merhaba kızlar,
size bir sorum var. Uzun yıllar birlikte olduğum ve bundan 2 yıl önce ayrıldığım bir sevgilim var.
Aradan bu kadar seneler geçmesine rağmen malesefki onu hala unutamadım. üzerine bir sürü yeni insan tanıdım, çıktım ama olmadı.
Nasıl ayrıldınız derseniz. Benim hatalarım yüzünden olduğunu söylüyordu kendisi. Yani evlenmek için benim doğru insan olmadığımı ona karşı anlayışsız ve sabırsız davrandığımı ve ailesine karşı bazı kötü davranışlarımdan dolayı bir an önce bitmesi gerektiğini söyledi ve bitti. Ben o dönem çaba sarfettim ancak ne yaptıysam geri dönmedi. Ve beni bir daha hiç aramadı.
Kendisi astsubay. Yani askeriyede çalışıyor. şu zamanlarda onu çok göresim geldi. çalıştığı yeri telefonla aradım ve yeni öğrendim ki istanbul a çok uzak bir şehre gitmişben onu hala istanbulda zannediyordum.
Aramalarıma, maillerime hiç bir şekilde cevap vermiyor hala. Face den hala bekar olduğunu anlıyabiliyorum.
çok ama çok üzülüyorum. Benim tüm hayallerim ona dairdi. Ve denedim gördümki başka bir olmuyor. Yıllar geçti ve onsuz olmuyor.
Istanbul a 10 saatten fazla uzak bir yerdesize sorum, siz olsanız kalkıp yanına gidermiydiniz ikna etmek için, en azından son kez de olsa şansınızı yüzyüze denemek için? Yoksa bu onursuzluk gurursuzluk mudur?
yorumlarınız için tşk ederim kızlar.
herkes gitme, sevse zaten cevap verirdi demiş. evet haklısınız ama benim hatalarımıda göz ardı etmemek gerekir.
yani aslında belki o şekilde cahilce davranmasaydım belkide evlenmiştik.
ya biri çıkarda benden çok çaba sarfedip onu kendine çeker diye korkuyorum.
çünkü içimden bir ses yanına gidersem ve beni görürse etkilenir ve yeniden başlarız diye söylüyor
Merhaba kızlar,
size bir sorum var. uzun yıllar birlikte olduğum ve bundan 2 yıl önce ayrıldığım bir sevgilim var.
aradan bu kadar seneler geçmesine rağmen malesefki onu hala unutamadım. üzerine bir sürü yeni insan tanıdım, çıktım ama olmadı.
nasıl ayrıldınız derseniz. benim hatalarım yüzünden olduğunu söylüyordu kendisi. yani evlenmek için benim doğru insan olmadığımı ona karşı anlayışsız ve sabırsız davrandığımı ve ailesine karşı bazı kötü davranışlarımdan dolayı bir an önce bitmesi gerektiğini söyledi ve bitti. ben o dönem çaba sarfettim ancak ne yaptıysam geri dönmedi. ve beni bir daha hiç aramadı.
kendisi astsubay. yani askeriyede çalışıyor. şu zamanlarda onu çok göresim geldi. çalıştığı yeri telefonla aradım ve yeni öğrendim ki istanbul a çok uzak bir şehre gitmişben onu hala istanbulda zannediyordum.
aramalarıma, maillerime hiç bir şekilde cevap vermiyor hala. face den hala bekar olduğunu anlıyabiliyorum.
çok ama çok üzülüyorum. benim tüm hayallerim ona dairdi. ve denedim gördümki başka bir olmuyor. yıllar geçti ve onsuz olmuyor.
istanbul a 10 saatten fazla uzak bir yerdesize sorum, siz olsanız kalkıp yanına gidermiydiniz ikna etmek için, en azından son kez de olsa şansınızı yüzyüze denemek için? yoksa bu onursuzluk gurursuzluk mudur?
gitme konusunda cesaretim yok, o yüzden yardım almak istedim.
ve kimsede git, savaş dememiş
etrafıma bakıyorum kızlar, sevdiği adam için savaşan, ailesine katlanan, adam bi şekilde kötü davransada ne bilim çalışmak istemiyor kadın zorla çalışmasını istediği için çalışanlar hertürlü fedakarlığı yapan kadınlar var.
ve ben bunları gördükçe kendimin ona karşı bir fedakarlıkta bulunmadığımı düşünüyorum.
sevdiğim adam gerçekten evlenmek niyetinde olan, hatta gezip tozmak bana göre değil, bir an önce yuvamızı kuralım diyen tarzda bir adam. benim zerre kadar parama göz dikmemiş, adam gibi adamdı.
diceksiniz ki neden madem ayrılmasına sebep oldun, işte anlaşmazlık herkeste olur, elbette tek hatalı ben değilim ama ben daha çocuksu davrandım o ise daha çok ciddi bakan ilişkiye daha oturaklı bir ilişki ve sonundada evlilik olan bir ilişki istiyordu. laylam davrandım ben ona göre malesef ama aklım yeni yeni başıma geliyor.
şimdi geldiğim noktada sevdiğim adamdan daha kötülerine ne bilim hem fiziksel olarak olsun, hem maddi olarak olsun, hem karakter olarak olsun daha kötülerine kız arkadaşların nasıl sabrediyorlar, nasıl alttan alıp adamlara değer veriyorlar ben şaşırıp kalıyorum. ve sonunda da kendime yükleniyorum. işte bunlar yaşadığım çelişkiler. onun beni hala sevdiğini düşünüyorum. belki ulaşmıyor bana ama sebebin tamamen evliliği beceremeyeceğimi düşündüğü için. sevgi olarak gönlünün bende olduğunu düşünüyorum ve hissediyorum
sana kendimden örnek vereyim. aklımda unutmaya çalıştığım biri vardı. beni sevmediğine inanamadığım biri. arada bi profiline bakıyorum. geçenlerde fark ettim. aradan koskocaman 10 ay geçmiş benimle alakalı fotoğraf yükleyeli. şimdi kendi kendime söylüyorum seven hiç bir insan 10 ay beklemez bir şekilde cevap verir, çabalar. beyefendi hala beni takip ediyor ve ego tatmini derdinde.(
senin durumunda da öyle koskoca 2 yıl geçmiş.
eğer kendini çok güçlü hissediyorsan 10 saat mesafeyi göze al ve gerçeklerle yüz yüze gel. seni çok üzecektir ama bu yüzleşme seni kendine getirecektir. artık onu tamamen unutman gerektiğini anlayacaksın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?