- 14 Mayıs 2015
- 86
- 13
- 8
- 31
Merhaba ablalarim, arkadaşlarım.
O kadar içim sıkılıyor ki anlatamam. Uzun uzun yazıp sizi sıkmak istemiyorum ama uzun olabilir bunun için şimdiden özür dilerim.
Arkadaşlar, ben iki yıl boyunca mersin de konservatuvar okuduktan sonra bölüm değiştirme kararı aldım ve memleketim olan bursa'yi kazandım ve oraya gittim. 28 eylülde okulum açılacak ve inşallah eğitim öğretime başlayacağım. Ama sizlere yemin ederim bir dakika daha dayanacak gücüm kalmadı.
Sebebi su, benim annem ve babam yani çekirdek aile olarak biz izmirde yaşıyoruz. Benim memleketim bursa ve anneannem ve diğer tüm akrabalarım burada yaşıyor. Ben ilk yıl hazırlık okuyacağım bu sebepten ötürü anneannemde kalacağım. Annemde anneannemde çok rahat edemeyecegimi biliyordu ama hazırlık okuluna daha yakın olduğu için ev yurtlardan bunu tercih ettik. Ama şimdiden beni darlamaya, sıkmaya, varligimdan rahatsızlık duyduklarını açık açık belli etmeye başladılar.
Benim bir dayim var. Ve anneannem dayima tapar. Maddi manevi sürekli onların destekçisidir. Dayımın 15 yaşlarında bir oğlu var ve onun tüm masraflarını anneannemler karşılar. Okul, dershane, giyim, cebine konulan harçlık, sürekli telefon, laptop vs alınır ona. İhtiyaçları olmamasına rağmen kendi evleri varken yengem daha lüks yaşamak istedi diye. Lüks bir mevkiden ev aldılar. İçini düzdüler. Biz ailecek yeri geldi çok zor zamanlar yaşadık çok sıkıntı çektik ama bizim için birşeyler yapmaktan korktular hep. Yapmadılar.
Neyse, ben bursaya geldim. Anneannem zaten mirin kırın etti. Ben liseyi dahil burda okuduğum burada büyüdüğüm için doğal olarak çok arkadaşım var ve yillardir başka şehirde olduğum için uzun süre gorusemedigim insanlar da var. İlkokul bulusmalarim yemeklerim oldu bir ses çıkarmadı ikinci de söylenmeye başladı. Ben annemden babamdan sıkıntı gormedim bu konuda annem bana güvenirler ve nerede kiminle oldugumu söyleyip istediklerinde resim atmam yeterlidir.
Anneannem evden çiktigim andan itibaren aramaya beni resmen taciz etmeye başlıyor, inanın başıma birşey geleceğinden korkup yapsa üzülmeyeceğim. Üç lafindan ikisi beni rezil etme. Ben bu yaşıma kadar (22) kimseyi rezil etmemisim seni mi edeceğim şimdi? Annemi arıyor kadını huzursuz ediyor. Annemde idare etmemi söylüyor ama edemiyorum artık.
7 yıllık iki kardeşimden öte arkadasim var. Birbirimizde aylarca kalırız sorun olmaz bir saat gidiyorum. Laf ediyor. İşin garibi evden çıkmamdan rahatsız oluyor ama evdeki varligimdan da rahatsız oluyor. Beni istemiyor sürekli şikayet ediyor otursam oturduğum kalksam kalktigim kabahat oluyor. Arkadaşlarıma gitmeme laf ediyor onlar bize gelince de laf ediyor o kadar daraldım ki.
İşin kötüsü 15 yaşındaki kuzenim de bir buçuk iki haftadır anneannemlerle kalıyor. Rahat gezemiyorum bile evin içinde dayım oğluna laf soyletmez ona güller gibi bakılıyor herşeyin iyisi ona veriliyor ben en ufak bişey yapsam balkona çıkıp sigara içsem mesela sorun oluyor deliricek gibi oluyorum artık.
