- 14 Nisan 2015
- 541
- 493
- 103
Hayallerini anlatırdı.. İnsanlara yardım etmek istiyorum.. haksızların yanında olmak istiyorum diyordu sürekli.. o yüzden hayali savcı olmaktı.. Savcılık sınavlarına hazırlanıyordu.. İşinden ayrılmıştı.. Hayalleri için sınava hazırlanmaya başladı.. Ama sınavları pek iyi geçmiyordu.. ve günden güne yıpranmaya başladı.. Oradaki sistem çok zor. Az ile yetinmiyorlar. Herkes en iyi olmak için yarış içinde sanki.. Sürekli içip beni arıyordu.. 30 yaşındayım ama hiç bir işe yaramıyorum vb şeyler söylüyordu.. Bende yapabilirsin mücadele et yerine... Doğru düzgün çalışmadığın için yapamadın. Sürekli pes eden bir yapın var. çok korkaksın ve çok güçsüzsün gibi şeyler söyledim. çünkü en ufak bir sorunda bu kadar güçsüz olması beni sinir ediyordu... Babasını küçük yaşta kaybetmiş. Evin tek oğlu o olduğu için bütün yük onun omuzlarına kalmış.. okuldaki zorlukları.. babasızlığı vb.. Bunlar bana yolladığı günlüğünde yazıyordu. daha hepsini tam anlamıyla çeviremedim ve anlamadım. (çevirdiğim kadarıyla. kendi dilinde yazmıştı..)
Son iki haftadır ise benimle çok konuşmuyordu.. Seni karanlığın içine sürüklemek istemiyorum diyordu. ve
En son 4 gün önce konuşmuştuk. ayrılmak istiyorsan ayrılalım dedim..Ayrılmak istemiyorum ve seni seviyorum dedi...elektriklerin kesilmesiyle birlikte konuşmamız yarım kaldı (İnternet üzerinden arama olduğu için).
o günden sonra ne aradı, ne mesaj çekti... nede yazdıklarımı gördü.. heryerden yazdım.. heryerden aradım ama görmedi.. Facebook adresinde hala arkadaşım olarak kayıtlı... Tamam diyorum terkedilsem.. burdan silerdi.. istemese heryerden engellerdi.. Yazdığı blogda, ve bütün hesaplarnda kayıtlıyım.. ama cevap vermiyor.. en son aktif olduğu tarih ise 4 gün önce... Belki Telefonunu kaybetmiş olabilir.. Yada çaldırmış olabilir.. Ama insan herhani bir pcden açıpta bakmazmı yada söylemezmi... yada başına birşey geldi ve benim haberim yok..
Bir keresindede 2 gün hastanede yatmıştı.. Kavga etmiş ve yüzü gözü darmadağan olmuştu.. Çok asi bir yapısı var.. Ama bana karşı öyle değil.. herzaman iyimser...
Korkuyorum.. bu çocuğa nasıl davranmam gerek bilmiyorum.. ben 28 yaşındayım o ise 31 yaşında..
Bu çocukla görüştüm.. Ama şimdi kendi ülkesinde ve Asyalı.. (dil sorunumuz yok. Türkçe konuşabiliyor.. Türkiyede yaşadı)
Benim için sorun ayrılmak değil.. Sadece bir insanı hayata bağlamak..Çünkü sevgiyi kelimelerle anlatmak istemiyorum.. Şuan imkanım olsa giderdim yanına hiç korkmadan.. Bagajlarla gitmen gerek deseler bile giderdim... ama gidemiyorum.. yanında olamıyorum.. belki değmez.. belkide değer bilmiyorum.. Belki de deliyimdir.. Belkide piskoloğo görünmem gerek bir insana değer verdiğim için şu an için hiçbirini bilmiyorum.. sadece..
yakın arkadaslarından birine mesaj çeksemmi.. ?
Bu onu küçük düşürürmü? ama çok merak ediyorum... öldümü kaldımı bilmiyorumm...
Bu çocuğa yardım etmek istiyorum..
Son iki haftadır ise benimle çok konuşmuyordu.. Seni karanlığın içine sürüklemek istemiyorum diyordu. ve
En son 4 gün önce konuşmuştuk. ayrılmak istiyorsan ayrılalım dedim..Ayrılmak istemiyorum ve seni seviyorum dedi...elektriklerin kesilmesiyle birlikte konuşmamız yarım kaldı (İnternet üzerinden arama olduğu için).
o günden sonra ne aradı, ne mesaj çekti... nede yazdıklarımı gördü.. heryerden yazdım.. heryerden aradım ama görmedi.. Facebook adresinde hala arkadaşım olarak kayıtlı... Tamam diyorum terkedilsem.. burdan silerdi.. istemese heryerden engellerdi.. Yazdığı blogda, ve bütün hesaplarnda kayıtlıyım.. ama cevap vermiyor.. en son aktif olduğu tarih ise 4 gün önce... Belki Telefonunu kaybetmiş olabilir.. Yada çaldırmış olabilir.. Ama insan herhani bir pcden açıpta bakmazmı yada söylemezmi... yada başına birşey geldi ve benim haberim yok..
Bir keresindede 2 gün hastanede yatmıştı.. Kavga etmiş ve yüzü gözü darmadağan olmuştu.. Çok asi bir yapısı var.. Ama bana karşı öyle değil.. herzaman iyimser...
Korkuyorum.. bu çocuğa nasıl davranmam gerek bilmiyorum.. ben 28 yaşındayım o ise 31 yaşında..
Bu çocukla görüştüm.. Ama şimdi kendi ülkesinde ve Asyalı.. (dil sorunumuz yok. Türkçe konuşabiliyor.. Türkiyede yaşadı)
Benim için sorun ayrılmak değil.. Sadece bir insanı hayata bağlamak..Çünkü sevgiyi kelimelerle anlatmak istemiyorum.. Şuan imkanım olsa giderdim yanına hiç korkmadan.. Bagajlarla gitmen gerek deseler bile giderdim... ama gidemiyorum.. yanında olamıyorum.. belki değmez.. belkide değer bilmiyorum.. Belki de deliyimdir.. Belkide piskoloğo görünmem gerek bir insana değer verdiğim için şu an için hiçbirini bilmiyorum.. sadece..
yakın arkadaslarından birine mesaj çeksemmi.. ?
Bu onu küçük düşürürmü? ama çok merak ediyorum... öldümü kaldımı bilmiyorumm...
Bu çocuğa yardım etmek istiyorum..
