Merhabalar,
Konuya nasil baslasam bilmiyorum. Suan kafam cok ama cok karisik. 5 ay once nisanlandim, kendi isteyimle oldu bu. Tek sorun cok kisa zaman icinde gelismis olmasi. Birbirimizi 4 ay taniyorduk ve nisanlanmaya karar verdik.
Asik degildim ve olmadim hic ama kendimi ileriye yonelik onunla mutlu olabilirim diye dusundum. Yas nedeniyle cevremden gelen tepkilerdende sIkIlmistim acikcasi. Ne zaman evlenceksin, hala kimse yokmu tarzinda sorular.
Gelelim bugune..Nisanlim ve ben ayri ulkelerde yasiyoruz. Bundan dolayi sadece msn ve telefondan gorusme imkanimiz oluyor. Ve acikcasi msn ve telefon araciligi ile olan gorusmelerimiz surekli sIkIntidan ibaret. Ister istemez birbirini yansli anliyosun, farkli algilamalar oluyor ve bu kavgalara neden oluyo.
Bundan 3 hafta once is yerinde biriyle tanistim. Isyerinden arkadaslarla yemege cikmistik ve bu kiside orada bulunuyordu. Aramizda uzun bir konusma gecti ve daha sonraki is toplantilarinda, ve meetinglerde oda oldu.
Asil derdim: ben bu cocuga asik oluyorum...cok hoslaniyorum. ve bu duygulari senelerdir yasamadim. (simdiye kadar tek asik oldugum kisi ilk sevgilimdi, ve ondan sonra bir daha bunu hissedemedim)
Ne yapmaliyim? Cok karisigim..Nisanlimdan ayrilmam en dogrusumu? Ask bu gelip gecicidir diyemi dusunmeliyim???
tesekkurler