Bi çocukla (28yaşında*) bi ayrıl bir barış süren yada sürmeyen mi demeliydim bi ilişkimiz var.
Beni çoook sevdiğine inandırıp bir anda saçma bi bahaneyle ayrıldı. Yaklaşık 1 senedir tanıyodum ama Bi kaç haftalık bi beraberlikti. Etkilenmiştim ondan. Benim için bi yıkım oldu. Bir süre sonra ben mesaj attım, yazma olmayacak konuştuk bunu dedi. Bende engelledim heryerden.
Yavaş yavaş çıkarmıştım aklımdan, kabullenmiştim, aradan 2ay geçti sanırım, başka bi hesaptan yazdı, özür diledi kıymetini anladım, o zamanlar aklım başımda değildi herşey çok daha farklı olacak bir şans ver çok özledim dedi. Önce kabul etmedim sonra ikna oldum. 2 haftadır konuşuyoduk çoook iyidi davranışları sıcak samimi ilgili..
Sonra baktım mesaj atmıyo, ben yazdım günaydın vs diye sıradan konuştu. 2 gün geçti aradım açmadı, misafir var bişey mi oldu dedi müsait olunca ara dedim meşgulum biraz yaz sen yazmış. Yok bişey dedim. Sonra baktım hep ç.içi, dedim noluyo yine. Ekran resmi atmış müşteri ile yazışmasını, bak hep iş yazmış. 2 gündür yazmıyosun bu kız öldü mu kaldımı merak etmiyo musun dedim. Haklısın valla yemek yeyip yazcam demiş, aradn 1 saat geçti yazmadı ben yazdım, napayım işlerim var yazmış. Bişey yazmadım bende
Bi sonraki güne kadar bekledim ve sabah her yerden hiç bişey söylemeden engelledim. Kaç gün geçti aramadı bile noluyo diye.
Söz vermişti bu kez farklı olacak diye, bu erkekler neden böyle. Kimseye güvenemeyecekmiyiz. İşin kötüsü özlüyorum onu..
Bu insanlara bağlanmamayı ne zaman öğrencem ben,hemen benimsiyorum sonunda da çok zor unutuyorum.
Bilen varsa anlatsın nasıl daha tedbirli olabilirim, insanlara hangi aşamada güvenmek gerek? Hep böyle diken üstünde de yaşanılmıyo ki. üzülmekten yoruldum..
Beni çoook sevdiğine inandırıp bir anda saçma bi bahaneyle ayrıldı. Yaklaşık 1 senedir tanıyodum ama Bi kaç haftalık bi beraberlikti. Etkilenmiştim ondan. Benim için bi yıkım oldu. Bir süre sonra ben mesaj attım, yazma olmayacak konuştuk bunu dedi. Bende engelledim heryerden.
Yavaş yavaş çıkarmıştım aklımdan, kabullenmiştim, aradan 2ay geçti sanırım, başka bi hesaptan yazdı, özür diledi kıymetini anladım, o zamanlar aklım başımda değildi herşey çok daha farklı olacak bir şans ver çok özledim dedi. Önce kabul etmedim sonra ikna oldum. 2 haftadır konuşuyoduk çoook iyidi davranışları sıcak samimi ilgili..
Sonra baktım mesaj atmıyo, ben yazdım günaydın vs diye sıradan konuştu. 2 gün geçti aradım açmadı, misafir var bişey mi oldu dedi müsait olunca ara dedim meşgulum biraz yaz sen yazmış. Yok bişey dedim. Sonra baktım hep ç.içi, dedim noluyo yine. Ekran resmi atmış müşteri ile yazışmasını, bak hep iş yazmış. 2 gündür yazmıyosun bu kız öldü mu kaldımı merak etmiyo musun dedim. Haklısın valla yemek yeyip yazcam demiş, aradn 1 saat geçti yazmadı ben yazdım, napayım işlerim var yazmış. Bişey yazmadım bende
Bi sonraki güne kadar bekledim ve sabah her yerden hiç bişey söylemeden engelledim. Kaç gün geçti aramadı bile noluyo diye.
Söz vermişti bu kez farklı olacak diye, bu erkekler neden böyle. Kimseye güvenemeyecekmiyiz. İşin kötüsü özlüyorum onu..
Bu insanlara bağlanmamayı ne zaman öğrencem ben,hemen benimsiyorum sonunda da çok zor unutuyorum.
Bilen varsa anlatsın nasıl daha tedbirli olabilirim, insanlara hangi aşamada güvenmek gerek? Hep böyle diken üstünde de yaşanılmıyo ki. üzülmekten yoruldum..
