hiçbir şeye öyle hemen alışılmıyor
Doğuma ölüme evliliğe. Başka bir eve gittiğinde bir geceliğine yattığın yeri yadırgıyorsun değil tüm hayatını değiştirecek şekilde yer değiştirmek.
Bir insanın eşi olmak, bir evin kendine ailt olması bunları Zaman'la seveceksin. Sevdikçe daha çok yük binecek omuzlarına, bindikçe büyüyeceksin
Sevmiyorum desen sana arkanı dönmeden çık o evden derim. Ama seninki adapte sorunu bunu ben de yaşamıştım
Gerçekten sevebileceğin insan karşına her zaman çıkmıyor. Evet dünyada milyarlarca insan var ama kalbin herkese öyle atmıyor. Kaldı ki sevebileceğin ve onun da seni sevebileceği sana değer veren birini bulmak gerçekten çok daha fazla zor
Sen henüz 19 yaşındasın. Evet daha çok yolun başındasın. Ama seni çocuk olarak görmelerine izin verme. Sen de kendini öyle görme. Anne baba hepsi geçici kendi yuvana bak.
 
ilk aylarda aileni ozlemen normal.ki kacarak gelmenin vicdan azabida vardir bence duygularinin olusmasinda.evlilik zor olabilir ama zamanla ne kadar guzel bir sey oldugunuda anlayacaksn.esini kaybettgnde ne hissederdn o hayatinda nasil vir bosluk yaratirdi bunu bi dusun kafani dinle.ona gore bir karae ver.eger esinden vazgecemicegni hissediyosan zaten bu hissettgn seyler gecici bir surec olacak senin icin.kendine zaman ver.esinide olumsuz etkileme.evlilik oyuncak degil
 
İnanilmaz tatminsiz bir nesil olduk. Kesinlikle kendine gelmelisin dillere destan bir dugunumuz oldu diyorsun kocam agzimin icine bakiyor diyorsun geri kalanina da sabredeceksin. Annelerimiz anneannelerimiz neler cekmis. Dunyada tek sikinti yasayan sen degilsin insanlarin evlerime bombalar yagiyor yasamaya devam ediyor. Evlenmek isteyip de maddi imkansizliklardan ya da gonlune gore bir kisiyi bile bulamadigindan evlenemeyenler var. Bu esinden ayrilirsan bir daha bahsettigin gibi bir dugun yapamayabilirsin eş de bulamayabilirsin. Ac biraz Kuran oku Allah inancin varsa Onun rizasini kazanip mutlu olmaya bak. Bu hayatta gercek mutluluk yok cunku imtihan olmay gelmisiz. Sukredersen nimet artar. Emin ol karsina baska erkekler de ciksa dort dortluk bir iliski evlilik yok sen kafanda mutlu olmanin yolunu bulacaksin
 
Eşinin ailesinin yaptıkları eşin tarafından sana dönüyorsa mutsuz olursun tabi.. Kişi kendinden bilir işi :) sevmedim o kaynanayı kayınpederi uzak durun mutlu olun
 
O zaman ayrilmayi düşünün derim demekki pişman olmuşsunuz zararin neresinden donulse kardir. Ama sonra da esimi ozledim demeyin. Iyi alinacak bir karar olmali
 
Sen kendi ailenin sıkıcılığından kacmissin sanirim.ve evlilik ağır gelmis. Sakin ol, 30unda da evlenseydin yine boyle afallarddin inan ki bende23 yasinda evlendim ilk aylarda bende of aman nerden evlendim cok demisimdir. Bilezik olayina gelince biz dugun masraflari ve beyaz esya yatak odasi hariç (babam aldi sagolsun) herseyi evdeki prizlerin parasını dahi kendimiz oduyoruz ve kiradayiz. Bir tane teyzemin taktigi bilezik kaldi bende onu da hatira yaparim dedim kendim seçmiştim çünkü. Zaten bilezik altin benden cok uzak şeyler. Hiç sorun etmedim sende etme,eğer mutsuzsan kendine bir hobi edin. Bosanma karari bu kadar kolay alinmamali. Cocuk oyuncagi değil ki bu..... insanlar ne sinavlardan geciyor. Bir dostun sirdasin var ise onunla dertles. Ve bence uzun süre çocuk karari alma. Allah yardımcın olsun
 
