burda aksam okuluna gidiyorum egitimimi tamamlamak icin cünkü en azindan okulumu bitirdigim zaman karsima daha iyi firsatlarin cikacagini biliyorum ama sabahlarida calismam lazim ve malesef hala ariyorum ama bunu anneme anlatamiyorum, kendisi saniyorki ben onu oyaliyorum kandiriyorum ne kadar caba gösterdigimi görmüyor onun umrunda bile degilim ve en kötüsü evden gittigimden beri beni hala aramadi bu benim canim cok acitiyor ama anneme sorsaniz derki "beni kizimi cok seviyorum oglumdan ayirmiyorum ama sevgimi belli edemiyorum" der ama erkek kardesim onun icin daha degerli ben ise gözünde sadece hicbirseyim(
oof nasil baslasam bilmiyorum ama benim Annemle büyük sorunlarim var, hic anlasamiyoruz ona ne yaparsam yapim hep ters geliyor hic mutlu edemiyorum onu, kavga etmedigimiz bir günümüz yok artik ve ben bundan cok yoruldum ve biktim daha 20 yasindayim ama hayata artik iyice küsmüsüm(((( mesela buaralar is ariyorum daha dogrusu bayadir is ariyorum ama bulamiyorum bu yüzden annemle hep kavga ediyorruz beni hic anlamiyor her defasinda ne yasarsam yassayim bunu hep yüzüme vuruyor bu yüzden bir süreligine babamin yanina tasindim ama bu kararla iyi birseymi yaptim bilmiyorum cok kararsizim ve cok mutsuzum aslinda annemi cok seviyorum herseye ragmen ama aramizdaki sorunlar malesef bizi bu noktaya getirdi...aslinda annemi yaptigi herseye ragmen özledim yinede bilmiyorum belki sacma ama insan özlüyor yinede ve simdi ne yapmam gerektigini hic bilmiyorum aklim cok karisik aslinda eve geri gitmek istiyorum ama bir yandanda is bulmadan dönmek istemiyorum..ne yapicagimi inanin hic bilmiyorum ((((((
ayrılık yaşamış, kolay şeyler değildir yaşadıkları.
sen de bir süre arama, belki daha iyi fark eder.
anneler erkek çocuklarını daha çok seviyorlar bunu kimse inkar edemez.
kültür, seviye bilmem ne hepsi hikaye, bu böyle oluyor.
ne güzel işte, okuluna devam et, çalışabildiğin kadar da çalış.
babanla aran nasıl? o ne diyor çalışma konusunda?
babam birsey demiyor calismam icin yani annem gibi baski yapmiyor..aslinda babam sabah cikiyor gece yarisindan önce dönmüyor yani bu evdede yapa yalnizim zaten calismam gerektigini biliyorum bunu icin cabada gösteriyorum bir is bula bilmek icin ama bir insanin elinden hersey gelmiyor is verenlerin girtlagina sarilip bana is verin diyemem cok sansiz bir insanim bunu biliyorum aslinda annemde kötü olmami istemiyor ama bana nasil desem birsey olmayinca "üzülme elbete biryerden birsey cikar kendini sIkma" demiyor daha cok baski yapiyor bu yüzden evden biraz uzaklasmak istedim..bir kac gün daha beklicem eger aramasa ben arayimi bilmiyorum yoksa eve gerimi dönmeliyim onuda bilmiyorum :çok üzgünüm:
Sakın böyle düşünme aramadı diye oda sana kırılmış olamazmı??
Sen şimdilik yanına gtme ama anneni ara oda seni özlemiştir boshayallersmile
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?