- Konu Sahibi beynelminel
- #41
İnşallah canım yanlış anlamazsan şunu söyleyeceğim. Bu üzüntüleri yaşamış olmana sevinmiyorum. Sadece benimle aynı şeyleri yaşamış altından kalkabilmiş insan görmek beni mutlu etti. Çünkü bu zamana kadar elde ettiğim herşey için ciddi savaştım. Yoruldum, sıkıldım ve artık sukunet istiyorum. Son damla bu olunca artık akışına bırakmayı düşündüm hayatımı. Babam rahmetlik sağ olsaydı belki bu kadar yıpranmazdım. Güçlü olduğunuzu düşündüğü için millet halleder, nasıl olsa yapar diye diye sizinde zaman zaman yorulduğunuzu insan olduğunuzu unutturuyor. Fark ettiğinizde herkesten soğumuş oluyorsunuz. Kendinize daha çok kızıyorsunuz. Sonra kabuğunuza çekiliyorsunuz. Allahtan yazmışım bir nebze olsun rahatladım. Çünkü kendimden utanıyordum bunları düşündüğüm için aileme haksızlık mı ediyorum diye.
Farkındayım canım. Kim sevinebilir ki zaten böyle bir duruma.
Seni de gayet iyi anlıyorum, benim babam sağ fakat uzakta.
O yüzden zaten benimde düştüğüm durumlar bu kadar çıkmaza girdi.
Hakikaten bir babanın varlığı neymiş insan yokluğunda anlıyor.
Tekrardan başın sağolsun ve Allah sana gayret kuvvet versin.
Söylediklerine aynen katılıyorum, insanlar seni o kadar güçlü görüyorlar ki nasılsa yapar eder tavrındalar hep.
Annem hala bazen böyle davranabiliyor sağolsun, fakat ben hastalandığımda veya birşeyde takatsiz kaldığımda sanki onun kolu kanadı kırılıyor.
O yüzden tabii ki senin kendi hayatına bir düzen kurmayı istemen en doğal hakkın.
Bunu da en iyi annen anlayacaktır ve en çok bunun olmasını o isteyecektir.
Sen içini ferah tut ama o yengeni de ailenizden uzak tut derim.
Insallah seninde burada güzel haberlerini aldığımız konularını okuruz canım.
Herşey gönlünce olsun