Ne olduğunu bilemiyorum...

yaşadığım, içinde bulunduğum durumun ne olduğunu bilemiyorum.... eğer siz biliyorsanız lütfen yardım edin. yaklaşık bir yıllık evliyim, büyük bir aşkla (kendimce ) evlendik çok sabrettik çok bekledik mutlu olmayı. ama ben mutlu hissedemiyorum kendimi, hep mutsuz huzursuz hissediyorum kendimi. eşimden yakınırdım esas sorunun bende olduğunu farkettim. geçmişe çok bağlı kalmışım ve kurtulamıyorum bundan yani 1 sene önce 2-3 sene önce yaşadıklarımı hatırlıyor dolayısıyla eşime öfkeleniyorum halbuki ortada hiçbirşey yok sonra bana cevap verdiği zaman eşim ağlama krizlerine giriyorum. aklımın içinde kavgalar tartışmalar ama kimsenin haberi yok bunlardan. ağlarken hep yaşamak istemiyorum hayattan nefret ediyorum gibi düşünceler doluyor aklıma ancak başka zamanlarda olmuo bunlar. ne yapacağımı şaşırdım!!! kendimi dizginleyemiyorum artık susup içime atamıyorum okadar birikmişim ki en ufak bir şeyde patlıyorum. aklımdakileri çevremdekileri üzmeden nasıl boşaltıcam? ben nasıl tekrar mutlu hissedicem? ama hiç bir sorunun olmadığını biliyorum üf ne bilim yaaa öle işte...

Geçmişte ne tür sorunlar yaşadığını bilmiyorum ama bunları zamanında tam çözümleyemeyip
bir şekilde üstünü örtmüşsün,bir kenarda onlar ya çözümsüz kalmış ya da onları yaşamayı hak etmediğini düşündürmüş sana.
geçmişte çözülmeyen üstü örtülen ne varsa bir zaman sonra yine karşına çıkar.
Sorun eşimde değil bende diyorsun ama bu tek taraflı yaşanan sorun değildir diye düşünüyorum
geçmiş seni bu kadar yıpratıyorsa yaşananlaar seni yormuş demektir,
eşine bu yaşadıklarını tam anlamıyla anlatabilirsen beraber çözümlemeyi başarabilirsiniz,
Geçmişe bağımlı kalma diye bir tavsiye asla veremem çünkü bazen hazmedemediklerimiz yada çok kırıldıklarımız
bir yerlerde duruyordur,
geçmişin öfkesi ile ufak tefek kavgaları büyütüp o zaman yaşadıklarının hırsını çıkardığını düşünebilirsin
ama açık açık anlat hislerini,umarım eşinde b konuda sana yardımcı olacaktır
eğer tatmin olamazsan terapistlerden yardım alabilirsin
umarım çözümlersiniz

eşimin bu durumu anlayacağını hiç sanmıyorum çünkü o sadece kendi başına geldiği zaman anlıyor beni veya karşısındakileri. sofia. aslında tamda dediğin gibi hep bastırdım yaşadıklarımı şimdide bu haldeyim kendimi düzeltemiyorum kendimi. bana da konuşmak mantıklı geliyor ama konuştuktan sonra birşey değişmiyor ki 1-2 ay sonra yine aynısı. ben kalıcı bir çözüm arıyorum teşekkür ederim sofia. ilgin için...

konuşmalarınızda çözüm mü bulamıyorsunuz
yada geçişte yaptıklarını haklı mı buluyor
yani senin bu halini yadırgıyor mu.
erkekler bizden çok farklı özellikle üzerinden zaman geçen sorunları tekrar konuşmaktan hoşlanmıyor ve kaçıyorlar
seni anlıyorum,o zaman psikolojik yardım al canım
eğer maddi anlamda karşılıyamam diyorsan özel şart değil devlet hastanelerinde de bu hizmeti alabilirsin
çok özel olmazsa detay vermeye bilirsin
ne tür sorunlar aklında kalanlar ?

