- 26 Nisan 2018
- 2.804
- 4.507
- 53
- 28
- Konu Sahibi lonelybuthappy
-
- #1
İyi günler hanımlar,
6 aylık ilişkim var(dı). Ben 21 yaşındayım, erkek arkadaşım 24. Tayini yine aynı şehirde bulunduğumuz yere çıktı, ama mesafesi bayağı vardı. 6 ayda sadece 3 kere buluştuk.
Erkek arkadaşımın arabası yoktu. İlçeye vasıta yoktu. Bir türlü yanıma gelemedi, ben de hiç gidemedim.
Başta problem etmedim, ama sonrasında özledim. Arada sitem ettim, yeri geldi çok uzaktan gelen sevgilileri örnek gösterdim.Gelmemesi neyse, uzaktan ilişki yürüten çok insan var ama ben çaba da göremedim. İşte bu mesafe sorunu haricinde aramız gayet iyiydi, hatta su sızmıyordu.
Bulunduğu yer, bizim yaşadığımız şehrin merkezine uzaktı ama başka şehire vasıta vardı. İkimiz de o şehirde buluşabiliriz diye düşündük. Ben gidecektim yanına.
Son zamanlarda ilgisiz olmaya başladı (daha önce de böyle bir şey yaşamıştık, ama geçmişti). En sonunda neden diye sordum. Biraz düşünmek istedi, sonrasında düşüncelerini söyledi. Uzak olmamız problemmiş(sanki yeni tanışıyoruz), o beni üzüyormuş, bulunduğu yerden ya başka yere tayini çıkamazsa ben orada yapamazmışım(ki atanma ihtimalim var niye orda kalalım), hep ben yanına gelirsem(öyle olacaktı) bu kendini çok mahcup hissedermiş. Kendine yediremezmiş. Bana attığın kazığı yediriyorsun da bunu mu yediremiyorsun dedim.
Söyleyin hanımlar şaka mı bu? Ales sınavım 6 mayısta, Kpss 2 ay kalmış. Mezuniyet telaşım var. Bana yaptığı, attığı kazık neye sığar? 2 gündür şoktan ders çalışamıyorum. Çok bağlanmışsın diye eleştirebilirsiniz bunları ben de biliyorum sadece yardım istiyorum. Evet her yenilen kazık bir nasihat tecrübedir, ama ben insanlardan kazık yiye yiye sırtımda yer kalmadı.
Telefonda salak gibi ''ben ayrılmak istemiyorum'' dedim, itiraz ettim. Hatta bak ben senin yanına geleyim bi görüşelim bile dedim. Tamam görüşelim ve biraz daha düşüneyim dedi.
Çok canım yanıyor, hem birlikte olmaya devam etmek istiyorum hem de benden 2 günde vazgeçmesi çok koyuyor. Bir tarafım yanına git diyor, öteki tarafım ara say söv rahatla diyor, bir tarafım da sessizce sen de çek git diyor.
Ben sınava nasıl motive olayım, ne yapacağım. Onu da herkese söylemiştim, herkes biliyor. Bir de hala ısrarla yeminler ederek seviyorum diyor. Mecburuz diyor. Çok zor benim için de diyor. Ne desen ne yapsan haklısın diyor. Söyleyin hanımlar ben bir daha nasıl güveneyim birine? Nasıl sınavıma adapte olayım? Bu acı ne zaman geçiyor? Yaşım küçük önüme kimler daha neler çıkar. Ama ben nasıl güveneceğim bir daha..
6 aylık ilişkim var(dı). Ben 21 yaşındayım, erkek arkadaşım 24. Tayini yine aynı şehirde bulunduğumuz yere çıktı, ama mesafesi bayağı vardı. 6 ayda sadece 3 kere buluştuk.
Erkek arkadaşımın arabası yoktu. İlçeye vasıta yoktu. Bir türlü yanıma gelemedi, ben de hiç gidemedim.
Başta problem etmedim, ama sonrasında özledim. Arada sitem ettim, yeri geldi çok uzaktan gelen sevgilileri örnek gösterdim.Gelmemesi neyse, uzaktan ilişki yürüten çok insan var ama ben çaba da göremedim. İşte bu mesafe sorunu haricinde aramız gayet iyiydi, hatta su sızmıyordu.
Bulunduğu yer, bizim yaşadığımız şehrin merkezine uzaktı ama başka şehire vasıta vardı. İkimiz de o şehirde buluşabiliriz diye düşündük. Ben gidecektim yanına.
Son zamanlarda ilgisiz olmaya başladı (daha önce de böyle bir şey yaşamıştık, ama geçmişti). En sonunda neden diye sordum. Biraz düşünmek istedi, sonrasında düşüncelerini söyledi. Uzak olmamız problemmiş(sanki yeni tanışıyoruz), o beni üzüyormuş, bulunduğu yerden ya başka yere tayini çıkamazsa ben orada yapamazmışım(ki atanma ihtimalim var niye orda kalalım), hep ben yanına gelirsem(öyle olacaktı) bu kendini çok mahcup hissedermiş. Kendine yediremezmiş. Bana attığın kazığı yediriyorsun da bunu mu yediremiyorsun dedim.
Söyleyin hanımlar şaka mı bu? Ales sınavım 6 mayısta, Kpss 2 ay kalmış. Mezuniyet telaşım var. Bana yaptığı, attığı kazık neye sığar? 2 gündür şoktan ders çalışamıyorum. Çok bağlanmışsın diye eleştirebilirsiniz bunları ben de biliyorum sadece yardım istiyorum. Evet her yenilen kazık bir nasihat tecrübedir, ama ben insanlardan kazık yiye yiye sırtımda yer kalmadı.
Telefonda salak gibi ''ben ayrılmak istemiyorum'' dedim, itiraz ettim. Hatta bak ben senin yanına geleyim bi görüşelim bile dedim. Tamam görüşelim ve biraz daha düşüneyim dedi.
Çok canım yanıyor, hem birlikte olmaya devam etmek istiyorum hem de benden 2 günde vazgeçmesi çok koyuyor. Bir tarafım yanına git diyor, öteki tarafım ara say söv rahatla diyor, bir tarafım da sessizce sen de çek git diyor.
Ben sınava nasıl motive olayım, ne yapacağım. Onu da herkese söylemiştim, herkes biliyor. Bir de hala ısrarla yeminler ederek seviyorum diyor. Mecburuz diyor. Çok zor benim için de diyor. Ne desen ne yapsan haklısın diyor. Söyleyin hanımlar ben bir daha nasıl güveneyim birine? Nasıl sınavıma adapte olayım? Bu acı ne zaman geçiyor? Yaşım küçük önüme kimler daha neler çıkar. Ama ben nasıl güveneceğim bir daha..