Ne yapayım ben daralıyorum kalbim sıkışıyor bu evde.
O kadar içim sıkılıyor ki anlatamam. Uzun uzun yazıp sizi sıkmak istemiyorum ama uzun olabilir bunun için şimdiden özür dilerim.
Arkadaşlar, ben iki yıl boyunca mersin de konservatuvar okuduktan sonra bölüm değiştirme kararı aldım ve memleketim olan bursa'yi kazandım ve oraya gittim. 28 eylülde okulum açılacak ve inşallah eğitim öğretime başlayacağım. Ama sizlere yemin ederim bir dakika daha dayanacak gücüm kalmadı.
Sebebi su, benim annem ve babam yani çekirdek aile olarak biz izmirde yaşıyoruz. Benim memleketim bursa ve anneannem ve diğer tüm akrabalarım burada yaşıyor. Ben ilk yıl hazırlık okuyacağım bu sebepten ötürü anneannemde kalacağım. Annemde anneannemde çok rahat edemeyecegimi biliyordu ama hazırlık okuluna daha yakın olduğu için ev yurtlardan bunu tercih ettik. Ama şimdiden beni darlamaya, sıkmaya, varligimdan rahatsızlık duyduklarını açık açık belli etmeye başladılar.
Benim bir dayim var. Ve anneannem dayima tapar. Maddi manevi sürekli onların destekçisidir. Dayımın 15 yaşlarında bir oğlu var ve onun tüm masraflarını anneannemler karşılar. Okul, dershane, giyim, cebine konulan harçlık, sürekli telefon, laptop vs alınır ona. İhtiyaçları olmamasına rağmen kendi evleri varken yengem daha lüks yaşamak istedi diye. Lüks bir mevkiden ev aldılar. İçini düzdüler. Biz ailecek yeri geldi çok zor zamanlar yaşadık çok sıkıntı çektik ama bizim için birşeyler yapmaktan korktular hep. Yapmadılar.
Neyse, ben bursaya geldim. Anneannem zaten mirin kırın etti. Ben liseyi dahil burda okuduğum burada büyüdüğüm için doğal olarak çok arkadaşım var ve yillardir başka şehirde olduğum için uzun süre gorusemedigim insanlar da var. İlkokul bulusmalarim yemeklerim oldu bir ses çıkarmadı ikinci de söylenmeye başladı. Ben annemden babamdan sıkıntı gormedim bu konuda annem bana güvenirler ve nerede kiminle oldugumu söyleyip istediklerinde resim atmam yeterlidir.
Anneannem evden çiktigim andan itibaren aramaya beni resmen taciz etmeye başlıyor, inanın başıma birşey geleceğinden korkup yapsa üzülmeyeceğim. Üç lafindan ikisi beni rezil etme. Ben bu yaşıma kadar (22) kimseyi rezil etmemisim seni mi edeceğim şimdi? Annemi arıyor kadını huzursuz ediyor. Annemde idare etmemi söylüyor ama edemiyorum artık.
7 yıllık iki kardeşimden öte arkadasim var. Birbirimizde aylarca kalırız sorun olmaz bir saat gidiyorum. Laf ediyor. İşin garibi evden çıkmamdan rahatsız oluyor ama evdeki varligimdan da rahatsız oluyor. Beni istemiyor sürekli şikayet ediyor otursam oturduğum kalksam kalktigim kabahat oluyor. Arkadaşlarıma gitmeme laf ediyor onlar bize gelince de laf ediyor o kadar daraldım ki.
İşin kötüsü 15 yaşındaki kuzenim de bir buçuk iki haftadır anneannemlerle kalıyor. Rahat gezemiyorum bile evin içinde dayım oğluna laf soyletmez ona güller gibi bakılıyor herşeyin iyisi ona veriliyor ben en ufak bişey yapsam balkona çıkıp sigara içsem mesela sorun oluyor deliricek gibi oluyorum artık.
Ne yapayım ben daralıyorum kalbim sıkışıyor bu evde.