Bi umutsuz vaka daha. 19 yaşında olup yorgunluğun dibine vurmak bu olsa gerek. İnsan 3 ayda yaşlanır mı ? Yaşlandım. Yoruldum. Hissizleştim. Peki geriye dönebilir miyim yada herşeyi unutup ileriye bakabilir miyim ?
Geçen sene aşık olmuştum ona. Güzel saygılı bi beraberliğimiz vardı. Ailem yaşım küçük diye sevgilimin olmasınıda istemedi. 3 ay önce kaçtım. Ailemle barıştık daha ilk zamanda. Ailem onu çok fazla seviyor şimdi. Resmi nikahı 3 ay önce yapmıştık. Yaklaşık 2 gün önce düğünümüz oldu. Kına yaptık düğün yaotık. Dillere destan bi düğünümüz oldu. Gel gelelim hislerime. Soğudum. Çok merhametli bi eşim var aslında. Ne istesem alır bana ilgi gösterir gözümün içine bakar kansızım diye sabah işe giderken pekmezimi ayarlayıp yatağıma kadar getirir içirir onu hiç şaşmaz bu durum. Ne beğensem alır eder. Sadece biraz sinirlidir arada kavga ettiğimizde çok fazla bağırır bana. Buldunda bunuyosun derseniz evet dıştan öyle duruyo herşey belkide haklısınız ama kendimi çok yorgun hissediyorum dün akşam kayınvalidemlere gittik. Oğlunun takışarıyla borçlar kapanmayacağını bana yaptıkları bikezikleri satmak zorunda olduklarını belirttiler. Ses çıkarmadım. Eşim için. Huzursuzluk olmasın yeterki dedim. Rabbim verir alın dedim. 4 tane bileziğimide verdim. Bu sefer evimize yansıcaktı huzursuzluk. Böylesi daha iyi oldu belkide. Ama içim çok buruk. Keşke evlenmeseydim. Nedensiz hep mutsuzum. Hiç bişey hoşuma gitmemeye başladı. Bazen boşanmayı dahi düşünmüyo değilim. Ailemi çok özlüyorum annemi babamı. Haftada 2 kez görüşüyoruz ama yetmiyo sanki bana. Mutsuzum işte. Boşansam mı napsam bilmiyorum günlerde hayatta geçmiyo..

19 yaşında ,nasıl karar verdin doğru adam olduğuna?
Kaldı ki o yaşta duygular değişiyorken ,senin ki de muhtemelen değişecekti.Ama çok çabuk olmuş ne yazık ki..
Dışarıdan pembe gözlüklerle baktığın hayatın içinde yaşıyorsun şimdi:Hiçte pembe değilmiş değil mi?

Burada,ailende, yaşadığın yerde ve de çevrende ailelerin rızası olmadan kaçarak ve üstüne üstük çoçuk yaşta evlenmenin neler yarattığını mutlaka duymuştun.

Önünden mi kaçırıyorladı hayatı da,evlenmek kadar okulunu,işini bundan sonraki geleceğini hiç düşünmedin,hiç mi hayalin yoktu sahi?

Ben eşinle olan kısıma bir şey demek istemiyorum,esas pişman olacağın şeyler yukarıda yazıyor.Beni en çok bu düşündürüyor.
 
bende kendimi çok olgun görüyorum. yaşadıklarımı anlatsam inanmazsın. ama şundan emin ol; o kadar şey var ki daha şu hayatta neler görücez kim bilir.

evlendin artık olan olmuş. kocan iyimiş işte. bence kendi kafanı daha fazla bulandırma ve durumu kabullen. sıkıldım diyeceğine bu sıkıntıdan nasıl kurtulursun onu düşün.
biz ne kadar tavsiye verebiliriz ki.
 
