Merhabalar aranıza yeni katıldım bende bugun yasadıklarımı anlatmak istiyorum şuan gözlerim yaşlı, eşimle 7 yıllık evliyiz cocugumuz olmuyor bugun hastane randevum vardı hıc bı sekılde gelmiyor benimle hastaneye zorla getirdim 1 saat kaldı gitti beklemedi bile bnlık bırsey yok dıyor hep ama sunu anlamıyor benım ona ihtiyacım var, yapılacak tüm işlemlerden içten içe korktum bana cesaret ver dedigimdeyse ne var sanki kendıne gel cocukmusun dedi, o an tamam git dedim aksam ewe gelınce trıp attım dıe evi inletti, cidden artık bıktım usandım herseyıne katlanıyorum o huysuz annesine abilerine ne deseler sırf uzulmesın die alttan alıyorum hep ama bende ınsanım
şiddet yok asla el kaldırmaz ama ilgi gostermıyor düsünceli davranmıyor sevılmek istiyorum cokmu sey ıstıorum hayatın her evresinde boyle seyler yasadım ne aılem tarafından ne arkadaş dedıklerım tarafından nede esım tarafından sevıldıgıme ınanmıyorum benı sureklı bastırmak istiyorlar istedikleri gibi davranmamı, ama ben bişey isteyince olmuyor kıyamet kopuyor, ben artık kendim gibi olmak istiyorum
zor gelıo cunku kendim olsam etrafımda kimse kalmaz biliyorum, kalabalık cevremin icinde o kadar yalnızım ki, bosansam elle tutulur bir neden yok annemlerin durumu da kötü zaten bende liseyi yenı bıtırdım unı okuyacak kafa yok
baskalarını memnun etmek icin yasamaktan bıktım bırazda onlar beni memnun etmek icin cabalasın konudan konuya atladım sanırım ama kafamın ıvı cok dolu o yuzden kusura bakmayın..