vayyyy hiç bunu düşünmemiştim.
Bence de her gün her gün ohh böyle rahat oluyor.
Evde yemek yapmıyorum valla sağolun canım da mantı çekti yarın bir mantı açıversen anne.
Akşam size gelcez hadi kızartma yapıver köfteler baharatlı olsun desen hahah
ayy gıcık olurlar valla. Hizmetçi miyiz biz gidin evinizde yiyin bile derler. Aklımın köşesinde bu taktik
helaaaallllllll
uyanığa bak yaaaaaaaaaaaaaa sen kafayı iyi çalıştırıyon haaaaaaaaaaaa
Canıııııııııımmmmmmmmmmm bizsennen hep görüşek anaaaaaaaaaaaaaaaaammmmmmmmmmmmmmmmm
fikirlerin çok kıymetli
kendini sinir ediyosun hehhh işte tamda onların istediklerini yapıyosun.güzel kardeşim ben 33 yaşındayım ablan sayılırım bir tavsiyem var denemek istersen dikkate alırsan onlar seni aramadan sen onları ara yemeğim yok size gelicez şunu pişirin bunu canım çekti de ....iki hafta sonra olayı kendin görürsün biz bunun hizmetçisimiyiz diye düşünecekler. kimse sizi özlemeyecek:)gitsin kendi yapsın diyecekler .nedenmi çünkü amaç başka seni ağırlamak özlemek falan değil .gittiğinde neşeli ol kahkahaların inletsin evi izle sonra
eşin sana biterse biter mi dedi?eşin bunu gerçekten söyledi ise bu çok ciddi bir sorun.yani ayıp etmiş ve belki de bazı sinyaller vermiş.keşke bunu ve bu konuyu evlenmeden önce seninle konuşsa imiş...
evet biterse biter dedi. sonra kızgınlıkla söylediğini söyledi ama inanamıyorum, yediremiyorum kendime. dün tek tatil günümde yine birbirimize girdik. evden çıkmadım. onların ailesine sonradan katılan benmişim, bu yüzden alışmak zorunda olan benmişim... çok sert tavrımı koydum bu defa, cevap bile vermedi kalktı gitti..ne yapacağımı bilmiyorum..
benim eşimin ailesi de kabile gibi hep bi arada yaşıyo.ben bu durumu nişanlıyken görüp onunla konuşmuştum.bak ben buna dahil olmam sevmiyorum böyle haberin olsun benden evlenince bekleme böle bişi demiştim.o da o zamandan söz verip tmm demişti.şu an çok sorunumuz olsa da şükür o konuda bi problem yaşamıyoruz.keşke sen de daha önceden dile getirseydin.
açıkcası bende biraz buraya takıldımm bu erkekler ve erkek anneleri neden anlamıo eşin hayatında ilk sırada olmazsa oyle 40-50 yıl sürecek mutlu evliliğin olmaz hep sıkıntı cekersın erkek anneleri bole yetiştirio ama düşün 25-30 yıl onun fikirlerinde hımayesinde yasamıs bırden ayrılması kolay olmayacak ama senın elinde daha güçlü sılahlar var bagırıp cagırmadan tatlı tatlı sole ben mesela bıseyden rahatsız mı oluyorum mesela kahvaltı sofrasında tek bır ccumle soluorum gecıorum baska bısey solemesıne izin vermıyorum gecıyorum hemen konuyu bunu sürekli yapıyorum konunun üzerine konusamıyor hiç fırsat vermiyorum ama noluo senın solediklerin yavas yavas yıkıyo beynını belkı uzun surecek ama sonucu iyi olacak ben bunu 4 senede basardım 3 sene flort 1 sene evlilik ama çıkmaya basladgmz gnden itibaren uğraştım diyebilirim cok planlıydım yane
açıkcası bende biraz buraya takıldımm bu erkekler ve erkek anneleri neden anlamıo eşin hayatında ilk sırada olmazsa oyle 40-50 yıl sürecek mutlu evliliğin olmaz hep sıkıntı cekersın erkek anneleri bole yetiştirio ama düşün 25-30 yıl onun fikirlerinde hımayesinde yasamıs bırden ayrılması kolay olmayacak ama senın elinde daha güçlü sılahlar var bagırıp cagırmadan tatlı tatlı sole ben mesela bıseyden rahatsız mı oluyorum mesela kahvaltı sofrasında tek bır ccumle soluorum gecıorum baska bısey solemesıne izin vermıyorum gecıyorum hemen konuyu bunu sürekli yapıyorum konunun üzerine konusamıyor hiç fırsat vermiyorum ama noluo senın solediklerin yavas yavas yıkıyo beynını belkı uzun surecek ama sonucu iyi olacak ben bunu 4 senede basardım 3 sene flort 1 sene evlilik ama çıkmaya basladgmz gnden itibaren uğraştım diyebilirim cok planlıydım yane
