Uzun zaman oldu işten ayrıldım? Çocuğuma Bakmak Için Bakıcı Ile büyüsün Istemedim.şimdi Artık Büyüdü 4.5 Yaşında, Geçen Yıl Çalışmak istedim Hanım Ayrı Kalamadı Bende Işe Alışamadım, Evde Dura Dura Körelmişim, Yapamacağıma Inanıp Ayrıldım, Gel Gelelim Evde Olduğum Zaman Pek kimseyle Görüşmüyorum? Çünkü çocuğum Öğlen Uyuyor, O Uyuduğu Için Kimseye Gitmiyorum Ve Gelmiyorlar, Sadece Yarım Gün Okula Gidiyor Bende O Zaman Kendime Zaman Ayırıyorum, Ne Kadar ayrılıyorsa Artık, Temizlik Yapmaktan Pek Fırsat Olmuyor Gezmeye, Belki Evde Birilerini bulursam Misafirliğe gidiyorum, Tekrar iş Görüşmelerine Başladım. ama Çocuğu Bırakacak Yerim Yok, Tam Gün Anaokuluna Verecem Ama Bizimki Tam Gün kalamıyor, Çok Anneci Birkaç Ayrı kaldığı Zaman Başlıyor Aranmaya, Anlayacağınız Pek kıyamıyorum? Tabi Bu Yaklaşım Meselesi, Kimisi Diyorki Önemli Olan Benim mutluluğum öylede Böylede Büyüyor Diyor, Ama Ben Çocuğumun Mutluluğunu ön plana Alıyorum, O Mutsuz Olduğu Zaman Herşeyden Vazgeçiyorum, Gelelim asıl Konuya Bu Durumlardan Dolayı Ben Çok Asabi Oldum. kendimi Kontrol Edemiyorum, Biri Ile Sohbete başladığım zaman Kısa bir Süre Sonra Ağız Kavgasına Dönüyor Iş, Çok Geriliyorum, Içimde Öfkeyi Kontrol Edemiyorum
Hanım ayrı kalamadı derken ? :44: Anlamadı ben :44:
Uzun zaman oldu işten ayrıldım? Çocuğuma Bakmak Için Bakıcı Ile büyüsün Istemedim.şimdi Artık Büyüdü 4.5 Yaşında, Geçen Yıl Çalışmak istedim Hanım Ayrı Kalamadı Bende Işe Alışamadım, Evde Dura Dura Körelmişim, Yapamacağıma Inanıp Ayrıldım, Gel Gelelim Evde Olduğum Zaman Pek kimseyle Görüşmüyorum? Çünkü çocuğum Öğlen Uyuyor, O Uyuduğu Için Kimseye Gitmiyorum Ve Gelmiyorlar, Sadece Yarım Gün Okula Gidiyor Bende O Zaman Kendime Zaman Ayırıyorum, Ne Kadar ayrılıyorsa Artık, Temizlik Yapmaktan Pek Fırsat Olmuyor Gezmeye, Belki Evde Birilerini bulursam Misafirliğe gidiyorum, Tekrar iş Görüşmelerine Başladım. ama Çocuğu Bırakacak Yerim Yok, Tam Gün Anaokuluna Verecem Ama Bizimki Tam Gün kalamıyor, Çok Anneci Birkaç Ayrı kaldığı Zaman Başlıyor Aranmaya, Anlayacağınız Pek kıyamıyorum? Tabi Bu Yaklaşım Meselesi, Kimisi Diyorki Önemli Olan Benim mutluluğum öylede Böylede Büyüyor Diyor, Ama Ben Çocuğumun Mutluluğunu ön plana Alıyorum, O Mutsuz Olduğu Zaman Herşeyden Vazgeçiyorum, Gelelim asıl Konuya Bu Durumlardan Dolayı Ben Çok Asabi Oldum. kendimi Kontrol Edemiyorum, Biri Ile Sohbete başladığım zaman Kısa bir Süre Sonra Ağız Kavgasına Dönüyor Iş, Çok Geriliyorum, Içimde Öfkeyi Kontrol Edemiyorum