Püff 19 ne ki, daha üniversite sınavına hazırlanıp gireceğin seneymiş, sonra yıllarını harap edip iş aradıktan sonra sonra artık yıllar sonra evleneyim diye düşünmeliydin, bu sorumluluk 19 yaş için ağır gelmiştir normal ev bakmak koca kaynana derdi yükü ev temizliği yemeği bir nebze ki hepsi sende... neyse yapan yapıyor öyle düşün, artık yapıcak bir şeyin yok sanırım.
 
Bi umutsuz vaka daha. 19 yaşında olup yorgunluğun dibine vurmak bu olsa gerek. İnsan 3 ayda yaşlanır mı ? Yaşlandım. Yoruldum. Hissizleştim. Peki geriye dönebilir miyim yada herşeyi unutup ileriye bakabilir miyim ?
Geçen sene aşık olmuştum ona. Güzel saygılı bi beraberliğimiz vardı. Ailem yaşım küçük diye sevgilimin olmasınıda istemedi. 3 ay önce kaçtım. Ailemle barıştık daha ilk zamanda. Ailem onu çok fazla seviyor şimdi. Resmi nikahı 3 ay önce yapmıştık. Yaklaşık 2 gün önce düğünümüz oldu. Kına yaptık düğün yaotık. Dillere destan bi düğünümüz oldu. Gel gelelim hislerime. Soğudum. Çok merhametli bi eşim var aslında. Ne istesem alır bana ilgi gösterir gözümün içine bakar kansızım diye sabah işe giderken pekmezimi ayarlayıp yatağıma kadar getirir içirir onu hiç şaşmaz bu durum. Ne beğensem alır eder. Sadece biraz sinirlidir arada kavga ettiğimizde çok fazla bağırır bana. Buldunda bunuyosun derseniz evet dıştan öyle duruyo herşey belkide haklısınız ama kendimi çok yorgun hissediyorum dün akşam kayınvalidemlere gittik. Oğlunun takışarıyla borçlar kapanmayacağını bana yaptıkları bikezikleri satmak zorunda olduklarını belirttiler. Ses çıkarmadım. Eşim için. Huzursuzluk olmasın yeterki dedim. Rabbim verir alın dedim. 4 tane bileziğimide verdim. Bu sefer evimize yansıcaktı huzursuzluk. Böylesi daha iyi oldu belkide. Ama içim çok buruk. Keşke evlenmeseydim. Nedensiz hep mutsuzum. Hiç bişey hoşuma gitmemeye başladı. Bazen boşanmayı dahi düşünmüyo değilim. Ailemi çok özlüyorum annemi babamı. Haftada 2 kez görüşüyoruz ama yetmiyo sanki bana. Mutsuzum işte. Boşansam mı napsam bilmiyorum günlerde hayatta geçmiyo..

Daha yeni evlisiniz alisirsiniz zamanla ailenizden uzak kalmaya
Ve öfke patlamaları çoğu erkekte var takılma fazla
Bilezik konusu üzücü ama boşver evlilik fedakarlık ister bazen verir bazen alir
 