evet iş eşimde bitiyor farkındayım. hiç kimseyle bir sorunum olmamasına rağmen, eşimin(dolayısıyla onların) haftada birkaç kez katılmak zorunda kıldığı aile toplantılarına katılma baskısı oluştuğu için evden adım atmak istemiyorum.. beni zorlayarak farkında değiller ama daha da soğuttular. soğudum eşimden de ailesinden de. sevgi saygı tabiki ayrı ama özlemiyorum onları artık. onlarda biraz biraz farketti aslında her çağırmada bakarım, işim olmazsa vs. dememden( sonunda gitsem de gitmesem de) artık bilmiyorum. sanırım birkaç kez üst üste bahaneler bularak kibarca reddetmem gerekecek. olmadı açıkça söyleyeceğim. başka çarem yok. hayatımı ne eşim, ne onlar kimse yönetemez. ne zaman evde oturacağıma, ne zaman hasta ziyaretine, ne zaman gezmeye gideceğime ben karar vermeliyim. çok takıyorum kafama, beni sevmiyor mu değer vermiyor mu diye. paranoyak olacağım. kendimi sıka sıka erken yaşlanacağım bu gidişle:)
Arkadaşlar öncelikle merhaba. Forumda ilk konum. Kimseye anlatamıyorum üzülmesinler, beni mutsuz bilmesinler diye ama artık kendi kendime de yetemiyorum. Benden tecrübeli olan çok ablalarım vardır, yardımlarınıza ihtiyacım var. Öncelikle 25 yaşındayım, eşim benden 10 yaş büyük. Ve ailenin tek erkek çocuğu. 3 görümcem var. İkimiz de ailelerimizin en küçükleriyiz. Haliyle çok el bebek büyüdük. Büyük bir şehirde yaşıyoruz ve ailelerimizle aramızda 30-40 dk falan mesafe var. Evleneli daha 1 yıl bile olmadı. İkimiz de çalışan insanlarız. Hem de 6 gün çalışıyorum. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz, daha yeniyiz hem problemlerimiz illa ki olacak alışma aşamasındayız. Ama bizim hep problemlerimiz, kavgalarımız ailesinden yana oluyor. Görümcelerim hepsi evli zaten büyükler, bana sürekli bir şey bilmiyorum gibi öğretme çabasındalar. Geniş bir aileleri var ve sürekli beraber olmayı seviyorlar. Sorunum şu ki Kv ve görümceler sürekli yanında istiyor bizi bu konudan çok rahatsızım. Eşime kaç defa dile getirdim, beni anlamıyor alışmak zorundasın diyor. Sürekli kavga ve sonunda küslük. Kabullenemiyorum bunu, düşünün işteyim arıyorlar yemeğin yoktur oraya gel buraya gel. Eşimi de arıyor ona söylüyorlar. Birkaç defa gitmedim, hemen eşime sen böyle değildin falan yapıyorlar. Kv haftanın 3-4 günü görüyor bizi, buna rağmen ağlıyor yaşlıyım özlüyorum sizi istiyorum falan diye. Mesela yemeğe gidiyoruz, geç oluyor çay falan derken, burada kalın diyor. Görümceler de öyle. Sürekli gidip gelmeye alışmışlar, ama ben buna dayanamıyorum. İşten çıkınca eve gidip gerekirse aç kalmak ama kendi evimde olmak istiyorum. Çok mu bencilim? Onlarla bir problemim de yok ama hep birilerinin planlarımı yapmasını hazmedemiyorum. Uymadığım zaman eşimle huzurumuz bozuluyor, uyduğum zaman sinirim bozulduğu için ben huzursuzluk çıkarıyorum ne yapacağımı bilmiyorum. Onlar böyle alışmışlar, benim de alışmamı bekliyorlar ama artık yok. Yapamıyorum. Eşim beni anlamıyor bu konuda. anlatmaya çalışınca da bende değil sende sorun var normal değilsin diyor. Eşimle tek sorunumuz bu inanabiliyor musunuz? Birbirimizi seviyoruz ama bu yüzden ayrılmayı bile konuştuk. Biterse biter onlardan vazgeçmemi bekleme dedi bana bana mesafe koy diyorlar ama haftada 3-4 gün görüşürsek nasıl yapabilirim bunu yaşayanlarınız vardır bu durumu, nasıl çözebilirim? çok sıkıntılıyım lütfen bir akıl..((((((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?