Uzun zaman oldu işten ayrıldım? Çocuğuma Bakmak Için Bakıcı Ile büyüsün Istemedim.şimdi Artık Büyüdü 4.5 Yaşında, Geçen Yıl Çalışmak istedim Hanım Ayrı Kalamadı Bende Işe Alışamadım, Evde Dura Dura Körelmişim, Yapamacağıma Inanıp Ayrıldım, Gel Gelelim Evde Olduğum Zaman Pek kimseyle Görüşmüyorum? Çünkü çocuğum Öğlen Uyuyor, O Uyuduğu Için Kimseye Gitmiyorum Ve Gelmiyorlar, Sadece Yarım Gün Okula Gidiyor Bende O Zaman Kendime Zaman Ayırıyorum, Ne Kadar ayrılıyorsa Artık, Temizlik Yapmaktan Pek Fırsat Olmuyor Gezmeye, Belki Evde Birilerini bulursam Misafirliğe gidiyorum, Tekrar iş Görüşmelerine Başladım. ama Çocuğu Bırakacak Yerim Yok, Tam Gün Anaokuluna Verecem Ama Bizimki Tam Gün kalamıyor, Çok Anneci Birkaç Ayrı kaldığı Zaman Başlıyor Aranmaya, Anlayacağınız Pek kıyamıyorum? Tabi Bu Yaklaşım Meselesi, Kimisi Diyorki Önemli Olan Benim mutluluğum öylede Böylede Büyüyor Diyor, Ama Ben Çocuğumun Mutluluğunu ön plana Alıyorum, O Mutsuz Olduğu Zaman Herşeyden Vazgeçiyorum, Gelelim asıl Konuya Bu Durumlardan Dolayı Ben Çok Asabi Oldum. kendimi Kontrol Edemiyorum, Biri Ile Sohbete başladığım zaman Kısa bir Süre Sonra Ağız Kavgasına Dönüyor Iş, Çok Geriliyorum, Içimde Öfkeyi Kontrol Edemiyorum
Siz bu şekilde çocuğunuza iyilik yapmamışsınız ki size bağlı bir birey yetiştiriyorsunuz yapmayın böyle. Ömür boyu yanlarında olamayız Kendi sosyallikleri gelişimleri en önemlisi özgüvenleri açısından tam güne çoktan geçmeliydiniz. Benim pazartesi 3yaşını dolduracak bir kızım var kara kara düşünüyorum geç kaldım kreşe vermeye diye. Eylülde başlayacak kısmetse. İnanılmaz okula ihtiyaç duyuyor etrafında çocuklar olsun istiyor bütün gün evde sıkılıyor parkta her gördüğü çocukla gidip tanışıyor oynamak istiyor . Çok pişmanım bukadar arkadaş canlısı bir çocuğu geçen eylülde başlatmadığım için doktorumuz 3 yaşını bekleyin dediği için bekledik. Eylülde bir kaç haftalık deneme süresinden sonra direk tam gün başlatmayı düşünüyorum. Sizinki neredeyse ilk okula başlama zamanına gelmiş birn önce tam güne geçirin bence.