Bi umutsuz vaka daha. 19 yaşında olup yorgunluğun dibine vurmak bu olsa gerek. İnsan 3 ayda yaşlanır mı ? Yaşlandım. Yoruldum. Hissizleştim. Peki geriye dönebilir miyim yada herşeyi unutup ileriye bakabilir miyim ?
Geçen sene aşık olmuştum ona. Güzel saygılı bi beraberliğimiz vardı. Ailem yaşım küçük diye sevgilimin olmasınıda istemedi. 3 ay önce kaçtım. Ailemle barıştık daha ilk zamanda. Ailem onu çok fazla seviyor şimdi. Resmi nikahı 3 ay önce yapmıştık. Yaklaşık 2 gün önce düğünümüz oldu. Kına yaptık düğün yaotık. Dillere destan bi düğünümüz oldu. Gel gelelim hislerime. Soğudum. Çok merhametli bi eşim var aslında. Ne istesem alır bana ilgi gösterir gözümün içine bakar kansızım diye sabah işe giderken pekmezimi ayarlayıp yatağıma kadar getirir içirir onu hiç şaşmaz bu durum. Ne beğensem alır eder. Sadece biraz sinirlidir arada kavga ettiğimizde çok fazla bağırır bana. Buldunda bunuyosun derseniz evet dıştan öyle duruyo herşey belkide haklısınız ama kendimi çok yorgun hissediyorum dün akşam kayınvalidemlere gittik. Oğlunun takışarıyla borçlar kapanmayacağını bana yaptıkları bikezikleri satmak zorunda olduklarını belirttiler. Ses çıkarmadım. Eşim için. Huzursuzluk olmasın yeterki dedim. Rabbim verir alın dedim. 4 tane bileziğimide verdim. Bu sefer evimize yansıcaktı huzursuzluk. Böylesi daha iyi oldu belkide. Ama içim çok buruk. Keşke evlenmeseydim. Nedensiz hep mutsuzum. Hiç bişey hoşuma gitmemeye başladı. Bazen boşanmayı dahi düşünmüyo değilim. Ailemi çok özlüyorum annemi babamı. Haftada 2 kez görüşüyoruz ama yetmiyo sanki bana. Mutsuzum işte. Boşansam mı napsam bilmiyorum günlerde hayatta geçmiyo..
bende şuyan 19 yaşındayım ve hamileyim 18deyke evliydm eylülde evlendm 1 senem bile dolmadı ve bazen sorunlarım kavgalarım da olsa sinirliyken pişman oldum desemde sadece sinirden gerçekten duygularımdan eminim bana değer verildiğinden eminim ve bende kaçtım ettim babam sahip çıkmadı kayınpederim sahip çıktı bana ailesi bana çok düşkün kızları gibiym ve onlarla bir oturuyorum bende bileziklkerimi bozdum ama kaynanam bana verme diye kızarken ben verdm eşime yeterki borcum olmasın kafam rahat olsun diye sadece sorumluluk olgunluk işi bu ne ortamlarım vardı arkdaşlarım ara ara aklıma gelsede şuan çok aptalca buluyorum o günleri sen demekki 18 kafasını atamamışssın hala olgunlaşmamışduyglarında fikirlerinde
 
Nasıl yanlış ifade etmişim kendimi. Eşimi sevmiyorum demedim kızlar. İnsan sevmediği birisi için ailesini geride bırakıp gidermi hiç ? Benim sorunum eşim değil ki.. ben kendimden mutsuzum. Yetinmesini bilmiyor insanoğlu. Bunları yazarken dahi göz yaşlarımı tutamıyorum. Çok sıkı bi ailede büyüdüm evet ama benim kaçma sebebim bu değildi. Çünkü ben baba evinde prenses gibi büyüdüm. Rabbim herkese böyle şanslar tanımıyo. Çok şükür ki kocamın evindede böyleyim. Ama hani olur ya bişeyler eksik kalır içinizde hep nedenini bilmediğim bi mutsuzluk var. Bu eşimle birbirimize vakit ayıramadığımız içindi. Kayınvalidemlerle hergün beraberdik. 3 ay olucak evleneli sadece başbaşa 2 kere yemek yemişizdir. Evliliğimin tadını dahi çıkaramadım buda üstümde çok fazla yük etti. Boşanmak bi çözüm mü derseniz de değil. Eşimi seviyorum sadece bu içimdeki mutsuzluk ondan soğumamı sağlıyo. Sanırım tedavi görmem gerek. Yargılayan yada destek olan ablalarım kardeşleeim hepiniz sağolun. Dikkate alıcam
 
Back
X