aslında çok basit şeyler " düğün meseleleri" unutamıyorum bir türlü ozaman yaşadıklarımızı çok özel çok abartı birşeyde yok ama içimde kaldı işte birşeyler bunları anlattığım zaman ya dalga geçer yada kızar bağırır çağırır. anlayışla karşılasa bile ben anlamadığından o kadar eminim ki... destek almak da sorun değil ancak eşim buna da karşı çünkü bunuda önerdim ona

benim esas merka ettiğimn şey şu: eskilerin tekrar tekrar su yüzüne çıkması normal mi? ozaman sineye çektirklerimin şimdi beni öfkelendirmesi normal mi?

zaten şu mantıkla bakarsak
o zaman sineye çekmenin sebebi hissettiğin duyguların yoğunlğu ve onu sorunları büyütüp kaymetme korkun
şimdi evlisin ve mantığın farklı işliyor muhtemelen :)
o yaşananlara öfkelenip duruyorsun şimdi
kendini anormal hissetmene gerek yok dediğim gibi geçmişte yeterince o konularda kendine adaletli davranıldığını düşünmüyorsun
o zamanların acısını çıkarıyorsun şuan
ama eğer ok büyük sorunlar değilse (ki sende öyle söylüuorsun)
nişan düğün gibi zamanlarda bir çok çift bu sorunları yaşar
ama şuda var sürekli eskiyi açıp bir sonuca varamıyorsanız bu ileride gerçekten belli başına bir sorun olup ortaya çıkar
çalışıyor musun bilmiyorum ama kafanı oyalayacak bişeyler bul mesela olmadı hobiler edin
beynini biraz soyutla eskiden
yaşadıkların normal ama :)

melke .!.:

aslında çok basit şeyler " düğün meseleleri" unutamıyorum bir türlü ozaman yaşadıklarımızı çok özel çok abartı birşeyde yok ama içimde kaldı işte birşeyler bunları anlattığım zaman ya dalga geçer yada kızar bağırır çağırır. anlayışla karşılasa bile ben anlamadığından o kadar eminim ki... destek almak da sorun değil ancak eşim buna da karşı çünkü bunuda önerdim ona

benim esas merka ettiğimn şey şu: eskilerin tekrar tekrar su yüzüne çıkması normal mi? ozaman sineye çektirklerimin şimdi beni öfkelendirmesi normal mi?

Genişletmek için tıkla...

özrü dilerim,kulak misafiri gibi oluyorum ama,,, bişiy dikkatimi çekti benim..yazılarınızı okudum da,,bu geçmişteki ufak tefek önemsiz diye sürekli vurgulayıp durduğunuz şeyleri hep üstü kapalı geçiyorsunuz,,,,sorun burdan başlıyor bence,,,,aslında o şeyler o kadar dev şeyler ki,başa çıkamadığınız için önemsizleştirme psikolojisi içindesiniz gibi geliyor bana düşününce,,,,,bişiylerin tam adını ve içeriğini koymaktan kaçar gibisiniz....daha net olursanız,eminim burdaki pek çok kişi sizi daha iyi analr ve konu hakkında tecrübeleri avrsa daha fazla yardımcı olabilir....unutmayın kendinize dahi isim vererek itiraf edemediğiniz bişiyleri,siz ne akdar çırpınsanızda burda başkalrına anlatamazsınız net olarak ve bu yolla kimse sizi anlayamadığından,yardımcı da olamaz....ayrıca genelde evlenen kadınalrın büyük bir yüzdesi evliliklerinin ilk 2 senesi içinde böyle mutsuzluğa benzer ama tam adı mutsuzluk olmayan tatminsizlikler yaşıyorlar.....benim çevremde çok oldu böyle arkadaşlarım...sorsanız ortada hiçbişiy yok,dert yok,gerekçeli bir mutsuzluk yok,kocaları iyi amaaaaa.....nedens ehep neşesiz ve depresifler......demmeki sizler bişiylerin üstünü örtüyorsunuz bilinçsiz olarak.....o nedenle,,,,, şapkayı çıkarıp,asıl meselenin adını koymakta yarar görüyorum.....tabiki asıl meseleyi bilmediğimden umarım ki alakasız bişiyler yazmamışımdır size,,,,