Uzun zaman oldu işten ayrıldım? Çocuğuma Bakmak Için Bakıcı Ile büyüsün Istemedim.şimdi Artık Büyüdü 4.5 Yaşında, Geçen Yıl Çalışmak istedim Hanım Ayrı Kalamadı Bende Işe Alışamadım, Evde Dura Dura Körelmişim, Yapamacağıma Inanıp Ayrıldım, Gel Gelelim Evde Olduğum Zaman Pek kimseyle Görüşmüyorum? Çünkü çocuğum Öğlen Uyuyor, O Uyuduğu Için Kimseye Gitmiyorum Ve Gelmiyorlar, Sadece Yarım Gün Okula Gidiyor Bende O Zaman Kendime Zaman Ayırıyorum, Ne Kadar ayrılıyorsa Artık, Temizlik Yapmaktan Pek Fırsat Olmuyor Gezmeye, Belki Evde Birilerini bulursam Misafirliğe gidiyorum, Tekrar iş Görüşmelerine Başladım. ama Çocuğu Bırakacak Yerim Yok, Tam Gün Anaokuluna Verecem Ama Bizimki Tam Gün kalamıyor, Çok Anneci Birkaç Ayrı kaldığı Zaman Başlıyor Aranmaya, Anlayacağınız Pek kıyamıyorum? Tabi Bu Yaklaşım Meselesi, Kimisi Diyorki Önemli Olan Benim mutluluğum öylede Böylede Büyüyor Diyor, Ama Ben Çocuğumun Mutluluğunu ön plana Alıyorum, O Mutsuz Olduğu Zaman Herşeyden Vazgeçiyorum, Gelelim asıl Konuya Bu Durumlardan Dolayı Ben Çok Asabi Oldum. kendimi Kontrol Edemiyorum, Biri Ile Sohbete başladığım zaman Kısa bir Süre Sonra Ağız Kavgasına Dönüyor Iş, Çok Geriliyorum, Içimde Öfkeyi Kontrol Edemiyorum[/QUOT
bence bir anne kendi mutluluğu için çocuğunu kreşe göndermez bu lafın çok garip geldi bana ben çalışıyorum kızım için çalışıyorum onun mutluluğu maddi sıkıntı çekmesin diye kreşe gönderiyorum çünkü kendine güvenen annesine bağlı olmayan bir birey olarak yetişsin diye bir arkadaşımın da dediği gibi sürekli onun yanında olamayacağım için onu hayata hazırlıyorum yok sa kendi mutluluk için değil
İnan güvenebildiğin bir okul ve güvendiğin bir öğretmen olduktan sonra deneme süresine bile gerek yok.
Benim kızım 2 senedir özel bir kolejin anaokuluna gidiyor, okullarla açılıp okullarla kapanıyor.
Okulların ilk açıldığı gün şenlikleri, gösterileri ve törenleri oluyor, o törenden sonra bir giriyorlar sınıflarına (ilk hafta uyum oryantasyon programı dahilinde yarım gün, sonraki hafta tam gün) 9 ay boyunca şükür Allaha sorunsuz geçiyor günleri.
Çok güzel düşünmüşsünüz, tam zamanında okula göndereceksiniz.
Sırf çocuklarımız dizimizin dibinde olsun diye onların gelecekleri ile oynamayı pek mantıklı bulmuyorum ben. Belli bir süredecen sonra gerçekten yetemiyoruz çocuklarımıza, oyun arkadaşı istiyorlar, grup oyunları istiyorlar, aktivite vs. yapmak istiyorlar (biz evde de çok yapardık halada yaparız ama okuldaki gibi maalesef olmuyor)
Ben çalışan bi anneyin annem bakıyor kızıma oda bende elimizden geldiğince faliyet yaptırıyoruz bu ara parmak boyama favorimiz.
Alışma sürecinden kastımda sizin dediğiniz gibi ilk hafta yarım gün sonra arttırarak tam güne geçirmek. Biraz daha geç kalırsam sosyalliği zarar görecek diye korkuyorum bende. Geçen gün camdan dışarı bakıyor geçen çocuklara sesleniyor sonra dönmüş bana anne bu çocuklar neden benle konuşmuyor diye sordu. O an içim nasıl oldu anlatamam ben her hafta sonu onu yaşıtlarıyla bir araya getiriyorum annem hergün parka çıkarıyo boyama yapıyoruz oyun oynuyoruz akşam babası en az bir saat oynuyor ama hiç biri onun yaşıtlarıyla geçirdiği zaman gibi değil tabi.
Bu arada bi arkadaş yazmış katılıyorum hiç bir anne kendini düşündüğü için çocuğunu kreşe göndermez tam tersi çocuğunu düşündüğü için gönderir. Ayrıca siz böyle mutsuz ve öfkeliyken çocuğunuza hiç bir faydanız olmaz ki mutlu anne = mutlu çocuk[/QUOT
Ne güzel.
Bende çalışan bir anneyim, kızıma da ennem bakıyordu, çokta memnundum bakmasından ki hala bakıyor (servis saatleri benim mesai saatlerime uymuyor). Ama bakım ayrı şey, okul hayatı apayrı birşey.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?